Tears In Everything

Title:Tears In Everything Author:WhiteSecretsMC Genre:Random Cloe's POV I always miss my twin sister.Simula nong araw na nasasakal na kami sa buhay namin,I lost her.We attempt to run away and escape that life.We have tried but we both failed.Pero ba't kami nabigo?We have different endings,but both are sad endings. ***** When we're young,we're very happy.Sobrang saya namin na parang walang katapusan yon.Parang feeling namin habang buhay na kaming masaya.As in forever.Madalas kaming nagkakasundo.Pag may kaaway kami,pinagtutulungan namin sila.We always make pranks para lang mapatigil ang mga kaaway namin.So madalas din kaming masuspend.I still remember what she always tell me. "Cloe,masususpend na naman tayo ulit.Okay lang ba?Galingan nalang natin sa susunod." Minsan nga,pag tinatanong ni mom at ni dad ang nangyari.Palagi nalang gumagawa ng katwiran ang kapatid ko.Like she has a stomachache or her head is aching.Minsan nga siya pa ang palaging sumagot sa tanong ni mom para di kami mapapahamak. Until one day kailangan umalis nina mom at dad para isave ang gallery namin at ang book store.Nalulugi na kasi yon.We're not sure if makakabalik pa ba sila that time.Wala na rin kaming mga yaya kaya iniwan kami sa tito and tita namin.Madalas kaming pinagtatrabaho.Pag may perang ipinadala,hindi nila ibinibigay samin yon ng buo.Kailangan pa nga naming listahin ang kailangan para di kami maubosan ng pera. _____________ Naghuhugas pa kami ng pinggan ngayon.Hindi kasi marunong magtrabaho ang anak nila eh.Nagmumukhang tanga na nga yung anak nilang babae.Palagi nalang laro ng laro. "Cloe,baka uuwi na namang lasing si Tito.Alam mo,nasasakal na ako."sabi ni Crystel habang hawak hawak ang plato na may sabon. Bakas sa mukha niya ang pagkadismaya,lungkot at ang takot.Halata ring pinipilit niya ang sarili niyang ngumiti kahit di niya talaga kaya. "Alam mo Crystel,wala tayong magagawa sa ngayon.Maghintay nalang tayo hanggang makauwi na sina mom at dad.Sa totoo lang din pareho tayong nasasakal na sa ganitong buhay pero wala na tayong magagawa."saad ko na ikinalaho ng ngiti niya. Itinuloy ko nalang ang aking ginagawa at di na pinansin ang mahal kung kapatid hanggang na tapos na namin ang aming ginagawa.Umupo na kami upuan na sa aming kama.Halatang may iniisip si Crystel. "Cloe,kung ganon parin si Tito pag uwi niya,di ako magdadalawang isip na lumayas dito.Kahit na walang Crystel silang maaabutan.Kahit pa malungkot sina mom at dad."sabi ni Crystel. Kinuha niya ang kanyang bag at ipinasok niya ang kanyang mga damit.Wala na rin akong nagawa kun 'di kunin din ang bag ko para umalis.Dapat di kami magkakahiwalay.Dapat lagi kaming magkasama. Tiningnan ko siya sa kanyang mga mata.May luhang pumatak mula don.Nga pala kapag umalis kami,mag-aalala sina mom at dad pagbalik nila at kung di naman kami aalis,mas dadami ang mga sugat at pasa namin sa aming katawan at mukha.Mas mag-aalala sila at sigurado akong sisiklab ang galit ng mga to. "Cloe,Crystel andito na ang tito niyo.Bilisan niyo,kakain na siya.Ayaw niyo naman sigurong masaktan ulit!"biglaang sigaw ni Tita. Nagkatinginan kami ni Cryst at binilisan namin ang pag-aayos ng gamit namin.Lumakad na siya dala-dala ang bag niya at binuksan ang butas na kasya kaming dalawa.Lumabas na kami agad-agad