Game of Death

Chapter 4

"Nagpapatawa kaba?" tanong ng isang lalaki kaya mabilis akong umiling pero nagulantang na lamang ako nang may itutok sila sa akin na isang patalim habang sinasabunutan ako.

"Subukan mong gumawa ng ingay nang hindi kana nila maabutang buhay." Pagbabanta ng isang lalaki kaya napalunok na lamang ako. Tanging halakhalk nalang nila ang maririnig sa paligid dahil lango ang

mga ito sa alak.

"Napakaganda mo naman."

"Uy ako mauuna!" Sigaw naman ng isa kaya tahimik na lamang akong humihikbi. Mabilis naman nilang tinanggal ang pagkakatali sa aking mga kamay at paa. Kaya kinuha ko na ang pagkakataon na iyon upang makatakas pero mabilis nilang nahila ang aking mga paa.

"Tatakasan mo pa kami!" Sigaw ng lalaki habang sinisikmuraan ako. Hanggang sa may lumabas na dugo sa aking bibig kaya inawat na ito ng isa pa nilang kasamahan.

"Eh gago 'to eh!" Sigaw niya habang itinuturo ako na impit na iniinda ang pananakit ng aking sikmura.

"Babae yan pare!" Sigaw naman ng isa pero tinawanan lang ito ng lalaki.

"Oh ano pang hinihintay niyo? Diba gusto niyong galawin yang babae?" Sigaw ng lalaking bumogbog sa akin kaya lumapit na ang ilang lalaki sa akin na tila ba natatakam sa prutaheng nakahanda sa kanilang hapag.

"Uy pare! Ako una ah!" Sigaw ng isa habang ibinababa ang kaniyang pantalon. Mabilis naman akong umiling habang nakapikit dahil ayaw kong makita ang kanilang hitsura. Hanggang sa tuluyan na itong umibabaw sa akin.

"Mabilis lang 'to. Marami pang susunod eh." Nakangiting bulong niya sa akin kaya mabilis na nanindig ang aking balahibo. Ni hindi ko nga namalayan na nahubad na pala nito ang aking suot. Pero wala akong nagawa upang tumutol nang angkinin na nito ang katawan ko.

"Tama na." bulong ko habang pigil ang aking paghikbi pero ngumiti lang ito sa akin habang mabilis akong binabayo.

"Pare narinig mo iyon?" tatawa-tawang tanong ng isa pa nilang kasamahan habang patuloy na nagtatawanan na para bang demonyo.

"Tumahimik nga kayo!" inis na sigaw ng lalaking umaangkin sa katawan ko kaya nagsitahimik naman na iyong mga lalaki. Ngayon mas malinaw ko na itong nakikita. Hindi siya katulad ng ibang lalaki dahil magkasing edad lang kami pero iyong mga kasama niya ay puro may edad na.

"Sorry boss!" sabay-sabay nilang saad at nagsialisan na sa silid.

"Bakit niyo ba 'to ginagawa sa akin? tanong ko habang patuloy na humihikbi pero tanging pagbuntong hininga lamang ang naging sagot nito sa akin.

"Tuwad!" utos nito sa kaya kaya mabilis akong tumawad. Kahit na hinang-hina na ako ay pinilit ko paring ipunin ang aking lakas dahil iba siya kung magalit.

"Ughh anong ginawa mo sa akin?" tanong nito habang tinitira ako sa likod.Pabilis ng pabilis hanggang sa tuluyan na siyang bumagsak sa aking tabi. Akala ko ay nakatulog na siya pero tumitig pa ito sa akin

"Pinatay mo ba talaga sila?" tanong niya sa akin kaya napakunot na lamang ang aking noo.

"OO." maiksing tugon ko at muling umiwas ng tingin dahil naalala ko na naman kung paano niya ako inangkin kani-kanila lamang.

"Cool." sabi naman nito habang hinihigaan ang kaniyang mga braso pero hindi nakawala sa aking paningin ang pagtitig nito sa aking dibdib kaya mabilis ko itong tinakpan.

Bakit mo naman tinatakpan!Gusto kong makita." sabi nito na para bang maamong tupa. Gusto ko sanang tumutol pero wala na akong nagawa nang lumantad sa kaniya ang aking malulusog na dibdib nang dahan-dahan nitong inalis ang nakaharang kong kamay. Gusto kong sumigaw pero parang namanhid na ata ang buo kong katawan.

