CHAPTER 13
3832 Words
KATH's P.O.V
nakakaloka ngayong araw isa na talaga ako hibang ano ba tong mga nakikita ko hindi na siguro tama to
nasisiraan na ako ng bait.....
kung ano ano nalang nakikita ko na hindi naman importante at mas nanaisin ko nalang na huwag nalang isipin ang mga iyon
ayos kalang ba miss? tanong ng lalaki na nasa harapan ko
hindi ko alam na may katulad pa pala si kenzo dito na pabango na madalas ko lagi naaamoy sa kanya
sabagay hindi naman si kenzo lang ang may ganung klase ng pabango na mas nakakapag baliw sa akin ng sistema tuwing naaamoy ko iyon
kaya siguro akala ko si kenzo talaga ang nasa harapan ko, parehas na parehas talaga sila ng pabangong kinaadikan ko kapag nalalanghap ko ito
pasensya na miss hindi ko sinasadya mahawakaan ang kamay mo, pag uulit ng lalaki sa akin pero hindi ko magawa na makapag salita dahil tulala lang ako sa kawalan
gusto lang kita tulungan sana mag dampot ng mga nahulog mo kaso nagulat nalang ako ng hawakaan mo ang kamay ko at titigan moko ng parang gusto mo ako yakapin pagpapaliwanag ng lalaki sa harapan ko
nahiya naman ako sa ginawa ko sa lalaki dahil sa mga kahibangan ko
nakakapanlumo!
bumalik nalang ako sa katinuan nang lumapit na sa amin si tristan hindi ko lang naman naramdaman na ganun na siya kabilis makalapit sa amin
pagpasensyahan nyo nalang po siya takas mental po kase yan pag papaliwanag ni tristan dun sa lalaki na agad ko naman sinamaan siya ng tingin
BWISET KA TRISTAN!!!!
HOY HINDI AKO TAKAS MENTAL NOH! SIGAW KO NAMAN SA KANYA, NAHIYA NAMAN AKO SA GINAWA KO NG SUMIGAW AKO HALOS ATA NG TAO NA DUMARAAN INIISIP NILA NA TAKAS MENTAL NGA AKO DAHIL SA ITSURA KUNG SABOG
NAKAKAHIYA SHEMAY!!!
ano ba kase nangyayare sayo? bat tulala ka dyan tanong nga muli
hinayaan ko lang siya magsalita dyan dahil wala ako sa mood baka maibato ko lang sa kanya muli ang mga pinupulot ko sa sahig na dala namin
aalis na sana ako nang bigla nga ako hatakin, ano ba problema neto kapag ito bumingo nanaman sa akin paniguradong magkakaroon talaga ito ng black eye
ano ba bitawan mo nga ako nakakahiya sa mga tao baka ano isipin nila dyan, mahinang bulong ko sa kaya
sorry hindi ko sinasadya. napakamot pa siya ng kanyang ulo dahil sa ginawa niyang kapangahasan
pinaikot ko nalang ang mga mata ko sa kanya at tinignan siya ng blangkong expression
ano ba kase problema mo napaka bipolar mo naman kanina pa kita tinanong kung ano nangyayare sayo pero hindi mo naman ako tinutugon busy kalang kakadampot diyan. mahaba niyang paliwanag at seryoso nga siya
sumilay ang nakakaloko kung ngiti sa kanya
gusto mo? malaman? tanong ko sa kanya na seryoso lang ito nakikinig sa akin
sumang ayon naman siya naka ngiti ang itsura niya
manigas ka! tse sabay talikod ko sa kanya at pumunta sa gawi ni ate kung saan ito bumibili ng popcorn
narinig ko pa ang pagsigaw nga pero hindi ko na siya muling nilingon pa
nasa parking lot kami ngaun kung saan makikisabay kami ni ate kay tristan sa kanyang kotse
nag presinta rin kase ito na ihatid na nga daw kami sa bahay namin sayang naman daw ang pamasahe at marami rin kaming dala na pinamili
sa kakapalan ng mukha ni ate ay sumang ayon naman siya sa sinabi ni tristan. tutol pa sana ako pero wala naman ako magawa
