Escape

CHAPTER 12

Sean's POV

"Pa'no kayo nagkakilala ni Sean?" Arra's friend asked. Sa naaalala ko siya ni Andy. Nilingon ko si Arra na busy sa cellphone niya habang kumakain. Bigla akong napangiti at binalik ko ulit ang atensyon kay Andy.

"Nako, mahaba-habang storya. Actually, kilala ko na siya bago niya ako makilala." I repplied. Nilingon ko ulit ko ulit si Arra para tingnan kung narinig niya ba 'yung sinabi ko, tumango ako ng kaunti ng malaman kong siguro hindi niya narinig, kasi busy siya sa pagtatype niya sa phone.

Sa ngayon hindi na siya kumakain, yung bibig niya nasa straw lang ng iniinom niyang milk tea, pero wala ang atensyon niya doon. Nasa phone niya lang.

Ipinangko ko ang mga siko ko sa lamesa, ang kaliwang kamay ko ay nakasuporta sa kanang kamay ko na ginagamit ko para suportahan naman ang mukha. In-short nakangalumbaba ako.

Hindi ko alam kung anong naguudyok sa'kin na tingnan si Arra pero heto ako, hindi ko maalis ang tingin sa kaniya.

Yes, I know her for so long. I always watch her from a far. Nakakatawa no? I've been watching her for two years in row. And now, nasa harap ko na siya. Malapit at nakakausap ko na.

I thank myself. Thanks for that piece of lizard's egg. Mukhang lizard egg lang pala, Nengli Yaowu ang tawag nila dun. Salamat sa maliit na bagay na yan, dahil it gives me a way para mapalapit sa kaniya.

Ha.ha. Natatawa ako sa sarili ko, I really called myself as a stalker. Wala e, di ko naman maitatanggi.-------oh s**t! Nakalimutan kong nakakabasa pala siya ng isip!

Iniling-iling ko ang ulo ko para idistract ang ulo ko na mag-isip.

"Hoy! Baka matunaw si Arra niyan." Siniko ako ni Ren sa kanang bewang ko. Nilingon ko siya at hindi na ako nag-isip pang batukan siya.

"Siraulo." Napa-iling nalang siya, bumalik na siya ginagawa niya. Ano pa nga ba, edi kumakain. Nasa foot court kasi kami, nagdecide kami na kumain muna bago umuwi. Inaya namin sila kanina, naghiwa-hiwalay nadin kami kanina buti nalang at nakita namin silang papalabas ng mall tapos napigilan.

"Anong ibig mong sabihin? Hindi ka niya kilala, tapos niya kilala mo? Paano mo siya nakilala?" Napalingon ako sa harap, which is ang kaharap ko ay si Candy. Binasa ko ang aking labi bago magtangkang sagutin ang tanong niya.

"Mahabang kwento din." Sabi ko, nginitian ko siya na para bang nangaasar. Ayokong ikwento ng habang nandito si Arra.

I Met her in the library.

Sumisipol sipol ako habang naglalakad papasok ng library, ang dalawang mga kamay ko ay nakapasok sa bulsa ng pants ko. Hindi ko alam kung anong naisipin kong pumasok dito basta gusto ko lang.

Actually palusot ko 'to para hindi ako makaattend ng training ng football, nakakatamad kaya. Huminto na ako sa pagsipol at nanahimik na, ayoko namang mapagalitan ang strict kaya ng mga tao dito.

Dumiretso agad ako kung saan nakabalandra ang mga libro, siguro ang gagawin ko lang ay magbabasa ng mga title, yun lang naman ang kaya kung gawin e, hindi ako nagbabasa ng libro except kung comics yan, aba game ako.

Pumunta ako sa pinakadulo para duon magsimula sa pagtingin, inalis ko na ang mga kamay ko mula sa'king bulsa para tumingin ng mga libro.

Sa kasagaran ng pagiikot ko, may nahagilap akong isang babae sa kabila nitong shelf na kinahaharap ko. Naglandas ang mga mata namin, tila biglang nanikip ang dibdib ko. Wtf? Anong problema nito? I'm just literally staring a girl and then my inner chest went like this?

I always do this, staring? Hindi ako matitinag pagdating sa ganyan, and I can make you fall in love, sa mga tingin at titig ko. But this one? Ako ata. Ako ata ang kumain sa sarili kong pain.

Inalis niya ang tingin sa'kin at ibinaling ang tingin sa librong kaniyang hinahawakan. She smiled while looking at that book, parang bigla akong tinamaan at biglang inisip ko na sana ako nalang yung libro. Iniling-iling ko ang ulo ko.

