"Zi PoV"
"Takkbo00!"sigaw ni ash sa kin
"hAno bah kashi yun?!" tanong ko dito habang tumatakbo
"Wag kanang magsalita tumakbo kanalang"
Sobrang bilis na ng takbo namin pero mas mabilis ang humahabol samin malapit na kaming abotan halos mag iisang oras na kaming tumatakbo.
kung nasan kami?? nandito kami sa gubat nawala kami ni Ash hindi na namin alam pabalik sa Camp site. Hindi ko rin alam kung ano ang nakita ni ash, nakitakbo nalang rin ako sa sobrang nakakatakot na pagsigaw ni Ash.
"Ash! Pagod na ko hindi ko na kaya!" sigaw ko kay ash sobrang pagod na talaga ako pabagal ng pabagal ang pag takbo ko.
"Kayanin mo Zirah!" at bigla nalang akong hinila ni Ash.
Kaya naman bigla nalang akong natapilok sa isang ugat na puno at nadapa.
"s**t! Zirah tumayo kana!"
"Ash ang sakit ng Paa ko hindi ko na kayang tumakbo pa, huhuhu" umiiyak na sabi ko dito.
"Zirah hindi pwede, halika dito piggy back ride, Dali!"
"Hindi na, Ash naririnig ko na malapit na tayo sa Campsite humingi kana ng tulong tapoa malikan mo ako agad dito!" Tulak ko kay Ash.
"Pero Zi, baka kung mapano ka!?"
"kaya nga bibilisan mo dali na matatago ako dito sa likod ng puno na to!" tulak ko parin dito.
Kahit ayaw ni Ash ay mabilis itong tumakbo papalayo sakin. Doon ako nakaramdam ng Sobrang takot at Pagod pakiramdam ko mawawalan ako ng ulirat.
"Lakasan mo ang Loob mo Zirah" nasabi ko nalang sa sarili ko.
Halos 3 minuto na akong nakaupo dito at pinakararamdaman ko ang paligid. Maya mAya pa nakarinig ako ng mga Hakbang ng papalapit ng papalapit sa pwesto ko madidinig mo talaga ito dahil ang hinahakbangan nya ay mga tuyong dahon.
Oh God please help meeeee sabi ko nalang sa isipan ko dahil ayokong lumikha ng ingay.. parang papanawan na naman ako ng ulerat dahil dito pakiramdam ko malakit na talaga sya sa pwesto ko. Asan na kaya si Ash??
"Mama! Papa! gusto ko pang magkaboyfriend!! gusto ko pa magkaanak!!!"
Maya maya pa nakaamoy ako ng mabaho.
kaya namana minulat ko ang isang mata ko, at sana hindi ko nalang ginawa iyon!
Kitang kita ko ang palapit na isang napakalaking Aso na tumutulo ang laway ito ang naamoy kong mabaho, nanlilisik ang mapupulang mata neto na nakitingin sakin na parang isang masarap akong putahi na handa na talagang nya kainin.
"Wag ako please! ayoko pang mamatay!" Biglaw kong sigaw, dahil sa pag sigaw ko umalolong eto na parang tinawanan ako neto
"Please help me" eto na lamang ang tanging nasambit ko at pumikit ng tuloyan. Inaantay ko na lamang ang pag lapa neto saakin.
Ngunit isang impit ang narinig ko kaya naman dahan dahan akong dumilat at bumungad sakin ang isang pares ng mata, Mapupungay eto at napakaganda kulay berdi na parang hinihigop ako neto.
Alam kong tumatakbo kami pero parang ayokong kumawala ng tingin dito para akong inaakit ng kanyang mga mata at dahang dahan ko na iginala ang mata ko sa kanyang mukha ang ilong nyang sobrang tangos na bumabagay sa kanyang mga mata papunta sa kanyang mga masisiglang mga labi na nagbigay sakin ng kakaibang sensasyon.
At dahil doon ay hindi ko na napigilan pa ang aking sarili, Agad kong sinunggaban ang kanyang mga labi at naramdaman ko ang pinaka masarap na pakiramdam para sakin hindi ko alam kung anong ginagawa kong paghalik pero parang may hinahanap ako sa kanyang mga labi, Naramdaman ko naman na bumabagal ang kanyang pagtakbo pero ipinagsawalang bahala ko lamang eto. Ngunit nabigla ako ng isandal nya ako sa isang puno na dahila. upang maglayo ang aming mga labi.
"Darling," ang sobrang husky ng boses neto na nagpapalasing sakin.
"I know how much you miss me but please be patient" Nkakabaliw na boses neto ang naririnig ko sa aking tenga na lalong nagapapalasing sakin.
Ngunit ikinatuwa ko ng bigla nyang sunggaban ang mga labi ko binigyan ng sagot ang kanina ko pang hinahanap sa mga labi neto.
"Ahhhhhmmmm" ungol na kumawala saking mga labi.
"s**t! Darling you're making me crazy, " bulong neto ulit sakin.
At nabigla ako ng ilayo neto ang kanyang mukha.