"Tama na please lang." bulong ko sa kaniya nang may ipasok siyang sigarilyo sa aking maselang katawan. Hindi pa ata ito nakuntento dahil sinindihan pa niya ito habang ipinapasok sa maselan kong katawan. Paulet-ulet lang akong sumisigaw habang pumapatak ang aking mga luha. Pero parang wala itong naririnig.

"Naawa kaba sa kanila?" tukoy nito sa mga taong pinatay ko kaya napatingin na lamang ako sa kisame. Dahil unti-unti nang nawawala ang pag-asa sa puso ko.

"Patayin mo nalang ako." walang emosyong saad ko. Dahil doon din naman hahantong ang lahat.

"Hindi ka namin mapagbibigyan diyan miss! Kailangan mo munang magdusa." nakangiting saad ng lalaki na nasa likuran. Agad naman kaming napatingin dito.

"Nag-enjoy kaba boss?" tanong nito sa lalaking bumaboy sa akin na mabilis din namang tumango.

"Huwag mong galawin ah! Akin yan." dagdag pa ng lalaki at tuluyan nang lumakad palalayo habang pinakatitigan ang buong katawan ko na walang saplot.

"Kumuha kanga ng pamalit ng babae." utos nito sa kaniyang tauhan ng makita ang aking kabuoan. Mabilis ko namang niyakap ang aking katawan na walang kahit anong suot pero ipinatong na nito sa akin ang suot niyang jacket at tuluyan ng naglakad papalayo.

"Salamat." bulong ko pero hindi ko manlang ito nakitang tumingin sa akin pero ayos lang kasi iniisip parin niya ang kalagayan ko kahit na minsan hindi niya iniisip ang nararamdaman ko. Kasi alam ko na may mali akong ginawa at kailangan ko iyong pagbayaran. Pero agad din naman akong napaisip kung sa ganitong paraan ko ba dapat pagbayaran ang lahat? Sobra naman ata ang ginagawa nila sa akin.

"Anong tinatanga mo diyan?" Sigaw ng isang lalaki habang hinahampas ako ng isang manipis na kahoy pero hindi ko narin ito ininda dahil napagod narin ata ang katawan ko. Ilang araw narin akong walang kain at walang sapat na tulog ngunit hindi manlang nila ako bigyan ng kahit konting pagkain.

"Gusto mong kumain?" tanong nito ng makita niya akong nakatingin sa kaniyang kamasahan na kumakain kaya mabilis akong tumango. Mabilis naman siyang naglakad palalayo pero hindi ko inaasahan ang ibibigay niya sa aking pagkain. Isang kaning baboy na tila mapapanis na ang inahin niya sa akin. Gusto kong masuka pero tinakpan ko na lamang ang aking ilong.

"Diba gusto mong kumain? Kain!"

utos ng lalaki habang ang ibang mga lalaki ay malakas na humahalakhak sa isang tabi. Agad naman akong napalunok habang kinakamay ang kaning baboy na nasa plato. Pumikit na lamang ako habang nginunguya ang panis na kanin. Gusto kong umiyak dahil ito nalang ang munti kong pag-asa upang mabuhay. Ang kainin ang tira ng iba.

"Oh diba masarap naman!" nakangiting saad ng lalaki nang maubos ko ang kaning baboy pero nanatili akong walang emosyon.Dahil gusto ko nalang ipahinga ang buo kong katawan dahil alam kong bukas ay panibagong sakuna na naman ang darating sa akin.

"Opss opss! Saan ka pupunta? Kinakausap pa kita ah!" galit na Sigaw ng lalaki habang sinasabunutan ako. Mabilis naman niya akong sinampal ng hindi ako nagsalita pero agad siyang napatigil ng makita ang kanilang pinuno.

"Diba sinabi ko sayong akin siya!" walang emosyong saad ng lalaking bagong dating habang ang lalaking nasa aking tabi ay nakaluhod na sa kaniyang pinuno. Tila takot na takot at nakaihi pa sa kaniyang pantalon.

"Sorry na boss, hindi na mauulet." paghingi nito ng tawad habang hindi makatingin sa kanilang pinuno.

"Talagang hindi na iyon mauulet." sabi naman nito sabay tutok sa lalaki ng baril na mabilis niyang kinalabit. Mabilis namang nagulantang ang mga tao sa paligid.Maski ako ay nagulat din sa nangyari. Kaya napaatras ako sa duguang katawan ng lalaking nanakit sa akin kanina. Dilat ang kaniyang mga mata habang nakasubsob sa sahig. Ang dugo nito ay patuloy na kumakalat sa sahig na mabilis din namang nilinis ng ilang mga lalaki.

