PMASL o6
1064 Words
Chapter o6
ANALYN MAE POV
MATAPOS KUNG MAGLINIS ng kwarto ni sir Larusso ay lumabas na ako ng kwarto at bumaba nasa kusina.
Nakita ko naman doon ang mga kasama ko dahil oras na ng tanghalian at kumakain na sila.
" Bakit ganyan ang mukha mo?" Tanong sakin ni ate Lanie ng mapalingon at gano'n rin ang ibang kasama namin.
" Oo nga, Analyn?" Si ate Isay. Napabuntong hininga naman ako saka naupo sa bakanteng upuan.
" Si ante po kasi. Nanghihingi na naman ng pera dahil babayaran niya 'yung utang niya." Pagsusumbong ko sa kanila.
" Alam mo 'yang ante muna 'yan? Ang kapal ng mukha. Ano bang palagay niya sayo? Bangko?" Galit at iritang sabi ni manang.
Naiinis siya sa ante ko dahil panay daw ang hingi sakin.
" Sabihin mo malayo pa ang sahod mo." Si ate Lanie.
" Sinabi kona po." Malungkot na sagot ko sa kanya. Napabuntong hininga naman ang mga kasama ko sa hapagkainan.
" Alam mo ang malas mo." Si ate Jackie kaya napalingon ako sa kanya.
" Alam ko." Malungkot kung sagot kaya parang nataranta si ate Jackie.
" Huy, hindi ikaw huh? Ang malas mo lang sa ante mo." Paliwanag niya sakin habang nakatingin.
" Ayusin mo kasi." Si ate Isay na pinalo pa sa kamay si ate Jackie.
" Sorry naman."
" Okey lang. Alam ko naman po 'yun." Kimi kung sagot sa kanila. Malas naman talaga ako simula ng pinanganak ako.
Iniwan ako ng papa ko, tapos namatay ang mama ko. Tapos napunta ako sa puder ng tiyahin kona masama ang ugali.
" Hindi ka malas." Ulet naman ni manang saka hinawakan ako sa kamay. " Wag mong isipin na malas ka dahil hindi, sa tiyahin mo lang. Hayaan mo siya, hindi naman siya makakapunta dahil malayo ang probinsya niyo." Pagpapalubag loob sakin ni manang kaya napangiti ako sa kanya.
Tama naman siya. Pero kilala ko si ante at gagawa 'yun ng paraan para makapunta dito kahit mahal ang pamasahe.
" Nako, kain muna lang 'yan at magpahinga after." Saad ni ate Lanie kaya kumain na rin ako. Pero kaunti lang kinuha ko kasi nga ay nagda-diet ako.
" Diet?" Tudyo naman sakin ni ate Isay.
Nakangiti naman akong tumango. " Gusto ko po talaga pumayat."
" Hindi bagay sayo." komento naman ni ate Jackie. " Mas bagay sayo ang ganyan katawan." Dagdag na sabi pa nito.
" Hindi ka naman mataba." Si ate Lanie. " Ang seksi mo nga sa katawan mo dahil may kurte parin."
Nahihiya naman akong ngumiti dahil sa mga sinasabi nila. Hindi ko alam kung totoo o binobola lang nila ako.
" Salamat po." Aniya. Ganito sila, palagi nila pinapalakas ang loob ko. Kaya mahal na mahal ko sila dahil 'di nila pinaparamdam na mataba ako.
Matapos kumain ay nagpahinga muna ako sa kwarto dahil mamaya ay susunduin ko si Rodman sa school. After ng tanghalian ay pwede na magpahinga.
Minsan natutulog ako kapag antok na antok ako. Pero minsan ay hindi at nanunuod lang ako sa cellphone ko.
Maya-maya'y tumatawag na naman ang ante ko. Ayaw ko sana siyang sagutin dahil panigurado ay kukulitin lang niya ako.
" Hello?" Sagot ko sa tawag.
