TOUCH ME GOVERNOR (SPG)

Halos Hindi ako makahinga ng makita ko si papa na Hindi na gumagalaw. " Sorry Inday pero Wala na Ang Tatay mo" Sabi Naman ng doctor sakin. Napa iyak na lamang ako ng dahil sa sinabi niya sakin. Kakarating ko lang galing sa palengke dahil nag bebenta ako ng gulay at isda pang tustus sa Araw Araw namin. " H-hindi, ano ba Naman kayo Doki nag jojoke po kayo e" sambit ko Naman habang umiiyak. Hinawakan naman Niya Ang balikat ko at tinapik Niya ito ng bahagya. " Dok naman, wag niyo po akong Gino-good time baka po kayo Ang hihiga diyan sa hinihigaan ni Papa!" Sambit ko Naman habang seryusong nakatingin sakaniya. " Wala na akong dapat ipaliwanag sa iyo, dalhin niyo na Ang Tatay Niya sa Morgue" wika naman ni Doc. Para Naman akong nabagsakan ng malaking bato dahil Hindi ako makapaniwala. "Wag nga ninyong dalhin Ang papa ko dun baka kayo Ang imomorgue ko , Hindi...Hindi pa patay Ang papa ko !" Sigaw ko pero ayaw nilang makinig sakin. Hinawakan naman ako ng maraming gwardiya kaya naman hindi ko makuha Ang Tatay ko. "Papaa!!" Sigaw ko habang umiiyak. " Bitawan niyo Ako mga panget kayo!!" Sigaw ko Naman habang umiiyak. " Ikaw talaga dragona ka talaga sa barangay natin, dun ka sa labas " wika Naman ng Isang gwardiya. Nainis Naman ako ng dahil sa sinabi niya sakin agad ko namang inapakan Ang paa niya at sinuntok Siya sa tiyan. " Dragona pala ha!!" Wika ko Naman at agad naman siyang napa upo sa sakit ng tiyan Niya. " Wag ka ng pumasok dun, Wala na Ang Tatay mo tanggapin mo na lang Inday!! Tigas talaga ng ulo mo!" Inis Naman na wika sakin ni Kuya Marco. Gwardiya siya ng hospital na ito Siya rin ang nag babantay Kay Tatay sa Umaga. "K-kuya Hindi pwede!! Paano na ako ngayon? Wa-wala akong pupuntahan! Wala na din akong Kasama sa buhay" wika ko Naman habang umiiyak. Agad Naman Niya akong Pina upo. " Inday, wag kang mawawalan ng pag asa pag nakita ka ni Tatay Andoy ngayon alam kung Hindi niya gustong nakikita kang umiiyak" wika naman Niya sakin. Pinunasan ko Naman Ang luha ko ng dahil sa sinabi ni kuya Marco. " Wag kang mag alala kahit siga ka at madalas ka sa away Mahal na Mahal ka parin namin, marami kaming kukupkop sayo" wika naman Niya sakin. Bumuntong hininga naman ako ng dahil sa sinabi ni kuya, ayuko naman maging perwisyo sa iba. " Inday!!" Tawag Naman sakin ni dok. Kilala na ako ni doc Kasi Minsan na din Niya akong ginawang gwardiya noon e. " Doki" wika ko Naman habang tumutulo parin Ang luha ko. " Ihahatid na namin Ang papa mo mamayang hapon, kami na Ang bahala sa burol Niya Hindi Naman kayo iba sakin" wika naman ni Doc. Agad Naman Niya akong niyakap ng mahigpit. " Mag pakatatag ka, alam ko namang mahirap tanggapin pero Wala ka ng magagawa kinuha na Siya " wika naman ni Doki " Sino ba Ang kumuha Kay Tatay para malaman ko, para Naman masapak ko yang pag mumukha niya" wika ko Naman habang umiiyak. Natawa naman siya ng bahagya, kaya naman napakunot nalang ang noo ko. " Iha, Basta kinuha na Siya hirap Naman mag paliwanag sayo" wika naman ni Doki sakin at umalis na. Kung mahanap