THE BLACK TABLE 1 : THE HEIR'S BRIDE

Chapter 2

༻❝ FEDERIGO ❞༺

Walang pagdadalawang-isip na nagpakawala si Federigo Lombardi ng bala. Isang kisap-mata lang ay tumama iyon sa mismong noo ng lalaki na nakatali't nakaluhod sa kaniyang harap. Walang buhay itong bumagsak sa sahig ng warehouse kung nasaan sila ngayon.

Walang emosyon sa kaniyang mukha nang ibinaba na niya ang hawak na baril. Agad siya dinaluhan ng isang lalaki na nangangalang Dio, ang kaniyang kanang kamay. Inilahad ang mga palad nito sa kaniyang gilid. Kusa niyang ipinatong ang hawak niyang baril sa mga palad nito saka tahimik na umalis sa harap ng bangkay. Humakbang siya papalayo doon.

Nang makuntento siya sa layo mula sa pinanggalingan ay agad niya dinukot mula sa loob ng kaniyang coat at saka inilabas ang isang pakete ng tobacco. Kumuha siya ng isa saka isinubo niya 'yon. Ibinalik din niya ang pakete na sa loob ng kaniyan business coat. Ramdam naman niya ang paglapit sa kaniya ni Dio. Bahagya niyang tinagilid ang kaniyang ulo para masindihan nito ang tobacco na nasa kaniyang bibig.

"He's fúcking useless. Dámn it." matigas niyang turan sa kaniyang kanang-kamay na hindi niya ito tinitingnan.

"That was the only mistake, but the rest of the plan is not completely ruined, boss." kalmadong pahayag ni Dio sa kaniya. Itiniklop ang hawak nitong lighter saka ibinalik na rin nito sa loob ng coat.

"Where's your fúcking brother Luciano, anyway? That ásshole." matigas niyang sambit saka binuga ang makapal na usok mula sa hinithit na tobacco.

"Unfortunately he excused himself, boss. He told me he had an emergency errands to attend of." pormal na tugon nito sa kaniya. "And I received a call from the Main House, it is about your father."

Awtomatiko siyang napatingin kay Dio. "And?"

"The godfather requested that he wanted to talk to you personally."

"Cancel it. I don't want to see my fúcking old man. I am so pissed right now, you see."

"Right away, boss." sunod naman nitong inilabas ay ang cellphone. Nagtipa ito saglit, pagkatapos ay ibinalik din sa loob ng coat.

"How's the Manila branch?" sunod niyang tanong. Humithit muli siya ng tobacco.

"Manila branch is already stable. Especially the underground. The VIPs are anticipated for the upcoming auction. We have received a tons of inquiries, boss."

Tahimik siyang tumango. "And how about Red?"

"The casino in Manila branch is stable as well. You don't have to worry about it."

Muli siyang tumango. "Good."

"But, boss. . ." Dio trailed off.

Doon na siya sumulyap. Tumaas ang isang kilay niya na parang may gustong sabihin ito sa kaniya. "What?"

"Isn't tonight is your wedding night?"

"So?" he said nonchalantly.

"She might be waiting for you at the Castle, boss." pormal na tugon nito sa kaniya.

He sighs. Yeah, right. Ang totoo n'yan ay muntik na rin niyang makalimutan tungkol doon.Walang sabi na marahas niyang tinapon ang hawak niyang tobacco sa isang gilid. "Tell them to clean up the fúcking mess."

Bahagya itong yumuko. "Understood."

Inayos na rin niya ang suot niyang black leather gloves. Umalis saglit ang kaniyang kanang kamay para sabihin sa mga tauhan ang kaniyang utos. Bumalik din ito saka lumapit pa sa kaniya para isuot sa kaniya ang itim na trench coat. Ipinasok niya ang mga kamay sa magkabilang bulsa ng kaniyang pants. Nagsimula na siyang maglakad patungo sa kotse na naghihintay na rin sa kanila ang personal driver niya.

