LIFE GOES ON (COMPLETED)

Hi My name is Kaerel Brian Wang but you can call me Kaerel  , Im a high School Student and guess what , I have a Bestfriend that always a sister to me , Halos maghati na lahat ng mga bagay na ginagalawan namin . Mama tawag ko sa mama nya at mama din ang tawag nya sa mama ko , Minsan pag walang pasok tulungan kami sa gawaing bahay ,Sya nagluluto , ako ang naglilinis pagkatapos nun namamasyal na kami sa park or kung san namin napagkasunduan pumunta , Pag may nagkakagusto samin napapagkasunduan namin na pagtripan . Ang sama namin di ba ? Lagi nya ako inaagawan ng pagkain kapag recess namin kaya kahit bawal sakin magutom eh yun nagugutom ako . Minsan sinasamahan nya ako sa voice lesson ko pagkatapos ng voice lesson ko pinapakain nya ako ng ice cream at pinapainom ng softdrinks kahit bawal sakin yun . HAHA . Eto ba yung tinatawag ng iba na friendship goals ? Pero kahit ganun sya mahal na mahal ko sya . Hindi lang bilang kaibigan . Nahulog na kasi loob ko sa kanya . Hindi naman ako makaamin kasi ayaw ko masira yung friedship namin , Saka ayaw ko syang makitang lumayo dahil di ko kakayanin na malayo ako sa kanya , kaya bilang lalaki nagtago na lang ako ng naararamdaman ko sa kanya . Isang araw habang naglilinis kami ng bahay nila dumating  mama nya , may kasama syang lalaki halos kasing edadan lang namin ., Habang pinapakilala samin ni mama yung lalaki tuwang tuwa kaming dalawa kasi madagdagdagan na naman yung kaibigan namin hanggang sa may nasabi mama nya na “Fiancee ngapala ni Yljeon , Kaerel“ “ Sana magkasundo kayo “ dagdag nya ng mama nya   “Ahm sige Jeon , may gagawin pa pala ako sa bahay “  sabi ko habang binababa ko yung walis na ginagawa lang naming mike kanina , nung tumalikod na ako biglaa ng bumagsak luha ko , Halos di naman ako makahinga dun sa narinig ko bigla na din bumagsak mga luha ko , Pagkauwi ko sa bahay uminom agad ako ng gamot ko sa sakit sa puso , hindi alam ni Jeon na may sakit ako kasi ayaw ko na makitang nag – aalala sya , Nung hinawakan ko mukha ko , basa pa rin , naiyak pa pala ako , natawa na lang ako habang naiyak , napaka traydor talaga ng luha na to , Hindi ko talaga kaya yung sinabi ng mama nya kanina , akala ko ba sabi nya walang mag kakaboyfriend at girlfriend saming dalawa tapos malalaman ko na lang na may fiancée na pala sya . Hindi nya tinupad promise nya , sobrang sakit para sakin nun halos di ko kayanin yung sakit kaya pati yung dibdib ko ginugusumot ko na din , Lahat binigay ko para sa kanya , lahat ng meron ako binibigay ko sa kanya , pati lahat ng babae sa paligid nilalayuan ko para sa pagkakaibigan naming dalawa at para matupad ko yung promise namin sa isa’t isa , Maraming araw ang dumaan , halos di ko na sya makitang napasok sa School samantalang dati sabay pa kami napasok , Kaya para di na madagdagan yung sakit na nararamdaman ko naisipan ko mag- transfer ng ibang school , Limipas ang mga buwan na hindi ko na sya nakakausap , hindi ko na din alam kung anong nangyari sa kanya kasi kahit paglipat ng bahay ginawa ko na para di ko na sya Makita at sa kagustuhan ko na din mapalayo sa kanya , “Kaerel ! Kaerel ! Bumaba ka dyan may naghahanap sayo “  sigaw ni ate sa baba “Opo ate” sagot ko at agad agad ako bumaba ng hagdan Habang papalapit ako , nagdadalawang isip ako kung tutuloy ba ako sa pagbaba o hindi , Nakita ko mama nya nakaupo dun sa may salas namin , may hawak syang papel , Di ko alam kung ano mararamdaman ko nung mga time na yun , Natutuwa ba ako o nasasaktan ?  “Kamusta ka na ? Bigla ka nawala ah “ sabi ng mama nya sakin “Ano po pala kelangan nyo sakin ?” agad kong tanong sa mama nya “Well gusto ko sana na ikaw ang kumanta sa kasal ni Jeon kasi mala anghel ang boses mo eh kaya hinanap talaga kita “ Napatulala naman ako nung mga time na yun , di ko alam kung maniniwala ako sa mga sinabi nyang mala anghel ang boses ko kundi dun sa mga katagang ‘kasal ni Jeon’, Oo ba ako o hindi ? “Naiyak ka ba ?”  tanong ulit sakin ng mama nya , sabay pahid ko naman sa mukha ko , nakakainis talaga tong mga luha na to , tumulo na naman ng wala sa oras “H-h-hindi po , natutuwa lang po ako kasi ikakasal na si Jeon “  Panginginig ng bibig kong sabi sa mama nya , akala ko sa tagal ng mga buwan na hindi nya ako nakita maiisipan nyang hanapin ako at bumalik sakin , yun pala nagkamali ako “So eto ? Pano kita tayo sa venue, Aasahan kita “  sabi ulit ng mama nya at pinatong nya yung invitation ni Jeon sa lamesa ng salas namin , Dali dali naman ako pumunta sa kwarto ko at hinanap mga gamut ko , halos durudin puso ko nung marinig ko na itutuloy pala nya kasal nya , akala ko dati mas importante ako sa kanya , Hindi ko inaasahan na mangyayari sakin to , Sana di ko na lang sya nakilala , Sana di ko na lang sya naging kaibigan       Eto ako ngayon , nakahawak sa mike , Nakita ko yung fiancée nya na masayang inaantay si Jeon sa labas , di ko naman alam mararamdaman ko oras na makit ako ulit dito si Jeon , dati sa gate lang ng school ko sya inaabangan ngayon , inaabangan ko sya para kumanta sa kasal nya, pinangarap ko pa naman na kaming dalawa ang ikasal , Yung fiancée nya masayang binabati lahat ng dumadating na abay at mga bisita , halos magyelo naman ako sa kinatatayuan ko ngayon , pakiramdam ko mag cocollapse ako anumang oras nung mga araw na yun , Maya – maya nag siayusan na lahat ng mga tao at nagsimula na din ako kumanta , di ko alam pero sobrang sakit , ngayon kinakanta ko yung paboritong kanta naming dalawa nung magkaibigan pa kami , Habang naglalakad sya di ko alam kung tinignan nya ako o hindi kasi di ko sya maagawang tignan ulit ,Kanina pa ako naiiyak pero kelangan ko lang pigilin , Pagkatapos ko kumanta , humarap na sila dun sa judge na magkakasal sa kanilang dalawa , Yung paa ko naman parang nagkusa na umalis na , di pa ako nakakalayo humarap ako ulit sa kanya , ang ganda ng ngiti nya sa magiging asawa nya , yun yung mga ngiti na binibigay nya sakin nun pag magkasama kami , “till we meet again “ huling mga kataga na sinalita ko at tuluyan na akong nagpakalayo – layo             ‘TILL WE MEET AGAIN’ Huling word na nabasa ko sa sulat na binigay sakin ng Ate ni Kaerel nung ilibing sya , Di nya kinaya ang sobrang depression na kinaharap nya , Nakita daw sya ng Ate nya na nakahiga sa labas ng balcony nila hawak ang sulat na binasa ko ngayon , Kung alam nya lang yung mga sakripisyong ginawa ko para sa kanya , Binigay sakin ng Ate nya ang address kung san nakalibing si Kaerel, halos mamlambot naman ang mga paa ko nun nung papalapit ako sa puntod nya , yung mga luha ko hindi matigil sa pagbagsak , Habang ibinababa ko yung dala ko na paboritong nyang bulaklak , yung puso ko parang ginusumot , di ko tanggap na andun si Kaerel ngayon sa kinatatayuan nya , Di ko alam na may sakit pala si Kaerel sa puso , sobrang pasakit ang dinanas nya sakin , Para namang feel ko mawawalan ako ng malay kakaiyak “Sorry Kaerel , Patawarin mo sana ako “ – sabi ko habang hinawakan ko pangalan na nakaukit sa puntod nya Ngayon , di ko naman alam kung pano sisimulan yung buhay ko ng wala si Kaerel sa tabi ko .