My Charge & Your Beat

"Congratulations! Ms. Sunny Guevarra" Out of so many people greets me and congratulate me, I can't stop myself to smile brightly when I hear that voice. Kaya masaya akong lumingo at ngumiti sa taong sumalubong ng bumati at yakap sa akin. "Thank you Kuya Earl, I thought you wouldn't come" masaya sagot ko at yumakap na rin. "You did great job back there, I'm so proud of you" sabi pa nito matapos kumalas sa yakap. "Of course, kanino pa ba magmamana" proud na sabi ko sa kanya kaya pareho pa kami natawa. I miss this man, this Kuya Earl is one of few people believing in me and support me until the end. And I can't stop thanking him for what I am now. " How's ate Stella? Did you two settle here in Milan for good or what?" I tease him. " Nah, you know her mood. And we always argue with that because of just 'pregnant thingy' " he said as if it was nothing. "Hey! Your bad" pabirong inis kong sagot sa kanya nang marinig iyon. If he's serious about it. Hindi ako magdadalawang isip na suntukin kaagad siya. Like hey, anak niya rin kaya iyon. Psh! Maya maya lang ay tinawanan na naman niya ako. Kaya nainis na ako sa kanya. Pero at very least i feel relieve when i somehow knew it was joke. "Hahaha, as if i really do that. You know how much i love your Ate Stella is. I'm just tired from rode trip namin in different states and country this past few days just to do what she wants. You already know na pangalawang anak na namin ito and yet she spoil her son before pa siya mapanganak. Kaya i think i try to persuade her na mag se-settle kami with Anjo in Philippines." Nakangiti na paliwanag niya. Hindi ko tuloy maguilty sa naramdam kong inis.but still, I'm so proud too from Ate Stella on how she manage to change Kuya Earl from being gloomy and snob to cheerful and friendly kuya. I can't help but to smile while he explaining things like how powerful the love can do is.. Atleast they made it. Unlike me. Na kapagkwentohan pa kami ni Kuya Earl nang medyo nagtagal bago ako tawagin ng secretary ko na hinihintay na ako ng ibang well known designers and executive guest to make deal with me. Kaya nag excuse ako at sinabi na sa pilipinas magkita na lang muli dahil uuwi na rin ako doon sa susunod na araw. He also apologise na siya lang nakapunta at di na kasama si Ate Stella. Since pinatulog ng maaga si Anjo at masama nang gabihin pa sa labas si Ate stella. Then i said na lang na naiintindihan ko rin kasi lalo na' malamig na ang panahon ngayon dito. nagpalit muna ng damit before pumunta doon sa meeting ... Almost 2 na ako nakauwi sa sarili kong apartment dito sa Mille Niege. Kaya di ko na naabotan gising si Trixie. Matapos ko maglinis at magpalit at nag skincare na kaagad ako bago matulog doon sa kwarto ko. Its already 12 o' clock nang magising ako kaya mabilis ako naligo at nag ayos dahil nangako ako kay Trixie na magmo mall kami to buy new clothes for baby Cynad. Nag suot lang ako ng white jeans at grey sweater at pinatneran ko ng white shoes. Naabotan ko siyang nag ce-cellphone sa may couch habang umiinom ng orange juice. "Seriously?" Bungad nito sakin. "What? I didn't do anything wrong" sagot ko kaagad sa kanya at nilagpasan siya para pumunta sa kusina at kumuha ng Milk sa ref at nag almusal muna ng pancake na naka ready sa table. "You didn't? As far as i know its almost 1 pm." Malditang sagot nito. Inirapan ko lang siya at nagpatuloy sa pagkain ko." At least hindi ko nakalimutan" iyon na lang ang sabi ko. Hindi na siya sumagot at nagsuot na lang ng earphone habang nagce-cellphone. Hindi ko na lang siya pinansin para mabilis na matapos ako sa pag aalmusal at makapagsepilyo. She already dressed kaya tinawag ko na lang siya nang ready na ako. She wore a pink hoody nike jacket and black flowy skirt na hanggang taas ng legs niya. At pink snickers. She looks like emo girl but very feminime sa pink theme colour. Napangiti na lang ako dahil kahit mukhang