ARAW NG LINGGO at napagpasyahan kong mag-grocery sa supermarket. Kamukat-mukat ay hindi ko inaasahang hindi gagana ang makina ng aking kotse. Kaya nagdesisyon akong mag-commute na lang. Kaya no choice ako kundi ang maghintay ng masasakyang tricycle papunta sa grocery store. Subalit hindi ko naman inaasahan na matatagalan ako sa kahihintay. Kaya naisipan kong i-text si Toph na kung sakali ay maihatid niya ako. Ilang minuto pa ang lumipas at wala pa akong natatanggap na reply mula sa kaniya. Napahawak ako sa ulo dahil sumasakit ang ulo at mata ko sa sikat ng araw. Pero sa kalagitnaan ng kalsada ay hindi ko inaasahang may bubusinang kotse sa akin. Hindi iyon kay Toph pero-- pamilyar iyon sa akin. At nang ibinaba nito ang sliding window ng kotse ay hindi ko inaasahang siya ang bubungad sa akin
