Chapter 3

1418 Words
PHILOPHOBIA Chapter 3 ------ ''Cowards are not the ones who suffer from love. Cowards are the ones who don't fall in love cause they're too afraid to suffer.'' ** Pumasok na ako nang cr para maligo, dahil aalis ako pa puntang school at kailangan ko ring makuha ang ID ko sa lalaking nakapulot nito. Umalis na ako nang bahay at nagpaalam kay mama at papa, as usual sabay kami umalis ni Shane. When I arrived at the school gate naghintay ako doon sa tabi nang gate Maya maya may tumawag sa cellphone ko at sinagot ko iyon ''hello'' saad ko ''hello, na saan kana? I am waiting here in the gate of the school'' sabi niya na medyo may naiirita na boses ''I am here in the school gate too... I wear white uniform with black pencil skirt'' sabi ko sa kanya habang nililibot ang mata ko sa may school gate at nakita ko ang lalaking na bangga ko sa mercury at sa corridor, Lumapit siya sa akin ''I can see you'' narinig kung saad nang lalaking sa cellphone na nakapulot nang ID ko. Na huli ko ang mata nang lalaking nakabangga ko sa mercury at nagkatinginan kami ilang sandai I felt that nag so-slow mow ang paligid at naramdaman ko ang mabilis na kabog nang aking dibdib. What is happening? / Don't know what I'm feeling~ Don't know how to keep my thoughts straight~ You got me second guessing Thinking that I've made a mistake~ But inside...~ Fell so nice...~ Butterflies~ / Lumapit siya sa akin at narinig ko ang pagbaba nang tawag sa cellphone ko ''here is your ID... ang kalat mo naman kung saan saan mo nilalagay ID mo'' sabi nang lalaking nabangga ko sa mercury habang ako nakatunganga naparang ewan na natulala... ''hey!'' he said at bumalik ako sa realidad / Got me some type of way~ With every passing day~ Don't let it go to waste Don't know how much time we have~ And its so hard for me to say what's Really on my mind~ I hope someday you realize that i just want you by my side No i can't deny you're the one I'm missing you help me get by~ Don't really know you but i feel like i do~ Don't need a reason why i just vibe you with you~ / ''a.. a- a e sige ikaw pala yon salamat'' saad ko habang kuma kabog nang mabilis ang aking puso inabot niya sa akin ang ID ko at umalis nang walang paalam habang ako nakatunganga na estatwa na naman sa kinatatayuan ko habang hawak ang ID ko. / But i admit that i feel scared. Don't know what to do with emotions i can't use~ All i know is nothing can compare~ Got me some type of way with every passing way~ Don't let it go to waste Don't know how much time we have~ And its so hard for me to say what's Really on my mind~ I hope someday you realize that i just want you by my side~~~ / Pumasok na ako nang classroom at lumulutang parin isipan ko... so siya pala yung naka pulot nang ID ko tsk! Kahit na sinuli niya sa akin ang ID ko... hindi ko parin makakalimutan ang masunggit na lalaking iyon. Pero ang pinag tataka ko bakit nung nakita ko siya kanina bakit parang bumagal ang paligid at tumatalon ang puso ko sa kaba, hindi pwedi! Hindi hindi... inhale... exhale ''Ivy remember ang mga lalaki sa mundo ay pare pareho lang, huwag kang magpadala sa mga yan... ok, tandaan mo minsan ka na sinaktan ng mga lalaking iyan kaya huwag nahuwag kang mauuto ulit sa mga lalaki dahil alam kong sasaktan ka lang at iiwan sa huli!'' saad nang utak ko, tama hindi dapat, ayo konang masaktan ulit!!! Let's just forget about that guy ok! ''hoy!!! Girllllllll anyare kanina kapa lutang diyan... kanina ka pa tulala diyan'' reklamo niya sa akin napahinga nalang ako nang malalalim ''hay ewan ko ba girl bahala na, btw nakuha ko na pala ang ID ko may nakapulot nito at isinauli sa akin kaninang umaga''ako ''hay salamat girl buti na lang maynagbalik pa nang ID mo... alam mona man na mahirap kumuha nang ID dito sa university natin'' saad niya habang naka tapik ang kanyang kamay