tss! akala mo ngaun lang nakasakay sa kotse eh
nag aantay kami dito sa malapit sa dulo at inaantay na istart ang makina ng kotse ni tristan
bago pa nga buksan ang kanyang makina ay nagmayabang ito sa kanyang kotse na mamahalin
napaka hangin talaga
tahimik kaming bumiyahe at wala ni isa nais magalita
napatingin ako kay ate na sa tabi ko nang makatulog ito at naka suot ang kanyang earphone sa tainga
boring wala ako makausap dito mas nakakainis pa dun dahil na deadbat pa ang cellphone ko
nakakailang ang nasa pagitan namin ni tristan tahimik lang ito nag dadrive
nakikita ko sa gilid ng mga mata ko ang pasimpleng pagtingin nga sa akin
gusto ko sana sigawan siya pero hindi ko magawa dahil naiilang pa rin ako sa ginawa ko kanina
ipinikit ko nalang ang mga mata ko at nagpanggap na tulog
nainsulto naman ako sa malakas niyang tawa parang nakakarindi sa tainga ko ang mga iyon masyadong malakas ang kanyang tawa
napa dilat naman ako sa aking mga mata at bumaling ang tingin ko sa kanya na nagsusunget
hindi ko magawang hindi mataray, sino ba naman ang hindi maiinis sa ginagawa nitong monggoloid bigla bigla nalang tumatawa kahit wala naman nakatatawa
ano sabog kalang? tanong ko sa kanya
haha hindi naman sa ganun natatawa pa niyang sinabi
hoy excuse me! para sabihin ko sayo hindi tayo close para makipag biruan ka sa akin at kailan man huwag mo akong tawanan dahil nakakainsulto lang tawa mo bwiset!
kumunot naman ang kanyang noo at napatingin sa akin na parang nagtataka
anong pinagsasabi mo dyan? nakanganga niyang sinabi. at sino naman nagsabi sayo na ikaw tinatawanan ko? ito kase tinatawanan ko yung pinapanood ko nguso nga dun sa cellphone nga na may pinapanood niya siyang nakakatawa
napahiya naman ako sa ginawa ko dahil masyado akong warfreak
kagagahan! mo kase kath hindi ka nag iingat sa ginagawa mo.
napasandal nalang ako muli sa upuan ko at tumingin nalang sa salamin ng kotse, nakakahiya ang mga ginawa ko kay tristan parang gusto ko nalang tumalon dito sa loob ng kotse para hindi ko na makita ang kanyang pagmumukha
masyado lang talaga ako naloloka
narating na namin ang bahay ng walang pansinan ni tristan ng tatlong oras sa byahe hindi ko kaya humarap sa kanya dahil nahihiya ako
isa isa ko binuhat ang mga pinamili namin papasok sa loob walang hiyang ate to hindi man lang ako tulungan sa pagpasok
naka busangot ang aking mukha habang naghahakot ng mga pinamili namin sobrang pagod talaga ako
nainis naman ako ng makita si ate na nakikipag kwentuhan pa ito kay tristan sa labas bwiset talaga balang araw may araw ka din sa akin ate sinasabi ko na luluhod ka talaga sa akin pasalamat ka nauuto mo pa ako sabi ko sa isip ko
napatigil ako sa ginawa ko nang bumisina si tristan at huminto ito sa harapan ko
kita kits! bukas kath thanks sa time mag iingat ka mamahalin pa kita bukas hehe, paalam niya at kumindat naman ito sa akin. nagulat naman ako sa pagkindat na iyon at sa mga sinabi niya, sabay pinahuhurot ang kanyang kotse sa bilis
naiwan akong tulala sa kawalan at hindi makapaniwala sa mga nasaksihan bago umalis ang kotse ni tristan sa harapan ko
KINABUKASAN.................
