Belong To You (COMPLETED)

Four

Rainbow

"Sabi ni pretty boy sa Nuvali mo ihatid yang kotse." Paliwanag ni Manix sa akin nang ibigay ko sa kanya ang susi ni Akie.

"Taragis! Bakit sa Nuvaili pa? Anlayo kaya ng Nuvali dito sa Fairview!" Reklamo ko habang nasa bibig ko ang yosi ko at sinisindihan ito.

"Baka dun ka titirahin?" Natatawang hula ni Manix.

Binigwasan ko sa tiyan ang g*go at inuppercut ko pa.

Napamura si Manix at napayuko.

"Taengna! Bakit ako ang bubugbugin mo?" reklamo ni Manix na namimilipit. "Why don't you f*****g save your combat skills for later?" suhestiyon pa niya.

Napatigil ako sa pagsapak sa kaniya at napaisip.

Tama nga si Manix! Pagdating sa Nuvali uupakan ko yung may ari ng Lamborghini.

Sinundan ko ang kanyang sasakyan hangang Nuvali at nagpark kami sa isang deadend na kalsada na puro damo. Napaisip ako. Malapit ito sa village kung saan ako nakatira. Kung tatakas ako ngayon, madali akong makakahingi ng saklolo. Pero kung tatakas man ako, babalikan ako nito. Sigurado iyon, dahil ganoon sa mundong ginagalawan ko. Delikado. Baka ipatumba ako nito.

Napahigpit ang hawak ko sa manibela habang titig na titig sa Lamborghini. If I hadnt been emotional at wala sa focus, for sure matatalo ko ito. But I unfortunately was distracted at wala sa momentum kaya hayan tuloy! Napasubo ko si Akie pati ang sarili ko!

Now, how do I get myself out of trouble this time? Isip ako ng isip pero wala akong maisip!

I grunted. Napahilamos ako sa mukha at tinanggal na lamang ang seatbelt ko.

"Baba na nang masagasaan na kita!" Naiinip kong sambit mula sa loob ng sasakyan. One thing I learned on defending oneself is to not strike immediately. Alamin mo muna ang stilo ng kalaban. Sa pagkakataon na ito, mukhang may 'waiting' war kami ng lalaking nasa Lambhorgini.

Maya maya ay may dumating na isang motorsiklo at lulan nito ang dalawang lalaki na tumabi malapit sa sasakyan ko. Mas lalo akong kinabahan. Tatlo laban sa isa... paano ko naman lalabanan ang mga ito?

Napahigpit ako ng hawak sa manibela at balak ko na sana umatras at tumakas pero biglang nag-ring ang mobile phone ko. It was an unfamiliar number sa ganitong disoras ng gabi. Mas lalo akong kinabahan. I mentally cursed Manix because I could already sense he gave my number to the mysterious man.

Para matapos na ito ay sinagot ko ang mobile phone ko.

"Get down from the car and give the key to the men from the motorcycle. They will blindfold you and tie your hands before guiding you to my car." He instructed.

His voice was none threatening, but I felt different about it. Hindi bedroom voice, pero it exuded sexiness. Pakshet! Sabi pa naman nila pag maganda ang boses sigurado daw hanggang boses lang yon. And it makes sense for me kasi may kasabihan din na kadalasan na may ari ng mga poging sasakyan ay mga panget din! Tangna! Sana man lang hindi bad breath at walang sakit! Dapat may dala din siyang protection. Taragis talaga! Paano ko ba malulusutan ito?

Muli akong tinawagan ng lalaki.

"We don't have all night. I'd like to claim my prize already." Naiinip na sabi ng lalaki.

Napaisip ako. Kung sasakay ko sa loob ng sasakyan, 1:1 lang ang labanan. Gagawan ko na lang ng paraan na matanggal ko ang blindfold sa loob ng sasakyan upang makita ko kung nasaan kami. Tapos gagamitin ko ang ngipin ko bilang weapon. Kakagatin ko siya sa leeg ng pagkadiin diin at iuumpog ko ang ulo ko sa kanya. Tapos sisipain ko ang ulo niya sa bintana. Maari kaming maaksidente pero mas gusto ko na iyon kesa madivirginize at baka mabuntis pa alo ngvlalaking iyon.

Tama. Yun na ang plano ko.

Kahit kinakabahan ay pinatay ko na ang makina ni Akie at lumabas ng sasakyan.

Lumakad ako patungo sa dalawang lalaki at ibinigay ang susi. Hindi ko sila mashadong maaninag sa dilim, at mabilis din nilang tinakpan ang mga mata ko ng blindfold.

"Pasensya na miss. Napag utusan lang kami ni boss." Sabi ng isa sa kanila habang tinatali ang mga kamay ko, at ang isa naman ay narinig kong binuksan ang kotse ko at mukhang papaandarin na ito.

