Escape

CHAPTER 8

Arra's POV

"Nengli Yaowu?" I give him a curious glance. Hindi ko kasi alam ang bagay na hawak niya na sabi niya na kainin ko daw? Pati pangalan nito ay medyo hindi pamilyar kung pakikinggan. It's sounded like an chinese word maybe?

"Hmmm...." he nodded. Nanatili parang nakataas ang kamay niyang hawak-hawak ito. Ibinibigay niya ito pero di ko padin tinatanggap.

Kinuha ko ito mula sa kaniya, pinamamasdan ko ito at tinanong ko siya. "Anong ibig sabihin ng 'Nengli Yaowu'?"

"It's an ability medicine." He Responded quickly. Sinenyasan niya ako na inumin ito.

"It's safe, it'll not harm you. Kailangan mo yan dahil hindi natin alam ang mga susunod pang mangyayari."

"I need to protect you, and this." He pointed at the 'Nengli Yaowu' that I'm holding on my right hand. "This will be another way of protecting you." He added.

Hindi na ko nag-isip pa, isinubo ko na kaagad ang Nengli Yaowu. I Gulped. At ng malunok ko ay akala ko ay may magiging epekto ito sa'kin. Pero wala. Para lang walang nangyari.

"It's a Mind reading Medicine." Nalingon ko si Red sa sinabi niya. Mind Reading? Bakit wala akong nababasa sa kaniya?

"Bakit wala akong nababasa sayo?" Takang tanong ko. He chuckled. And then now I heard what is he thinking. "You're cute." He giggled. Kinunutan ko siya ng kilay.

"You're pretty." His mind is teasing me, staring at me while his lips drew a small flirty smile that I couldn't handle. I rolled my eyes.

"That's cute though" he giggled. Tinitigan ko siya ng masama kunwari hindi ako kinikilig. Landi amp. I can't handle being with this face kaya napatawa nalang ako kaagad. We stop for a bit. Nagkaroon ng katahimikan.

Biglang nagflash sa utak ko na school hours pa pala, shet. Late na kami. "Late na tayo!" I said with my penetrating voice, nataranta ako bigla kasi baka pagalitan kami. This is my second time of being late.

His reaction doesn't change, hindi man lang siya natakot kahit papaano. Naalala ko tuloy nung nakaraang nalate ako, parang wala lang 'yung prof namin.

Napailing nalang ako. Hindi ko alam kung anong nagtulak sa'kin, I grabbed his hand and pull him para tumakbo. Basta ang iniisip ko ay para hindi kami malate. Pagkahatak ko sa kaniya, parang napipilitan pa siya at pinipigilan pero bumigay na agad siya at sinundan nalang akong tumakbo.

"Why do we need to run?" He asked while we are on the un.

"Ikaw naman kasi, dapat ipinagpaliban mo nalang ang pagbigay sa'kin ng Nengli Yaowu." I complained.

"I can't wait Arra." He protested. I didn't reply him para makapagfocus ako sa pagtakbo. Maya-maya lang ay nakarating na kami, huminto kami sa labas ng katabing classroom ng amin. Huminto ako at hingal na hingal. Trying to catch those breath na nawala sa'kin habang kami'y tumatakbo.

Tiningnan ko si Red, hinihingal siya pero kung tingnan mo ay parang wala lang. He looks so handsome padin. Landi.

"Let's go." Aya ni Red. Kinuha niya ang kamay ko at akmang hahatakin na ako papunta pero pinigilan ko siya.

"Sandali lang." I responded while gasping.

"Are you ok now?" He asked. I nodded and follow him. Kinakabahan ako baka this time ay pagalitan na kami. But the person infront of me is in calm. Wala akong nakikitang kahit anong kaba at takot sa kaniya.

Lumingon ako sa loob, pero wala akong nakitang proffesor. All of my classmate are busy doing things differently. Dahil wala ang prof. Hindi siya papasok? Or late siya?

