PHILOPHOBIA

Chapter 4

PHILOPHOBIA

Chapter 4

------

''Afraid to fall in love, because as everyone knows, falling ends in breaking

and that's how every story goes''

-Ivy Shane

**

I get ready and pack my things pa puntang Cavite and we already ate breakfast, sumakay na kami nang SUV; si mama, si papa, si Shane at ako.

Pinabantayan muna namin ang bahay kay ate Evie; si ate Evie ay isa sa mga kasambahay namin siya ang pinaka pinagkakatiwalaan namin sa bahay 5 years na siyang nag tatrabaho dito sa bahay, mabait rin siya at masipag.

1-week kaming mag ste-stay doon sa bahay ni lola and I miss her so much, kaya medyo excited na akong bisitahin siya, lola have a house in Cavite doon ako nag-aaral nung elementary ako lumipat kami sa Manila which is ang bahay namin ngayon, doon ako lumaki sa probinsya nang Cavite...

isasama sana namin si lola sa paglipat dito sa Manila pero sabi niya hindi siya sasama kasi mas gusto niya daw doon sa Cavite dahil mausok daw sa Manila at maingay kaya ayun hindi na namin siya pinilit.

Bumibisita rin naman si lola paminsan minsan dito sa Manila, ang last namin na bisita sa Cavite is nung 18 ako pero hindi kami nagtagal that time kasi kailangan ni papa na bumalik sa Manila para asikasuhin ang ibang branches sa convenient store namin.

Habang na sa byahe binuksan ko muna ang iPod ko para mag edit nang digital room design ko pero kalaunan huminto ako at nakatulog.

''ate... gising na nandito na tayo'' binuksan ko ang mata ko si Shane,

nilibot ko ang mata ko sa labas nang sasakyan nandito na kami, bumaba na ako at kinuha ang iba kong gamit

Sinalubong kami ni lola

''kumusta na kayo mga apo!! Mabuti namn naka bisita kayo rito'' saad ni lola habang tumatakbo at niyakap kami isa isa ni Shane binate rin ni lola si mama at papa

''hello po lola kamusta na ho kayo?'' bati ko kay lola

''ok naman apo... masaya ako dahil nag kita na tayo ulit, ang lalaki niyo na'' sabi ni lola na nakangiti

'' hello po lola!'' dagdag ni Shane ''ay Shane... dalaga kana, noong pumunta kayo rito ang bata mo pa pero ngayon matangkad kapa sa akin hahaha na miss ko kayo mga apo'' sabi ni lola sabay yakap sa aming dalawa

''lola na miss din po namin kayo'' saad namin ni Shane

Pumasok na kami nang bahay; ang bahay ni lola ay mansiyon at siya lang ang nakatira doon minsan nga tinatanong ko siya kung hindi ba siya nalulungkot dahil magisa lang siya palagi dito sa mansiyon nato.

Pero tanging sagot niya lang ay hindi daw dahil na sanay na siya at marami naman daw siyang pinagkakaabalahan

Pumasok muna ako nang kuwarto ko para ipasok ang mga gamit ko at ayusin ang higaan ko...

malinis ang kuwarto ko kaya nilagay kona lang ang mga damit ko sa aparador binuksan ko ang bintana nang kuwarto ko at tumambad sa akin ang Maraming puno at mga halaman dito sa likod ang hardin ni lola...

pinikit ko ang mata ko para ma langhap ang sariwang hangin

Palagi kung na a-appreciate ang sariwang hangin napapangiti ako kapag na kaka langhap ako nang malamig na hangin... pakiramdam ko kasi kapag naka langhap ako parang gumagaan ang loob ko pakiramdam ko yumayakap ang hangin sakin... ganun yung pakiramdam ko kaya mahilig akung pumuwesto sa mga bintana at sa mga balkonahe.