kahit naririnig naming tinatawag kami ni Tito. "Cloe,bilisan mo baka maabutan tayo dito."bulong sakin ni Crystel. Nakita kami ng mga tao kaya mas binilisan namin ang takbo namin.Kaibigan kasi ni Tito ang mga to kaya sigurado ako na hahabulin kami ng mga to.Hinahabol nga kami ng lahat ng tao dito.Kunti nalang mararating na namin ang kalsada. "Cloe,bilisan mo!!Parating na sila."sigaw ni Crystel. Di ko na napansin ang inaapakan ko at nakaapak ako sa isang malaking bato.Nawalan ako ng balanse kaya nadapa ako.Napanganga ang mahal kong kapatid pero kailangan may makaalis saming dalawa.Napansin kong pumatak na ang luha mula sa mga mata ko. "Cloe!"sigaw niya sa 'kin.Tumakbo siya papalapit sa'kin.Kung babalik siya sigurado maaabutan ni tito kaming dalawa. "Umalis ka na!Iligtas mo na ang sarili mo!"sigaw ko rin sa kanya at nilingon ang nasa likoran ko.Paparating na sina tita at tito.Binigyan ko siya ng kunting ngiti. Tumakbo na siya hanggang nakarating na sa kalsada,ako naman hawak hawak na nila.Nakatingin lang siya sakin. "Umalis ka na!!"sigaw ko ulit sa kanya. May humahabol sa kanya.Mga kaibigan ni Tito at tita.Grabe din pala ang effect ng mga virus na ito.Pag nakabalik na sina mom at dad,i asure that they'll pay for this. Napansin kong umiyak na rin siya.Paalam mahal kong kapatid.Paglaki ko hahanapin kita.Paalam. ***Then Everything went black*** Sa wakas naramdaman ko na rin ang katawan ko.Dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko at agad kong nasilayan ang mukha ng parents ko. "Nasan ako?"tanong ko sa kanila. "You're in the hospital.You are in comatose for three days.Anak,anong nangyari?"sabi ni mom. Nilingon ko ang palagid at mukhang wala naman si tito at tita.Wala na din si Crystel.Kasalanan ko to eh.Bakit hinayaan ko pang umalis siya?Ayan tuloy nagkahiwalay kami. "Mom,si Crystel po"i softly said. May luhang pumatak sa mga mata ni mom.Pati na rin kay dad.Hindi ko alam ang nangyayari.Hindi ko nga rin magawang tumayo. "Mom,may problema ho ba?"tanong ko. Nilingon ni mom ang picture ni Crystel.May bulaklak din ito sa harap.Meron ding candles.Patay na ba siya?No!! "Mom,wag niyong sabihin sa'kin na patay na sya!!"sigaw ko na ikinagulat nina mom. "May nagreport sa police station after kang nawalan ng malay.Ang nasa report "Crystel Lavillant" raw ang huli nitong sinabi ayon sa suspect.Then pinuntahan namin siya sa morgue at she is really like you"mom cried sa harap ko. Tumingin ako sa kisame ng hospital.Umiyak na rin ako.Bakit ganoon?!Ginawa lang naman namin yon para makatakas.Kailangan pa ba talagang may mamamatay samin para tigilan na kami ni Tito?! Sinuntok ko ang kama ko dahilan para natanggal ang dextrose at pagdurugo ng kamay ko.Hindi ko na yon pinansin.Dahil mas masakit ang mawalan ng minamahal kaysa sa sugat na pisikal.Ang sakit sakit.Sobrang sakit.'yong halos dinuro na ang puso mo sa nangyari.Iyak lang ako ng iyak.Nagwawala na din ako kaya may pumasok na doktor at nilagyan ng pampatulog ang dextrose. ***I lose my conscious*** "Bye Cloe" "Kidnappers!!!Si Crystel kunin niyo siya!!Iligtas niyo siya!!" _______________________ I did all the best I can do but i failed on it.My sister just died nonsense.But as long as I live,I am going to find you in this world because I know you're still here.You're always here.