Kabanata 7
1321 Words
"Carol, hija isang panaginip lang iyon. Hindi naman lahat ng panaginip magkatotoo," sabi ni Mang Edsa sa akin.
Tumango-tango ako dito. Totoo naman ito.
Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago ako, bumangon..
Nauhaw ako kaya iinom muna ako ng tubig.
Pagdating sa kusina agad ako kumuha ng tubig sa loob ng ref.
At naupo sa silya sana nga hindi magkatotoo ang lahat ng iyon.
Nang mahimasmasan ako nagtrabaho na ako.
"Carol Where are you, earlier I called. Hindi ba, in sinabi ko, na ayaw ko pabalik-balik kitang tawagin!" seryosong sabi nito sa akin.
"Hijo, kagigising lang nya, ako ang nag-utos na matulog sya sa kwarto nya," singit naman ni Manang sa usapan namin.
"Sumunod ka, sa akon Carol?" utos nito sa akin.
Bigla ako kinabahan baka pagalitan nya ako.
Kailangan ko ihanda ang sarili ko sa ano mang mangyari sa akin.
Sumunod ako sa likod nito.
Pagdating sa library nito umupo ito sa harap ko. Ako naman sinarado ang pinto upang walang makarinig sa amin.
"Nasaan ang relo ko, kanina naritan naman ito?" tanong nito sa akin.
"Sir, wala po, ako nakita na dala mo ang relo pauwi dito. Baka po naiwan mo, sa bahay bakasyonan," paliwanag ko dito.
"Sinabi mo na ulyanin ako!" seryoso nitong sabi sa akin.
"Hindi naman po, sa ganun, sir nagsasabi lang po, ako ng totoo," saad ko dito.
"Damn! Woman, baka gusto mo itapon kita sa bintana?" banta nito sa akin.
Bigla ako natahimik sa lalaki. Ayaw ko itapon nya ako sa bintana.
Sayang naman ang maganda kong katawan.
"Hanapin mo, ito dahil kung hindi, buong gabi kita ipasayaw sa harap ko babae!" banta nito sa akin.
Bigla ako kinabahan hindi ko kaya buong gabi sumayaw lalo na malamig ang kwarto nito.
Hindi rin ako sanay tumayo buong magdamag. Baka kinaumagahan hindi na ako makakalakad.
"Sige po, mag-umpisa na ako maghanap?" sagot ko dito.
Ang totoo nakita ko ito noong pumunta kami sa bahay bakasyonan.
Pag-uwi namin hindi nya na ito na dala.
Ang tansya ko naiwan ito sa bahay.
Tapos dito nya hinahanap parang tanga naman ito.
Tumalikod ako at iniwan ang lalaki sa library nito.
"Carol, pinapagalitan ka, ba' ni Kian?" tanong ni Manang sa akin.
"Opo, kaso may malala pa, Manang pinapahanap nya sa akin ang relo nito nawawala raw?" sabi ko sa matanda.
"Naku? Wala naman ako nakita dito.
Pero wag kang mag-alala tutulungan kita maghanap," sabi nito sa akin.
"Salamat po, Manang sabi ko dito.
Nag-umpisa na ako maghanap sa.
Hinahalughog ko ang buong bahay ngunit wala ako nakita relo. Pawis na pawis ako. Nakaramdam na rin ako ng pagod.
Huminto muna ako saglit kahit buong gabi ako maghanap dito hindi ko pa rin mahahanap ang relo na sinasabi nito.
Gusto ko na sumuko at tanggapin ang hamon ni Kian.
"Carol ano, na nahanap mo na ba?" tanong ni Manang Edsa sa akin.
"Hindi po, Manang?" malungkot na sabi ko.
"Wala rin ako nakita lahat ng buong bahay hinalukad ko na ngunit wala. Teka tawagan ko si Ella kung naroon ba, sa bahay ang relo ni Kian," anas nito sa akin.
Tumango ako kay Manang kinuha nya ang cellphone nito sabay tawag sa number ng babae.
Maya't-maya sumagot naman ang kabilang linya.
Nakikinig lang ako sa usapan ng dalawa.
Nalungkot si Manang sabay baba ng kanyang tawag.
"Manang ano po, ang problema?" tanong ko dito.
"Carol, wala raw doon. Imposible naman na wala roon nakita ko pa suot ni Kian sa bahay. Hindi kaya kinuha ng babaeng pumunta sa bahay," pahayag nito sa akin.
"Naku, po? Bawal naman po, tayo mambintang sa taong hindi natin nakita. Baka nakalimutan lang ni sir," sabi ko dito.
"Tama ka," tipid nitong sabi sa akin.
Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko bago ako tumayo at pumunta sa kwarto ni sir Kian.
Kumatok muna ako bago ako pumasok.
"Pasok!" seryoso nitong sabi sa akin.
Dahan-dahan ako pumasok.
"Ano babae, nahanap mo, na ba? Ang relo ko?" tanong nito sa akin.
