PHILOPHOBIA

Chapter 2

PHILOPHOBIA

Chapter 2

------

''Of all leaves, why fall?

Of all flowers, why bloom?

Of all voices, why scream?

I thought they are all the same, until I asked myself

Of all people, why you?

**

I woke up... in the sound of my alarm, bumangon na ako nag toothbrush, naligo, nagbihis and I ate my breakfast with mama, papa, and Shane

''good morning ma, good morning pa and good morning Shane, kamusta pakiramdam mo? Do you still have a fever?'' I asked her

''good morning ate, im fine na bumaba na rin lagnat ko and papasok na ako nang school'' she reply

''are you sure, baka masama pa ang pakiramdam mo pinipilit mo lang pumasok nang school?'' I asked her again

''oo nga anak, you should rest'' my mom added, Shane chuckled

''don't worry everyone I am fine, totally fine... ok'' I just smile and nodded mama and papa also nodded, after I finish my breakfast I get ready and nagpa hatid na kami sa SUV namin ''bye ma, bye pa... love you both mwah'' I said and kiss their cheeks and Shane also said her goodbye.

Pumasok na ako nang sasakyan and umupo sa likod its 7:00 am and my first subject start in 8:00 am

I wear my usual attire, also wear my school ID and my bag... and hindi ko na tinali ang buhok ko, hanggang sa baywang ang buhok ko, I have brown eyes, medyo matangos na ilong, white skin and I don't wear makeup when I go to school... im fine with my look.

Nakarating na ako sa school at nagpaalam kay Shane sabay kami sumakay sa sasakyan

Pumasok na ako nang University but before I show my ID dahil hindi ka makakapasok kapag wala kang ID

Papunta na ako nang classroom, my classroom building is located in designing building sa tabi nang engineering na building...

Again may nabanggaan nana man ako!! Haysttt, pag tingin ko sa mukha niya... nagulat ako siya yon!! Siya nga!! Ang naka bangaan ko sa Mercury dito rin siya nagaaral... pambihira naman oh! Baka palagi ko siyang makikita dito masisira lang araw ko!!

He looked at me with shocked expression... ugh nakakairita ang pagmumukha nang lalaking ito tskkkkkk

"IKAW NANAMAN!" Sabay naming sigaw tinignan kami nang mga students na naglalakd sa corridor

"ANONG GINAGAWA MO DITO!" Sigaw namin ulit...

''TSK!'' sabay ulit naming sabi, bakit palagi na lang kaming sabay magsalita nakakairita!

''sorry!'' I said habang ngumingiti nang naiirita baka masira araw natin Ivy kaya pagbigyan mo na ang lalaking ito, pero sa susunod hindi na talaga ako magpapatalo sa lalaking ito!

''bakit palagi ka na lang nang babangga'' he said with irritation in his voice

''hindi kita nakita... ok so im sorry, nagmamdali ako EXCUSE ME!'' sabi ko, at pinatabi siya sa

Baka ma sira umaga ko eh... hmppp!!

''hey!!!... tsk whatever'' I hear him say

Umalis na ako at iniwan siya sa ere haha butinga sayo unggoy nayon tsk

Pumasok na ako nang classroom and tinawag ako ni Kristina, kumaway siya sa akin Lumapit ako sa kanya at binati siya

''hello girl... good morning, anyare parang hindi ata good ang morning mo?'' sabi niya umupo muna ako sa tabi niya at nagsalita

''hi kris... morning, hindi good ang morning ko ngayon'' reklamo ko sa kanya

''ay girl bakit naman'' tanong niya ulit

''tsk, paano ba naman kasi may naka banggaan ako kanina na lalaki at ang sunggit... and ang worse pa don nag ka banggaan rin kami kahapon! Hindi man lang nag sorry, ako lang yung nagso sorry hay nakuuu!'' reklamo ko ulit kay Kris tinawanan niya ako

''hay naku girl... hayaan mo, marami na akung na ka banggaan na kulang na lang I demanda ako!!'' sabi niya bumuntong hininga na lang ako at nagsalita ''hay oo nga, ay btw wala pa si sir Samuel?'' tanong ko sa kanya