Nang matanaw na sila nito ay mabilis na binuksan ang pinto. Tahimik siyang pumasok doon saka nagde-kuwatro ng upo. Samantalang si Dio naman ay umupo sa front seat, sa tabi ng driver.

Binuhay ang makina ng sasakyan hanggang sa humarurot ito ng takbo palayo sa lokasyon.

Nanatili lang siyang tahimik habang nasa ganoong posisyon. Wala naman siya masyadong gagawin habang binabaybay nila ang daan pauwi sa kaniyang bahay. Ang madalas na nakakasagot ng tawag ukol sa kaniyang trabaho ay si Dio lang. Mabuti na lang din ay napunta sa kaniya ang tao na ito because he's reliable at nagagawa ang trabaho nito nang tama so he's satisfied. Bukod pa d'yan, alam na nila ang ugali sa isa't isa dahil na sabay silang lumaki mula pagkabata. Dahil kanang kamay naman ng kaniyang ama ang ama ni Dio kaya malaki ang posibilidad na ganoon din ang mangyayari sa kanila sa oras na mapunta sa kaniya ang lahat ng mamanahin niya mula sa ama, lalo na ang Famiglia Lombardi.

Subalit hindi rin niya matiis na manatili siya sa Main House sa bansang Italya dahil sa mga tao na nagpapainit lamang kaniyang dugo. Kabilang na doon ang kaniyang madrasta at ang kapatid niya---sa ama.

Yes, nag-asawa ulit ang kaniyang ama kahit labag man sa kaniyang kalooban. Simula pagkabata ay namatay sa isang malagim na aksidente ang kaniyang ina na hanggang ngayon ay hindi pa matukoy kung sino ang salarin. Kung sino ang nasa likod sa pagkapaslang sa kaniyang ina. Sariwa pa sa alaala niya kung gaano kabuti ang kaniyang ina. Her soft voice and smiles soothing him. He feel safe in her arms. Pero bigla na lang 'yon nawala na parang bula. Kaya habang lumalaki at nagkaisip, alam din niya sa kaniyang sarili na siya naman ang target ng mga kalaban ng kanilang pamilya, malakas din ang kutob niya na kabilang na doon ang kaniyang madrasta. Ang mas hindi niya maatim na may karibal pala siya sa pagiging heredero niya! Ang kapatid niya mismo sa ama!

Hindi lang niya inaasahan ay kailangan niyang ipagkasundo sa isang babaeng hindi man niya lubos na kilala. Lalo na't wala sa prayoridad niya ang mag-asawa. Wala siyang balak na magkaroon ng pamilya, lalo na ng anak. Pero dahil sa banta ng kaniyang ama, siya pa rin ang lugi. Maging ang mamanahin niya balang araw ay mailalagay sa alanganin kaya wala na rin magagawa pa kungdi sundin ang utos ng kaniyang ama.

But in the day of his wedding, iyon ang unang beses na masisilayan niya ang babaeng makakapangasawa. Hindi niya naiwasang mainis pa lalo. She looks so fragile, weak and innocent. Malayong malayo sa inaasahan niya! Ni wala man lang confidence sa sarili! Baka nga kapag hinawakan lang niya ito, mapadaing na o hindi kaya nagrereklamo na agad.

All of his life, never feel to be in love at wala iyon sa kaniyang bokabularyo. At kahit kailan ay hinding hindi siya mahuhulog, kahit sa babaeng napangasawa niya ngayon. He has deep dámn reasons why. Particularly in the world he lives. And he's hoping that girl will do the same.

**

Kusang huminto ang kotse na kaniyang sinasakyan sa tapat ng entrada ng kaniyang bahay. Mabilis na nakalabas si Dio mula sa kaniyang harap para pagbuksan siya ng pinto. Tahimik siyang nakababa, muli niyang inayos nang mabuti ang kaniyang black leather gloves na suot. Nauuna siya sa pag-akyat nang hagdan hanggang sa tagumpay siyang nakarating sa lobby na siya rin agad sinalubong siya ng kaniyang head butler na si Eugenio.

"Good evening, young master. Welcome home." pormal at puno ng paggalang na bati nito sa kaniya. Mas nilapitan pa siya nito para hubarin ang suot niyang trench coat. Hinayaan niya lang ito.

"Is she in her room?" malamig niyang tanong.

"Yes, sir. And she's currently sleeping. . ." may halong pag-aalangan nang isinatinig iyon. "If you wish, we can wake her up to announce your arrival-"

"No need. I will visit her room later." wika niya saka nilagpasan na niya si Eugenio na ngayon ay kasama nina Dio at iba pang maid sa Kastilyo na ito.

Dire-diretso ang pag-akyat niya sa malawak at engrande na hagdan ng kaniyang bahay. Nang nakatuntong siya sa pangalawang palapag, lumiko siya kung nasaan ang kaniyang silid para makapag-shower at makapagpalit na ng damit.

At iyon nga ang kaniyang ginawa nang tagumpay niyang narating ang sarili niyang silid. Tulad ng silid na ibinigay niya para kay Samirrah, kasing lapad din ito. Ang pinagkaibahan nga lang, mas kakaunti ang muwebles dito kumpara sa kaniyang asawa. Ang tanging naririto lang ay ang king size bed, isang sofa, mesa kung saan nakapatong ang isang bote ng alak at baso, pati na rin ng isang cabinet kung nasaan ang kaniyang mga damit.

Agad niyang hinubad ang black leather gloves saka hinagis niya iyon sa mesa kung nasaan ang bote ng alak. Tahimik lang niya hinila ang kurbata at hinubad. Hinagis niya iyon sa ibabaw ng kama. Kinalas naman niya ang lahat ng butones ng kaniyang puting long sleeves polo shirt hanggang sa tuluyan niyang nahubad iyon.

Tulad ng kaniyang inaasahan, nakahanda na sa gilid ng kama ang mga damit pamalit niya kaya dumiretso na siya sa banyo upang makaligo na. May tuwalya na rin sa loob.

Itinapat na niya ang kaniyang sarili sa shower saka binuksan niya iyon Nakayuko lang siya habang patuloy na rumaragasa ang lamig ng tubig ng kaniyang katawan. Ang isang palad naman niya ay nakalapat sa pader. He just keep staring at the floor. May mga bagay-bagay lang na naglalaro sa kaniyang isipan. Tulad ngayon, it's his fúcking wedding night. Aminadong hindi niya first time na makagalaw ng babae because he admits, that he was also mischievous in his teenage years until he got fed up and chose to be serious in life. Especially in his world. In the underground business---to be an heir. Pero ngayon, siguro naman ay handa na rin ang babaeng iyon kung ano ang magaganap sa pagitan nilang dalawa sa oras na tumapak na siya sa mismong silid ng kaniyang asawa.

He don't even care if she wouldn't satisfy him. Pero ayos lang din sa kaniya kung tatanggi ito dahil sa una palang wala talaga siya interes para dito.

Lumabas din siya sa silid na nakatapis ang tuwalya sa kaniyang bewang habang ang isang tuwalya naman ay nakapatong sa kaniyang ulo para patuyuin ang kaniyang buhok.

Tahimik niyang nilapitan ang kama kung nasaan ang kaniyang mga damit pamalit. As usual, naroon ang malimit niyang suot tuwing naririto siya sa kaniyang teritoryo, isang puting long sleeves polo shirt at black slacks pants. Agad niyang sinuot iyon. Nanatili pa siya sa kaniyang silid para silipin ang kaniyang cellphone. Tinitingnan niya kung may natanggap siyang missed calls o text messages.

As expected, mayroon nga. Maraming missed calls, halos lahat doon ay galing sa kaniyang ama at sa kanang-kamay nito. Sunod naman niyang sinilip ay ang mga natanggap niyang mensahe. Panay tanong ng mga ito kung kailan siya uuwi sa Main House, mayroon pa doon ay may babala o pagbabanta na naging normal na lang sa kaniya.

Nang nagsawa na, hinagis niya ang kaniyang telepono sa ibabaw ng kama. Nagpameywang siya't tumingala. Nagpakawala siya ng malalim na buntong-hininga. Kailangan niya munang pakalmahin ang kaniyang sarili bago man siya bibisita sa kuwarto ng kaniyang asawa na isa namang estranghera para sa kaniya.

Napatingin lamang siya sa pinto nang may kumatok doon.

"Come in." utos niya, sapat na ang lakas ng boses niya para marinig siya kung sino ang nasa labas ng kaniyang silid.

Kusang nagbukas iyon. Lumingon siya kahit na hindi pa nakaayos ang kaniyang buhok, binalewala lang niya na kahit medyo magulo pa ito at nakababa. Nakita niya na nakatayo ang bulto ng isang lalaki sa mismong pintuan, si Dio. Suot ang seryoso nitong ekspresyon.

"It's time, boss." wika nito.

Wala siyang naging sagot. Sa halip ay nagpakawala na siya ng hakbang palabas. Tahimik lang niyang nilagpasan si Dio hanggang sa binabaybay na niya ang mahaba at malawak na pasilyo ng Kastilyo nang mag-isa. May ideya naman siya kung saan ngayon mananatili ang kaniyang asawa.

Siya na rin mismo ang nagbukas ng double door nang narating na niya ang mismong silid nito. Marahan niyang itinulak ito. Good thing, hindi naka-lock ito kaya madali para sa kaniya na makapasok.

Sa pagtapak niya sa sahig ng silid, tumambad agad sa kaniyang harap ang malawak na kama at mukhang mahimbing natutulog ang kaniyang asawa. Nanatili pa rin siyang tahimik hanggang sa nagawa na niyang tumabi. Isinandal niya ang kaniyang likod sa isang unan at headboard ng kama. Nakapatong sa isang kamay niya sa kaniyang sikmura, naka-angat naman sa ere ang isa niyang tuhod.

Ginawaran niya ng sulyap ang babae na na kaniyang tabi ngayon. Bahagyang tumaas ang isang kilay niya kahit na pinagmamasdan niya ito kahit na nakatalikod ito sa kaniya. Medyo nairita siya. Hindi dahil nakatulog ito sa mismong wedding night nila, kungdi sa ibang bagay pa.

"You're so defenseless, I see." mahina niyang turan, kahit alam niya na hinding hindi siya maririnig nito.

Ilang minuto pa siya sa ganoong posisyon. Wala na rin siyang pakialam kung magigising ito o hindi. Kahit wala man mangyari sa kanila ngayong gabi ay ayos lang. At least, wala siyang pananagutan sa huli, tanging pananagutan lamang niya ay may asawa na siya, hanggang doon lang at wala nang iba pa.

Pero hindi 'yon ang inaasahan niya.

"Starting today, you own me, Mr. Lombardi. You have my faith and patience in this marriage. You can do whatever you want, even in my body. . . It's already yours."

Pero hindi niya inaakala na maririnig niya ang mga bagay na iyon mula sa bibig ng estranghera na nasa kaniyang harap. Kitang-kita niya kung papaano seryoso at tuwid ang tingin sa kaniyang mga mata. Akala mo at hindi ito nagbibiro.

Pero ang akala niya, tagumpay na niyang makontrol ang sarili, nagkamali pala siya. Noong una ay sinadya niyang takutin ito para lumayo ito sa kaniya. Pero hindi, nagawa siyang talunin ng kaniyang sarili.

Animo'y gutom siya habang nilalasap niya ang mga labi ng estranghera na ngayo'y hawak na niya. This bare, fragile and small body that he promises he will never touch no matter what! Pero ano itong nangyari? Kinain rin niya ang sinabi niya! Nagawa nang tangayin ang matinding prinsipyo niya!

