Cassiopeia POV
Nang makarating kami sa aming tutuluyan, naramdaman ko na namang muli ang pakiramdam na tila at home ako. Mula sa labas pa lang ay kitang-kita na ang pagkamoderno nito. Ipinarke lang nila ang sasakyan bago kami sinenyasan na bumaba.
Hindi ko napigilang matitigan ang bahay nang maigi nang makababa ako. May kakaiba sa tinutuluyan nila na nagsasabi sa akin na belong ako sa lugar na 'to. May kung ano sa akin na namimiss bigla ang lugar na 'to.
Minsan naiinis na rin ako sa mga ganitong nararamdaman ko. Masyado akong naguguluhan sa lahat dahil sa mga pakiramdam kong ganito, gaya ngayon. May nagsasabi sa akin na nanggaling na ako noon sa lugar na 'to pero hindi ko matandaan na nakaalis ako ng RMA para pumunta sa bahay na 'to. Wala...wala akong maalala.
"Welcome to our humble
