MIS 33
1154 Words
(Back to the PRESENT)
-
(Alaina)
Tahimik akong nakatingin sa may bintana habang papunta kami ni Caleb sa San Bartolome. Mabuti nalang at uuwi din si Caleb sa San Bartolome, kaya hindi na masyadong nakakahiya at nakikisabay ako sa kanya ngayon.
Nang unting- unti bumabalik sa gunita ko ang ilang sa masasayang alaala namin ni Haven noon. Hindi ko mapigilan ang aking sarili na magtanong kung tama ba 'yon ginawa ko noon?
But, who would have blame me? Masyadong dis- oriented ang isip ko ng mga panahon na 'yon. Masyado akong madaming iniisip noon. Sariwa pa nga ang sugat na nilikha ng tuluyang paghihiwalay ng parents ko, tapos dumagdag pa 'yon nakita ko na paghahalikan nina Haven at Celestine sa labas ng pad ni Haven. Mas nanaig sa akin ang sakit na nadarama kaysa mag- isip ng tama.
I am just 17 years old at that time, not mature enough to think what is right and what is wrong. Masyado akong ma pride na tao, ganun ako lumaki. Hindi naman magbabago ang isang tao ng ganun- ganun lang. 'Yon mga ugali ko noon, dalang- dala ko pa nga hanggang ngayon.
Nagmature lang ang pag-iisip ko kaya--- 'yon mga pangit kong ugali, kaya ko ng e-handle ng mabuti.
Me, as being 17 years old young girl, I am capable of doing wrong things and decision. I'm still on the process of making myself a better version of me. I was consumed by my pride, pain and anger at that time, that's why I chose to lie to Haven. Naguilty din naman ako pagkatapos. And that guilt is with me until now.
Yes, I am guilty lalo pa't pinuntahan ako ni Ethan nung mismong araw na hinihiwalayan ko si Haven and he confronted me. Nagalit kasi ng husto si Haven sa aking sinabi at pati sya ay dinamay nito.
Humingi ako ng tawad kay Ethan at I told him the truth. He adviced me tell Haven the truth, pero hindi ko na makontak si Haven.
Wala na akong sapat na oras pa noon para itama ang nasabi kong kasinungalingan kay Haven. Aalis na kasi kami ni mommy kinabukasan.
Kaya hinayaan ko nalang sya sa kanyang maling akala. Naisip ko din naman na mas makakabuti din 'yon sa aming dalawa. Para madaling namin makalimutan ang isa't- isa, lalo pat mapakarupok nya sa tukso. At ayaw kong ipagkatiwala ang aking puso sa mga lalaking ganun.
Tama man o mali ang ginawa ko noon, hindi ko na mababago ngayon ang mga nangyari na.
Ang tangi ko lang magagawa ay ang magsimula muli ng panibago at di na hahayaan na maulit muli ang pagkakamali noon.
When I saw Haven again. I realized that he's still the one that I love. But I didn't see any sign from him that he's still love me too, kaya ko iniiwasan ang mas mahulog pa ng sobra sa kanya.
Pinilit kong itanggi sa isip at puso ko ang nadarama ko sa kanya, kahit alam kong sarili ko lang ang niloloko ko. Hanggang sa hindi ko na napigilan ang aking sarili, at natagpuan ko nalang ito na nagpatianod sa lahat ng gusto nya.
I thought I finally have my chance to have my happy ending with him, until Celestine came back to the picture.
Glimpsing the past, nalaman ko mula kay Louisse noon, na naging magsyota sina Celestine at Haven, ilang araw nang umalis ako.
Nasaktan ako dahil isang linggo pa nga mula ng umalis ako at tuluyang ko syang hinihiwalayan, pero may kapalit na ako agad. Saka ko naisip na baka si Celestine nga ang mahal nya at hindi ako. Dahil kung ako ang mahal nya, hindi sya ganun kadaling makamove on.
At ngayon mukhang si Celestine parin ang mahal nya at option lamang ako. Si Celestine ang main dish at ako ang side dish.
Ang pait naman ng love life ko. Parang sa kagandahan lang ako sinuswerte at hindi sa love life.
"So, after nung nahuli mo silang dalawa ni Celestine, hindi mo man lang sinabi sa kanya."tanong ni Caleb na nagpabalik ng isip ko sa kasalukuyan.
Sandali syang lumingon sa akin. He is curious and I know it.
"What for?" tangi kong nasabi.
"Anong what for? Alam mo bang nasaktan ng sobra ang pinsan ko?
"Nasaktan? Wag na tayong magbiruan Caleb. Kung nasaktan sya, hindi nya ako ipagpalit kay Celestine agad. Akala mo hindi ko alam na isang linggo pa nga kaming nagkahiwalay, sila na agad ni Celestine. Hindi na ako nagtaka, nakita ko nga silang naghahalikan na boyfriend ko si Haven. At saka, kung mahal nya ako, why he didn't do things to stay in touch with me. Ang bilis nalang kaya ng kumunikasyon ngayon, thru social media." mahaba kong sabi.
Totoo naman 'to, may f*******:, i********:, Twitter. Ang dali lang din kayang mag- message sa messager. Pero, hindi naman 'yon ginawa ni Haven. Kaya paano ako maniwala na totoong minahal nga nya ako.
"Tama ka naman. Kami nga ay nagtaka na naging sila uli?"
"Uli?" kunot- noo ako.
Pabiglang naihinto ni Caleb ang kanyang kotse nang may isang kotse na mabilis na nag- overtake sa amin at agad itong humarang sa dinaraanan namin. Muntikan na akong masubsob sa dashboard.
"f**k! My cousin is crazy at hindi ka talaga nya titigilan."
Rumihistro ang pagkabahala sa mukha ni Caleb.
"Just give me your go signal at iatras ko itong kotse at eeskapo tayo."
Payag sana ako sa suggestion ni Caleb, kung hindi ko lang nakita ang paglabas ni Haven sa kanyang kotse at nabanaag ang kanyang hitsura. Gusot ang kanyang buhok at parang pagod na pagod sya.
May problema ba sya?
Ako ba ang may gawa nito sa kanya?
"No. Haharapin ko sya."pigil ko kay Caleb nang akmang e- atras na nya ang kotse.
"Are you sure?"paniniguro ni Caleb.
Tumango ako.
"Ok. Basta wag kang maging marupok agad. Dapat siguraduhin mo muna ang status nyong dalawa."may punto naman ito.
"Ok. Thank you!"
Matipid lang sya na ngumiti. Saka ako lumabas mula sa kanyang kotse. Sakto naman at nakalapit na si Haven. Nagulat ako sa kanyang susunod na ginawa.
"Please babe, I'm sorry! Hindi ko na kaya. I know I done wrong and I'm sorry! I really, really, sorry! I have my reason, but I can't tell you now. Just trust me and I will explain to you everything soon. Please, please, come back to me. I missed you. I love you. I always love you!"
He is crying and he is kneeling in front of me, while hugging my thigh too tight.
Para syang bata na ayaw paiwan ng kanyang nanay.
My eyes was quickly watered. I felt my heart exploded by his confession.
God! Did he really love me?
Did he really love me this much that he even lowered his ego?
Si Haven na kasing taas yata ng Eiffel tower ang ego ngayon lumuhod sa aking harapan at nagmamakaawa sa akin.
Totoo ba 'to o dinaya na naman nya ako?
- Writer