tulala akong naglalakad ngaun mag isa sa kalye dahil hindi ako pinatulog sa mga iniisip ako
iniwan ko na si kevin sa bahay dahil ang bagal gumalaw
nandito ako sa waiting shed nag aantay ng masasakyan na bus patungo sa university namin
nagbabadya ang ulan ngayong umaga dahil sa dilim ng kalangitan nito
shemay! naiwan ko ang payong ko sa bahay nakakainis naman
at tuluyan na nga bumuhos ang napakalakas na ulan na kanina pa ito nagbabadya
lahat ng mga tao ay nag kanya kanyang takbo dahil sa lakas ng ulan at naghahanap ng masisi lungan
napausog naman ako dahil nagsiksikan kaagad dito sa waiting shed di maiwasan na mabasa ako dahil sa lakas ng hangin na tinatangay ang maliliit na patak ng ulan
halos ng tao nababasa na ng ulan at kabilang na ako dun
pero sa kalagitnaan ko ng pag aantay ay may taong tumatawag ng pangalan ko
kilala ko na agad ang taong iyon dahil sa kotse pa nga lang nga na mamahalin at pang sosyal ang datingan
ibinaba nga ang salamin at nag aaalala ito sa aking itsurang basang basa na parang sisiw
diyan ka lang! pupuntahan kita dyan suhestiyon ni tristan. nagmadali naman ito maglakad at bumaba sa kanyang sasakyan bitbit ang kanyang dalang payong
hindi ko maiwasan na mamangha kay tristan hindi ko nanaiisin na may malasakit rin pala ito
tara na! pag aaya nga sa akin
napatitig pa ako sa kanyang mukha dahil lumalabas ang kanyang kagwapuhan na ngaun ko lang nakita hindi ko kase napapansin na may itsura pala itong tinatago
uyy! sabi ko tara na nababasa na tayo aya nga sa akin ulet
napa ayos naman ako ng sarili dahil napatulala na pala ako sa kanya, inalalayan nga ako maglakad papunta sa kanyang kotse
pinagbuksan nga pa ako ng pintuan ng kanyang kotse
salamat, banggit ko naman sa kanya nang parehas na kami makapasok sa loob ng kanyang kotse
ayos kalang ba? tanong nga naman
oo ayos lang ako hindi naman ako masyado nabasa mahinang sambit ko sa kanya dahil nahihiya ako ngaun
naninibago ako sa pakikitungo nga. NARARAMDAMAN KO ITO
nagulat naman ako ng hinubad ang kanyang tshirt na puti sa uniporme
nagdadalawang isip naman ako kung kukunin ko ba iyon dahil nahihiya naman ako na gamitin iyon
aaminin ko basang basa talaga ako ng ulan ngaun
tsk! wag ka nang mahiya kunin mo na bahala ka dyan baka ginawin ka pa seryoso niyang sinabi
napalunok muna ako magsalita. pano ikaw? tanong ko sa kanya
ayos lang ako! sige na suotin mo na baka magkasipon ka pa, hindi ako titingin tatalikod lang ako wag ka mag aalala hindi kita bobosohan
sumang ayon naman ako sa sinabi nga halata naman sa ka kanyang mukha na nagsasabi siya ng totoo
nagkaripas naman ako magbihis ng tshirt dahil naiilang na talaga ako
diko mapigilan mapangiti ng para siyang tanga dahil nakapikit nga siya at nakatalikod sa akin
tapos na ako magbihis nahihiya kung sinabi sa kanya
kung gayon papaandarin ko na yung kotse para makapunta na tayo sa university, pasalamat ka nakita kita kanina dun kundi baka naligo ka na talaga sa ulan
ngumiti naman ako sa kanya bilang pasasalamat
nakakapanibago rin ngayong araw dahil hindi na nga ginagamit ang kanyang motor tuwing umaga kapag papasok
nakarating na kami sa university nang pinag titinginan ng iba dahil magkasabay kaming pumasok ni tristan lalo nang makita pa nila ang tshirt na suot ko
binibilisan ko naman maglakad at hindi ko na inantay si tristan kahit narinig ko pa ang pagsigaw nito ay hindi ko siya nilingon baka kung ano isipin talaga ng mga tao dito mahirap na baka ma issue lalo na at si tristan pa
nang makapasok ako sa loob ng classroom namin ay halos ata ng mga kaklase ko ay nakatingin sa akin lalo na ng kasunod ko lang si tristan makapasok sa loob
nakakailang naman ang tinginan na iyon feeling ko ata matutunaw na ako
tahimik akong naupo sa aking upuan at ngumiti sa mga kaklase kung nasa harapan na kanina pa ako pinag titinginan
