Habang ng uusap kame ni inay, siya pag pasok Naman Nila itay at Daichi sa kusina. Napatingin ako kay Daichi at ganon din Naman Siya sakin. Nung ng Tama Ang mga paningin namen, inirapan ko Siya at umupo na ako sa tapat ng lamese, ganon din Naman Ang ginawa Nila inay at itay, nang maka upo na sila ganon na Lang Ang gulat ko.
Nang umopo si Daichi sa tabe ko.
IBinaling ko Ang tingin ko sakanya, at ng tataka Ako Kung bakit nasatabe ko Ang lalake na ito, hinayaan ko na Lang at Hindi ko na inisip Kung bakit nandito pa Ang isang ito sa bahay.
Ang akala ko ay aalis din ito agad, pero mali ang akala ko.
Oo nga pala tay bakit hindi pa bumabalik si Daichi sa manila?
Ang akala ko ay umuwi na Siya, Hindi ko inaasahan na nandito pa Siya sa bahay.
Tala! Nagulat ako sa lakas ng boses ni itay, pagtingin ko sakanya nakita ko. Ang pagtitimpi ni itay sakin.
Tala Hindi ako natuwa sa sinabi mo sa bisita natin, tinitigan ko si itay. Ang pang kakaalam ko wala Naman akong sinabi na Hindi maganda? Tay Wala Naman akong sinabi na Mali ah, bakit Parang galit ka.
Tala anak satingin mo ba. Wala Kang nasabi sa bisita natin? Alalahanin mo Kung ano Ang sinabi mo kani kanina lang,
Biglang ng salita ni inay sa tabi ko. Benjamin wag kayo magsigawan sa harap ng hapagkainan, nakita kong hinawakan ni inay Ang kamay ni itay.
Napayuko na Lang ako nung nakita ko Ang pagtitimpi ni itay sakin.
Tala pag katapos mo kumain, kaylangan mo na mag ayos. Para bukas, kaylangan mo susumama Kay Daichi pabalik sa manila.
Na ibaba ko Ang kubyertos ko, nung marinig ko Ang sinabi ni itay sakin.
Itinaas ko ang ulo ko sa pag kakayuko. Bakit tay kaylangan ko sumama sa lalake na Yan, bakit Hindi na Lang siya mag Isa na bumalik sa manila, bakit kaylangan pati ako ay kasama sakanya.
Tala sumunod ka nalang sa inuutos ko.
Kaylangan mo sumama Kay Daichi, para magkakilala kayo dalawa.
Alam mo tay hindi ko na kayo maintindihan ganyan na Lang ba talaga, katindi Ang gusto ninyo na maikasal ako sa lalake na Yan!!
Itigil na ninyo muna yang pag tatalo ninyo dalawa, ilang beses ko ba sasabihin sainyo na nasa harap kayo ng hapag kainan, Hindi man Lang kayo mahiya Kay Daichi.
Lumingon si itay Kay Daichi at humingin ng paumanhin sa binata, tumayo ako sa kinauupuan ko at ng paalam na aakyat na sa silid ko.
Dali Dali ako umalis sa kusina, kahit naririnig ko si itay na tumatawag sakin.
Wala akong pake Alam kahit na maging bastos ako sa harap nila, Ang gusto ko Lang ngayon ay makapasok sa kuwarto ko.
Ang akala ko kanina ay okay na ako pag katapos ko makausap si ivan. Ang sabi ko sasarili ko na papayag na ako magpakasal sa lalake na iyon.
Pero Hindi ko na isip na kaylangan ko sumama sa lalake na iyon pa manila.
Bakit ganon si itay.
Hindi na ba kayo makapag hintay na mawala ako dito sa bahay, KAYA gusto na ninyo ako sumama sa lalake na iyun.
Dalu Dali ako pumasok sa kuwarto ko, at tumuloy sa banyo para makapag linis na ng sarili. Pag katapos ko mag ayos ng sarili ko sinunud ko Naman Ang mga dadalhin ko bukas pa manila.
Nang maayos ko na Ang lahat ng gamit ko na dadalhin, sinimulan ko na magpahinga humiga na ako sa akin kama at pinikit ko ba Ang akin mga mata.
Isang malakas na tunog ng alarm clock Ang nakapag pagising sakin. Tumingin ako sa orasan na nasa tabe ko.
Alas syete na ng umaga, tumayo na ako sa pagkakahiga ko sa akin kama, para makapag ayos na ng sarili.
Nang matapos ko na lahat ng dapat kung gawin, ay handa na ako lumabas ng akin silid, pag bukas ko ng akin pintuan ay siyang pag katok Sana ni Daichi. Biglang sumama Ang araw ko pag ka Kita ko sa lalake nanasa harapan ng pintuan ko.
Anong kaylangan mo at nasa tapat ka ng akin pintuan Daichi.
Tumitig ako sa kanya at ngayon ko Lang napag masdan ng maigi, Ang ganyan kabuoan.
Magandang lalake din pala itong si Daichi, Ang kanya mga sinkit na mga mata, mabubulang labe matangos na ilong, at perpertong hugins ng kanyang Muka. Hindi na masama para sa isang katulad Niya na maganda na lalake.
Lumapit sakin si Daichi at bigla na lang ako na pa atras, Dahil sa ginawang paglapit Ni Daichi sakin, nakapasok na Siya sa loob ng akin kuwarto. nang makapos na siya, inilipot Niya Ang kanya paningin sa akin silid.
Nice room, mabuti ay marunong ka maglinis ng silid mo.
Ano Naman Ang tingin mo sakin lalake, Hindi marunong maglinis. Para Sabihin ko Lang probinsiya ako at lahat ng gawanin bahay ay marunong ako.
Mabuti kung ganon Dahil pag dating napin sa manila ay ikaw Ang maglilinis ng kuwarto ko. Binigyan ko ng matalim na tingin Ang lalake na nasa harapan ko. Ano Ang akala Niya na susunod ako sa sasabihin Niya, pag nasa manila na kame, asa pa Siya. Dahil Wala akong balak na sundin ang lahat ng nais Niya gawin, Kung sakali na nasa manila na kame dalawa.
Itinulak ko Siya papalabas ng akin silid, at tumingin ako sakanya.
Para Sabihin ko SAYO lalake Kung ano man, Ang binabalak mo ay Wala akong balak na magpatalo SAYO. At yang sinasabi mo sakin, ay Wala din akong balak sundin, KAYA ngayon palang ay wag kana makapanti Dahil Hindi ako magpapatalo SAYO. Napangsi ako sa harap Niya at sabay na tumalikod sakanya.
Tignan natin babae Kung makatagal ka sigaw ni Daichi sakin.
Nang makababa na ako ay nakita ko si inay sa may sala.
Inay tawag ko sa akin ina, nung marinig ni inay Ang boses ko ay napatingin Siya sa gawin namen ni Daichi.
Oh gising na pala kayo dalawa. Wait so ang ibig Sabihin kagigising Lang din ng lalake na ito, Ang akala ko ay kanina pa ito gising. Kung ganon paano Niya nalaman Ang silid ko Kung kagigising Lang ng isang ito?
Tala na ayos mo ba ang mga gamit mo na dadalhin pamanila. Tumingin ako Kay inay at tumango na Lang ako sakanya.
Inay kakain Lang muna ako maiwan ko po muna kayo Jan. Tala mag sabay na kayo ni Daichi na mag umagahan. Tumalikod na ako sakanila, bahala na Ang lalake na iyon Kung susunod ba Siya oh Hindi.