May kumatok sa pinto, pumasok si Shane at humiga sa kama

''ate nababagot ako lets go to the market please!'' pakiusap ni Shane tumawa ako nang kunti since wala naman akong ggawin pumayag na lang ako

''ok bibihis lang ako'' sagot ko

''yehey! ok ate bilisan mo ha, nagpaalam na ako kay mama papa at lola'' sigaw niya pa sa labas nang pinto.

Nag bihis ako nang white dress na v neck above the knee siya and I paired it with may white sandal... naisipan ko mag dress ngayon dahil hindi kona sinusuot ang white dress ko na to.

Lumabas na kami ni Shane ang suot naman ni Shane ay long sleeve dress na blue napangiti ako kasi bagay sa kanya ibinigay ko sa kanya ang dress nayan nang 15th birthday niya...

Malapit lang naman ang palengke dito sa bahay ni lola, naglakad lang kami ni Shane pa puntang palengke binate kami nang taga doon kasi yung iba kilala namin.

Naka rating kami sa palengke at sa tabi nang palengke may maliit na park doon, naglibot kami ni Shane since kabisado namin ang palengke kasi kapag bumibisita kami dito sinasama kami ni lola papuntang palengke... bumili naman kami nang pagkain sa pag lilibot namin sa palengke at nakakasalubong namin ang mga kilala namin noon.

Pagkatapos namin maglibot pumunta kami sa park dinala ko rin ang canon ko na camera para may remembrance ako dito sa park at palengke.

Kinuhaan ko nang picture ang mga batang naglalaro, ang palengke, ang araw at kinuhaan ko rin si Shane, nag enjoy ako kahit pa paano.

Habang naglalakad kami may na daanan kaming maliit na book store kaya pumasok muna kami ni Shane, nang pumasok kami Maraming librong binebenta at meron ding mga school supplies.

Naisipan kung magpamigay dito sa probinsiya nang mga books at school supply para sa mga bata kaya umuwi kami ni Shane at nagpaalam kay papa at mama na mamimigay kami at agad din silang pumayag.

We ordered on online shop nang mga needed na school supply and sinamahan kami ni papa lola at mama na pumunta nang barangay para ibalita kay Kapitan pumayag naman ang kapitan kaya we held a little event for kids at sa mga needed ang school supplies.

In two days the supplies that we ordered have arrived and we count all kompleto naman and we segregate each folders and bag namay laman na 8 notebooks, 1 box of pencils, pencil case na may laman na 2 sharpeners and 2 erasers, 1 box of ballpen and etc.

Tomorrow the event will start so I was excited, the day of event arrived and nag ready kami ni Shane and my mama papa and lola also volunteer to help so we let them, I am the host of the little event and karamihan sa mga audience is mga bata pero may mga teenager and mga parents din.

We started giving the school supplies sa mga bata and yung iba mga teenagers... I enjoyed a lot in the event, I was so happy that I help some people you know the feeling na ang gaan sa loob... after giving the school supplies we also prepared food and snacks sa mga bata and also sa mga tumulong sa event, mga parents and mga matatanda.

The event was done and it went smooth we are happy dahil marami ang naka appreciate nang tulong namin and hindi namin sinabi ang family name namin kasi I don't want na malaman pa nila at hindi ko naman kailangan eh broadcast na nagbibigay ang pamilya namin.

I am happy to help with or without rewards and I don't want to publish my good deeds it's enough for us na tumulong kami,

This is one of i learn from my mama and in the Bible. You don't need to publish your good deeds dahil kahit hindi mo sinabi sa iba at least alam mo sa sarili mo na tumulong ka na bukal sa loob and si Lord na ng bahala mag reward sayo.

Nagligpit na kami and umuwi nang bahay we were so happy we ate dinner and we sleep, napagod ako sa araw na 'to pero worth it naman ang mga ngiti at pasasalamat ng mga tao.

Binuksan ko muna ang bintana and appreciate the cold air... sinabayan ko ang pagpikit ng mata ko at nagdasal habang nilalahap ang malamig at sariwang hangin.

[All rights reserved]