''wala pa girl 7:30 pa lang ok relax... 8:00 pa yon'' sagot niya ayy oo pala hindi kona na malayan na 7:30 pa lang... tinanong niya ulit ako

''hoy btw girl, guwapo ba nakabanggaan mo?'' sabay hagikgik napa isip ako tsk! Guwapo ka diyan eh ang sunggit nga

''hindi... promise mukhang unggoy siya'' sabay tawa ko ''ay grabe ka te hhahaha'' nagtawanan na lang kami, natigil lang iyon nang pumasok na si sir Samuel.

''Good morning class'' bati ni sir tumayu kaming lahat at binate rin siya

Nagstart na ang first subject namin... hanggang sa natapos na namin ang 3 subjects with different subject teachers... nag bell ang school bell

''lunch break na ay salamat!'' narinig kung sabi nang mga classmates ko

Lumabas kami ni Kris para pumunta nang Cafeteria, bumili na kami nang snacks namin ni Kris and we sat in the chair outside beside the tree... while eating I check on my phone it was 10:30 am.

Pumasok na kami nang classroom, dahil tumunog na ulit ang bell.

Natapos na ang class namin... nag siuwian narin ang mga kaklase namin... while nagliligpit ako nang bag tinawag ako ni Kris ''hoyyyyy... girl nasaan ID mo?'' tanong niya sabay turo sa may bandang dibdib ko.

Hala! Oo nga wala na ID ko... you know mahirap maka kuha ulit nang ID because many pa ang requirements and I think aabutin iyon nang 3 days... so that means hindi ako makakapasok nang school no!!! Malapit na exam namin and I needed to attend school always!!!

''hala... Kris tulungan mo akong hanapin ID ko, dali!'' sabi ko na na tataranta

'' sorry girl aalis ako eh may pupuntahan ako'' sagot niya

''pambihira naman... sige na Kris pleaseeeee!'' pagmamakaawa ko.

''oh sige sige na nga, mamaya pa naman yon!'' sagot niya

''ay, thank you Kris!''.

Hinanap namin ang ID ko kung saan saan, nilibot narin namin buong building pero wala at nagtanong pa kami kung may nakita ba silang ID...

I was disappointed I never found my ID ''hay... girl bukas na lang natin to hahanapin ulit maghintay ka lang baka may nakapulot at isusuli sayo right?'' she said tama na man siya pero sana lang ''sige Kris... thank you talaga ha, pero I hope may makapulot nang ID ko at isasauli iyon, baka hindi na ako makapasok bukas sa school!'' sabi ko

''kumuha ka na lang ulit girl nang bagong ID kung hindi na tin makikita ID mo'' sagot niya ulit, I exhale and nodded

Umuwi na ako nang bahay I call papa to pick me up in the school and sinabi ko narin sakanya na nawala ang ID ko earlier...

I greet mama and Shane I also tell them already about my ID.

Pumasok na ako nang room ko and do my night routine since wala namang assignment ngayon kaya I just lay to my bed and pinagrerecall ko ang lahat na nangyare kanina kung paano na wala ID ko.

Mga 10 minutes kung rin inisip ang mga iyon, pero wala akong may na tandaan at na ramdaman na nahulog ang ID ko... maya maya may phone ring I checked it, it was unknown number sinagot ko iyon and said ''hello?''

''hello? Is this Ivy Shane Zammora?" he asked I know it's a guy because of his deep and manly voice, but wait his voice looks familiar

''yes... how do you know my name and my number?'' I asked in confusedness

''uhmm... I saw your ID in the outside of cafeteria, isasauli ko to bukas nang umaga, i also saw your number so tinawagan ko na lang iyon'' he said

''ok, meet me in the gate of Crist University, btw are you also studying in Crist University?'' ako

''yes, ok so meet you at 7:20 at the gate'' at pinatay ang tawag. Bastos bakit pinatayan lang ako nang tawag!! hindi na niya ako pina salita... pero dibale na basta kukunin ko na lang ang ID tomorrow and thank him.

[All rights reserved]