ko lang talaga Ang kumuha Kay Tatay sasapakin ko talaga siya sa Mukha, Hindi birong mawalan ng ama na Mahal na Mahal mo. " Oh, ano?" Biglang sulpot ni kuya Marco sa likuran ko. " May kumuha po daw Kay Papa kuya, Yan po Ang hahanapin ko Ngayon" wika ko Naman habang seryusong nakatingin sa malaking espasyo ng hospital . Natawa Naman si Kuya Marco, pilit niya itong pinipigilan pero wala siyang nagawa dahil lumabas na ang tawa niya. " Bakit po kayo tumatawa? May nakakatawa po ba sa sinabi ko?" Tanong ko Naman Kay Kuya Marco. " Wa-wala wala HAHAHA pero Kasi Inday mali Ang pagkakaintindi mo ng kinuha na Ang Tatay mo" wika naman Niya sakin habang iiling iling. " B-bakit po?" Tanong ko Naman Kay Kuya habang nakakunot ang noo ko. " Ang kumuha sakaniya ay Ang Poong Maykapal, Kasi kailangan na Siya dun pinapa uwi na Siya sa tirahan Niya" wika naman Niya sakin habang inaakbayan ako. Mas lalong gumulo Ang utak ko ng dahil sa sinabi niya sakin. " P-po? Nandun po yung tirahan namin sa Purok Bombil Kapitbahay namin po kayo" wika ko Naman habang natatawa. " Hays, Alam ko pero Kasi kinuha na Siya ni God para maging Anghel Niya" wika naman Niya sakin. Napabuntong hininga naman ako at dun ko lang naintindahan Ang lahat naalala ko Kasi Nung bata pa ako naging Anghel din si Nanay Yan Ang Sabi ni papa kaya Hindi namin Siya Kasama. "I-i big sabihin Hindi ko na talaga Siya makakasama habang buhay" wika ko naman habang tatango tango at umiiyak. Tinapik Naman Niya Ang balikat ko at agad naman siyang umalis. Iyak lang ako ng iyak at lumabas na ako. Nag mamadali akong umalis dahil pupunta ako ngayon sa Bahay. Nang dumating ako dun ay dahan dahan naman akong pumasok, Hindi ako sanay na sobrang tahimik dito Walang sasalubong sakin walang yayakap sakin walang tatawag sakin ng "Inday!! Ano ba kain ka muna!" Nakakamiss ang ganung boses, Hindi ko man lang narinig Yun sa huling pag kakataon. " Pa, Hindi ko po iiwan Ang Bahay na ito mananatili ako dito para kahit papano makasama ko kayo. Wag po kayong magagalit ha Kasi po dito kami mag memeeting ng mga brother ko" wika ko Naman habang nakangiti na hinahawakan Ang litrato ni papa. Bigla namang may natumba na gamit sa lamesa. " Pa naman, diyan kana sa itaas wag ka ng bababa dito. Mag memeeting lang ako" wika ko naman habang kinaka usap Ang litrato Niya. Inayus ko na Ang gamit niya at mga paborito niyang damit, iyak ako ng iyak habang inaayus Ang gamit niya. " Sana pala namasyal Tayo sa parke " wika ko Naman habang umiiyak. Tinuloy ko parin Ang pag ayus ng mga gamit niya, nakita ko Naman Ang Isang box Hindi ko alam kung anong laman nun Ngayon ko lang ito nakita. Binuksan ko Naman ito at may mga litrato, Hindi ko alam kung sino Ang babae na ito at may mga sobre din na nasa loob ng box madaming sobre. " Ano kaya to?" Wika ko Naman habang tinitingnan Ang labas ng sobre. Bubuksan ko na sana ngunit bigla namang may tumawag sakin. " Brotheeer!! " Sigaw ng mga kabrother ko. Napatayo Naman ako, at binuksan ko naman agad Ang pinto. Nakita ko Naman Sila na may dala dalang bulaklak