"Huwag ka na pumalag, Miss. Dapat kasi hindi ka na lang pumayag makipagpustahan para hindi nawala ang sasakyan mo. Pero wag ka magalala. Hindi ka naman mapapaano kay boss. Mabait yan." Sabi ng lalaking nagtali ng kamay ko at pinalakad ako.

"May mabait ba na gusto akong i-blindfold at itali? Clearly, sa istilo niyo mga sindikato kayo. Tama ba'ko?" I fished for information.

"Ayaw lang niyang pumalag ka." Matipid na tugon ng lalaki.

Hindi na ako kumibo pero napapaisip ako, dahil hindi man lang binabanggit ng lalaki ang tungkol sa balak ng amo nito na gamitin ako.

Narinig ko ang pagbukas ng pinto at naamoy ko ang samyo ng bagong sasakyan

Halatang bagong bago pa ang Lambhorgini at di madalas ginagamit. Naamoy ko din ang pabango ng lalaki. Hindi malakas ang amoy nito. Actually, subtle lang yung amoy. Ito yung mga pabangong nakaka-pogi. Ito yung mga gusto kong gamitin na scent para sa akin. Nakakadagdag p*********i. Nakaka-turn on sa babae. Alam ko ito dahil babae ako sa pisikal na anyo pero lalaki ang puso ko.

My female body was embarassingly reacting to his scent, and I was fully aware of his presence as the accomplice guided me in the passenger's seat.

Narinig ko na nagsara ang pinto at naramdaman ko na lang na umaandar na ang sasakyan.

"Saan mo ko dadalhin?" nagtatapang tapangan kong tanong.

"English please." Malumanay at unperturbed niyang sagot.

"Taragis! English talaga?" inis kong tanong pero hindi siya sumagot.

Napahugot ako ng malalim na hininga bago nagsalita.

"Fine! Where are you taking me?"

"I asked Manix where you live. I'm going to take you home." Sabi lamang nito.

Nagulat ako sa sinabi niya. Tama ba ang narinig ko? Ihahatid niya ako sa bahay ko?

"Hi-hindi mo ako..." hindi ko matuloy ang tanong tungkol sa s*x part.

"Sweetheart, can you speak in english please?" He politely asked.

Saglit akong di nakapagsalita sa request niya.

Ibang klaseng sindikato ito ah? Polite! Hindi kaya hindi naman pala ito sindikato? Pero may mga alagad siya at kinuha niya si Akie...

"Are you serious? You dont understand Tagalog?" I couldnt believe I was actually asking him that question. But I couldn't help myself. He sounded... harmless? I do hopr so.

"No." Matipid niyang sagot.

Hindi siya nakakaintindi ng Tagalog. Well, at least may information akong nalaman tungkol sa kanya kahit papaano.

Ano kaya hitsura niya? Payat? Mataba? Maliit? Matangkad? Mukha kaya siyang troll, goldfish, bisakol?

Hephep, Rainbow! Bakit gusto mo malaman? Sita ko sa sarili ko na naguguluhan kung bakit interesado naman akong malaman kung sino ang misteryosong tumalo sa akin sa racing.

"The stake was my car and you getting laid, but you're bringing me home?"

I heard him chuckle. "I just said that to make you back out. I asked for the best in Manix's team, but I didnt expect I'd be competing with you."

"And what do you mean by that?" napakunot noo ako. Magkamali lang ito ng sagot, sisipain ko ito.

"Women are to be loved, taken care of, respected, and not to compete with... much more in a drag racing?"

"Yada... yada! Save your f*****g speech for your girlfriend! I'm no girly in case you haven't noticed!"

"Yeah, I noticed. You're a woman with a 38B-26-36 figure. Gorgeous, don't you think?" He said and I felt my body cringe in the awkward feeling that he checked me out and was even accurate.

"Who the f**k are you, anyway?" hindi ko napigilan hindi maasar. "Are you some kind of vital stats expert or something? Perhaps a couture of some sort?" I tried to challenge him but he didnt respond. Moreof, parang hindi niya ako pinapatulan kaya mas lalaong nakakasaling ng ego. "Ha! I knew it. I'm right! You're a faggot." I tried to annoy him pero hindi pa rin siya nagsalita.

Naramdaman ko na lang na nag-park ang sasakyan at bahagyang tumunog ang leather seat sa kanyang pag galaw.

"We're near the Executive Village you live in. Suha street to be exact." Balita niya sa akin.

Alam ko kung nasaan ang Suha street at ito ay deadend na kalsada na madalas gamitin na parking space sa umaga. Walking distance na lang ang bahay namin doon.

Magaling pumili ng lugar ang lalaking ito. Alam niya kung saan siya hindi masgadong mapapansin ng mga taong dumaraan. Kung balak nga ako patayin at itapon dito ay walang makakapansin unless mangamoy na ang bangkay ko.