Hindi ko alam kung anong nagtulak sa'kin para kunin ang tatlong libro na nakaharang na paraan para makita ko ang mukha niya.

Her small and plump lips, small pointed nose, a bright eyes and a small face. Her dimples are showing while she's smiling. Napangiti nalang ako, nawala iyon ng bigla na siyang umalis. Humugot ako ng malakas na buntong hininga, balak ko sanang sundan siya kaso naisip ko, anong gagawin ko pag nasa harap niya ako? Siguro nagulat lang ako ng bigla siyang nagpakita sa harap ko.

But I never felt this way, with that stare of her?

Naikot ko na ang buong library at napagdisisyunan kong lumabas na, habang naglalakad ako papalabas na sana may nahagip akong isang pamilyar na babae, kahit na nakayuko at tingin kong natutulog ito ay nakikilala ko ito.

Her face is not fully covered by her arms. Walang pag-iisip na dinala ako ng mga paa ko papalapit sa kaniya. I want to see her close. At ng makalapit ako ay umupo ako sa harap niya. Dahan-dahan kong ipinangko ang mga siko ko sa lamesa. I Lay may face down to my arms.

My eyes just want to look at her and I don't know why. Napaayos ako bigla ng upo ng mapansin kong parang gigising na siya. Iniangat niya ang kaniyang ulo mula sa pagkakahiga, nalandas ko ang tingin ko sa nameplate niya. Arra Sentevilla. I see her eyes still close kaya napagdisisyunan kong magkunwaring tulog.

"Ay, kabayo." Mahinang gulat na sambit niya. Napalunok ako at pinipilit ang sariling hindi iangat ang ulo.

"Sino kaya 'to?" She asked herself.

"Nakisabay ba siya sa'kin matulog? At talagang sa harap ko pa?"

"Ok nayan, I'll forgive you. Hindi mo naman ako ininterrupt. Sleep well byebye." Gumuhit ng ngiti ang aking labi.

"Baliw ba ko, kinausap ko ng tulog." I heard her voice na papalayo sa posisyon ko. Iniangat ko ang ulo ko at nilingon kung makikita ko pa siyang lumabas. Nakalabas na siya ng pinto at hindi ko na siya nakita.

"Hoy tulala ka diyan!" Nagising ako sa siko ni Ren. Inilibot ko ang tingin ko sa mga kasama ko. Tapos na pala silang lahat kumain.

"Ayos ka lang, Sean?" Nilingon ko ang kinaroroonan ng boses na narinig ko.

"Ha?" Si Arra, si Arra ang nagtanong. "Sabi ko ayos ka lang ba?" She asked.

"Ako? Syempre naman." I smiled. Bigla nalang napuwing ang kanang mata ko at biglang kumindat. I flirty mo left eye. Napailing-iling siya dahil sa ginawa ko. I see her smiling, and that makes my lips smile too.

Red's POV

I'm laying myself on my bed. Holding my phone in the air, a smile on my lips never left. Hindi na naalis ang mga ngiti ko dahil sa babaeng kausap ko.

[Arra♡]: wala kang ginagawa?

[Red]: nothing, just laying on my bed and....talking to my heart.

[Arra♡]: To your what? Heart. Kinakausap mo puso mo?

[Red]: hmmm.....to my heart, that I can't leave without.

I'm laughing at myself because I'm being corny. I can't blame myself, gusto ko lang masigurado na nakangiti siya kahit wala ako sa tabi niya.

[Arra♡]: what do you mean? Mr.

[Red]: Mr? I love that. Can I be your Mr.?

[Arra♡]: di ko na alam kung anong irereply ko sayo, I'm being shy here. Kung ano-ano pinagsasabi mo.

[Red]: aw, my heart is shy.

[Arra♡]: tumigil ka na nga.

[Red]: ok, heart.

[Red]: hindi pa kayo tapos?

[Arra♡]: tapos na, pauwi na nga kami e.

[Red]: can I pick you up?

[Arra♡]: wag na, kaya ko naman umuwi.

[Red]: nope, I'm on my way now.

[Arra♡]: ok fine.

Sinabi ko na papunta na ako para hindi siya makatanggi. Nagmadali na akong nagbihis.

Lumabas na ako ng kwarto and I went to my moms room to borrow her car key.

"Mom...are you in?" I asked while knocking on her rooms door.

"Yes son, why?" She response.

"Can I borrow your key?" I questioned.

"Where are you going?" She asked.

"To buy something important." I answered.

Hinintay kong sumagot siya ulit pero hindi na, she open the door and handed her key on me. I smiled and she pat my head.

"Take care." She said and smiled. Tumango ako at nagtangka ng umalis. Patakbo akong bumaba ng hagdan, dumeretso na ako sa garage para tunguhin ang kotse.

Nang makarating ako ay binuksan ko ang pinto ng drivers seat at pumasok na agad ako. I buckled up my seatbelt and start the car using the key, and I ended up driving.

Mabilis lang ang byahe at nakarating na agad ako ng mall. Pinark ko lang sandali ang kotse atsaka bumaba na agad para magtungo na sa loob.

Kinuha ko ang phone ko sa loob ng bulsa ko para tawagan si Arra. I seen my recent calls comes from her kaya hindi ko na kailan idial pa ang number niya.

"Are you inside?" Tanong ko.

"Oo, nasa foodcourt kami. Hindi pa kami makaalis kasi si Lovely nagpaalam na mag-ccr daw muna siya." Sabi niya.

"Ok, pupunta ako diyan." I said. Binaba ko na ang phone at dumeretso na papasok ng mall. I walk through moving up starecase. Nang makaakyat na ako sa taas ay naglakad na ako papuntang food court kung saan sila naroroon.

As I walk, hinanap ko kung saan sila nakapwesto. Nang makita ko si Arra ay alam ko na kung saan na ako susunod na dadalhin ng mga paa.

She's talking with her friends and then her eyes landed on me. Kaya kinawayan niya ako. Tumingin din ang mga kaibigan niya at kinawayan ako. I smiled and wave them back.

Nang papalapit na ako ay naaninag akong isang pamilyar na lalaki. He looked at me and then now I know who's he. Sean.

Dumeretso ako kung saan nakaupo si Arra, she gave me space para makaupo ako.

"Wala padin si Lovely eh." Sabi niya at tumango ako.

"Arra, pwede magtanong?" A guy beside Sean asked question. He looked at me and then looked at Arra. Hinintay kong sagutin ni Arra ang tanong.

"Ah, He's Red." Sagot niya.

"Siya si Ren, Red. Kaibigan si Sean." Pakilala ni Arra sa'kin. Tinanguan ko ang sinabi niyang si Ren daw.

"Kaibigan mo si Red, Arra?" Tanong niya. Nagkunot ang mga noo nito dahil sa hinihintay niya ang sagot niya kaya naman nilingon ko si Arra para hintayin din ang sagot niya.

I want to see her introducing me to everyone as her boyfriend but now, gusto ko ako ang magpapakilala sa kanila bilang boyfriend ni Arra.

"I'm her------" I'm about to tell that I'm her boyfriend but then Candy and Andy interrupted me, at ikinatuwa ko ang sabay pa nilang sabi na, "Jowa niya!" I smiled a bit, and looked at Arra.

I though she will react but then she didn't. She really remembered me 'cause if not, siguradong magrereact agad siya sa asta ng mga kaibigan niya.

Both Ren and Sean looked shock.

"Totoo?" Ren asked again.

I look at Arra para tingnan kung anong magiging response niya, and she nodded. She looked at me and smiled.

"Hala totoo?!" Sabay na sabi ni Andy and Candy.

"Nagbibiro lang kami pero, nagagree ka Arra?" Andy curiously asked.

"Kayo na? Talagang-talaga?" Tanong ni Candy. Tumango si Arra sa kanilang dalawa. Nalandas ang tingin ng dalawa sa'kin at parang tinatanonf nila ako ng mata sa mata. Tinanguan ko nalang sila at nginitian.

"How? Paano?" Andy asked again.

"Mahabang sanaysayin, Andy." She said and smiled. I snaked my arms on her waist. Napatingin siya sa'kin at parang nagulat pa.

"Anong ginagawa mo?" She asked.

"Nothing, just want to do this." Nginitian ko siya, nabaling ang tingin ko kay Sean na nakatingin saming dalawa. Pero ng makita niyang nakatingin ako sa kaniya ay naiwas siya, hindi ko nalang siya pinansin at ibinaling nalang kay Arra ang atensyon ko.

I lay my head on her shoulder. "Also let me do this." She sighed and whisper. "Yes, Mr." Napangiti nalang ako. My heart just want to explode when I hear her called me Mr.