naramdaman ko naman ang pag upo rin ni tristan sa likod napaubo pa ito ng malakas para mawala ang tensyon na tinginan sa amin ng mga kaklase namin
salamat wala na ang tinginan na iyon na nakakailang para akong papatayin sa mga titig na iyon
naramdaman ko naman ang pagsundot sa akin ni khloe sa tagiliran
tumingin naman ako sa kanya at ngumiti ng pilit
uy ikaw ah! di ka nagsasabi dyan bulong ni khloe na ipinagtaka ko naman dahil ano ang sinasabi niya dyan
ano iyon? takang tanong ko
hindi ka nagsasabi na nagkikita pala kayo ni tristan ah at sabay pa kayong pumasok. tumingin muna ito kay tristan dahil baka narinig siya nito
hoy ano ka ba! sino naman nagsabi sayo niyan? tanong ko muli dahil wala naman katotohanan ang mga sinasabi nga
ano ka ba! may nakakita kase sa inyo kanina at kahapon na magkasama sa mall ang sabi pa nga sa caption nag dadate daw kayo! paliwanag ni khloe hindi naman siya nagbibiro sa mga sinasabi nga
mas lalo akong nagulat dahil sa pinakita niyang post na larawan namin ni tristan na magkasama nga kami sa mall at kanina pero sino naman ang may gawa nito? nakakapagtaka
woi wag ka maniwala dyan sa post na yan walang katotohanan iyan sino ba nagpost niyan? hindi ko mapigilan mainis sa mga nakikita ko
hindi ko alam na mabilis pala kumalat ang mga haka hakang kwento dito
mga imbento nakakainis ako pa sisiraan
ayon sa post na ito hindi matukoy kung sino nagpost dahil isa tong dummy paliwanag naman ni khloe
nag init ang aking ulo nang dahil sa mga nakita ko! gusto ko ma delete ang post na iyon lalong sa madaling panahon na hindi pa ito kumakalat hanggat maaari ma delete na ito
khloe pwede mo ba ako samahan? tanong ko naman sa kanya
sure saan ba tayo pupunta? tanong pa nga pero agad ko na siya hinila dahil nauubos na ang oras sa kakatanong nga
nagulat pa siya nang biglaan ko siya hilahin
halos naman ng tao dun ay tumitingin sa amin pero hindi ko pinapansin.
nandito kami ngaun ni khloe sa isang computer library gusto ko sana huminge ng tulong hindi ako makakapayag na masira ang image ko sa university na ito
tumungo kami sa mga nagbabantay ng library na ito
ahmm hello po goodmorning maam! bati ko sa nagbabantay dito
ano ba gagawin natin dito? singit na bulong sa akin ni khloe
sandali lang itikom mo muna bibig saway ko sa kanya
tumahimik nalang si khloe dahil naiintindihan nga naman siguro kung ano point ang pagpunta namin dito
ano kailangan nyo! tanong ng nagbabantay na babae
gusto ko lang po sana huminge ng tulong sa inyo kaninang umaga po kase pagpasok ko dito may kumakalat na issue tungkol sa akin at pinost ang pic ko na kasama si tristan Jay Lee ng section G11 1A
asan ang post na iyon? tanong muli ng babae
iniabot naman ni khloe ang kanyang cellphone dun sa babae at sinuri naman nito ang larawan
nakatayo at nag aantay kami ngaun sa babae dahil sinusuri na nga kung sino ang nag post na iyon
napabuntong hininga naman ang babae at muling tumingin sa amin
pwede kayo bumalik nalang ng after lunch dito nahihirapan pa ako itrace kung sino ang may ari ng dummy account na ito paliwanag ng babae
dismayado akong lumabas ng computer library na iyon....
nakakainis malaman ko lang talaga sino nag post nun sinasabi ko masasapak talaga kita
lahat nalang ng mga tao ngaun mahilig gumawa ng mga issue hays. akala naman siguro nila tama ang ginagawa ng paninira sa kapwa nilang tao, kakarmahin nalang talaga sila sa ginagawa nila
nasa music room kami ngayon, tila wala ako sa sarili dahil lutang ang isip ko kanina pa iniisip ko kase kung sino ang nasa likod ng mga ito hindi ko maintindihan para gawan ako ganito
alam ko sa sarili ko na wala naman ako tinatapakan na tao dito bihira nga lang ako makipag usap sa mga ibang tao dito
mas lalo ako pinag aaalala ngayun ng hindi pumasok si kenzo ano kaya nangyare dun?
