BLOOM SCAR'S

Chapter 2

Zirah pov"

Gumising ang diwa ko dahil sa ingay ng dalawa.

"Diba sinabi ko na sayo fried chicken yung orderen mo para sakin kaai nga gusto ko kumain ng kanin ngayon.?! ano ba naman ash !"sabi ni Nes nagpipigil sumigaw.

"Nes alam ko naman yun eh kaya lang nagkapalit nga kami ng lalaki ng kuha sa plastic kanina kaya naman imbes na yung chicken eh fries ang nakuha ko sorry naa di ko naman sinasadya kung gusto mo eh bibilhan kita ulit.." si ash nagpapaliwanag.

" Ah hindi na!! ayoko naaaa " biglang sigaw ni Nes.

"ano ba naman yan kung magaaway lang kayo eh aba umuwi kayo may naospital dito oh baka nakalimutan nyo??" sita ko sa kanilang dalawa.

"Ay butiki!" gulat ni nes

" Zirah ano kaba! ginawa lang namin yun para magising ka oh diba effective" si Nes nakuha pang magbiro kahit na ang seryoso ko.

"zirah pasensya kana,. kamusta naman pakiramdam mo?? okay kana ba?" tanong ni Ash.

Saka lang bumalik sa isip ko ng mga nangyari.

Yung lalaki. "Darling, just wait for me.." parang umeecho agad sa isip ko ang sinabi neto.

"zirah hello!??!" si Nes, winawagayway neto ang kamay sakin.

"Ash nakita niyo rin ba yung lalaki?" tanong ko bigla kay Ash.

"Sinong lalaki zi? ikaw lang ang nakita namin sa gubat mag isa." takang tanong ni Ash ngunit sinagot naman niya ang tanong ko.

"Yung lalaking gwapo berde ang mata, Wala ka bang nakita? o na salubong nung hihingi ka ng saklolo kasi dumating siya buhat niya ko habang tumatakbo kami."pagpapaliwanag ko dito kahit naguguluhan sila.

"Naku! zirah baka naman nanaginip kapa dyan huh ! gising! " pagbibiro ni Nes.

Tinignan ko lamang eto at nagisip tinanong ko rin kung panaginip lamang ba yun, pero hindi eh naramdaman ko talaga siya talagang yung hawak niya sakin yung halik niya...... biglaang uminit yung pakiramdam ko dahil doon.

"Hala Zi, okay ka lang ba? bat ka namumula. Ash tawagin mo nga yung doktor baka may nararamdamang kakaiba si Zirah" si Nes.

At dahil sa sinabi ni Nes lalo akong nakaramdam ng hiya na lalong nagpapula sakin.

"Ah Nes okay lang ako."

" Zirah hindi tumawag na ng doktor ni Ash hintayin nalang natin" si Nes

"Wala bang bumisita saking lalaki dito?" pagtatanong ko ulit kay Nes baka sakaling bumisita eto, eh bakit ka niya bibisitahin aber? kaano ano kaba niya Zirah, mahiya ka nga hinalikan mo nga yung lalaking nagligtas sayo eh, Paggalit ko sa sarili ko.

Knock knock knock( someone's knocking at door)

Dahil doon ay bigla akong kinabahan.

At bumakas naman eto pero parang nanlumo ako ng makita ko ang doktor lang iyon na kasama ni Ash.

"Nurse paki check ang vital sign niya" utos ni doc dito, na agad naman sinunod ng nurse.

"Hi I'm doc. Brook, Ma'am kamusta naman ang pakiramdam mo?" tanong ni doc.

"Ahm doc okay naman po medyo masakit lang ang paa ko."

"Ah excuse doc normal naman po lahat" pagbibigay ni Nurse ng info kay doc.

"So far okay naman ang lahat kailangan mo lang ipahinga ang paa mo ng 3 araw, pwede ka na ring umuwi." magandang balita ni Doc.

"Salamat po." ako ,Agad namang umalis ang doctor at nurse.

"uwi na tayo." pagaanyaya ko dito

"sige ayosin ko lang papers mo."

At agad naman etong lumabas.

"Ayosin ko lang mga gamit mo Zirah, Umuwi na tayo gusto ko narin mag pahinga." si Nes.

makalipas ang isang oras ay nakalabas na rin ako ng ospital.

Nakasakay ako ng wheelchair kita ko sa malapit na parking Area si Mikael na kumakaway samin.

"Oh Zirah okay kana ba?". Tanong ni mikael agad naman akong tumango at ngumiti dito.

Ngunit habang nakatingin ako sa kanya ay napatingin ako sa likuran neto. At nakita ko ang lalaki sa liko na nakatingin sakin sobrang sama ng titig neto na nagbigay sakin ng kilabot.

Yung naramdaman ko ng makita ko ang malademonyong hayop na iyon sa gubat.

"Tara na!" agaran kong sabi sa kanila nakakatakot sino yun.

Kaya naman inaaalayan nila akong makasakay sa sasakyan. Dahil kailangan ko pa ipahinga ang paa ko.

