Captive of the Don

Chapter 11

"Housekeeping po" I announced. I waited for someone to open the door. Sa palagay ko walang tao sa room nato. Kaya pinihit ko ang door handle at pumasok. Nagulat ako nang tumambad sakin ang hubo't hubad na lalaki habang naka paibabaw naman ang babae sa kaniya. My eyes widened when I realize what they're doing. Agad akong tumalikod at dali daling lumabas. They didn't stop their bembangan inside. Tulak tulak ko ang cart patungo sa next stop ko. Habang tinutulak ko ito ay biglang nalaglag ang basahan mula sa cart kaya yumukod ako at punulot yun.

Matapos kong mapulot yun ay tinulak ko na ulit ang cart. Isang pamilyar na pabango ang naamoy ko. Nilingon ko ang nasa likod ko upang makasiguro kung tama ba ang hinala ko. I stiffened and my eyes widened when I saw Draco standing at the villa with his phone. Siya lang mag isa at parang abala siya sa kung ano. My heart pounded like crazy. I immediately ran away with the cart.

Nagpunta ako sa sunot na suite. Naka lock iyon kaya binuksan ko ito gamit ang susi. Naglinis na ako sa loob ng suite. It took me thirty minutes to clean the whole area. Tulala lang ako habang nag wawalis ng sahig. My mind showered with questions.

Alam ba ni Draco na nandito ako? Pano niya nalaman? Nagbabakasyon ba siya dito? Baka nagkataon lang na dito siya nag babakasyon. Isinuot ko ang aking sumbrero at face mask. The door suddenly open. I froze in place. Nanginginig ang katawan ko at nag sitayuan ang mga balahibo ko. Nanginginig ang mga tuhod ko at gusto ko na ding tumakbo palabas. When he saw me my heart hammered even more loudly na para bang mala-laglag iyon sa aking tiyan. Napalunok ako ng mariin.

I looked at my trembling hands while holding the cleaning item tightly. He just stood there while surveying my whole being.

"I-I'm s-sorry s-sir...nag..lilinis lang...po" I almost slap myself for stuttering. He raised a brow and took a step forward. His eyes darted me. Dumilim iyon at bakas sa mukha niya ang galit. s**t! I'm screwed.

Habang papalapit siya ay unti unti naman akong umaatras.

"Do I know you?" Tanong niya, sa simpleng tanong ma yun ay para na akong maiiyak. Hindi ako makasagot kaya umiling nalang ako. Akmang hahablutin na niya ang sumbrero ko nang biglang tumunog ang cellphone niya. Now's my chance to go out. I reached for the door. But before I could open it he slammed his hands on the door preventing it to shut back. Hindi ako humarap sa kaniya. Tinatawag ko na lahat ng santo habang naka pikit.

He is so close to me. Dumikit na ang dib dib niya sa likod ko. He leaned towards me and sniff my neck. I almost moan because of the sensation I felt. Kinulong niya ako. Napalunok ako ng mariin. I could here my heartbeat beating fast and loud. Butterflies is in my stomach siguro ay dahil na ito sa nerbiyos. Dahan dahan akong humarap at halos mapatalon nang mapagtantong napakalapit na pala ng mukha namin sa isa't isa.

Tinanggal niya ang sumbrero ko sa ulo. He stared at my eyes for a moment. Then a smirk was plasteres on his sinful lips. He slanted his head and without a warning he pressed his lips against mine. Kahit may mask ako ramdam ko ang lambot ng kaniyang mga labi. Para akong natutunaw sa mga halik niya. My heart kept on leaping inside me. My body shivers and my hands were trembling. Nang kumawala siya sa halik ay ngumisi siya at lumayo ng kaunti sakin.

"You succeed again little mouse" he muttered, his voice is low and husky. Napalunok ako ng mariin at agad na tumakbo palabas. I heard him laugh. I ran out of the resort and went to Kael's mansion.

Nag lock ako ng pinto at pabalik balik na naglakakad habang hawak ang baba ko. Hindi parin mawaksi sa isip ko ang halik niyang iyon. His lips were soft. Uminit ang pisngi ko at kinagat ang pang ibabang labi. Hinanap ko ang cellphone ko para sana tawagan si Kael.

"Asan naba yun?" Tanong ko sa sarili. Hinahalughug ko ang aking bulsa at bag ngunit wala parin. That's when it hit me.

"s**t! Naiwan ko sa cart ang phone ko" bulong ko. Pano ako makakatawag kay Kael nito? Kael was out of town. Lumuwas siya sa Manila para asikasuhin ang The Warehouse. Kung makita man niya yun ay siguradong may masasaktan. Kaming dalawa ni Kael na magka dikit ang pisngi habang naka bungisngis sa camera ang lock screen ng phone ko. Alam ko, wala kaming label. I tried to return his feelings but I can't. May ibang tinitibok ang damdamin ko na hindi ko naman matukoy kung sino.

