Found You

Tahimik lamang ako habang kumakain kame, ayoko kasing gumawa ng ingay dahil baka ako na naman ang mapag buntunan ng galit ni Mommy. I don't know why kung bakit galit siya saken, minsan naiisip ko na baka anak ako sa labas kaya ganon nalang ang trato niya sa akin. Pero malaki ang pag kaka hawig ko sa kanya kaya malabong mangyare ang bagay na yon. Kahit na ganyan ang trato niya sa akin hindi ko naiisip na isa siyang masamang ina, para sa akin ako ang pinaka ma swerte dahil siya ang naging Mommy ko. Pag ka tapos naming kumain umakyat na ako sa Kwarto ko wala pa kasing pasok hindi naman ako mahilig gumala dahil nakakapagod ang ganon. Mas gugustuhin ko pang mag kulong sa kwarto ko at manood ng mga movie o series mag damag pag ka dapa ko sa kama ko kinuha ko yung cellphone ko na nasa ibabaw mg side table na kanina pa pala nag vivibrate. napangiti nalang ako at umayos ng pag kakahiga para makapag reply sa kanya. He texted me kaya dali dali akong nag ayos. gusto niya kase makipag kita matagal na din nung hulu kaming lumabas. he's working on their company that's why he's a busy person. he loves working and that's one of the reason why i love him. Pagtapos ko ay agad na akong lumabas "San ka Pupunta?" bungad na tanong sa akin ni Mommy pag ka baba ko. she's sitting on our sofa and doing something in her laptop while the tv is open and playing some songs in spotify. "Ah I'm going to meet D-dave Mom" legal kaming dalawa both parents pero kinakabahan pa rin ako pag siya ang tinatanong sakin ni Mommy. "oh nakabalik na sila" "opo" naka yukong sabi ko "ok" Ganyan lang ang laging usapan namin ni Mommy pag nasa bahay siya. kakausapin niya lang din ako pag may iuutos o makikita niya akong nakabihisat mukang aalis. Pag dating ko sa meeting place namin nakita ko na agad siya I miss him so much. Kahit call o text kase ay di niya nagawa this fast few days i wonder what his doing but i trust him. “babe!” tawag ko dito at tsaka ko siya kinawayan pag dating ko sa table niya parang ang seryoso ng aura niya. “ang seryoso mo ngayon ah ganyan ba talaga pag business man?" pag bibiro ko dito "na miss kita” naka ngiting sabi ko. “Roa..... I’m sorry, tapusin na natin to” Nag taka naman ako sa sinabi niya ano ang ta-tapusin eh wala pa naman kaming kinakain. “Ha? Ano ang ta-tapusin? ‘Di pa nga tayo nag oorder eh HAHAHAHA” “mag break na tayo” Natigilan naman ako sa sinabi niya hahaha baka nag praprank lang to. he always prank me before at ako namang si tanga naniniwala agad. “eto na nga mag Brebreak na tayo lunch break na ngayon diba” kung akala niya maloloko niya ko ngayon nag kakamali siya. “Roa I'm serious! ayoko na!” sigaw neto sakin bigla namang kumirot yung puso ko, ngayon niya lang ako sinigawan sa public place pa, tumingin naman ako sa paligid at unti unti na naming nakukuha ang atensyon ng mga tao. “ha? Seryoso naman ako eh” “Roa please ayoko na” “prank lang to diba?” naluluhang tanong ko dito “No!" tuluyan ng umagos yung nga luha kong kanina ko pa pinipigilan “w-why? w-what did i do wrong? “ tumingin lang ito sakin ng seryoso “wala Roa ako ang may mali, i love someone else” wow hahaha ilang weeks niya lang akong di na kasama may mahal na agad siyang iba “I’m sorry Roa let’s end it here” sabi neto atska ito tumayo at iniwan akong nag iisa nilibot ko naman ang paningin ko yung iba nag bubulong bulungan habang naka tingin sakin. Ni hindi niya man lang ako nagawang paupuin at pakainin man lang bago niya ko tuluyang iwan, kailngan niya pa ba talagang gawin na ipahiya ako sa maraming tao? “kawawa naman yung girl” rinig kong sabi nung isa. Agad ko namang pinunasan yung luha ko ayoko sa lahat yung kinakaawaan ako “sa panahon talaga ngayon wala ng matino ng lalaki” sabi Naman nung kasama nito. Agad kong inayos ang sarili ko bago ko tuluyang lumabas Pumunta lang ako sa bar ng mag isa. Gusto ko lang mapag isa kahit ngayon lang. Alam ko naman ang limitasyon ko kaya di