Halos isa't kalahati dinnang oras na binuahe namin galing sa hospital pauuwi sa bahay.

"Guys gusto ko na magpahinga pwede bang pakialalayan ako Nes sa kwarto ko?" pakiusap ko kay Nes.

Dahil mag aalas 4 na ng hapon ng makauwi kami.

"Nes bukas mo nalang ako gisingin feeling ko aobrang pagod ako."

"Okay Zi, pero if you need anything dito lang ako sa labas." Sabi naman ni Nes.

Agad naman akong humiga sa kama, namiss ko yung kama ko. Maya maya pa ay nakatulog na ko.

Nagising ang diwa ko ng naramdaman kong may humahaplos sa mukha ko, isang pamilyar na amoy ang naamoy ko kaya naman dahan dahan kung minulat ang aking mga mata. Ngunit wala akong nakita na kahit anong galaw o anino man lang.

" Panaginip lang siguro." kaya naman ipinagsawalang bahala ko na lamang eto.

Dreamss are for those who sleep humm

Yan ang gumising sakin na kanta mula sa speaker na pinapaandar ni Nes. Umaga na pala kaya naman bumangon na ako at sinipat ang kaliwang paa ko kung okay na kaya naman tumayo ako at humakbang, Okay na pala yung paa ko siguro bukas pwede na akong pumasok sa office

Isa akong secretary sa isang maliit na opisina ng mga medical supplies. Masaya ako sa trabaho ko kahit papano.

ginawa ko na ang morning ritual ko upang bumaba na at kumain medyo nagugutom narin kasi ako eh.

"Nes ano ulam natin? Goodmorning".

"Zi goodmorning kamusta na paa mo okay naba?"

" Oo nahahakbang ko na medyo okay na kaya nga siguro bukas ay papasok na ko sa trabaho, mamaya wala nakong swelduhin puro nako absent."

"ikaw ang bahala Zi naku, kung ako lang ay pwede kapa namang umabsent kaya naman kitang pakainin ng dalawang araw haha" biro ni Nes.

"I know pero baka tanggalin nako ng boss ko, Pero maiba ako Nes pumasok ka ba ng kwarto ko kagabe?"

"Hala! hindi noh, kasi sabi mo nga wag na kitang gisingin diba?" sagot naman nito.

"Ah baka panaginip ang yun hayaan mo na nga"

"naku naku! Zi napanood ko na yan sa pelikula, Baka sinundan ka ng mga ligaw na kaluluwa dito sa gubat o di kaya may nagkagusto sayong kapre!" Hysterical na sabi ni Nes.

"ha.ha.ha ay ewan ko sayo, baliw ka talaga siguro ganon talaga yung tinatawag na trauma mawawala lang siguro ito."

"siguro kailangan na natin pumunta sa isang exorcist para mapa alis yun sumunod sayo na kaluluwa naku!! baka maging haunted house etong bahay natin!"

"Ikaw talaga kung ano iniisip mo nood pa ng horror Nes!" Tawa tawa ako ng mapansin na may tumigi na isang truck, May titira na sa katapat naming bahay?

"Oy Zi, tignan mo may titira na ata sa kabilang bahay." sabi ko kanya.

" Nako oo nga! Sana naman gwapo at single para naman makapagboyfriend kana!"

"Hindi pwede!" bigla kong naisigaw sa kanya na ikinagulat niya.

"Hoy makasigaw ka naman! bakit naman hindi ano yun single forever kasi trending?"

"Hala sorry."

"Alam mo ikaw Zi may nagbago sayo eh hindi ko lang mapunto kung ano" Pagdududa neto sakin.

Maya maya pa ay isang truck na naman ang dumating.

"Pero alam mo Zi, Medyo masaya ako kasi may ibang tao nakong makikita dito sa compound natin kasi naman napakalayo naman natin sa ibang bahay para tayo nagtatago sa lipunan!"

Tawang tawa ako lagi kay Nes pag siya ang nagsasalita kaya naman kahit siya ang kaibigan ko kontento nako.

"Haha ewan ko talaga sayo!"

"Alam mo Zi, kailangan ko palang magrocery para may pagkain akong mailuluto para iwelcome yung bago nating kapit bahay." Biglang sabi neto.

"Ikaw talaga! sige para naman maging mabait satin yung kapit bahay natin, Umalis kana para hindi ka gabehin. Ay oo nga pala ibili mo naman ako ng merienda pagpauwi kana tsaka matutulog na muna ako ilock mo nalang yung gate at pinto."

"Opo ma'am! heheh aige magpapalit muna ako.!"

Agad naman akong pumasok sa kwarto humiga sa kama parang nakakapagod at ang lamya ko hindi ko alam kung bakit kaya naman naisipan kung mag drawing na lamang, pagdadrawing kasi ang hobby ko nalilibang ako neto.