maldita siya ay maldita talaga siya. Hayst kanino pa ba mag mamana? Syempre sakin. But, i appreciate her good behavior kahit ganyan siya, dahil sakin lang naman siya talagang maldita dahil subrang close nga namin magtita. Naiinis na rin naman ako minsan dahil never niya pa ako tinawag na tita since matuto siya magsalita at dinala sakin. Pero gaya nga ng sabi ko ay naging okey na rin ako doon kasi mukhang mag barkada nga lang kami eh. Lalo na ngayon at malaki na siya at dalaga na. ... Nang makarating kami sa pinaka malapit na mall ay kumain na muna ulit kami bago dumiretso sa pag hahanap ng store for baby clothes and thing. Umabot kami sa third floor kakahanap sa sikat na brand. Pag pasok namin doon ay nakilala kaagad ako ng supervisor doon kahit naka shade ako. "Ma'am Sunny Guevarra?!" Gulat na bungad nito. "Yes?" Alinlangan na sabi ko sa kanya ng bigla ito lumapit sa akin. Wala pang ilang minuto ay dinumog na kaagad ako doon. Mabuti na lang at na sense kaagad ni Trixie ang mga nanyayari kaya napaiwas kaagad siya at nakalayo sakin. "Omg! Is it really Sunny Guevarra?!" "The famous Designer!! in Sunny@miles!!" "She also model in last Paris Fashion Week!!" "Omg!!Omg!! I can't believe that she is here!!" "Miss Sunny! can we get your autograph?!" "Miss Sunny Can we get a picture with you?!" "Miss Sunny! Look here!!" Sunod-sunod na puna at commento ng mga taong lumalapit sakin. Nakalimutan ko na sumikat na nga pala ako lalo na nung minsan kailangan ko maging model sa isang Fashion week sa Paris at sa ibang sikat na brand para lang ma expand ang knowledge at enhancement ko sa company namin. Hayst! Buhay nga naman oh. Wala pa naman ako pang disguise at kung anoman. Hindi ko naman kasi alam na may makakakilala sakin dahil minsan lang iyon. Habang tumatagal ay lalong rumarami ang mga tao ay na iipit na ako. May ilan na sinusubokan protectahan ako sa iba pang fans pero lalo lang nagkakagirian. Maya-maya lang ay may biglang pumito at na palibutaon ako ng body guards. Although, i don't know kung kanino galing at kanino mag papasalamat dahil nakahinga na ako ng maluwag sa nanyaring dagsaan ng mga tao. Napalingon na lang ako sa mga tao at humingi ng tawad dahil hindi ko sila ma a-accommudate kaya ngimuti at kumaway na lang sa kanila matapos magpasalamat sa pag supporta nila sakin. Nang maramdaman kung may nag text sakin ay kaagad kung kinuha ang phone ko. From: Trixie You need to go here already. Nakakahiya sa hiningian ko ng tulong. Bodyguard niya yan. Here @ coffeeshop. Napabuntong hininga na lang ako bago sumunod sa kanya. Kasi for sure dissappointed na siya since dumating dito sa Milan. I promise her na gagawin namin ang lahat ng gusto niya matapos lang ang trabaho ko. Sasamahan ko siya mag ikot dito sa Milan at mag shopping. Yet, ito pa ang nanyari lalo na at ito lang ang araw na pwede gawin namin ito. Pagkarating ko doon ay laking pasalamat ko at yung hiningian niya ng tulog ay nirent ito buong coffee shop. Dahil kahit isa ay wala ibang customer doon na nakaupo at karamihan sa bodyguard ay nakatayo sa entrances at glass window para di na rin makita kung sino ang nasa loob. "Trixie!" Tawag nang makita siya. At pagod na umupo sa harap niya. "Thank goodness dumating tulong mo. I thought i'm gonna die there, nagugutom tuloy ako" reklamo ko sa kanya. "Psh, lagi ka naman gutom eh" sabi niya sakin bago iusog ang strawberry cake papunta sakin at uminom ng latte niya. Hindi na ako nag reklamo pa. Kakainin ko na sana ang cake ng may maglagay ng hot chocolate sa harap ko. Kaya na paangat ang tingin ko. "Oh! Salamat nag aba-" "Shouldn't you need bodyguards whenever you go out alone?" Galit na bungad sakin ng nagsalita. Kaya napahinto ang sasabihin ko dahil sa pagputol niya. Pero mas napahinto ako nang makita kung sino nag lapag ng hot chocolate. Isang matipuno at gwapong lalaki ang nakatayo ngayon sa tabi namin ni Trixie. Wearing Three piece of suit. He has