Huling Pahina ng Ating Kwento

"Huling Pahina ng Ating Kuwento"-LN STORIESAng librong nagsusulat ng ating kapalaran… at ang trahedyang hindi natin kayang takasan.Sabi nila, tayo ang may hawak ng sarili nating kwento. Pero paano kung isang araw, may isang librong nagsasabing nakasulat na ang ating hinaharap? Paano kung hindi natin kayang baguhin ang katapusan nito?Kung ganito ang kapalaran natin… may magagawa pa ba tayo para baguhin ito.CHAPTER 1"Ang Aklatang Nag-ugnay sa Atin"Ang lumang aklatang ito ang takbuhan ko kapag gusto kong mapag-isa. Sa pagitan ng alikabok at lumang pahina, dito ko lang nararamdaman ang katahimikan na matagal ko nang hinahanap.Mula sa isang madilim na sulok, isang lumang libro ang pumukaw ng pansin ko. Natatakpan ito ng alikabok, tila matagal nang hindi nahahawakan ng kahit sino.Dahan-dahan ko itong binuksan, ngunit laking gulat ko nang mapansin kong… blangko ang unang pahina. Walang pamagat. Walang may-akda. Para itong isang misteryosong aklat na hindi dapat makita ng kahit sino.“Huwag mong hawakan ‘yan.”Napalingon ako.Isang lalaking nakatayo sa harapan ko, may mapupungay na mata at tila laging magulong buhok. Ang ekspresyon niya ay seryoso, para bang alam niya kung anong klase ng libro ang hawak ko.“Bakit?” tanong ko, hindi mapigilan ang kaba sa kanyang tingin.“Dahil ang librong ‘yan… nagsusulat ng kapalaran.”CHAPTER 2"Ang Pahina ng Simula"Lumipas ang mga araw, at sa hindi ko maipaliwanag na dahilan, palagi kong nakikita si Luca. Sa kabila ng pagiging misteryoso niya, may kung anong humahatak sa akin para mas makilala pa siya.Sa loob ng aklatan, nag-umpisa ang kwento namin. Sa bawat pahina ng librong iyon, tila nakasulat ang mga pangyayaring darating pa lamang. Ang mas nakakakilabot? Walang kahit isang beses na nagkamali ito.Nakasulat sa isang pahina:"Sa susunod mong pagpunta sa aklatan, isang taong magpapasaya sa’yo ang darating."At nang dumating ako, naroon si Luca, may dalang kape at isang ngiting hindi ko makakalimutan.Hanggang sa dumating ang isang pahina na hindi ko kayang basahin nang hindi nangangatog ang kamay ko."Isang araw, sa pagitan ng mga lumang libro at lihim na kwento… may isang puso ang titigil sa pagtibok."At simula noon, alam kong hindi lang simpleng libro ang hawak namin. Isa itong babala.CHAPTER 3"Ang Unang Luha"“Paano kung totoo nga ang libro, Luca?” mahina kong tanong habang magkahawak ang aming kamay.“Paano kung hindi natin kayang baguhin ang katapusan nito?”Tumingin siya sa akin, ang mga mata niya punong-puno ng determinasyon. “Eliana, may sarili tayong desisyon. Hindi isang libro ang magsasabi kung paano matatapos ang kwento natin.”Gusto kong maniwala. Gusto kong isipin na kaya naming takasan ang nakasulat. Pero paano kung ang tadhana mismo ang may hawak ng panulat?At nangyari ang hindi dapat mangyari.Isang gabi, sa gitna ng ulan, isang aksidente ang bumago sa lahat.Sa pagitan ng nagkalat na libro at sirang lampara sa kalsada, nakita ko siyang nakahandusay sa lupa.Ang dugo niya ay parang tintang dumaloy sa isang blangkong pahina.At sa tabi niya, isang punit na pahina ng libro."Sa isang gabing hindi mo inaasahan, ang taong pinakamamahal mo… mawawala.CHAPTER 4"Ang Huling Pahina"Lumipas ang araw, ngunit ang sakit ay hindi naglalaho. Ang librong minsang nagbigay sa akin ng pag-asa, ngayon ay nagpapaalala sa akin ng isang trahedyang hindi ko kayang kalimutan.Binalikan ko ang aklatan, umaasang baka may pahina pang natitira. Umaasang baka may paraan pa para baguhin ang lahat.Ngunit nang buksan ko ito, isang blangkong pahina ang bumungad sa akin.Wala nang nakasulat.Wala nang susunod na kabanata.Dahil natapos na ang kwento namin.At sa huling pahina, isang linya lang ang naiwan:"Mahal kita, hanggang sa huling pahina ng ating kuwento.""Hanggang sa muli nating pagkikita, Luca… sa panibagong kuwento, sa ibang buhay."Ang Wakas.