sa balikat ko. Nag simula na ang class ko pero binabagabag parin ako nang aking isip, lutang ako sa buong klase namin Tinatawag ako nang professor ko pero hindi kona rinig kasi tulala lang ako, pinagalitan din ako dahil hindi ako nakasagot sa recitation namin kanina kay Maam Rose. ''girl ano bang nangyare sayo, may pinagdadaanan kaba?'' narinig kung sabi ni Kris ''hoyy... girllll! Oh tignan mo tulala na naman'' dagdag niya pa hindi ko siya sinagot dahil lumulutang parin isip ko EWAN ko ba ''GIRL!'' sigaw niya ''ay kabayo!'' sigaw ko nagulat kasi ako sa sigaw niya ''hoy ok ka lang kanina ka pa lutang eh!'' saad ni Kris ''ha... a-a e-e.. a" saad ko ''anong a e a e nagmememorize kaba nang letters?''sagot sa akin ni Kris ''eh kasi... eh kasi dahil kasi'' sabi ko ''ha! Kase ano?'' sabi ni Kris ''hay na ko ewan ko ba girl, ang labo mo hindi na kita nage gets'' dagdag niya pa ''kumain na lang tayo girl... hayaan mo na ako na lutang'' sabi ko sa kanya, iniisip ko parin ang lalaking iyon naku ewan ko na lang! Buong araw akong lutang sa school, hanggang sa pag uwi lutang din ako Pumunta kami ni Shane sa mall para magpalamig at sinabi ko rin sa kanya ang nangyare kanina sa school at yung lalaking iyon... I mean malamig din sa bahay dahil may aircon pero mas pinili ko sa mall para kahit pa paano mawala ang ka lutangan ko. Tinawanan ako ni Shane ''hay ate... in love kana ULET'' saad niya habang hawak niya braso ko ''alam mo Shane ewan ko ba basta ang alam ko hindi na ako magmamahal ulit natatakot na ako magmahal'' saad ko Si Shane ang palagi ko sinasabihan nang mga secrets ko at yung secrets niya sinasabi niya rin sa akin Umuwi na kami nang bahay medyo hindi na ako lutang parang nawala na rin siya sa utak ko nang pumunta kami kanina ni Shane sa mall Tinawanan ako ni mama kinunwento ko kasi sa kaniya yung nang yare kanina sa school hindi na man ako nahihiya kase palagi ko kinakausap at humingi nang advice kay mama nag promisa kasi kami sa isa't isa na no more secrets din. Si mama lagi at Shane ang sinasabihan ko nang secrets sila lang kasi yung parating nandiyan sa akin at nandiyan rin naman si Kris at papa. Pero iba kapag si mama at Shane kausap ko, kasi parang kampante ako magkuwento sa kanila minsan nang mga nangyayare sa akin... minsan nga kapag malungkot ako kino comfort ako ni mama nangako kami ni mama na no more screts at si mama ang tinuturing kong my best best friend ko at of course ganon din si Shane at Kris. Pumasok na ako nang room ko dahil tapos narin kaming mag dinner nila mama, papa at Shane Habang dina dry ko ang buhok ko nang drier nag flashback sa aking isip ang mga sinabi kanina ni mama ''anak... alam kung natatakot ka magmahal sa maling tao, pero palagi mon tandaan na just follow your heart, pero kung ano ang paniniwala mo doon ako, baka sandali lang yung naramdaman mo sa lalaking iyon mawawala rin iyan. Pero anak pumili ka nang tamang taong mamahalin ayoko ulit maranasan mo ang ginawa sayo nang pinaka unang mong boyfriend na manloloko, sinusuporthan kita sa kahit anong desisyon mo basta tama at tandaan mo palagi lang kaming nandirito sa tabi mo ni Shane at papa mo'' saad ni mama sa akin kanina kahit papaano napagan din ang loob ko sa sinabi ni mama Kaya tama ako hindi pweding magkagusto ako ulit sa mga lalaki dapat ang mahalin ko lang Diyos at ang mga taong nagmamahal sa akin... tama!! Napa buntong hininga na lang ako at naglagay nang cleansing toner sa mukha ko and then I sleep but before I sleep I decided to pray. Tomorrow wala akong pasok so bibisita kami nang Cavite bibistihan namin si lola the mother of my papa. I sleep and wake up in 8:00 since wala namang pasok 5 days at mamayang 10:00 am pa ang byahe namin pa puntang Cavite. [All rights reserved] Song by: Louise May Song title: Butterflies
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD