Tinitigan ko Nang masama si Daichi, Hindi ko akalain na ganon pala ang gusto Niya mangyare, mas gusto Niya na ako Ang mapahiya sa manga magulang ko at sa pamilya Niya Basta wag Lang siya.
Puwes Hindi yun mangyayare, Kung yun Ang iniisip Niya, tumayo ako sa at lumapit sakanya at tinitigan ko siya sa mga mata, at sinabi Ang mga salita na ikakainis Niya.
Satingin mo gagawin ko Ang gusto mo lalake, gusto ko Lang ipaalam SA'YO na kahit na tutul ako sa kasalan na ito, Hindi ko Naman ginusto na mapahiya Ang pamilya ko, sa harap ng maraming tao.
Habang sinasabi ko Ang mga salita na iyun sakanya, nakita ko sa mga mata Niya na parang baliwa Lang Ang mga sinabi ko sakanya.
Alam mo tala kahit Ano pa Ang sabihin mo baliwala Lang Naman sakin, Ang mga yun Hindi Naman ako Ang mahihirapan sa pag sasamanatin, Kung sakali na maikasal Tayo dalawa.
Dahil Kung matuloy man Ang kasal asahan mo na pahihirapan Kita.
Kung ganon pala ang nais mo lalake tignan natin, Kung Sino Ang bibigay satin dalawa, Dahil Wala sa plano ko Ang mapahiya Ang pamilya ko, katulad mo din Hindi mo gusto na mapahiya Ang pamilya mo.
Nagkatitigan kame dalawa ni Daichi at Parang sinasabi sa isa't Isa na Wala magpapatalo samen dalawa.
Nakarinig kame nang may tumawag samen dalawa ni Daichi, sabay kame lumingon sa tao na tumawag samen, at Ang tao na Yun ay walang iba Kung Hindi Ang mga magulang namen.
Mukang nagkakasundo kayo dalawa ah,
Mabuti Yan mga anak para makilala ninyo Ang isa't Isa at Hindi kayo mahirapan pag kasal na kayo.
Kung ganon Wala na talaga atrasan ito, Dahil sa mga sinabi ng magulang ng lalake na nasa tabi ko.
Napabuntong hininga ako at ngumiti sa harap ng magulang ni Daichi, Kung ganon dapat ko nang ihanda Ang sarili ko sa malaki pag babago sa buhay ko.
Oh paano ba yan hija mauuna na kame, lumapit sakin ang mama ni Daichi at niyakap niya ako, at ganon din naman ang ginawa ko sa ginang.
Daichi mauuna na kame sayo, mas mabuti kung maiiwan ka dito.
Para magkakilala kayo dalawa, nagulat ako sa sinabi ni Mrs, Suzuki tama ba yung sinabi niya na iiwanan niya si Daichi dito samen?
Mom marami ako trabaho na dapat tapusin sa company, hindi puwede na maiwan ako dito.
Wag mo na muna isipin yung company kame na bahala don ng daddy mo. Napatingin naman ako kay mr, Suzuki na kanina pa tahimik sa tabi ng asawa niya.
Ibinalik ko ang paningin ko sa dalawa ng uusap at ganon na lang ang pag ka dismaya ko nang pumayang na maiwan ang lalake na nasa tabi ko.
Ano pa nga ba. Alam ko naman na hindi tututul ang isang ito, dahil ayaw din mapahiya.
Kung ganon mauuna na kame sainyo mga anak, ah mrs, Suzuki hindi po ba muna kayo kakain bago umalis, lumapit sakin ang ginang at hinawakan ang praso ko.
Hindi na hija may mga gagawin pa kame mag asawa sa manila kaya mauuna na kame mag asawa, salamat hija sa pag iimbita.
Kung ganon po pala at ng mamadali din po pala kayo, mag iingat po kayo sa pag balik sa manila.
Oh paano ba yan mauuna na kame hija, sabay yakal niya sakin at nagulat ako ng may ibinulang sakin si mrs, Suzuki.
Ikaw na ang bahala sa anak ko hija, patinuin mo siya.
Tinitigan ko si mrs, Suzuki, at tinanong kung ano ulit ang sinabi niya sakin.
Hija Mommy na ang itawag mo sakin, soon magiging anak na kita at pag dating ng araw na iyun magiging masaya ako.
Pag katapos sabihin ni mrs, Suzuki sakin ang mga salita na iyon sakin, ay umalis na sila mag asawa pabalik ng manila.
Nang makaalis ang mag asawa nauna na ako pumasok sa loob ng bahay, hinayaan ko si Daichi sa labas ng bahay, bahala na siya kung papasok ba siya sa loob oh hindi, alangan na sabihan ko pa siya na pumasok na kaya mas okay na iwan ko na lang sa labas.
Pag pasok ko sa loob ng bahay bumongad sa harap ko ang mga magulang ko.
Ako na ang una ng salita, bakit tay hindi ninyo sinabi na ipapakasal ninyo ako! Ng hihiral na ba tayo. Kung kaya gusto ninyo ako ipakasal agad agad, hindi sa ganon anak.
Kung ganon pala eh bakit gusto ninyo ako ikasal tay ni wala nga kayong sinasabi sakin,.
Anak matagal na kayo ipinag kasundo dalawa, ano po ang ibig ninyo sabihin tay?
Ang totoo anak dapat ay ako ang maikakasal sa pamilya ng mga Suzuki ngunit.
wait what!?
Tama ba yung narinig ko? Tumitik ako kay tatay at nasabi ko ang nasa isip ko.
Tay bakit hindi ninyo sinabi samen ni nanay na isa pala kayong bakla. Nagulat ako ng binatukan ako ni tatay, ano ba sinasabi mo na bata ka at bakit mo naman naisipan na isa akong bakla.
Eh kung ganon bakit sinabi ninyo na dapat kayo ang ikakasal sa mga Suzuki?
Dahil yun ang kasunduhan ng pamilya natin at ang pamilya nang mga Suzuki ng simula yan sa lolo at lolo ni Daichi.
Dahil ang sabi ng dalawa matanda nuon kung magka anak sila ng babae at lalake ay ipag kakasundo nila ang mga ito, pero hindi natuloy ang plano nila dahil pareho na lalake ang naging anak nila at yun ay ang tatay ni Daichi at ako na ama mo. Kaya bago mawala ang dalawang matanda, ibinilin ng lolo mo sakin, na ipakasal ka sa anak ng mga Suzuki at yun ay si Daichi.
Tay puwede naman na hindi na gatin sundin ang sinabi ni lolo diba, wala naman na si lolo at ang lolo ni Daichi, hindi na naman malalaman ni lolo yun.
Anak yan ay kung ayaw mo makuha ang mamanahin mo.
Ano pong ibig ninyo sabihin tay?
Anak bago mawala ang lolo mo, may ginawa siyang kasunduan at yun ay hindi mo makukuha ang mamanahin mo sakin, ang alam ko ganon din ang ginawa ng lolo ni Daichi sa kanya, tama ba ako hijo.
Napatingin ako kay Daichi na kanina pa pala na nasa tapat ng pintuan, So kaya pala hindi siya tumotol sa kasal na magaganap dahil mawawala ang mamanahin niya sa mga magulang niya.