Kabanata 1.02
403 Words
Hindi ko rin naman matatago lahat nang ito.
Wala naman sigurong sikretong habang buhay nakatago, di ba?
Maybe not right now hindi pa nila alam but soon...
Tumayo ako sa pagkakaupo at tsaka dahan-dahan lumabas para hindi ko magising ang aking anak. Nang makababa ay agad ko naman pinuntahan si Yuki, alam ko naman na hindi siya papalabasin sa may gate dahil may bantay ro'n.
Nakita ko nga ang anak kong si Yuki na pilit kinakausap ang guard na palabasin siya ngunit hindi naman napayag ang guard rito.
"Please! Let me out here. I will find my daddy," My son said. I just shrugged. Tinawag ko si Yuki kaya naman napalingon siya sa akin at nanlalaki ang mga mata.
"Mom!" he said and ran closer to me.
when he got close to me, he held my hand with his small hands and begged to look at me.
"Mommy, they don't want to let me go, sabi ko lang naman ay hahanapin ko si Daddy but ayaw nila. Sabi nila you will get mad daw pag pinalabas ako." malungkot na saad ng aking anak. "is that true, mommy?" he added.
I took a deep breath and stared at him.
Hindi ko tuloy alam kung ano ang isasagot ko sa anak ko.
"Baby, let's go back na hm?" pag-aya ko sakan'ya. Nag-alinlangan pa siya nung nilahad ko 'yung kamay ko sa harap niya. Umiling nalang ako tsaka siya kinarga.
"Mommy will explain everything when everything is okay... so right now, makinig ka muna kay Mommy, hah?" Kahit nagtataka ay dahan-dahan naman tumango ang anak ko.
Naalala ko tuloy 'yung araw kung bakit ko naisipan itago si Yuki at Akari sakan'ya.
H-how? I mean... hindi ko ito inaasahan.
Napakabobo ko!
??????? ?? ??? ???? ????? ??? ?????. ???????? ????? ????? ??? ?????? ?? ????? ?? ????? ??? ????? ??? ??????? ?? ??????????. ???? ??????? ?? ??? ?????????? ?? ?????? ?????.
Napakabobo ko talaga.
Paano ko na 'to sasabihin kay Mama at Papa?
Napatampal nalang ako ng noo sa mga kagagawan ko. Nakakahiya!
Huminga muna ulit ako nang malalim tsaka pumikit tinitigan ko pa 'yung nag-iisang pregnancy test. Dalawa kasi 'yung binili ni Angel na PT in case na magkaproblem raw.
"Hoo! w-wala lang naman siguro 'yun. B-baka nagkamali lang.." bulong ko sa sarili ko tsaka sinimulan na. Nakapikit pa ako habang ginagawa iyon.
Super duper na kaba tuloy ang nararamdaman ko at hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.
"Zumi, matagal paba?" katok ni Angel sa akin na agad ko naman sinagot.
"W-wait lang!" agap ko.
- Writer