"Someone is still following us." Kaya naman nabitin ako at dahil doon ay nagising ako sa katotohanan nasa life and death situation pala ako.
Biglang gumapang ang hiya sa aking katawan, kaya naman napasiksik ako sakanya upang itago ang pagkapula ng buong mukha ko.
Inayos neto ang pagbuhat sakin ulit at tumakbo ng napakabilis na hindi mo makikita sa katangian ng isang ordinaryong tao lamang.
Pumikit na lamang ako, bahala na kung anong mangyari sakin total nakatikim nako ng sarap kanina hahaha hoy Zirah ang landi mo!
Natigil ang pamumuni muni ko ng bigla kong naramdaman na pinaupo nya ako.
"Darling, just wait for me." Yun na lamang ang tanging narinig ko sa kanya at bigla eto tumahimik kaya naman iminulat ko ang aking mga mata.
Ngunit wala na sya nasa isang malaking ugat ng punong kahoy ako nakaupo hindi ko na sya naramdaman. Biglang lumungkot ang aking nararamdaman.
"ZIRAH!!!! ZIRAH!! ASAN KANA ZIRAH!!"
agad namang tumulo ang luha ko hindi ko alam kung saan nga ba ako nalulungkot sa pag iiwan ng lalaki sakin o dahil makakalabas nako sa gubat na eto.
"TULONG! tulong!" Sigaw ko habang patuloy na lumuluha.
"ZIRAH! ZIRAH!!!" Biglang may tumakbo papalapit sakin.
" Zirah! huhuhu huk.."yumakap si nes sakin ang bestfriend ko habang umiiyak din.
"Nes huhuhu Nes Nes.. " yumakap din ako dito wala ng ibang lumalabas na salita sakin.
"Zirah! pinag alala mo kami ano bang nangyari !" Tanong ni Nes ngunit walang lumalabas na kahit anong salita sakin.
"Nes mamaya mo na kausapin si Zarih gamitin muna natin yung paa nya." si Ash.
"Sorry Zirah huh natagalan ang pagbalik namin hindi ko na kasi maalala yung daan pabalik sayo kanina buti nalang ligtas ka.
Ngunit bago paman ang lahat ay parang mawawalan nako ng malay.
"ZIRAH ! HOY ZIRAH! Tawag nila sakin pero hindi ko na talaga kaya pa gusto ko ng magpahinga.
ngunit bago paman ako mawalan ng malay narinig ko ulit ang sinabi ng lalaki kanina sakin.
"Darling, just wait for me. ...." yun lang ang hindi ko na alam ang mga nang yari.
Nes Pov"
Hi I'm Neshel Bestfriend of Zirah.
Bigla nalang hinimatay si Zirah ng kaya naman nagalala kami bigla agad namin syang itinakbo sa papalabas ng gubat upang maisakay sya sa sasakyan papunta sa ospital.
"Ash ano ba kasi nangyari! akala ko ba binabantayan mo si zirah habang nasa campsite kayo !" paninisi ko kay ash wala na kong pakialam kahit boyfriend ko si ash importante sakin si Zirah sya lang ang nagiisa kong pamilya simula ng namayapa ang mga magulang ko kaming dalawa na ang bumubuhay sa isa't isa.
"I'm sorry okay?? naghahanap kasi kami ng kahoy na gagawing bonfire para sana mamayang gabe ng hindi na namin namalayan na nawala na pala ang dereksyon namin pabalik sa site." pagpapaliwanag ni ash
"Nako pag may nangyaring masama sa kanya ikaw ang una kong ibuburol! talaga!"
"Wag na kayo magtalong dalawa dalhin na lamang natin sya sa ospital!" Si mikael ang nag dadrive.
" oo at bilisan mo mag drive!" pasigaw na utos ko dito
Halos 30 minutes din ang byahi namin galing sa site papuntang hospital.
"Nurse tulongan nyo naman kaibigan ko!" agad kong hinila ang nurse pagkababa ko palang sa kotse.
"yes Ma'am pahigain nyo nalang po dito sa bed para maipasok na natin si mam ano po bang nangyari ?" madaming tinanong ang nurse sakin ngunit si ash ang taga sagot neto.
"okay naman po si ma'am sobrang pagod lang po sya ang yung paa nya po is na sprained kaya ilang araw po syang hindi makakalakad hintayin na lamang po natin syang magising. Mauuna na po ako tawagin nyo lang po kami sa labas pag may kailangan po kayo." mahabang paliwanag ng doktor samin.
"Thank you doc." at tinapik nito ang balikat ni ash.
" Hai salamat naman kung ganon! " nakahinga ako ng maluwag ng marinig na okay na si Zirah.
" aayosin ko lang ang bill ni Zirah dyan muna kayo" si Mikael ang galante naming kaibigan.
"sige salamat talaga mikael." sagot ni ash
Agad namang umupo sa sofa ngayon ko lang naramdaman ang pagod sa paghahanap kanina kay Zirah kaya naman nakatulog ako ng di ko namamalayan.....
To be continue.....