Chapter 31
(John's POV)
Gusto ng pumikit ng mata ko pero kusa iyong dumidilat na tila ayaw akong patulugin. Kung nakakatunaw lang siguro ang pagtitig ay malamang sa malamang ay tunaw na ang kisame dahil magdamag na nakapako roon ang paningin ko.
Pagkatapos naming mag-usap ni Queen ay ako naman ang hindi dinalaw ng antok, hindi ko alam kung bakit ganito ang naramdaman ko, siniwalat ko sa kanya ang lahat ng impormasyong alam ko, inilahad ko isa-isa lahat ng nabasa ko tungkol sa nakaraan ng asawa nya pero parang ako pa ang ginagambala ng magulo kong isip. Dagdag pa ron ang reaksyon nya ng malaman nyang may kinalaman si Liam sa pagkamatay ng kapatid nya.
Umiiyak sya nang malaman nyang may alam ito sa pagkamatay ni Marco pero nangunot din ang noo ko nang bigla syang tumawa. Para syang nasi