Nyah! Isipin ko pa lang na naagnas na ako ay kinikilabutan ako.

Mahina kasi ang sikmura ko sa dugo. Mabuti na nga lang irregular ako at hindi ko madalas danasin ang pagbaligtad ng sikmura ko.

"Gatinha, we do not have all night. Need to catch a flight tomorrow." Malumanay na sabi ng misteryosong lalaki. "Will you be safe here?"

Tama ba talaga ang naririnig ko? Tinatanong niya kung safe daw ako dito?

"It should be safe here..." unsure kong sagot.

"Alright. I'm going to let you out and cut the rope. Then, I'd wait for you to walk and get near the guard house before I leave.

Hindi na naman ako nakapagsalita. It seemed unbelievable!

"Okay..." tugon ko na lang.

Mabait naman pala ang nakatalo sa akin. Hindi kaya puwede kong I-bargain sa kanya si Akie?

"You seem to be a good man. How about I trade Akie... I mean, my car and pay for it? How much will you ask for my car?"

"Akie? You named your car Akie?" he curiously asked. "Short for Acura?"

"Tatanong tanong pa, alam naman pala niya!" Mahina kong komento

"I would want to trade it to you, but Im saving Akie for something else."

Napakagat labi ako. Hindi kaya pagpipirasu-pirasuhin niya si Akie ko?

"Akie means a lot to me. Please just let me buy my car back." I pleaded sounding more desperate than I could hardly want to reveal.

"I'll think about it. Meantime, go home and rest." Sabi niya.

"But you said you will leave soon. How will I be able to get my car back?" alma ko.

I heard him chuckle. "Sweatheart, you have my number and I have small business I'm putting up here in Manila. I'm going to contact you. I might need your help with getting a resident visa." he said and felt him come close to me. " But I don't like using people or even asking favors, so... I guess, I still wouldn't give you the opportunity to get Akie from me." He coldly said.

Napasinghap ako sa takot na baka manyakin niya ako.

"Calm down." He gently said. 

I swear I could sense he was so close because I could feel his minty breath. It confirmed to me that he doesn't smoke. " I'm just gonna open the door for you." He said it like he was seducing me.

Dang it! I never got attracted to any guy, up until this f*****g moment that he's so close to me. His effect on me infuriates me as my body responds to him in a sensual way. NOOO! Ano ko? Nababakla? Potragis!

Iniwas ko ang aking mukha habang nadadampiam ng kanyang hininga ang pisngi ko.

"You may go out the car now. Just turn your back from me so I could cut the rope wrapped around your wrists." He said. 

I, on the other unfortunate hand, pathetically obeyed.

Geez! Ang astig na si Rain sumusunod sa utos ng isang misteryosong lalaki.

OMS! What has gotten into me? Tatay at nga kuya kk nga na mga sundalo hindi ako mapasunod, pero itong lalaking ito, sumusunod ako?

Naramdaman ko na pinutol niya ng kutsilyo ang lubid. 

"Do you always bring a knife with you?" I boldly inquired.

"Yeah." Matipid niyang sagot, habang pinuputol ang lubid, hanggang sa maputol nga ito.  Bahagya akong natakot na baka mahiwa niya ang balat ko kaya kaagad akong umiwas nang makawala ako. Agad ko din inalis ang takip sa aking mga mata upang mahuli kung sino ang lalaking nakatalo sa akin. But he took that moment to close and lock his door. Hindi ko tuloy nakita ang mukha niya. 

Bumusina siya, pero hindi ko naintindihan kung ang ibig niyang sabihin sa pagbusina kaya nanatili ako sa aking kinatatayuan. Bahagya niyang binuksan ang bintana. Sinubukan kong sumilip pero madilim sa loob. Narinig ko na lang na sinabi niyang maglakad na raw ako at susundan niya ako ng kanyang sasakyan, hanggang sa makarating ako sa guard house.

Sumunod naman ako sa kaniya. Nang makarating ako sa tapat ng guard house sa village gate ay agad naman siyang umalis. 

Naglakad na lang ako pauwi ng bahay, at pagdating ko doon ay nakaabang na ang aking stepmother at two wicked pretty stepsisters.

"Where have you been again, Rainbow? Your father will know about this! And where's your car? I didnt hear you come home with your car."

"Natalo ako sa pustahan." Sagot ko at tinungo ang kuwarto ko. Binalibag ko ang pintuan at mabilis akong humiga ng kama nang maramdaman kong nag-vibrate at saka tumunog ang aking mobile phone. It was a message from that mysterious guy.

"Nagte-text ang kolokoy?" napailing ako at 'di napigilan mapangiti. Binasa ko ang message.

"You got home?"

Naalarma ako sa sarili dahil nakaramdam ako ng pagbilis ng t***k ng puso.

Taragis! Ano 'to? Nababakla na ba 'ko?