Kabanata 9
1405 Words
Kian POV
"Damn! Umalis kayo sa harap ko?" sigaw ko sa mga tauhan ko.
"Masusunod Lord?" yukong sabi nila sa akin.
Hindi pwede ito dahil kung patuloy ang paghuhuli ng armas malulugi ako. Alam ko na may taong nasa likod nito.
Umalis ako sa bahay ni Mommy iniwan ko si Carol sa loob.
Mahigpit ko binantayan ang babaeng iyon.
Dahil dalawang beses na sya nakatakas sa akin.
Bawat galaw ng babae nakikita ko.
Kaya wala siyang takas sa akin.
Sumakit ang ulo ko sa sunod-sunod na problema dumating sa akin.
Walang hiyang Romdon ako ang makakalaban mo, hayop ka.
Hintayin mo, lang ang araw ng ating pagkikita.
Lumabas ako ng bahay kailangan ko ipunin ang tauhan ko upang salakayain ang hayop na lalaking iyon.
"Kayo? Sumunod ka'yo, sa akin. Wag kayo magtira ng buhay naintindihan nyo?" seryosong sabi ko dito.
"Masusunod Lord?" yukong sagot nila sagot sa akin.
Umalis kami dala ang maraming armas. Dahil salot siya sa lipunan kailangan niya mawala sa mundo.
Hindi nagtagal dumating kami sa bahay ni Rondom.
Tumingin ako sa tauhan ko at sumenyas ako sa kanila.
Agad naman nila nakuha ang pahiwatid ko.
Naglagay si Anyos ng bomba sa harap ng tarangkahan tumalikod ako.
Maya't-maya sumabog ito agad pumasok ang tauhan ko.
Bang! Bang! Bang!" tunog ng baril ko.
Bumalagta ang kalaban aa unahan ko.
Nagtungo ako sa loob nakita ko ang kanang kamay ni Rondom.
Mabilis ko pinutok ang baril ko sa kan'ya tumama sa ulo nito.
"Damn! Isa ka pa, akala mo, hindi ko nahalata na ikaw nanggulo sa negosyo ko!" seryosong sabi ko dito sabay tadyak sa lalaki.
Hinahanap ng mata ko ang lalaking demonyo.
"Rondom lumabas ka dyan?" sigaw ko dito.
Ngunit kahit anino nito hindi ko makita.
"Lord? Wala dito si Rondom. Hinalughog ko na ang buong bahay wala sya dito. Mukhang nautakan tayo ng lalaking iyon!" seryosong sabi ng tauhan ko.
"Damn! Baka nagtago lang ang demonyong yun sa paligid wag kayo titigil hanggat hindi nyo, mahanap ang rebulto niya!" muling sabi ko dito.
Hindi nagtagal bumalik ang tauhan ko sa kinaroroonan ko.
"Lord? Wala po, talaga siya nagpunta na po, kami sa likod ng bahay ngunit wala," anas nito sa akin.
"Let's go, pasabugin nyo, ang bahay na ito!" utos ko dito.
"Masusunod Lord!" yukong sabi nila sa akin. Nauna ako pumasok sa loob ng sasakyan ko.
Maya't-maya dumating na ang tauhan ko.
Seryoso ako naka tingin sa labas. Akala ko mapatay ko ngayon si Rondom ngunit hindi pala.
Hindi nagtagal nakarating ako sa bahay ni Mommy.
Galit ang mukha ko sabay sarado ng pinto.
Nakita ko si Daddy seryoso naka tingin sa akin.
"Kian, anak pwede ba, tayo mag-usap!" seryosong sabi nito sa akin.
Tumanga ako sa kan'ya. Tumayo ito at nagtingo kami sa library.
Pagdating roon sinarado ni Daddy ang pinto at umupo ito sa harap ko.
"Anak, nais lang kita makausap dahil may malaking problema tayo sa negosyo!" seryosong sabi nito.
"Akala ko, ba? Daddy wala na tayong kapensya pero bakit may problema kayo at bakit ngayon mo, lang sinabi sa akin tungkol dito!" seryosong sabi ko kay Daddy.
"Hindi ko, alam kung sino ang gumawa nito sa akin.
Alam mo, naman maraming gustong sumira sa pamilya natin isa na roon ang mga kalaban natin?" anas nito sa akin.
Hindi ko naman pwede hayaang ang magulang ko.
"Okay, Daddy ako na ang bahala roon. Bukas na bukas ipapa inbestigahan ko sa mga tauhan ko!" saad ko dito.
"Salamat anak hindi naman ako pwede kumilos dahil sa mommy mo. Ayaw ko siyang madamay sa gulong ito.
Nangako na rin ako sa kan'ya na hindi na ako papasok bilang memro ng Mafia!" mahabang salaysay ni Daddy sa akin.
"Yes Daddy alam ko naman iyon," anya ko dito.
Pagkatapos namin mag-usap ni Daddy nagpaalam na ako sa kan'ya. Nais ko magpahinga dahil ilang araw na akong walang tulog.
Ngunit bago ako pumasok tiningnan ko muna si Carol sa kwarto nito.
Dahan-dahan ko binuksan ang pinto ng kwarto nila.
Nakita ko mahimbing ito natutulog.
Nilapitan ko ito isang magandang mukha ang bumungad sa akin.
Hindi ko maiwasahan haplusin ang mukha nito.
