Sabay kaming pumasok ni Bench sa loob upang maghintay na mag-board ang eroplano na sasakyan namin. There was this taunting smile on his face.
“What a sweet kiss. Inggit ako, Zetthe.” He said nonchantly. Sinamaan ko siya ng tingin.
Ngayong pabalik na ako ng Manila at kasama pa si Bench ay pakiramdam ko tapos na ang peaceful ko na mga araw. Balik na naman sa dating gawi na punong-puno ng mga kasalanan.
“Manahimik ka nga,” iritableng sabi ko.
“Oh, you’re being too hot again. I’ll work on that later once we reached Manila,” he said while grinning. Galit ko siyang tinignan.
“Will you give me a break? Isn’t it too much na sinundan mo ako dito sa China? Wala ka talagang pinipili eh ‘no? Ang kapal pa talaga ng mukha mo na magpunta sa bahay nila Kervy at makipag-interact sa pamilya niya na