I remember him saying

"𝑲𝒂𝒑𝒂𝒈 𝒔𝒊𝒏𝒂𝒌𝒕𝒂𝒏 𝒌𝒂 𝒏𝒊𝒚𝒂. 𝑰 𝒘𝒐𝒏'𝒕 𝒉𝒆𝒔𝒊𝒕𝒂𝒕𝒆 𝒕𝒐 𝒔𝒕𝒆𝒂𝒍 𝒚𝒐𝒖 𝒇𝒓𝒐𝒎 𝒉𝒊𝒎" which is sweet pero delikado. Hindi ko pa lubos na kilala si Kael. Kahit na nag sa-saysay naman kami ng mga personal na bagay. Parang may kulang. Parang may mga bagay siyang hindi sinasabi sakin. Hindi ko nga alam kung sino ang tinutukoy niya sa mga katagang iyon.

Napaupo ako sa kama at tumunganga. Napatayo ako bigla nang malalang may telepono pala sa ibaba. Dali dali akong lumabas at nagtungo sa hagdanan.

"Yeah I know, nasa bahay ako ni Kael. The jerk isn't here. I think he went to Manila" a woman's voice echoed the whole living room. Maarte ang boses niya at may pagka angelic. Sosyal ang kaniyang tawa na halatang mayaman. Nang tuluyan na akong makababa ay gusto ko nang umakyat pataas nang makita ko ang babaeng nakatayo sa malaking bintana ng living room.

Gusto ko nang umatras at bumalik sa kuwarto ngunit parang nakapako ang aking mga paa sa puwesto. Huli na ng nakita na niya ako. His lips parted and his eyes widened. Dahan dahan niyang ibinaba ang cellphone na hawak.

Yumuko ako at kinagat ang pang ibabang labi.

"You? What are you doing here? This is Kael's house" gulat niyang sabi. Hindi maitago ang inis sa kaniyang tono.

"Kael took me here after I escaped from Draco's mansion" mahina kong sagot at sinalubong siya ng tingin. Her eyes went sharp. Nag tiim ang bagang niya at dahan dahang humakbang palapit sakin.

Nang tuluyan na siyang makalapit ay agad inilapit niya ang kaniyang mukha sa mukha ko. I lean back a little to avoid her intense stair.

"You don't know what type of person Draco is. Hindi mo alam kung sino ang tinakasan mo" bagama't mababa lang yun ay bakas parin sa tono ang inis. I bit my lower lip again this time, longer than usual. His words seems to be a warning.

"Hindi naman niya ako kailangan-"

"Hindi pa because he was busy cleaning someone's mess. And if he found out you were here with Kael. I will not hesitate to kill you even if you're his disney living princess" mataray at galit niyang usal bago ako tinalikuran. Bumaba ang tingin ko sa sahig.

If Draco found out I live with Kael. He will hurt him and probably kill him. I have to call Kael. I was about to reach the telephone when someone grab my arm.

"Ano ba bitawan mo nga ako!" Naiinis kong sabi. Mas hinigpitan ng babae ang pag higit niya sa aking braso. Kinaladkad niya ako sa kung saan. Wala siyang imik habang kinaladkad ako papunta sa kung saan.

Nagpupumiglas ako ngunit hindi parin niya ako binitiwan. Nakarating kami sa basement.

"Stay here. I don't want Callahan to spot you here in Kael's house" naguluhan ako sa mga inasta niya. She left me inside this basement. Sinubukan kong buksan iyon ngunit hindi ko magawa dahil ini-lock niya iyon mula sa labas.

"Stop hitting the door. He might hear you. Nandito na siya" she said on the other side. Nanahimik ako at umupo nalang sa isang sirang sofa. Hinanap ko ang light switch ng madilim na basement at pinitik iyon. Lumiwanag ang buong palogid. Puno ng mga sirang gamit ang lugar. Naagaw ang atensyon ko sa isang malaking bagay na tinakpan ng puting tela. Malapad iyon at malaki. Naka hilig ito sa ding ding.

Lumapit ako dito at pinagmasdan ng maigi ang bagay. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon kumakabog padin ang puso ko. I reach for the fabric and uncover the rectangular thing.

My eyes widened. Umawang ang labi ko sa nakita. Para akong kinulong sa isang selda habang nakatali dahil hindi ako makagalaw. Na blangko ang utak ko sa nakita.

'Bakit to nandito?'