Milcah's POV
“Oh, tapos?” mataray na sagot ko sa kanya.
Tinaasan ko pa siya ng kilay bago inirapan. Totoo naman kasi `yung sinabi ko. Nahihilo na nga ako sa dami ng pinapagawa niya.
“Stop being a brat,” sita naman niya sa akin.
“Ha? May sinabi ka ba?” painosenteng saad ko tsaka ngumisi.
Stop being a brat daw? Excuse me, ganito na talaga ako since bata pa. Hindi niya ako pwedeng sitain na parang magulang ko siya.
“You know what I mean. Listen to me while I`m being nice,” he warned me.
“Hmm... Really?” I answered with my challenging tone.
Ano ba ang gusto niya? Maging mahinhin ako at sunod-sunuran sa kanya? Hindi pwede dahil hindi ako pinanganak na gano`n.
“You won`t like it when I ran out of patience, luv,” he marveled and flashed his devilish grin.
Nawala ang ngiti ko at biglang