Tila hindi na niya magawang kontrolin ang sariling katawan. Bigla niyang binuhat ang babaeng ito saka inihiga sa kama. Muli niya itong ginawaran ng mga mapupusok at maiinit niyang halik, habang ang mga kamay naman niya ay tila may sariling pag-iisip. Kusang naglalakbay ang mga ito sa iba't ibang parte ng katawan nito. As if he's willing to learn everything about this woman. Every inch, every corners of her body, physically.

He slightly jolted when he heard her moans, unintentionally. Dahil d'yan, ramdam niya na kusang nag-alab ang sistema niya and he knows what's happening to him right now. And he doubt he would stop at any moment.

Gustuhin man niyang maging marahas tulad ng nakagawian noon, pinipigilan niya ang kaniyang sarili. Alam niyang first time ito ng babae at base sa ikinikilos nito, wala itong kaalam-alam pagdating sa ganitong bagay. So he will do his best to be gentle at her. He need to give her a pleasure, satisfaction and the best feeling. 'Yung tipong hinding hindi nito makakalimutan at tanging siya lang ang makakagawa ng bagay na iyon sa babae.

He plant a small kisses in every part of her body, katumbas ng bawat ginagawa niya ay ungól. Ramdam na rin niya na kung saan-saan na rin napapadpad ang mga palad nito. Sa mga balikat nito, sa magkabilang braso, hanggang sa kaniyang likuran. Nang bumaba naman ang halik niya ay napaliyad na ito, lalo na't pinaglalaruan niya ang dibdib nito at walang sawang pinaghahalikan. Kahit ng mga korona sa tuktok nito ay hindi niya pinalagpas.

"M-Mr. Lombardi. . ." paungól na tawag nito sa kaniya na halos naghihingalo na sa ginawa niya.

Hindi siya nagpatinag kahit ramdam na niya na matigas na ang kaniyang kaibigan. Na kahit nanggagalaiti na siyang pumasok sa loob nito ay pilit pa rin niyang kontrolin ang kaniyang sarili anuman ang mangyari.

Hanggang sa bumaba na ang kaniyang labi niya sa tyan at puson nito ay walang tigil ang daing nito. When his hand reached the peak, medyo natigilan siya nang maramdaman niyang basa na ito.

"Fúck," matigas niyang sambit.

Hindi na niya mapigilang magtimpi pa. Humiwalay siya mula sa ibabaw ng babae. Mabilis niyang nahubad ang kaniyang damit hanggang sa wala nang naitira sa kaniya. Nakaawang ang bibig nito na tila pinag-aaralan nito ang kaniyang kabuuan. Kita niya kung papaano bumaba ang mga mata nito kung nasaan ang kaniyang kaibigan. Sa huli ay suminghap ito na parang may napagtanto. And of course, he had an idea what she's thinking at handa na siya. Handang handa na siyang lusubin ang loob nito.

And he did.

"Ahhh!!" she couldn't help to scream when he inserted his shaft inside of her.

Hindi siya agad gumalaw. He clenched his jaw when he saw her cried because of pain. Alam niya iyon at ramdam niya na bírhen ang babaeng ito.

'Fúck! So tight!'

Dahil tulad niya, wala rin siyang ideya kung papaano niya aluhin ito, lalo na't ngayon lang din siya nakagalaw ng isang babae na wala pang karanasan pagdating sa ganitong bagay. Ayaw man niyang mairita ay hindi niya napigilan maawa kahit kakarampot sa kaniyang asawa.

Nagbuntong-hininga siya saka inilapit niya ang kaniyang mukha sa babae. "Don't cry." he said in a husky voice.

"I. . . I'm sorry, it's my. . . First time." she said and her tears falling down continuously.