"Wala si Prof." Sabi ko habang papasok na kami sa loob. Everyone's looking at us, hindi ko alam kung bakit. Hindi ko muna sila pinansin at ibinaling ulit ang atention kay Red. We're slowly walking.

"Yes." He mouthed. Napakunot ang noo ko.

"Alam mo?" I asked because he sounded like he knows. Tumango siya. Aba!

Nanlaki ang mata ko kasi kung alam niya, bakit niya ko hinayaang hatakin siya at tumakbo? Hiningal tuloy ako.

"Alam mo pala, bakit hinayaan mong tumakbo tayo?" I asked again.

"I Just love how you grabbed my hand." He said with his rough but sweet voice. My heart pounded like crazy. Magtataka pa ba ko? Syempre, si Red eh.

"Teka paano nalaman?" Curious na tanong.

"She's my Aunt. She's living with us together with my parents. Nakita ko kasi na hindi pa siya lumalabas ng kwarto niya at ang motorbike niya ay nakita kong nakaparada pa.

"Ahh...." napa tango-tango nalang ako, kaya pala nung nalate kami e hinayaan nalang kaming maupo ng hindi pinapagalitan, kasi nga aunt niya nga.

Nahinto kami, habang pinagmamasdan ko sila na nakatingin samin. Iba't-ibang boses ang naririnig ko mula sa kanila kahit na walang kahit na isa sa kanila ang bumubuka ang bibig.

"They looklike a couple."

"Bagay sila."

"Disgusting." Napairap ako sa narinig kong iyon.

"They look so sweet."

"Sana all my jowa, sana all mahal."

"Our top student is inlove."

"Ngayon ko lang napansin na gwapo pala si Red. Hindi sila bagay." I rolled my eyes.

"Why they're holding each other?"

Napatingin tuloy ako bigla sa kamay ko, he still holding mine. Tatanggalin ko sana kaso hinala niya na ako papalapit sa upuan ko. Kahit na wala naman akong sakit, inalalayan niya padin akong umupo. That's why I Love this man. Bago siya umupo nginitian niya muna ako.

"San kayo galing aber?" Napalingon ako kay Andy. Napakunot ang noo ko ng mabasa ko ang iniisip niya.

"Siguro pumunta sila sa restroom no, then they did something. Kakakilig."

"Manahimik ka nga jan!" I yelled. Syempre mahina lang. Nagtaka naman siya.

"May mali ba sa tanong ko?" Nagtatakang tanong niya but her expression change. Para siyang ewan na akala mo naman ay may ini-sisikreto ako.

"Stop thinking nonsense." I murmured.

"Hala, nababasa mo utak ko?" She asked. Para siyang nagulat, pero slight lang, wala e ganun reaction na.

Napailing nalang ako at ibinalik ang atention sa harap then nabaling iyon dahil biglang dumating yung prof namin. Sabay-sabay kaming tumayo para batiin siya. She look calmed outside but inside she's cursing herself.

"Bakit ba kasi nakalimutan kong lakasan ang ringtone ng cellphone ko bwisittt!!! Nalate ako. Nalate ako! I can't believe this. Awas nanaman sa sahod ko 'to! I hate it. I really hate myself forgeting small things."

I chuckled quietly. I can't believe na nakakarinig ako ng mga ganito. Naupo na kami at nakinig na sa harap. The prof still in her thingking, hindi pa siya nagsasalita dahil she still cursing herself. Natawa nalang ako dahil hindi pa siya makamove-on.

"Nasan na yung jowa mo?" Candy asked while she's eating her lunch. Nasa canteen kami dahil lunch break na. We are all eating. Napansin kong wala si Andy.

"He left together with his friends, may gagawin daw sila." I answered. Lumilingon-lingon ako kung saan-saan baka sakaling maaninat ko si Andy.

"So Jowa mo na?" Singit ni Lovely. Hindi ko na napansin ang sinabi niya dahil busy ako kakatingin kung saan-saan.

"Ha?"

"Hakdog."

"Natututo ka ng ganyan Lovely ah." I teased her. She smiled like a coward, nagkibit balikat siya at iniling ang ulo, lahat na ata ginawa niya.

