RUN, SELESTINA! (SSPG)

Chapter 4: Married

KINABUKASAN, NAGISING si Selestina sa malalakas na sigawan mula sa labas. Mabigat pa ang kanyang talukap nang ipahid niya ang kamay sa mga mata, at dahan-dahang tumayo upang puntahan ang pinto. Ngunit bago pa niya mabuksan iyon, biglang sumulpot si Calliz, hingal at tila may dalang mabigat na balita.

“Hindi ko alam na may asawa ka na, Ate?” ani Calliz, na lalong nagpalito kay Selestina. Napataas siya ng kilay.

“Huh?” tugon niya, bahagyang kumunot ang noo.

Itinaas ni Calliz ang hawak nitong cellphone, ipinapakita ang mga kumakalat na balita sa social media.

Nakasaad sa mga headline:

Rich Heartless CEO angered his wife and came to her workplace to apologize, but one question is… why did he marry someone poor?

May kalakip na litrato, ang una, noong unang pagkikita nila ni Rogue, kung saan hinila siya nito para maupo sa kandungan nito. At ang isa pa, kahapon lamang, nang mariin niyang ibangga ang kamay sa ibabaw ng mesa.

“Ano?!” sigaw ni Selestina, halos mapatalon bago siya kumaripas palabas ng silid. Hindi niya alam kung anong kaguluhan ang nagaganap sa labas, ngunit nadatnan niya ang ina, na pabalik-balik sa sala, halatang balisa.

“Ma, ano ‘yung ingay?” tanong ni Selestina. Agad siyang hinarap nito, matalim ang tingin.

“Hindi ko alam kung anong ginawa mo, Selestina, pero ayusin mo ito. Aalis na sana ako papuntang palengke kanina, pero nang buksan ko ang pinto, punô ng reporters sa labas. Gusto ko ng tahimik na buhay, Selestina, kaya ayusin mo kung ano man ‘tong gulo mo kay Marco, o Rogue, o sino man ‘yan,” mariing sabi ng kanyang ina, saka naupo na may mabigat na buntong hininga.

Biglang narinig ang busina ng sasakyan sa labas. Mabilis na sumilip si Selestina sa bintana, nakita niyang nakatutok na rin ang mga kamera at mikropono ng mga reporter sa bagong dating na kotse. Hindi na niya binigyang-pansin at bumalik sa silid para mag-ayos, determinado na makausap si Rogue at ipatigil ang isyung lumalaki.

Pinili niya ang itim na pencil-cut na pantalon na lalong nagbigay-diin sa hugis ng kanyang balakang, kasabay ng puting blouse at maliit na itim na bag. Isinuot niya ang puting sneakers, simple ngunit maayos.

Pagbaba niya, nanlaki ang kanyang mga mata, dalawang malalaking lalaki ang nakatayo sa gitna ng sala, tila may kinakausap ang kanyang ina.

“Anong nangyayari?” tanong niya, at sabay-sabay silang napalingon sa kanya.

“Selestina… mga tao iyan ni Rogue. Sinabi niyang ihahatid ka nila sa opisina niya para mag-usap kayo,” paliwanag ng ina. Tumango si Selestina, kahit may bahid ng pag-aalinlangan.

“Mag-ingat ka,” pahabol ng ina bago siya lumabas kasama ang dalawang lalaki. Sa labas, kumikislap ang mga flash ng kamera, sunod-sunod ang mga tanong na ibinabato sa kanya, at ilang kamay ang pilit umaabot sa kanya. Ngunit mabilis na hinarang ng mga tauhan ni Rogue ang mga iyon.

Sa wakas, nakapasok siya sa loob ng kotse at malalim na huminga. Mahigpit ang pagkakasara ng kanyang kamao, hangad lamang niya ay isang tahimik at payapang umaga, ngunit simula nang makilala niya si Rogue, tila naging magulo at magaspang ang bawat araw niya.

“Akala ko ba sa kumpanya niya tayo pupunta?” tanong niya sa driver.

“May pagbabago po. Sa bahay niya na lang tayo pupunta,” sagot ng lalaki. Napairap si Selestina at ibinaling ang tingin sa bintana.