Arra's POV

Umalis sa pagkakahilig ang ulo ni Red sa balikat ko, he looked at me and It looks like he wants to ask a question. Tinaasan ko siya ng dalawang kilay. At sinabi kong, "Ano?"

"Why Lovely is still not here?" He asked. Oo nga no? Kanina pa siya nagpaalam samin at hindi pa siya bumabalik. Ibinaling ko ang atensyon ko sa mga kaibigan ko para tanungin sila.

"Ang tagal ni Lovely no, ano na bang nangyayari dun?" Tanong ko. Both of them looked at me, para silang nagtataka tungkol sa sinabi ko.

"Sinong Lovely?" My jaw drops as I heard what Andy said. Napalingon ako kay Red na nagulat din sa sinabi ni Andy.

"What do you mean? You didn't know your friend? Lovely?" Ani Red. They tilt their head to see Red. And then answer him, "hindi, may kaibigan ba kaming Lovely?" Candy said. Naguguluhan ako.

Hindi ko maintindihan kung anong nangyayari. Nilingon ko si Sean na busy kausap si Ren. I want to interrupt him and I asked kung kilala niya si Lovely, I want to make sure na nangloloko lang tong dalawang 'to. Since alam namin ni Red kung sino si Lovely ay medyo kampante pa ako.

"Sean." I called him and he response quickly.

"Hmm..." he raised his both eye brow and then came it back to normal. He smiled and said "what can I help you?".

"Kilala mo naman siguro si Lovely no?" I asked, hinintay ko ang sagot niya at ipinapanalangin na sana kilala niya ito.

"Oo, yung kaibigan niyong pumunta sa Restroom. Teka, bakit nga ba antagal niya?" Ani niya. Nagkibit balikat ako na sagot sa tanong niya. Kumampante ako bigla at inisip na nanloloko lang itong dalawa.

Nilingon ko ang dalawa na naguusap at ginulo ko sila.

"Hoy kayo ah, nagbibiro pa kayo na di niyo kilala si Lovely." Sabi ko pa.

"Ha?" Sabay nilang sabi.

"Hindi kami nagbibiro." Candy said. Napalunok ako at napatingin kay Sean at Red. Pareho din silang nagulat, Sean asked his friend.

"Ren, kilala mo si Lovely diba? Yung nagpaalam kanina na pupunta lang daw sa Restroom saglit?"

"Ha? Hindi, sino ba yun." What the! Anong nangyayari. Bakit hindi nila nakikilala si Lovely?

"What's happening?" Red shookly asked.

"Bakit hindi nila matandaan si Lovely?" Gulat ding tanong ni Sean.

"I think something happen. We need to find Lovely first." I said.

"Wait. Bakit tayong tatlo, kilala pa natin siya?" Tanong ni Sean. Oo nga no? Bakit hindi namin nakalimutan din si Lovely.

Hindi ko na alam kung anong nangyayari, I'm getting worried and worried. Nag-aalala ako kay Lovely baka kung ano na ang nangyayari sa kaniya.

We're about to leave to find Lovely but someone approach us kaya napaupo ulit kami.

"Oh, Sheena. Kanina kapa namin hinihintay, ang tagal-tagal mo namang mag gumamit ng toilet. Madami na bang naipon diyan sa bituka mo?" Mabilis ang napalingon kay Candy. I don't really understand what is happening.

"Pasensiya na, tara na uwi na tayo." Aya ng taong nagngangalang Sheena.

"Sino ka?" Tanong ko.

"Nakalimutan mo naman ako kaagad. It's me Sheena, kaibigan niyo oh." My head is going to spin. Hindi ko na talaga maintindihan.

"What do you mean? I can't understand."

"Arra ano ka ba, ang tagal-tagal na nating kaibigan si Sheena tapos hindi mo siya kilala." Napakunot ang noo ko sa sinabi ni Andy. Nilingon ko si Sean, he's looking at Sheena, nakakunot ang mga kilay niya. Tingin ko siya ay naguguluhan din.

"We really need to find Lovely." Sabi ko kay Red.

"We really need to. Hindi ko na maintindihan kung anong nangyayari." Pati ang iniisip ni Red ay kapareho ng akin.

"Maiwan na muna namin kayo ah, may pupuntahan lang kami ok." Nagtaka sila pero tumango nalang sila sa'kin. Sinenyasan ko si Sean na sumama sa amin. Tumayo kaming tatlo at nagsimula ng umalis para hanapin si Lovely at alamin kung anong nangyayari.