ako nagpapa ka lasing Pag dating ko sa bar area nag order lang ako ng drinks. Di ako pala inom na tao pero tuwing nasasaktan ako at may mga tanong sa isip kong gusto kong masagot its either sa bar o sa puntod nila lola niyoko matatagpuan. “k-kuya isa pa” “Ma’am lasing napo kayo” “hindi pa’ko lasing kuya, come on nag ba-bayad naman ako” inis na sabi ko dito. “ma’am sorry po talaga pero may rules po kami dito” “kuya please isa pa, last na ok” “pero ma’am- “hayaan mo na siya boss, ako ng bahala sa kanya” Rinig kong sabi ng isang lalake “who are you?” tanong ko dito tiningnan ko ito ng maigi. “Dave?” mahinang sabi ko, iniling iling ko yung ulo ko. Bakit ba siya ang nakikita ko. self stop thinking of him. Muli kong tiningnan ang lalaki sa gilid ko pero diko siya ganoon maaninag dahil nanlalabo na ang paningin ko dahil sa hilo. “here” nagulat naman ako ng bigyan niya ko ng panyo tatanungin ko pa sana siya kung para saan ng magsalita ulit siya. “ang mga babae dapat hindi pinapaiyak, y’all deserves happiness” sabi neto tumingin naman ako sa alak na nasa harap ko at tinanong siya “bakit lahat ng lalake manloloko?” wala sa sariling sabi ko. "hmm.. hindi lahat ng lalaki manloloko so wag mo lahatin" he has a point, siguro kaya ko lang natanong ang bagay na yun dahil gusto kong malaman kung bakit siya nakipag hiwalay sa akin. kahit kayo naman ang nasa kalagayan ko mag tataka kayo kung bakit lalo na't alam mo naman sa sarili mong wala kang ginawang mali. “miss broken ka’no ?” natatawang tanong neto tiningnan ko naman siya maigi this time nakita ko na siya. "tsk" i rolled my eyes before i face him "so what?” “broken ka nga HAHAHA alam mo miss broken din ako eh kaya iinom nalang natin yan” sabi neto at nakipag cheers pa sakin. “so tell me bat kayo nag break?” kalalaki niyang tao ang chismosa niya. “may iba na daw mahal” sabi ko habang pinag lalaruan ang basong hawak ko. “parehas pala tayo, do you think? Nag kulang tayo kaya tayo iniwan?" sabi neto tiningnan ko naman siya at kita ko yung lungkot sa nga mata niya. Kahit ang saya saya niya pag nagsasalita iba parin yung nararamdaman niya. iba parin ang sinasabi ng mga mata niya. i don't know why but i like staring at peoples eyes everytime I'm talking to them. “hindi kita kilala para malaman ang bagay na ‘yan" nakangiting sabi ko "pero may tatlong dahilan ako kung baket iniiwan tayo ng mahal naten” tiningnan ko ito, at nakita ko din siyang nakatingin saken. Nilagok ko muna yung huling baso sa harap ko bago ko ituloy ang sasabihin ko. “Una hindi sila nakuntento sa aten hinanap nila sa iba yung hindi nila makita sa atin, na gusto nila. Pangalawa may pag kukulang tayo, alam natin sa sarili natin yun kung nag kulang nga ba tayo” tumingin ulit ako sa kanya. “you should ask yourself, Pangatlo yung may mahal na silang iba. Kung alam mo sa sarili mo na hindi ka nagkulang sila ang may problema hindi ikaw” na natili kaming tahimik ng ilang segundo bago ako mag salita ulit. "maybe you just met her to learn a lesson" wala sa sariling sabi ko. hindi ko alam kung san nang galing ang sinabi ko kusa na lang siyang lumabas sa bibig ko. "sometimes we met them to learn something" “ maybe we’re not really meant for each other” napatango tango ako sa sinabi niya “yeah” “you should go home anong oras na ren baka ma pano ka pa. I sasakay na kita ng taxi” sabi neto tumango nalang ako sa kanya dahil medyo nahihilo na ako. Pag labas namin pinara niya na ko ng taxi..” bye hope we see each other again” sabi niya bago tuluyang maka alis yung taxi. Habang nasa biyahe ako pauwi, nakatingin lang ako sa labas. Nakalimutan ko pala hingin ang pangalan niya. , sabi nila ‘pag nahanap mo na daw yung tao na para sayo wala ka ng hahanapin pa dahil kuntento kana. Hindi ko alam kung maling tao ba talaga si Dave dahil wala naman siyang nagawang masama sa akin. baka nasa maling oras at panahon lang kami, o kaya naman hindi lang talaga kami para sa isat