" Asan na? Nakautang kana ba?" galit na bungad niya sakin.
Napakagat naman ako sa labi. " Hindi po, kasi wala 'din silang pera."
" Putcha! Ang damot naman." galit nitong wika. " Sa amo mo?" Suhestiyon naman niya sakin.
" Bawal po ante bumali."
" Anong gusto mo? Balik balikan ako ng mga inutangan ko?" Galit naman niyang tanong sa kabilang linya.
Hindi ko maiwasan sumama ang mukha ko. Utang ng utang tapos ako ang kukulitin. Panay kasi ang sugal ng ante dahil alam niyang may makukuha siyang pera. Hindi pa naman nagpapabali ang amo ko dahil rules 'yun bago ako pumasok dito. Kaya nga kina manang at sa mga ate's ako nangungutang.
" Wala nga po silang pera." Ulet ko sa kanya. Ayaw ko naman galawin ang ipon ko.
" Punyeta ka." Galit nitong sigaw sa kabilang linya dahilan para matakot ako at mabitawan ang cellphone ko.
Natatakot ako kapag nagagalit siya. Mapanakit kasi si ante kapag nagagalit. At ako palagi ang napagbubuntungan niya ng galit noon kapag wala siyang pera.
Mabilis kung kinuha ang cellphone sa sahig at pinatay ang tawag. Napakagat ako sa ibabang at kasabay ng pagngilid ng luha ko dahil may basag ang cellphone ko.
Natigilan na naman ako ng tumunog ulet ang cellphone ko. Pero hindi na si Ante kundi si sir Larusso. Nagulat naman ako dahil baka may ipag-uutos siya sakin.
Atsaka mabilis na pinahid ang luha sa mga mata na para bang makikita ni sir Larusso.
" Hello po." Sagot ko at hindi ko napigilan manginig ang boses ko.
" Umiiyak kaba?" Tanong naman ng amo ko sa kabilang linya.
" Hindi po." Mabilis kung tanong saka iniba ang usapan. " Bakit po kayo napatawag?"
" Sunduin mo ng alas tres si Rodman dahil maaga sila uuwe." Sabi nito sa seryusong boses.
" Okey po."
" Okey, wag ka malate. Dapat 2;30 nando'n kana. Do you understand?" Mariin na sabi niya sakin.
" Opo." Muli ay sagot ko habang kinakagat ko ang ibabang labi ko. Medyo nakakatakot ang boses ni sir Larusso kapag nakaseryuso ito.
Parang nakakanginig ng kalamnan. Pero ang sarap sa tenga ng boses niya. Parang nag-iinit ang katawan ko. Para pa nga'ng nababasa ang panty ko.
Shit!
Napamura ako sa isip ng mapagtanto ang iniisip ko.
" Okey bye." Anito saka nawala na sa kabilang linya si sir Larusso. Napabuntong hininga naman ako ng malalim.
" s**t! Bakit gano'n ang iniisip ko?" Bulong ko sa sarili ko sabay hawak sa dibdib ko.
Palaging gano'n nasa isip ko kapag kausap ko ang aking amo. May number ko si sir Larusso para kapag may kailangan siya o kakamustahin ang bata ay matatawagan niya ako.
Ewan ko ba. Malibog na ba ako? Pati amo ko ay pinagnanasaan kona? Alam ko crush ko siya. Pero pagnasaan? OMG!
Parang ang halay ko naman dahil pati amo ko ay pagnanasaan ko. Atsaka asa naman akong patulan ako si sir Larusso. Kahit ata bumukaka ako sa harapan niya ay hindi ako papansin no'n dahil sa katawan ko.
Hindi sa minamaliit ko ang aking sarili. Nagsasabi lang ako ng totoo. Hindi ang kagaya kung pagnanasaan ng amo ko. Kahit kakaiba ang tingin niya sakin na para gusto niya akong kainin.
- Writer