gusto ko sana siya tawagan kaso hindi ko magawa dahil wala pala akong load
shemay ganito na ba ako kabaliw kay kenzo! at bakit ganun lagi siya pumapasok sa isip ko hindi ko man magawa na alisin siya isipan ko lalo lang ito pumapasok kapag pinipilit ko ang sarili ko huwag isipin si kenzo
tulala ako sa kawalan ng tawagin ako ng prof namin na si mr felipe, nagising ako sa katotohan dahil tinawag ako para sumagot sa recitation
hindi ko alam na isang oras pala ang ginawa kung pag iimagine sa oras na iyon
tumayo akong nakatango dahil sa kahihiyan na ginawa ko
ano miss jung? anong ginagawa mo sa klase kanina pa kita napapansin na wala sa sarili hinayaan lang kita pero ano ginawa mo sige tuloy ka pa rin. sermon sa akin mr felipe
sorry po sir pag papaumanhin ko kay mr felipe..
wala ako maiharap na mukha sa kanya dahil sa palagay ko nag iinit sa akin ngaun ang ulo nitong ptof namin
oras na ng lunch break namin tumungo ulet ako sa computer library dahil pinababalik ako nito sabi kanina
tumingin muna ako sa pinto at humigop nang maraming hangin dahil para ako malalagutan ng hininga
nang makapasok na ako sa loob ay nagtaka naman ako dahil walang tao
asan na yung babae dito? na nagbabantay ang sabi balikan ko daw siya pero wala naman
inis akong naupo sa isang bakanteng upuan. kailangan ko pa siguro mag antay nang napakatagal bwiset! paasa
imposible naman umuwi ang nagbabantay dito dahil paliwanag nito kanina bumalik daw ako pero ni anino nga wala akong nakita dito
tumunog ang pinto senyales na may papasok sa loob. napatayo naman ako
pero bumagsak ang balikat ko nang makita kung sino ang niluwa ng pintuan na iyon ang janitor dito sa university. mukha na itong may katandaan dahil sa puting buhok
oh hija ano pa ginagawa mo dito? tanong ng janitor na nagkamot pa ng kanyang ulo
hinihintay ko pa po kase yung nagbabantay dito pero wala naman po na
naku hija! pasensya na pero yung nagbabantay dito ay nag half day dahil may lakad daw itong importante
ah ganun po ba! maraming salamat nalang po sa sinabi nyo pagpapaalam ko sa janitor na matanda at lumabas na
nanlulumo ako ngayong araw! peste...
habang nadaan ako sa hallway nang marinig ko na may kumakanta sa loob sa isang room
namangha ako sa mga narinig ko dahil parang nawala ang mga problema ko
hindi ko alam na may ganito pala sa isang university
napatingin naman ako room na ito kaya pala napadaan pala ako dito sa theatre arts nang hindi ko namamalayan kanina dahil sa mga daming iniisip ko
lumapit na ako sa pintuan na iyon at dahan dahan binuksan at para silipin kung ano man ang meron na kaganapan dito
lumaki ang mga singkit kung mata at napanganga sa mga nakikita ko grabe ang laki ng theatre room na ito at puno ng mga quire na nakahelera sa stage
manghang mangha ako sa mga nakikita ko dito ngaun halos maraming mga instrumento ang nasa loob
naalala ko nga pala marunong ako mag piano halos isang taon na pala akong hindi nakakapag piano ulet
gusto ko ulet makapag piano ng makita ko ang nasa loob
napatigil ako sa mga pag iimagine ko nang nag si awit ang mga quire namangha naman ako sa mga nag gagandahang boses ng mga babaeng ito
ang sarap sa tenga ng mga awit na iyon nakakapag relax ito
isang oras akong nakanganga hindi ko maiwasan na hindi pumalakpak dahil sa nakakuha ng aking atensyon ang babae na iyon
ang babaeng nasa harapan ito ata ang kakanta ng maatas na high notes sa kakantahin nila
kahit sino manood sa babae na iyon ay hindi mapipigilan na mamangha sa kanya
nagpalakpalakan naman ang mga manonood na nasa loob dahil sa pinakita ng babaeng nasa harapan tila sinasabi dito na pinupuri siya sa kanyang boses na maganda
nakaka hipnostimo.......