"Huwag na huwag niyong susuwain ang utos ko! maliwanag? kung ayaw niyong matulad sa gag*ong 'yan!" galit na sigaw ng kanilang pinuno pero ang atensyon nito ay nanatili sa akin. Hindi ko alam kung matatakot ako sa kaniya dahil sa tuwing tumititig siya sa akin ay may nararamdaman akong kakaiba. Dahil siguro iniligtas niya ako. Hindi ito ang unang pagkakataon na nagmalasakit siya sa akin pero hindi ko parin siya pwedeng pagkatiwalaan at hinding hindi ako pwedeng mahulog sa taong 'to dahil isa siya sa mga taong nagpapahirap sa akin.

"Pwede niyo na kaming iwan." utos niya sa kaniyang mga tauhan. Hinintay muna niyang makaalis ang kaniyang mga tauhan at mabilis na yumuko sa akin. Tila naging maamo siyang tupa ngayon na para bang walang pinatay kanina pero umiwas parin ako ng tingin sa kaniya.

"Sinaktan kaba nila?" tanong niya sa mababang tono. Mabilis naman akong tumango habang tahimik na humihikbi at hindi namalayan ang aking sarili na nayakap siya.

"Shh tahan na." pagpapatahan nito sa akin habang inaalo ako sa aking likuran. Ramdam ko ang kaniyang sensiridad pero mabilis akong bumitaw sa aming pagkakayakap at mabilis na pinunasan ang aking mga luha.

"Sorry." sabi nito sa akin na para bang kasalanan niya ang lahat pero umiling lamang ako sa kaniya. Alam ko naman na ako ang dapat sisihin dahil ako naman ang may kasalanan kung bakit ako nagdudusa ngayon. Naintindihan ko naman kung bakit nila iyon ginagawa sa akin kaya mapait na lamang akong ngumiti sa kaniya.

"Sana pinatay niyo nalang ako." bulong ko habang nakapikit. Gusto ko nalang na mamatay kaysa danasin pa ang iba't-ibang pagpapahirap nila sa akin pero agad din naman akong napadilat nang may yumakap sa akin.

"I'm sorry Claire, hindi kita naipagtanggol sa kanila." bulong nito sa akin habang yakap ako. Mabilis naman akong bumitaw sa pagkakayakap at muli siyang tinignan habang nakakunot ang aking noo.

"Kilala mo ako?" tanong ko sa kaniya pero mabilis siyang tumango habang nakatitig sa aking mga mata kaya napatakip na lamang ako ng bibig habang tahimik na umiiyak.

"Pero binaboy mo ako!" galit na sigaw ko sa kaniya kapa napayuko naman ito.

"Nagawa ko lang naman iyon sayo dahil matagal na kitang gusto!" maluha-luhang saad nito kaya mabilis naman akong napailing.

"Pero hindi kita kilala!" Sigaw ko habang litong-lito sa mga nangyayari.

"Kapatid ko si Drake." maiksing tugon nito na naging dahilan ng aking panghihina.

"Prank lang 'to diba? tanong ko sa kaniya habang pilit na ngumingiti sa kaniya pero umiling lamang siya habang humihingi ng tawad.

"Claire pwede bang ako nalang?" tanong nito sa akin habang nakaluhod sa aking harapan. Gulong-gulo na ang isip ko sa mga nangyayare habang ang mga tao ay patuloy na nagpapatayan at nag-aagawan ng kapangyarihan.

"Pero iba ang mahal ko." maiksing tugon ko na ikinalungkot niya.

"Alam ko naman iyon eh, pero sana bigyan mo ako ng pagkakataon para patunayan ang sarili ko." sabi naman nito habang hawak ang aking mga kamay. Nakatitig lang ito sa akin habang kumikinang ang kaniyang mga mata. Gusto ko siyang tanggihan pero alam ko kung paano siya magalit. Baka mapatay niya ako kapag tinanggihan ko siya kaya kahit na labag sa aking kalooban ay ngumiti ako sa kaniya habang paulet-ulet na tumatango.

"Wala ng bawian ah!" nakangiting saad niya at muling niyakap ako ng mahigpit.At habang niyayakap niya ako ay doon na bumagsak ang mga luhang naipon sa aking mga mata.

