Isang buntonghininga muna ang aking pinakawalan. Tumingin ako sa mukha ng aking anak. Nakita kong nagsusumamo ito sa akin. Parang iiyak na rin ito. Bigla tuloy akong naawa rito.
“Baby, baka may pupuntahan si Doctor Xavier.” Anas ko sa aking anak. Ako naman ay ilang na ilang na tumingin sa lalaki. Ngunit ramdam kong nakatingin ito sa akin at hindi ko alam kung ano’ng nasa isip nito.
“Daddy Xavier, ibaba mo na po ako. Pasensya na po kung makulit ako.”
“Ayos lang baby.” Nakita kong hinalikan pa ni Xavier ang ulo ni Hope. Pagkatapos ay umalis na rin ang lalaki at nilampasan lamang ako. Aba! Hindi yata ako kilala noon? Agad na lamang akong lumapit sa aking anak. Kailangan makaalis ka agad kami rito. Hindi kami puwedeng magtagal dito sa loob ng Mall. Baka bumalik si Xavier at makita si Harve