Pagdating nila, bumaba siya ng walang ka-emosyon-emosyon. Marahil, ibang babae ay mapapahanga sa engrandeng disenyo ng bahay, ngunit sa kanya, isa lamang itong magarang gusali.

“Hindi marunong magdisenyo ang ibang mayayaman,” mahina ngunit malinaw niyang bulong, dahilan upang mapatingin sa kanya nang mabilis ang dalawang tauhan. Para bang tinanong ng kanilang isip kung tinatawag ba niyang pangit ang marangyang hardin sa harap nila.

Bumukas ang malaking tarangkahan matapos kumpirmahin ang kanilang pagkakakilanlan. Walang bahid ng paghanga sa kanyang mukha, bagkus ay tila sinusuri niya lamang ang paligid.

Pagpasok nila sa loob, saka lamang siya bahagyang ngumiti.

“Impressive,” wika niya, bago nagtanong, “Nasaan siya?”

Tahimik na naglakad ang mga tauhan, patungo sa hagdan, at napansin ni Selestina ang tila kawalan ng kahit isang kasambahay, parang abandonado ang buong lugar.

Huminto sila sa isang silid. Binuksan ang pinto at binigyan siya ng espasyo upang makapasok. Pagsara ng pinto, bahagya siyang napapitlag.

Napakunot ang kanyang noo nang mapansin na silid-tulugan iyon.

Bakit sa lahat ng lugar, dito pa niya ako dinala?

Narinig niya ang banayad na yabag mula sa banyo. Paglingon niya, bumungad ang hubad na pang-itaas na katawan ni Rogue, nakatapis lamang ng tuwalya, at ang mga patak ng tubig ay marahang dumadaloy sa matipuno nitong katawan.

Saglit siyang napatigil, halos mapako ang tingin sa bawat kurba ng dibdib at tiyan nito, sinusundan ng kanyang mga mata ang isang patak ng tubig mula sa balikat nito pababa, papasok sa laylayan ng tuwalya.

“Take a picture, Ms. Guerrera… it lasts longer,” malalim at may bahid ng pang-aasar na wika ni Rogue. Napakurap si Selestina at agad umiwas ng tingin.

“Wala namang espesyal na dapat kunan,” sagot niya, pilit pinapawi ang init na gumagapang sa kanyang pisngi. “Magbihis ka na nga.”

“Bakit?” bulong nito, halos sumayad na ang labi sa gilid ng kanyang tainga. Ramdam niya ang mainit nitong hininga, at bago pa siya makailag, sinunggaban ni Rogue ang kanyang tenga, mariing sinipsip ang umbok niyon. Isang hindi maipaliwanag na kuryente ang bumalot sa kanyang katawan, diretso sa kailaliman niya.

“Does my body make you wet?” marahan nitong tanong habang dinadaanan ng mga daliri ang kanyang braso, pataas. “Does it make your core ache? Does it make your n*****s pebble?”

Mariing tumanggi si Selestina, ngunit mababa at mahinang-mahina ang lumabas sa kanyang bibig.

“H-hndi.”

Sa isang iglap, itinulak siya nito sa pader, nakatalikod, at marahang itinaas ang laylayan ng kanyang blouse, inilalantad ang balat ng kanyang tiyan. Ang mainit nitong palad ay gumapang pataas, dumaan sa kanyang pusod at nagtuloy sa kanyang dibdib.

“Stop…” mahina niyang bulong, ngunit ang kanyang likod ay kusa nang sumasandal sa matigas nitong katawan.

“Your mouth says stop, but your body says more,” anas nito bago mabilis na tinanggal ang hook ng kanyang bra at marahas na hinaplos ang kanyang dibdib. Napasinghap si Selestina, at nang igulong nito ang daliri sa kanyang u***g, naramdaman niya itong tumigas sa sensasyon.

Isang impit na ungol ang kumawala sa kanya nang bahagyang hatakin at pisilin iyon ni Rogue. Hindi niya alam kung paano lalabanan ang sarili, lalo na nang simulan nitong halikan at kagatin ang kanyang leeg, at maramdaman niya ang mainit nitong dila na gumuguhit sa balat niya.