Undeniably Positive

CHAPTER 2

Napa-upo ako sa pagkakahiga ko. Dahilan para mahilo ako. "Ang tanga lang." Sabi ko sa sarili ko habang hinahawakan ulo ko. Napakusot kusot ako sa buhok ko.

Kaagad naman ako bumalik sa pagkakahiga. Napatingin ako sa relo sa tabi ko. Napa-upo ulit ako. "Hala! Late na ako!" Tinig ko. Pero naalala ko na tinanggal na pala ako sa pera.

Humiga ako ulit. Maya-maya ay naisip kong wala akong pera. Napa-upo ulit ako. Pero wala naman akong magagawa. So, nahiga ulit ako. Maya-maya habang nagmumumi-muni ay tsaka ko lang napansin na parang may nakakaiba sa relo. "Bakit black ito? Bilugan din 'yung alarm ko?" Napatanong ako sa sarili ko. Wala hilo lang ito.

Kinuha ko ito at umupo.

"Ano kaya ang naiiba?" Pagkanta ko sa tanong. Napanguso ako. Humiga na lang ako ulit habang hawak-hawak ito. Bahala na. I-enjoy ko muna itong kama. Nagtaka rin ako. "Hindi ako nahuhulog?" Maliit lang ang kama ko. Pero kasyang kasya katawan ko rito. Sobra pa nga 'yung kama. Puti rin ang bedsheet. Hello kitty 'yung akin ah.

Kumabila ako ng pagkakahiga. Nagulat ako sa humarap sa'kin. Mabangong dibdib.

Dibdib ng lalaki?!

Onti-onti kong itinaas ang mga mata ko. Nakita ko ang mukha ng isang lalaki. Natawa ako sa sarili ko.

Grabe na itong panaginip ko! May mabangong at gwapo na lalaki! Sana ganito na lang lagi.

He's face looked sophisticated. But he looked cute and puppy-like at the same time. Nakanguso pa habang natutulog. He had sunkissed skin. Tinignan ko ang paa n'ya. Malayong malayo sa paa ko. Maybe, 6 flat height n'ya? 5'6 tall lang ako. Very well built din katawan n'ya. He has dimples but not that visible. Mukha s'yang baby na natutulog. Napaka-himbing. Cute pa ng bed hair. Wavy brown na gusto.

Galing ko naman mag-imagine ng boyfriend!

Kinurot ko mukha nito sa ka-cutan. Pero narealize kong naramdaman ko ang pisngi nito. "Huh?" Tanong ko sa sarili ko. Alam ko s'ya lang dapat makakaramdam. Kasi panaginip ko 'to, duh? They say na pag nasa panaginip ka. Hindi mo nararamdaman mga hinahawakan mo.

Kinurot ko sarili ko. "Aray!" Sigaw ko pero kaagad kong tinakpan ang bibig ko. Kung manggugulo ka, sa lasing. Never sa bagong gising. Tinitigan ko lalo mukha nito. Kumurap ang mata nito at dahan-dahang bumukas ang kulay dark brown eyes nito. So, totoo?

"Ah!" Sigaw ko. Nang makita na n'ya ang mukha ko ng maayos matapos umupo kagaya ko. Naki-sigaw rin s'ya. "Ah!" Sigaw nito. Parehas kami nagkasigawan hanggang sa mapagod kami. Parehas namin tinignan ang katawan namin sa ilalim ng kumot. "Ah!" Sigaw namin ulit habang nag-aagawan sa kumot. Pilit tumatayo sa magkabilang dulo.

"Hey! This is my bed!" Pag-angkin n'ya. "Hoy! 'Wag mo ako ma-english-english. Ako 'yung kinama mo!" Rebutt ko sa kanya. Tinaas nya kilay n'ya.

"Edi 'wag! Parang hindi mo rin ako kinama ah!" Balik nito sa'kin. Napanguso naman ako. "Fair point." Comment ko. Napa-iling iling s'ya. Mukhang may kinuha s'ya mula sa sahig. "Sa'yo na 'yang kumot." Sabi n'ya matapos suotin ang boxers.

Tinakpan ko mata ko at nagtago sa unan. "Hey, don't act like you didn't just slept with me." Natatawa n'yang sabi. Hindi ko s'ya pinansin. Nagulat na lang ako nang may tumatapik sa'kin. "Eto, your damit." Napasilip ako. Hindi s'ya nakatingin sa'kin habang inaabot ang damit ko.

"Sanay ka na 'no?" Tanong ko habang nagsusuot ng damit sa ilalim ng kumot. "Kung sanay ako, sana 'di ako naki-sigaw sa maingay mong boses." Tinaasan ko s'ya ng kilay matapos ko magbihis. Hindi parin s'ya nakatingin. "Sigaw? Parang tili narinig ko." Natatawa kong sabi habang tinatapik s'ya.

"Done?" Tanong n'ya sa'kin. Napatingin ako sa tenga n'ya. Namumula ito. Nakahawak din s'ya sa bibig n'ya. Cutie. "Yup!" Ngumiti ako no'ng tumalikod s'ya.

Nagkatinginan kami. Kaagad ako napa-iwas nang dahan-dahang bumalik mga ala-ala ko mula kagabi. No! I don't want to recall this!

"How about we forget last night?" Sabay naming tanong sa isa't isa.

We shaked hands. "Agreed!" Tinig namin. "I'll show you the way out." He politely said in a embarassed tone. Tumango ako. Pinakita n'ya sa'kin ang daan. Pinagbuksan n'ya rin ako ng pinto. "Bye." Nahihiya naming paalam. Nagkasabay pa nga.

