(RUFFA’S POV)
Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa babaeng baliw na basta na lang akong sinakal nang walang kaabog-abog. Tinakot din ako nito nang hawak na kutsilyo. Hindi ako puwedeng pumalag, baka tuluyan ako. Hindi ko pa naman nakukuha ang yaman na hinahanap ko.
“Sino ka ba? Ano bang kailangan ko sa akin? Bitawan mo nga ako!” Balak ko sana itong itulak nang itutok sa leeg ko ang malilt na kutsilyo at medyo idiniin pa. Magkakasunod tuloy akong napalunok. Nag-aalala rin ako na baka saksakin nito ang aking mukha na iniingatan ng sobra. Kahit lamok ay hindi ko pinadadapuan ang aking makinis na mukha. Hanggang sa narinig kong nagsalita ang babaeng baliw.
“Alam mo bang matagal na kitang hinahanap? Mabuti na lang at ikaw na mismo ang nagpakita sa akin… Hayop ka!” galit na sabi ng
