Married to the Devil ( COMPLETED )

MTTD 3

Lumapit ako kay Daichi at tinitigan ko siya sa mga mata, at ganon din naman ang ginawa niya.

So kaya pala ayaw mo tumotol dahil, alam mo na mawawalan ka ng mamanahin sa magulang mo.

Ngumisi siya sakin, at may binulog sakin. Tama ka sa sinabi mo, tala kaya kung ako sayo eh mag isip ka. Diba una palang ay ayaw mo na makasal, kaya mas maganda na ikaw na ang tumotol, para hindi na tayo mahirapan dalawa.

Ngumisi din ako sa harap niya at sinabi ko din ang mga naintindihan ko sa sinabi ni itay kanina lang, mukang hindi mo yata naintindihan ang sinabi ng tatay ko, mister Daichi uulitin ko para maunawaan mo ang mga sinabi ng tatay ko. Hindi ko makukuha ang mamanahin ko, kung hindi ako magpalakasal tama ba, so ang ibig lang din sabihin nuon ay hindi mo din makukuha ang mamanahin mo sa mga magulang mo.

Bigla ng bago ang expression ng muka niya sa mga sinabi, So ano naintindihan mo na ngayon kung ano ang ibig sabihin nuon mister Daichi.

Nag Paalam ako sa magulang ko na aalis muna ako, sabay tumalikod sa kanila, ramdam ko nakasunod ang mga mata ni Daichi, sa pag alis ko sa harap niya.

Hindi ko na alam kung ano pa ba ang dapat, kung gawin wag lang matuloy ang lintik na kasal na yan.

Mukang wala na talaga akong pag-asa dahil, kung hindi din ako magpapakasal sa lalake na yun, wala din ako makukuda sa mga magulang ko.

Mas mabuti pa kaya ay sumang ayon na lang ako, para matapos na at kung kasal na ako don na lang ako mag isip kung paano ako makakalaya sa kasal na gusto ng mga magulang namen ni Daichi.

Habang ng lalakad ako, nakita ko naman ang kababata ko na si ivan.

Ivan mukang busy tayo ah, lumingon siya sakin at ngumiti nung nakita ako.

Oh ikaw pala Tala saan ka pupunta, tuluyan na siyang lumapit si ivan sakin.

Ito ng lalakad lakad lang, may problema kasi kaya naisipan ko na maglakad lakad lang muna malayo sa bahay.

Ganon ba ano ba problema mo puwede mo sabihin sakin, makikinig ako.

Tumingin ako sakanya, mukang wala naman masama kung malalabas ko ng sama ng loob si ivan, magkababata naman kame so walang masama kung malalaman niya ang problema ko ngayon.

Napabuntong hininga ako, sige sasabihin ko sayo. Pero mas okay siguro kung maupo muna tayo, mahirap magkuwento kung nasa kalsada tayo diba.

Tumingin kame sa paligid at pareho kame natawa dahil nasa gilid kame ng kalsada. Mabuti pa nga tala nakakahiya naman sayo at hindi manlang kita, inaya na sumilog sa gilid ng pinag tatarabahohan ko.

Halika muna sa loob para hindi masunog ang balat mo.

Sumunod ako kay ivan at pinaupo niya ako sa loob ng kubo, puwede mo na sabihin sakin. Kung ano ba ang problema mo Tala.

Tinitigan ko si ivan at sinabi ko kung ano ba ang problema ko.

Ibinalik ko ang tingin sa harapan, at ng simula ng magkuwento sakanya.

Ikakasal na ako ivan, yun agad ang sinabi ko sakanya ng hihintay ako ng sasabihin ninya sakin, ngunit wala ako narinig sakanya kahit isang salita, kaya ibinalik ko ang mga mata ko kay ivan.

Ikakasal kana?

Oo ikakasal na ako ivan, yun kasi ang gusto ng mga magulang ko na mangyare, kahit labag sa kalooban ko, wala naman ako magagawa para hindi matulog ang kasal na yan.

Tala meron ka naman magagawa, kung gugustohin mo, lahat ng problema may sulosyon kaya para sakin imposeble na hindi mo masulosyonan yang pinuproblema mo.

Hindi mo na iintindihan ivan, para sakin ang hirap sulosyonan ang pag papakasal, alam mo ba ang sabi ni itay kung hindi ako mag papakasal ay hindi ko makukuha ang mana ko sakanya.

Ano ba ang naisipan ni tito Benjamin, at gusto na ipakasal ka agad, tanong ko lang sayo, kilala mo na ba yung ipapakasal nila sayo?

Tumitig ako sa mga mata ni ivan at sabay na tumango, Oo nakita ko na siya kanina lang, ang totoo ay nasa bahay niya ngayon, pinaiwan siya ng pamilya niya dito.

Para makilala namen ang isa't Isa.

Kung ganon nakita mo na pala yung lalake, ano ang disisyon mo ngayon tala, itutuloy mo ba mag pakasal oh hindi. Nasasayo kung magpapakasal ka sa tao na kanina mo lang nakilala.

Yan ang pinag iisipan ko kanina bako tayo magkita ivan, kaya ngayon naka pag isip-isip na ako na magpapakasal ako kay Daichi.

Habang nakatingin ako kay ivan, nakita ko sa mga mata niya ang lunkot na para bang may mali sa disisyon ko na magpakasal.

Paano ba yan ivan, mauna na ako kaylangan ko ng umuwi at magtatakip silim na din pala hindi ko manlang namalayan ang oras, napahaba din pala ang usapan natin dalawa.

Tumayo na ako para umalis na, pero bago pa ako makalayo, narinig ko pa ang sinabi ni ivan sakin.

Tala! Kung magbago man ang isip mo at hindi mo na gusto ituloy ang pag papakal, nandito lang ako para saluhin ka.

Bigla na lang ako na patingin kay ivan, dahil sa mga salita na sinabi niya, pero nakatalikod na siya sakin.

Nag simula na ako ihakbang ang mga paa ko, para makaalis na kung saan man ako nakatayo kanina, bigla nanaman gumulo ang pag iisip ko. Dahil sa mga sinabi sakin ni ivan kani kanina lang, anong ibig sabihin mo sabihin sa mga sinabi mo ivan.

Wala naman siguro ibig sabihin yun, diba ivan? AAHHHHH!!! nakakainis bakit hindi mawala yung mga sinabi ni ivan sakin.

Erase, Erase, hindi ko na dapat iniisip yun.

Nakaratig na ako sa bahay, at nakita ko si Daichi at itay na nanunuod sa may sala. Sabay silang napatingin sakin.

Saan ka galing tala at mukang ginabi ka. Ah nakipag usap lang po tay kay ivan ng kita po kasi kame, habang ng lalakad lakad po ako kanina.

Kaya po ginabi po ako, hindi ko po namalayan ang oras pasensiya na po.

Ay siya kumain na tayo, nakapag luto na din ang iyung ina, ng punta ako sa may kusina para tulungan, sana si inay ngunit pag pasok ko palang ay nakita ko na nakapag handa na pala siya, tama nga si itay naka pag ahin na si inay.

Lumapit ako kay inay para humingin ng pasensiya dahil hindi manlang ako nakatulog sakanya ngayon.

Inay pasensiya na po kayo kung hindi manlang ako nakatulog ngayon, tumingin siya sakin at lumapit sa harap ko.

Anak alam ko nabibigla ka sa mga nang yayare, at alam ng ama mo na nahihirapan ka, pero para sayo naman ang ginagawa namen.

Kaya sana maintindihan mo kung bakit kame ganito SA'YO.