at may mga kape at tinapay may Mga biscuit at baraha na din silang dala. " Kumir ano ba yang dala dala mo?" Tanong ko Naman Kay kumir habang nakakunot ang noo ko. " Eto? Syempre Boss kami na Ang naghanda para Kay Tatang Andoy Mahal na Mahal namin Yun e paghahandaan talaga namin" wika naman Niya sakin at inakbayan ako. Kumunot Naman Ang noo ko. " Pag hahanda ba ito! Wala man lang kayong dalang pancit pang pahaba ng buhay at adobo handaan Naman siguro Ang gusto niyo" wika ko Naman Kay Kumir. " B-boss, ahihihi ibig kung sabihin boss nag hahanda ako para sa lamay ng Tatay mo hehe ito oh para makapag baraha Tayo at may meryenda pa nag ambagan kami niyan" wika naman Niya sakin. " Ayus to ah! Pero siguradong magagalit si papa, pero ayus lang mag papaalam nalang ako" wika ko Naman. Iiling iling naman Ang mga Kasama ko at agad naman silang pumasok at inilapag na Ang mga dinala na gagamitin namin. " Nga pala boss Wala bang bulaklak si Tatang Andoy?" Tanong naman ni Gusman sakin. " Wala e, kailangan ba Yun? Di Naman mahilig Yun sa bulaklak manok Ang gusto Niya e pang sabong" wika ko Naman. " Edi manok nalang ilagay natin boss" masayang wika Naman ni Binsoy. " Tama nga!" Masaya ko namang wika at agad na nag tungo sa kulungan ng manok ni papa at kinuha ang mga manok Niya at tinalian ko sa loob ng Bahay. " Ayan!!" Masaya ko namang wika. Binatukan Naman nila si Binsoy kaya agad naman akong lumapit sakanila. " Oy!! Tigilan niyo yan!! " Wika ko Naman. " Boss, tulungan mo nga ako itong mga to binubugbog ako magandang idea Naman Ang sinabi ko sayo Diba?" Wika naman ni Binsoy. Hays, nakakaawa talaga ito si Binsoy laging nababatukan pero Siya lang Naman talaga Ang nakaka intindi sakin at Siya lang din Ang may magandang idea sakanilang lahat. " Ano ba tigilan niyo yan, mabuti pang tulungan niyo akong linisan Ang higaan ni papa Ngayon" wika ko Naman sakanila. "B-boss Hindi hihiga si Tatang diyan" wika naman ni Kumir. "H-hindi ba?" Sambit ko Naman habang nakakunot ang noo ko. " Hindi e, wag ka ng mag alala Makikita mo Naman mamaya" wika naman ni Gusman. Tatango tango naman ako at umupo sa gitna nila tatlo palang Sila na andito marami Kasi kami nasa 50 or 60 Ang mga kabrother ko. " Sakit talaga ng nangyayari, ito Kasi si papa bat Ang tigas ng ulo" wika ko Naman habang nalulungkot. Sabay Naman nilang hinawakan ang balikat ko kaya muntikan na akong madapa. " Okay lang Yan boss, andito kami! Hindi ka namin pababayaan!!" Sambit Naman nila. " Ako na Ang mag sisibak ng kahoy para sayo boss" wika naman ni Binsoy. " Ako Naman Ang mag luluto at mag hahanap ng pagkain mo bossing " wika naman ni Gusman. " Ako Naman Ang mag lalaba at mag iigib ng tubig mo boss" wika naman ni Kumir. " Yung iba naman iaassign namin sa pamamalengke, pamamalantsa, pag lilinis ng Bahay niyo, Taga alaga ng manok ni Tatay Andoy" wika naman ni Kumir. Right hand ko Kasi Siya kaya ganiyan Siya mag salita. Tatango tango naman ako. " Salamat sa inyo, kakayanin ko lang lahat ng ito" wika ko Naman. Tumango Naman sila at sabay kaming bumuntong hininga.