"Claire umiiyak kaba?" tanong niya sa akin kaya mabilis kong pinunasan ang luha sa aking mga mata. Mabilis naman akong umiling sa kaniya habang pilit na ngumingiti sa kaniya kahit na mababakas sa aking mga mata kung gaano ako nasasaktan.

"May naalala lang ako." pagpapalusot ko kaya naniwala naman ito.

"Itatakas na kita dito Claire." bulong niya sa akin habang iginagala ang tingin sa paligid. Mabilis naman akong nabuhayan dahil sa sinabi niya. Ang akala ko kasi katapusan ko na.

"Paano kung mapahamak ka nang dahil sa akin?" tanong ko sa kaniya pero mapait lamang itong ngumiti sa akin. Agad naman akong nakaramdam ng kirot sa aking dibdib dahil hindi ko ninanais na may magsakripisyo para lang sa akin.

"Gagawin ko ang lahat para sayo Claire." sabi naman nito at muli akong niyakap ng mahigpit. Ramdam ko ang pagbuntong hininga niya kaya niyakap ko rin siya pabalik. Iyon lang kasi iyong kaya kong gawin upang pagaanin ang kaniyang loob.

"Pero—"

"May nilagay akong pampatulog sa pagkain nila kaya maya-maya lamang ay makakatulog na silang lahat." bulong niya sa akin pero agad din naman itong napatigil nang may sumigaw sa aming likuran.

"Taksil ka!" Sigaw ng isa niyang kasamahan pero agad din naman itong nanghina at natumba sa sahig.

"Tara na? baka matunugan nila ang pagtakas natin." pag-aaya niya sa akin kaya mabilis akong tumango. Ramdam ko ang nanginginig ng aking mga kamay kaya mabilis niya itong hinawakan at mabilis naming tinungo ang masukal na daan kahit na madilim ang paligid at wala kaming sapat na gamit.

"Teka lang may naapakan ata ako." nakangiwing saad ko habang paika-ikang naglalakad kaya napatingin ito sa aking paanan na ngayon ay nababahiran na ng dugo.

"Sh*t! singhal nito kaya binuhat niya na ako. Mabilis naman itong tumakbo sa kagubatan dahil may iilang tao nang humahabol sa amin.

"Saan na tayo pupunta ngayon?" tanong ko sa kaniya pero bigla niya nalang tinakpan ang bibig ko dahil may lalaki palang nasa likuran ko.

"Mahahanap din namin kayo!" Sigaw nito habang lumilinga sa paligid. May dala itong baril na nakaipit sa kaniyang pantalon habang may iilang kasamang lalaki na mayroon ding mga sandata.

"Huwag kang maingay!" galit na sigaw nito dahil muntik na kaming mahuli kanina kaya bigla nalang akong napayuko dahil hindi ko alam kung may mukha pa akong ihaharap sa kaniya. Nang dahil sa akin muntik na kaming malagay sa kapahamakan.

"Sorry." bulong ko habang nakayuko sa kaniya. Mabilis namang bumagsak ng aking mga luha habang tahimik akong humihikbi.

"Claire tumingin ka sa akin." utos niya sa akin pero nanatili akong nakayuko. Ayoko kasing makita niya akong umiiyak dahil lang sa sinigawan niya ako.

"Claire." bulong nito habang inaangat ang aking mukha kaya tuluyan niya ng nakita ang aking lumuluhang mata.

"I'm sorry." paghingi nito ng paumahin kaya tumango nalang ako. Mabilis niya naman akong niyakap habang ako ay patuloy na lumuluha. Hindi ko kasi mapigilang umiyak kaya patuloy niya lang akong inaalo habang sa tumigil na ako sa pagluha.

"Hindi ka pa naikwento sa akin ni Drake." Saad ko ng maghari ang katahimikan sa aming pagitan. Mabilis naman itong ngumiti sa akin habang ginugulo ang aking buhok.

"Itinakwil kasi ako." Pagkukuwento nito habang nakatingin sa kalangitan habang pinipigilan pumatak ang luha sa kaniyang mga mata.

"Walang awa nilang pinatay ang mama ko! Kung alam ko lang na ganon ang nangyayari ay hndi ko na sana hiniling na makita si papa." Dagdag pa nito. Ngayon ay nakayuko na ito habang patuloy na umiiyak.

"Pero hanggang ngayon, tandang tanda ko parin ang mukha ng taong pumatay sa aking ina."

"Ang mama ng lalaking minamahal mo