Hindi niya alam subalit kusang gumalaw ang isang kamay niya. Masuyong dumapo ang isang palad niya sa pisngi nito. Masuyong hinaplos ang hinalalaki niyang daliri ang maputla nitong balat. Hindi na rin niya nalaman na nagawa niyang alisin ang mga luha sa mga mata nito.

"I know it hurts so much but. . ." then he sighs. "Bear with me." saka nagtama ang kanilang mga mata.

Tila umepekto naman ang kaniyang sinabi. Tumango ito kahit na may halong hikbi pa.

Kung kanina ay nakaluhod siya, ngayon ay pinagpasyahan niyang yakapin ito nang mahigpit. Pipilitin niyang tiisin ang bawat daing na matatanggap niya mula dito. At ganoon nga ang nangyari nang sinimulan na niyang gumalaw sa ibabaw nito. Medyo nahihirapan siya pero hindi niya ininda iyon. Sa ganitong estado nila ngayon, ramdam niya na mas lalong lumalaki ang apoy na nag-aalab sa kaniyang sistema. Tipong hindi siya maaari pang tumigil. Kailangan niyang ipagpatuloy ito. Kasabay pa ang pagkasabik niya, na kailangan niyang marating ang sukdulan!

"Mr. Lombardi. . . !" impit na tawag nito sa kaniya.

Hindi niya magawang sagutin ito dahil sa matinding konsentrasyon niya. Mas nagiging marahas na ang paggalaw niya. He feels he lose all of his senses. Everything's went black. Maliban lang sa may gusto siyang marating ngayon, ang kaibuturan ng sensasyon na nararamdaman niya ngayon!

"Dámn it, I'm fúcking close. . . I'm fúcking coming!" malakas niyang sambit na may kasamang marahas na paggalaw at paghinga.

"Aaahh!"

And there.

Marahas niyang hinugot iyon hanggang sa may lumabas iyon. Mabilis iyon tumalsik sa puson nito. Tumingala siya't pumikit nang mariin nang maabot na niya ang kaniyang inaasam kanina pa.

Katahimikan ang nayayanig sa buong silid, maliban lamang sa mararahas nilang paghinga. Natigilan lamang siya nang masilayan niya ang mukha ng babae. Medyo magulo na ang buhok nito kahit na nakatirintas ito. Nakatingin ito nang diretso sa kaniya gamit ang namumungay nitong mga mata.

Siya mismo ang pumutol mula sa tinginan nilang dalawa. Agad din siyang umalis mula sa ibabaw nito. Nagbihis at lumabas na sa silid na walang paalam.

Huminto lang siya na tingin niya ay tuluyan na siyang nakalayo sa silid na iyon.

Nagpameywang siya't tumingala sa kisame. Bumuga siya ng malalim na buntong-hininga.

"Dio." matigas ngunit mahina niyang tawag sa kanang-kamay.

Bigla itong sumulpot mula sa kanang gilid niya. "Boss."

Nilahad niya ang kaniyang palad sa tapat ito. Mukhang agad nakuha ni Dio ang ibig niyang sabihin. Inilabas mula sa loob ng coat na ito ang isang pakete ng tobacco. Kumuha siya nang isa saka isinubo niya iyon. Naglabas din ito ng lighter at sinindihan ang tobacco habang nasa bibig pa rin niya ito.

"Any schedule tomorrow?"

"You need to attend to an annual event party of Alamillas tomorrow night. I have already prepared your tux if you are interested, boss."

"I need to bring a date, then."

"Certainly,"

"Prepare some party gowns for her." biglang sabi nang binuga na niya ang makapal na usok mula sa kaniyang tobacco.

Gulat na tumingin sa kaniya ito. "Sir?" akala mo ay nabingi pa. Ang buong akala kasi nito ay magrerenta siya ng babae para gawing date para sa gabi na iyon, na madalas na ginagawa niya kapag may dadaluhan siya na malaking event tulad na mangyayari bukas.

"You fúcking heard me, Dio. I will bring my wife in the fúcking party tomorrow."