"Sir hindi po, " tipid na sabi ko.
"Damn! Hindi mo, ba? Alam kung magkano ang halaga nito?" anas nito sa akin.
"Hindi po, sir hindi mo naman sinabi a sa akin kung magkano ang relo mo," sagot ko dito.
Kita ko nag-aapoy ang mga mata nito halata hindi nya nagustuhan ang sinabi ko." Totoo naman hindi nya sinabi sa akin kung magkano.
Mabilis ito pumunta sa harap ko.
Sabag lock ng pinto. Isang kislap ng mata lang naroon na ito.
"Hindi ka, makaka' alis dito babae. Tutal akin ka naman?" sabi nito sa akin.
"Sir! Trabaho lang po, ang pinunta ko dito. Pwede po, ba? Padaanin mo, ako?" protesta ko dito.
"Yun ang akala mo, babae?" ngising sabi nito sa akin. Umupo ito sa kamay sabay harap sa akin.
Nagulat ako na may hawak ito ng baril.
Saan nya kaya nakuha ang baril kanina wala naman itong hawak.
Tinutok nya ang baril sa akin.
"Hubad!" seryoso nitong sabi sa akin.
"Sir- ngayon mismo akala ko mamaya pa?" sabi ko dito.
"Bakit may angal ka?" anya nito sa akin.
"Sabi ko, nga eh mag-umpisana ako," wika ko dito.
Ayaw ko mamatay kaya susundin ko ang gusto nya. Gusto ko pa, maranas ang ikapitong langit. Sabi nila masarap daw ito.
Nag-umpisa na ako sumayaw sa harap ni Kian.
"Sabi ko hubarin mo, ang damit mo hindi ko sinabi sumayaw ka na may damit," anas nito sa akin.
"Opo, ito na sir," sabi ko dito.
Kailangan ko sumunod ngayon kay Kian.
Inalis ko ang damit ko kahit nahihiya ako tinanggal ko na lang ito.
Sumayaw ako sa harap nito ngunit muli na naman ito nagsalita.
"Damn woman bakit punit ang panty mo?" protesta nito sa akin.
Pati ba, naman panty ko pinapakialaman nya.
"Sir? Kaya po butas dahil kinagat ng daga. Wala rin naman po, ako pera pambili ng bagong panty," baliw na sabi ko.
Bakit kasi nakalimutan ko alisin ito.
Ito pa naman nag paborito kong panty. Kaso nga punit na ito daig pa dinaanan ng bagyo.
"Magpalit ka, ng panty mo, o maghubad ka sa harap ko!" banta nito sa akin.
Napakamot na lang ako bakit kasi yun pa ang una nyang napansin.
Nagtungo ako sa pinto upang buksan.
"Saan ka pupunta may sinabi ba, ako na aalis ka na?" muling sabi nito sa akin.
"Sir, diba sabi mo, magpalit ako ng panty dahil hindi mo, na gustuhan.
Tapos ngayon ayaw mo naman ako umalis," sabi ko dito.
"May angal ka!" sabay tutok nito ng baril sa akin.
"Sabi ko, nga po, eh?" anas ko dito.
Naging madaldal na ako ngayon kung ikumpara sa dati. Dahil siguro sa troma kaya naging matapang ako.
Muli ako sumayaw sa harap nito dahil hindi ako marunong sumayaw nagpalukso-lukso ako.
"f**k! Babae anong klaseng sayaw iyan?" tanong nya sa akin.
"Sir, ariking-king?" sagot ko dito.
"Damn! Babae pinaglolo ko, mo' ba ako Carol?" sabi nito sa akin.
"Sir hindi po," sagot ko.
Hindi mo, ba narinig ang kantang iyan baka gusto mo, kantahan kita," anas nito sa akin.
Kita ko galit ang mga mata nito kaya tumahimik na lang ako.
Wala naman ako laban sa lalaki dahil sya ang amo ko.
Sumayaw na lang ako ng gusto nito. Masakit na ang bewang ko pati ang mga tuhod ko.
"Aray ko, hindi ko na kaya," saad ko sa aking sarili.
"Faster woman?" sabi nito sa akin.
"Sir, baka naman po, nais mo ako pagpahingahin ang sakit na po, ng binti ko," sabi ko dito.
Ngunit hindi nya ata nagustuhan ang sinabi ko.
Kaya muli ako nagpatuloy sa pagsasayaw.
Madaling araw na nakita ko nakatulog na ang lalaki. Nang mapagtanto ko ito tulog paika-ika ako lumabas ng kwarto nito.
Hindi ko kaya ang sakit ng binti ko.
Panigurado nito magkakasakit ako bukas.
Pagdating sa kwarto ko agad ako nahiga. Dahil sa sobrang antok ko agad ako nakatulog dito.
Kinabukasan hindi ako maka galaw dahil sa sobrang sakit ng binti ko.
Gusto ko sumigaw sa sobrang sakit.
- Writer