"Nasaan si Andy?" Tinigil ko ang kakatingin-tingin sa paligid at tinanong ko sila.

"Ay hindi ba namin nasabi sayo?" Candy questioned me. Umiling ako.

"Umuwi."

"Bakit daw?"

"Hindi ko alam, basta sabi niya emergency." Tumango-tango ako. "Ahhh..." tinuloy ko na ang pagkain sa kinakain ko. Parehas kami ng kinakain, omelette with rice lang. We love scrambled egg, special yun para samin.

We became friends when accidentally were sitting with the same table. At nagkataon na pare-pareho kami ng kinakain which is yung omelette rice. Tapos ayun nagkausap-usap kami.

Unang pasukan nangyari yun, bago pa man magsimula ang class hours, naisipan ko kasi na kumain muna bago pumasok tapos hindi ko alam na magkakaklase pala kaming apat.

May schedule kami ng pagkain ng omelette rice, atleast once a week para ma-recall namin kung pano kami nagkakila-kilala.

"Mamaya na pala yung opening ng club no?" Ani Lovely.

"Oo nga pala, muntik ko ng makalimutan." Singit ni Candy.

"Ano nga ba ulit club mo Arra?" Tanong ni Candy. "Acting club.." I responded.

"So wala kang kasama ngayon, wala si Andy e." Tumango ako.

"Anong oras nga ba ang opening?" Tanong ko.

"12:30 daw....speaking of twelve-thirty, lagpas na!" Lovely said while shockingly looking on her watch.

"Hala, tara na." Tumayo kami sa kinauupuan namin. At nagmadaling iligpit ang mga pinagkainan namin. Tumakbo kami agad ng restroom para makapagayos, alanganamang pumunta kami sa kaniya-kaniya naming club na sasalihan habang malansa ang mga bibig namin gawa ng omelette, mamantika padin kaya iyon.

Nahihiya pa akong pumasok dahil wala akong kasama. Sinilip ko ang loob at marami ng tao, nakakahiya late pa ako.

"Boo!"

"Ay! Kabayo!" Nagulat ako ng bigla may lumitaw sa likod ko na kung sino at ginulat niya ko sa pamamagitan ng patalon niyang paghawak sa magkabilang balikat ko.

Nilingon ko siya. I feel relieve ng makita ko si Andy, sa wakas may kasama na ako.

"Akala ko ba may emergency?" I asked her.

"Ah..ehh...wala naresolved na." She answered, parang nagaalangan pa siyang sumagot dahil ang mata niya ay pasikot-sikot.

"Anong problema?" Tingin ko ay parang hindi siya mapakali, kahit nakatayo lang siya pero hindi niya ako magawang tingnan, nagtaka naman ako.

"Lakasan mo ang loob mo.wooohhh.."

Hindi ko maintindihan kung anong iniisip niya.

"Kaharap mo siya ngayon, wag kang torpe men."

Kaharap ako? Torpe?

"You're beside her now."

"Anong mga iniisip mo? Hindi ko maintindihan?"

"H-ha? Anong ibig mong sabihin." kinunutan niya ako ng noo.

"Nababasa niya ba ang isip ko?"

"Wala wala. mukha ka kasing kinakabahan, tara pasok na tayo?" Palusot ko, para naman maisip niya na wala siyang ikakabahala, i smell something fishy. Feeling ko hindi si Andy ang kaharap ko ngayon.

Marami ng nangyayaring hindi pangkaraniwan kaya hindi na ako magtataka kung mangyari man ang iniisip ko. Ang may nanggagaya kay Andy.

"I feel relieve, akala ko nababasa niya talaga ang isip ko kung hindi malalaman niyang hindi ako ang kaibigan niya."

I knew it. Nilingon ko siya at tinitigan.

"You're not Andy, Am I right?" para siyang naistatwa sa sinabi ko, she wants to tell something pero parang natatakot siya, nagulat ako ng bigla na siyang tumakbo.

As she run I dialed the number of Red.