an aura of being powerful and full of authority. Nakatingin ito sakin kaya napatulala na lang rin ako sa kanya. The epitome of enigmatic, doesn't it? "But.. I never go out alone"sarcastic kong sagot. Sabay turo Trixie na para bang sinasabi na 'Kita mo naman na may kasama ako'. Though hindi ko personal na sinabi. Alam naman namin parehas ang gusto kong sabihin. It's never been a big deal to me when I got out alone and meet my fans. Mas nag aalala lang siguro ako ngayon since nandito si Trix at baka madamay siya sa kagulohan. "Nielle" Sambit niya sa pangalan ko. Hindi ko alam anong nanyari pero ang lamig nang pagkakasabi niya rito. "What?" Pagsasawalang bahala kong sagot. "Are you even serious? Did you think that this is funny?" "No—" "Oh, is this just a child play for you?" "No—" "Then what?!" He ask in loud voice. "Why do even care!? And first of all, are you shouting at me?!"balik ko sa kanya. "Your stubborness really makes you hard to handle." "Did I ask you to handle me? We're done when we start clarified things before. And now this?"hindi ko makapaniwalang sambit ko. "But we're not done yet. We will never be done. You just deciding things and runaway for yourself" mabigat na pahayag niya. It creates an atmosphere that hard to breath in the whole room. The things he always done even right this moment. "I guest, that's right. You didn't even acknowledge the misunderstanding so what's the point." "You just never let me be." He stop and do I. We're always on the peak of each other that triggers more worst scenarios. We fight all around, repeatedly and ruin every moment when we start to talked. He's always existed like that. Seryoso, strict, moody and the last is that he is a bossy. Kaya kahit I never question his attitude over something. Hindi ibig sabihin non na ito-tolerate ko siya. "This should not be happened." Naiiling kong banggit. Hindi ko mapigilan ngumiti ng mapait sa kanya bago sinubukan umiwas ng tingin. Tama nga naman. Ano pa nga ba aasahan ko. Nang lingonin ko si Trixie ay naiilang itong lumingon sakin. I guest... I knew what happened. Kahit feeling ko naipit muli ako. Ngunit ang kaibahan lang ay ang past ang nag-corner sakin at hindi ang mga fans ko. Masasalita na sana ako nang tumingin ulit ako sa kanya ng umilaw at tumunog ang phone ko. I guest that's my cue. Na hanggang dito na lang talaga. Past will only be a past. "Right, your going to do it again" He coldly mumbled. Nakita ko pa siya na lumingon rin at nakita ang phone ko. Kaya tinago na ito sa handbag na dala ko bago pilit na ngumiti sa kanya pagkatayo ko. "I think, i should thank you since sayo pala humingi ng tulong si Trixie. Kung hindi dahil sa bodyguard mo ay siguro na aksidente na ako." Diretsa at walang bahid na nervious nang makausap ulit siya." Well, i just wish this is the last. Bye Sho" Firm, steady and with confidence na huli salita ko sa kanya. Bago umalis na sa harap niya. Hindi ko man lingonin si Trixie I know susunod na siya sakin. Nakakailang hakbang palang ako nang may kamay na biglang pumigil sakin. Alam kong sa pagkakataon na iyon na siya ang pumigil sakin. "You knew that I can't promise, Nielle" "You don't need to swear, Sho. I never even believe on promises anymore. Just do that and we're going to be fine." Wala sa sariling paliwanag ko. Hindi ito madali para sakin. He never understood what happened. He needs to be away and know nothing. So what's the point of doing this when were never be going to be fixed. A sad reality that needs to break. "Kahit ganito ako. You knew why I stay." "Staying is nothing but a talk" "Yeah right. It's just a talk. Even if I still love you." He suddenly said in soft voice.. and in that moment when he talk to me. I knew this is going to be hard and more painful. I plan to leave and walk away again. Again and again. To the point that leaving his own accused to be true. Because If I stay.. I will lose once again. ****