lumapit ang mga manonood sa kanila at isa isa silang binati dahil nagtagumpay ang bawat isa lalo na ang isang babae na halos siya ang mas pinupuri
isa isa nang lumabas amg mga manonood naiwan naman ang mga mang aawit sa loob na ito
ang kapal talaga ng mukha mo! dinig kung sabi ng babae sa isang babaeng mas maganda umawit kaysa sa kanila
talagang kinokumpentensya mo ako sambit ng isang babae
sa tingin ko ang pinupunto ng babaeng ito na inagawan siya ng pwesto gusto nga siguro siya ang kumanta nang mataas na linyang iyon pero minalas siya dahil hindi nagawang piliin siya mas magaling ang isang babae kaysa kanya
hindi ko na mapigilan ang sarili ko nang kusa na ako lumapit sa kanila dahil sa lakas nitong sapak sa isang babae
halos patakbo na ang ginawa ko para makalapit sa kanila at inawat
itinulak naman ko naman ang mga kasama ng babaeng kontrabidang ito para makadaan ako
sandali sigaw ko sa kanila pwede ba! tumigil na kayo wala naman siya ginagawa sa inyo porket hindi lang kayo pinili magagalet na kayo hindi tama iyon!
sino ka naman para makisali dito? tanong ng babaeng sumapak
ako lang naman ang kapatid nga kaya sa susunod na makikita ko na gawin nyo sa kanya yun ako na ang makakalaban mo! naiintindihan niyo? pagtataray ko sa kanila
hindi naman siya nagpatinag at tumingin naman ito sa akin ng matalim. akala nga siguro masisindak ako sa kanya no way noh!
isa isa silang nag silabasan sa loob at walang nasabi
ayos kalang! tanong ko naman sa babaeng ito nag alala naman ako ng makita ko ang may konting bahid ng dugo ang kanyang labi sa palagay ko masakit ang pagkakasuntok nung imapaktang iyon
bat mo ginawa yun? tanong ng babae
niligtas naman kita dahil hindi tama na saktan ka nila paliwanag ko sa kanya
hindi mo nalang sana ginawa ang mga iyon dahil tiyak lalo lang nila ako bubulyhin inis niyang sinabi sa akin
naawa naman ako sa kanya dahil hindi nalalayo sa akin ang nangyayare sa akin dati sa kanya
huwag ka mag alala hindi kita hahayaan na saktan ulit ng mga masasamang iyon mahinang sabi ko sa kanya para hindi na siya mangamba pa muli
sumilay naman ang ngiti sa kanyang labi shems! ang ganda nga ngaun ko lang nakita ang kanyang kagandahan
hindi ko maiwasan na tumingin sa kanya dahil sobrang ganda nga talaga
napalunok nalang ako sa sarili kung laway at muling inayos ang sarili
gusto mo ba? dalhin kita sa clinic tanong ko sa kanya
hindi ayos lang ako! hindi naman masakit ang pagkakasuntok ng babaeng iyon hehehe. makikita sa kanyang mukha na nagsisinungaling lang siya sa akin pero hindi ko naman pwede na pilitin siya na pumunta pa dun baka magalet sa akin
sure ka ba? na hindi masakit yan. tumungo naman siya at ngumiti
btw ano pala pangalan mo? tanong ko sa kanya ng naka ngiti
ang gaan din ng pakiramdam ko sa kanya sa tingin ko magiging close ko ito dahil parehas kami ng buhay ng ganito
I'M ABBY KEI masayang sabi nga sa akin. ina abot naman ang kanyang kamay para makipag shake hands sa akin
ako naman pala si KATHYRINE short for kath hehehe
nice to meet ate kath! salamat sa pagliligtas sa akin kanina kung hindi ka dumating baka kanina pa ako nagulpi hehe
naku! wag ka mag alala ako ang back up mo kapag binully ka pa nila
nag tawanan naman kami sa mga sinabi ko
napatingin naman siya sa kanyang relo. nataranta naman ito at isa isa dinampot ang mga nahulog na gamit sa sahig
mauuna na pala ako ate kath! sa susunod ulet na pagkikita paalam niya sa akin kumaway muna ito bago lumabas
ANG SARAP SA PAKIRAMDAM NA MAY TINUTULUNGAN KANG TAO DAHIL ALAM MO SA SARILI MO NA AYAW MO NA MAKAKITA NG MGA INAAPI DAHIL AYOKO MARAMDAMAN NILA ANG SINAPIT KO NUNG NAKARAAN NA KAGAYA KO DATI.
PARA SA AKIN HINDI TAMA NA MANG API NG MGA TAO DAHIL PARE PAREHAS TAYONG ESTADO NG PAMUMUHAY, WALANG GINAWA ANG DIYOS NA PERPEKTO.......
TO BE CONTINUED.............
- Writer