"Hindi ko hahayaan maka takas ka, sa akin gagawin ko ang lahat upang manatili ka lang sa akin," bulong ko sa aking isipan.
Humalik ako sa labi nito pagkatapos binalik ko ang kumot sa katawan nito.
Sinarado ko ang pinto at pumasok ako sa kwarto.
Samantala nakita ko sa loob ng kwarto ko si Mommy.
"Mommy why are you here?" tanong ko dito.
"Kian, nandito lang ako para sabihin sa'yo, na alisin ang babaeng iyon sa trabaho mo!" seryosong sabi nito.
"Why Mommy, diba sabi ko sa'yo, pagdating sa pag-aari ko ayaw ko na pakialaman mo, ako?" seryosong sabi ko dito.
"Anak kita Kian kaya may karapatan ako sa'yo. Hindi mo, ba' alam na magnanakaw ang babaeng iyo!" untag nito sa akin.
"Please Mommy wala kang ibensya na sya ang nagnakaw sa kwarto mo?" sagot ko dito.
"Sige hahanap ako ng paraan. Kapag tama ako ipakukulong ko ang babaeng iyan," anas nito sa akin sabay alis sa harap ko.
Aalm ko ataw niya kay Carol dahil ang gusto nya puro mayayaman lang gaya niya.
Nahilot ko ang aking noo.
Sabay pasok sa banyo.
Kinabukasan nagpaalam ako sa magulang ko. Hindi ako pwede magtagal dito baka mapahamak si Carol sa Mommy ko.
Ayos lang kay Daddy na matili kami dito ngunit kay Mommy hindi.
"Carol let's go?" walang buhay na sabi ko dito.
"Saan tayo pupunta?" tanong nito sa akin.
"Wag nang maraming tanong babae sumama ka na lang sa akin or maiwan ka dito!" seryosong sabi ko dito.
Iniwan ko ang babae sa loob at sumakay ako ng sasakyan. Hindi nagtagal sumunod rin ito sa akin.
"Akala ko, ayaw mo, sumunod sa akin babae!" seryosong sabi ko dito.
"Huh? Bakit naman ako maiwan roon baka kainin pa ako ng Mommy mo?" sagot nito sa akin.
Naka ngisi lang ako sa babae.
"Sir uuwi na ba? Tayo sa bahay mo?" tanong nito sa akin.
Hindi ako sumagot bagkus naka tuon lang ako sa labas.
Nang hindi ako sumagot sa babae hindi na ito nagsalita.
Ngunit nasa kalagitnaan kami ng daan. Bigla may bumangga sasakyan namin. Tumingin ako sa side mirror may sasakyan bumangga sa amin.
"Damn! Carol yumuko ka?" utos ko dito.
Kami lang ni Carol ang umuwi sa bahay dahil kagabi pa umuwi ang tauhan ko sa bahay ko.
"Ano iyon sir?" tanong ni Carol sa akin.
"Yumuko ka, lang babae kung gusto mo, pang mabuhay?" sabi ko dito.
Kumuha ako ng baril.
"Lumapit ka ngayon katapusan mo na kung sino ka man?" seryosong sabi ko sabay tingin sa side mirror ng sasakyan ko.
"Diyos ko, gusto ko pang mabuhay?" rinig kong sabi ni Carol.
Hinayaan ko na lang ito.
Binuksan ko ang salamin ng sasakyan ko.
"Sir ihinto mo, ang sasakyan bumaba ako?" anas nito sa akin.
"Gusto mo, bang mamatay babae!" seryosong sabi ko dito.
"Naku? Sir mas okay na mamatay ako na hindi kita kasama no?" anas nito sa akin.
"f**k! Babae gusto mo talaga ako magalit sa'yo?" wika ko dito.
Masama ko ito tiningnan.
Nakayuko lang ito sa akin.
Inikot ko ang sasakyan ko sabay putok ng baril sa kalaban.
"Hoy? Sir bakit tayo bumalik at nakita mo, ba may kalaban sa unahan natin?" anas nito sa akin.
"Tumahimik ka, kung ayaw mo mamatay tayo dalawa dito!" seryosong sabi ko dito.
"Sabi ko, nga po, gusto ko pang mabuhay," ngising sabi nito sa akin.
Sunod-sunod na putok ng baril ko hindi nagtagal malakas na pagsabog ang narinig ko.
Nilamon ng apoy ang sasakyan ng kalaban ko.
"Buti nga sa inyo, akala nyo, mapapatay nyo, ako ganun-ganun lang," bulong ko sa hangin.
Takot ang nakita ko kay Carol. Nanginginig ang kanyang kamay.
"Hey, are you okay?" tanong ko dito.
"Satingin mo, ayos ako ha? Muntik na ako mamatay sa nervous ha?" pagtataray nito sa akin.
"Mas okay na yun mamatay tayo lumaban kay sa magtago," anas ko dito.
Inikutan lang ako ng mata tsaka tumingin sa labas.
Hindi nagtatagal dumating kami sa bahay ko.
Nauna ito lumabas sa akin.
"Bago ka, magpahinga linisin mo, muna ang kwarto ko, babae?" anas ko dito.
"Sir, bukas na lang po, ako maglilinis
pagod po, ako?" wika nito.
"No? Ngayon mo, linisan ang kwarto ko, oras na magkasakit ako ikaw ang sisihind ko!" seryosong sagot ko dito.
Walang nagawa si Carol kundi sundin ang utos ko.
Ako ang amo kaya ako ang masusunod.
- Writer