Tumango kami sa isa't isa. Umalis na ako. Nang makita ko s'yang nag-aabang maka-abot ako ng elevator. Kinawayan ko s'ya ng awkwardly nang makapasok ako. Sinara na n'ya ang pinto matapos no'n.

"For the first time in forever. Nakahinga ako!" Tinig ko. Napa-upo ako sa kahihiyan. "I can't believe I just slept with Corbyn Lee Delos Diaz." Maiyak-iyak kong sabi. Isa 'yun sa napansin ko no'ng makita ko mata nito.

Isa s'yang CFO ng large company. Cristelas Corp. Kilala s'ya for his sophisticated looks but charming and irresistible when you are able to talk to him. But pinaka-kilala s'ya sa isa sa mga may pinaka-magandang mata sa business industry. Very seducing and tempting ang dark brown eyes n'ya.

Naalala ko kagabi.

"May I offer you a drink" He offered. I nodded. Kahit nakakaramdam ako ng kalasingan sige lang. Gwapo na 'tong kausap ko. Tatanggihan ko pa. He's daring brown eyes tempted me. It was luring me. O baka alak na 'to. Oo, may tama na ako.

We drank a few drinks as we reached the bar. We flirted with each other for a while before kissing.

"Uhm" He's soft kisses turned into harder kisses. It felt like he longed for it. I felt like he was devouring me from that kiss. I felt the urge to ask him. "Wanna go somewhere?" I asked between our kissed.

He looked me in the eyes before kissing me again. "Hm?" He murmured. "Bring me anywhere you want." I felt possessed while saying that. I never felt comfortable with a guy. But him, touching me. It felt good. Warm, enjoyable, and soft. That I was something to take care of.

He stopped kissing me and laughed. "You sure?" He asked seriously after staring deep in my eyes. I nodded and smiled. I kissed him as I felt thirsty for it. "Let's go." He offered his hands and I took it happily.

Pinadaus-dos ko ang katawan ko sa pintuan ng apartment ko nang makarating ako. Hindi ko naramdaman ang pagod. Mas nakaramdam ako ng kaba. Hindi ko ma-alala lahat.

"Where have you been?" Nagulat ako sa boses ni Dorothy nang maibaba ko gamit ko. Napalunok ako bago s'ya tignan. "Ah. Pinaalis kasi ako agad. Hindi ba kita na-text? Nasabihan din kita sa club na mauuna na muna ako." Pag-rason ko. I'm sorry, bebe ko. But I don't intend to remember anything about last night.

"Eh?!" Sigaw nito. Alam kong mauuto ko s'ya. Grabe rin lasing n'ya kanina. Ikaka-guilty ko ito buong buhay ko. "Ay. Hindi ko nga nasend." Sabi ko sa kanya. "Okay lang." Sabi n'ya at inabutan ako ng breakfast. Nakita ko notifs ko sa cellphone. 100+ missed calls. 100+ unread messages. 2 emails. And 1 notif sa Tweety.

Umupo na ako at kinain ang waffles na mukhang niluto ni Dorothy gamit waffle maker ko. Napakusot ako sa mata ko. "Hindi ka tuloy nakapag-palit." Nguso nitong sinabi. Napatango ako. Umarte na lang ako na nadidismaya. "Sorry talaga at iniwan kita biglaan. I just want to rest fully nang wala na silang kailangan sa'kin." Pagdadahilan ko. Tumango s'ya.

"Whatever you need, babe." Hinalikan nya tuktok ng ulo ko. Niyakap ko s'ya ng mahigpit. Nakaramdam ako ng luhang tumatakas mula sa mga mata kong pilit isinasara. "I-I just-

"Shush. Just cry."

Those words stroke me. Nilabas ko lahat ng luha ko matapos n'yang sabihin sa'kin 'yun. I haven't fully let go of the situation.

Ang hirap naman kasi pakawalan ng source of income. Lalo na nakagawa na ako ng pamilya with my colleagues sa loob no'ng apat na taon ko sa kanila. Tapos kung pakawalan nila ako parang wala lang. Parang binura pa nila ako sa history ng kompanya nila.

Ang dami ko pang problema. Ang dami ko pang bayarin at aalahanin na kailangan. I am barely surviving this kind of living. Lalo't nang tumataas na lahat ng presyo. Sabi nila money can't buy you happiness.

But for me, money is what life circles around. Without money, hindi ka nga makatulong sa iba. Hindi mo pa matulungan sarili mo.

"Kaya ko ito." Pagsinghot ko sabay tigil sa pag-iyak. Pinagpatuloy ko ang pagkain ko. "Kailangan ko nang bumalik sa dating gawi. Hindi pwedeng standby lang." Sabi ko sa sarili ko.

"Don't be too hard on yourself." Sabi ni Dory. Na alam kong may iba s'yang gustong sabihin. "I enjoyed myself yesterday. Kahit saglit lang. Naramdaman ko na lahat ng freedom sa maikling panahon." I smiled at her.

Tumango s'ya kahit pilit iyon. "Sa ikakasaya mo. Just remember, from diapers until ashes." Natawa ako. "Feeling mo! Kinder tayo nagkakilala, hoy!" Paalala ko. "Gano'n na rin 'yun! Kontra naman ito!" Pag-rason n'ya. Lalo lang ako natawa.

I'm fine with the people who are there for me. Kahit sila lang. Hopeful na ako sa kinabukasan. Sila ang ipaglalaban ko. Lalo na si Mama. Marami pa dapat n'yang maranasan. I want to be the reason of that. Hindi ako titigil hangga't hindi s'ya okay. Hindi pa kami okay. Malayo pa, malayo na.

Napatingin sa'kin si Dory. Nakipag-apir s'ya habang parehas kaming sumigaw.

"Fighting!"