Red's POV

We are sitting on the bench here in the field, plano kong sabihin sa kanilang dalawa ang nangyari.

"I gave her the last Nengli Yaowu. Huling piece na nanggaling sa kinuha natin." They looked shock as I told them what I did.

"Ano?!" Sabay nilang sambit.

"Bakit....why did you?!" She yelled at napakamot siya sa kaniyang ulo. She looks angry and annoyed at hindi ko alam kung bakit.

"Why not Steph?" I questioned. "You told me na ako na ang bahala diba." I added, umiling-iling lang siya, hindi ko alam kung bakit siya nagkakaganyan.

"You didn't even know na siya yung hinahanap mo, hindi mo pa alam diba? So bakit mo agad-----" pinutol ko ang sasabihin niya. "She's Arra that i'm looking for."

"How would you know?" Steph raised her eyebrow. "Because she told me so." I Insisted. Hindi ko na siya maintindihan, hindi ko alam kung anong ikinagagalit niya.

"Sinabi niya? What if nagkukunwari lang siya? What if plano niya lang na paikutin ang ulo mo? What if inutusan lang siya ni---ni Viticous para paglaruan tayo?" I get annoyed of what she talks about. She's implementing that Arra is our enemy.

"Stop with your nonsense what ifs Steph!" Hindi ko na napigilan pang sigawan siya. She's making me angry. Hindi ko alam basta pag ang pinaguusapan ay tungkol kay Arra, I won't let anyone talks about her in that way.

"It's not nonsense Red! I'm telling a fact!" She yelled back.

"A fact? A fact that didn't have any evidence?"

"I have....I mean, we have. 'Yung ginulo niyang libro.."

"That's it? I told you that she didn't know anything back then."

"Paano mo naman nasabi na hindi niya alam? She's just acting Red! Believe me!" Hindi ko na alam kung saan pa pupunta ang usapan namin, she's showing me na parang napakalaki ng galit niya kay Arra.

"If I don't have evidence. Where's your evidence too? Nasaan ang ebidensiya mo na nagpapatunay na nagsasabi siya ng totoo?"

"Stop arguing. Nandito ako oh, I can't see you both being like this." Bass said with his croaky voice. Kaya pala hindi siya nakakapagsalita kanina pa dahil may sore throat siya.

"Don't force yourself to talk, Bass." I told him. I'm still worried, but this Steph annoying me, kaibigan ko siya at ngayon ko lang nakitang against siya sa'kin at hindi ko talaga maintindihan kung bakit. Umiling-iling si Bass at parang naiinis pa dahil sa nangyayari.

"You know what's my evidence?" Itinuro ko ang dibdib ko, I'm reffering to my heart, "This. You know why? Because everytime I'm seeing her, it is the same. It is the same feeling when we're together before. Kahit na hindi pa niya maalala na kung sino ako, I would remember her. I Just realized it back then. Mga oras na hindi niya pa alam, hindi niya pa alam ang lahat."

"You can't explain my feelings about her. Hindi mo ko maiintindihan, alam mo? Mawala lang siya sa paningin ko ay parang mababaliw na ako. Tuwing iisipin ko na mag-isa siya hindi na ako mapakali."

"Alam mo kung anong nangyari kahapon? Viticous try to make Arra dissappear tapos sinasabi mo sa'kin na kakampi niya siya?" She looked shocked, hindi ko pa kasi nakekwento ang nangyari.

"Hindi mo alam kung gaano ako nabaliw kakahanap...ask Bass." Tinuro ko si Bass. "I ask him help, to find her place."

"I found her, naligtas ko siya."

"And that's my evidence."

"Tell me now, bakit ako makakaramdam ng mga ganung bagay kung hindi siya si Arra na hinahanap ko." I Added she looked down. Hindi ko parin maalis ang inis sa kaniya. And then suddenly someone is calling me. Our argue stops because of that.

It's Arra.

"Hello?"

"Something is strange."

"What's strange?"

"May mali kay Andy."

"What do you mean?"

"Someone pretend to be her. May gumaya sa kaniya by her appearance."

"What?!"