Mahigit isang oras rin ang ginugol ko sa pagdadrawing pero hindi ko namalayan na ang nadrawing ko pala ay isang lalaki ang lalaking hinalikan ko sa gubat ang mapupungay netong mga mata na kumikislap pag nasisinagan ng buwan, ilong nitong sobrang tangos, ang nagagalitang netong panga, lalo na ang mapupula netong mga labi.

Naalala ko bigla ang pakiramdam ng kanya halik, kung gaano eto kagaling gumawa ng ritmo.....

Pero sino kaya eto bakit siya nawala bakit ako lang ang nakakita sa kanya bakit niya ako niligtas bakit parang hindi siya tao kung kumilos bakit ang kisig niya bakit ang bango niya bakit ang gwapo niya.

Madami akong gustong malaman tungkol sa kanya. Ipinagpatuloy ko lamang ang pagdadrawing ko gusto ko maging buhay ang iginuguhit ko, gusto ko siyang makita ulit.

Isang napakagandang larawan ang iginuhit ko masasabi kong ito ang pinaka perpekto kong guhit.

Nang matapos ko ito ay lumabas muna ako ng kwarto upang gumawa ng makakain ko dahil talagang ginutom ulit ako.

Habang hinahanda ko sa lamesa ang pagkain ko ay napatingin ako sa bintana may tumigil na isang itim na sasakyan isang magarang sasakyan.

May bumaba dito isang napakakisig na lalaki hindi ko makita ang mukha niya pero bigla akong kinabahan.

Ng siguro ay naramdaman niyang may nakatingin sa kanya ay lilingon na ito, kaya naman agad akong nagtago ayokong makita ko ang mukha niya at ayoko ring makita niya aong sinisilip siya.

Naghintay akonng ilang minuto bago gumapang papalapit sa pintuan kung saan hindi na kita sa labas ay..

"Ay! kalabaw!" si Nes na naunang magbukas ng pinto sakin .

"Omyghad Zi Anong ginagawa mo dyan sa sahig natumba kaba?" agarang tanong ni Nes.

Kaya naman napatayo ako bigla.

"Ah hindi may hinahanap lang ako, buti dumating kana kakain palang ako nagutom ako eh tara kain."aligaga kong yaya dito.

"Hoy babae ano ba talaga nangyayari sayo?" tanong ulit neto habang isa isang nilalapag ang plastic bag netong dala.

" Wala kain tayo!" anyaya ko ulit dito at biglang isinarado ang bintana

" Hoy! bakit mo sinirado ang init kaya"

"Eh kasi nakakasilaw"

"Anong nakakasilaw? mukhang uulan nga oh dumidilim!"

"Ah wala wag mo bubuksan huh"

"Hay nako Zi, siguro dumating na yung may ari ng bahay nuh? gwapo ba?"

"ha!? hindi !ang pangit nga isang matandang lalaki na mahaba ang begoti!" pasigaw kung sagot dito.

"Oh eh bakit parang galit ka! nagtatanong lang naman makasigaw ka naman akala mo nasa sabungan tayo at di magkarinigan.!" pasigaw na aabi rin neto.

"Alam mo kumain kana kung ano ano tinatanong eh!" nasabi ko na lamang dito.

"Himala at hindi mo kasama si Ash umuwi ngayon?"

" Hindi kami nagkita busy kasi yun ngayon

Alam mo Zi sumasakit ulo ko magpapahinga muna ako, mamaya nalang ako kakain." Sabi neto na biglang naging malamya ang boses.

"oo nga humina boses mo eh sige magpahinga kana." sabi ko dito.

Tinapos ko narin ang pagakain ko at hinugasan ang pinagkainan ko at sinirado ang gate at pintuan namin. Tsaka pumasok sa kwarto.

Kinuha ko ang cellphone ko at pinagtitignan ang pictures namin sa campsite at inuupload ito sa social med.

Masaya sana ang camping kung hindi lang kami nawala ni Ash.

Malapit na palang gumabe, kaya naman lumabas ako ng kwarto upang mag luto ng diner namin ni Nes agad naman akong natapos at pumasok sa kwarto neto para tawagin siya para mag diner ngunit tulog mantika ata eto at hindi magising gising.

"Ness hoy gising diner na tayo?" paggising ko ulit dito.

"Hmmm Zi, bukas na sama pakiramdam ko" Sabi neto at bumalik agad sa pagkakatulog.

"Sige Nes, ipahinga mo na muna yan."Sabi ko dito at hinanap ang gamot sa medicine cabinet, Kumuha narin ako ng tubig at nilagay sa maliit na lamesa neto.

"Eto Nes, uminom ka mamaya ng meds"

Lumabas naman ako sa kwarto nya pra kumain pagkatapos ay niligpit ko na ang natirang pagkain.

Pagpasok ko kwarto ay umupo ako sa harap ng PC ko nood ng movie,scroll o kung ano ano pang pwedeng gawin dito.

Ngunit hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

Maya maya pa ay naalimpungatan ako't naramdamang kung may bumubuhat sakin.

Kaya naman gusto kong imulat ang mga mata ko...

To be continue...