Prologue
Nakatingin ako sa isang magulong lugar kung saan talamak ang mga magnanakaw, holdaper, akyat bahay at kung ano-ano pa. Nakatira ako sa Tondo. Isa lamang akong hamak na kargador sa palengke, lugar kung saan halos hubaran ako sa malalagkit na tingin ng mga babae , paminta at pati na ang mga binabae. Nasanay na ako sa mga tingin na iyon at hindi bago sa akin. Marami na ring nag-aalok sa akin na chupain daw nila ako kapalit ng malaking pera pero tumatanggi ako dahil dignidad ko na lang ang natitira sa akin. High School graduated lang ako dahil sa hirap mamuhay dito sa Maynila kaya tumigil na muna ako at naghanap ng trabaho. Ako nga pala si Elias Jay Sapno, 18 taong gulang. Gwapo,macho, half spanish at ako ang kalilibugan niyo sa kwentong ito.
"Ely, di ba gustong-gusto mong mag-aral?" -tanong sa akin ng aking tita. Bakit tita? Dahil wala na akong mga magulang namatay na sila noong bata pa lamang ako. Napangiti ako dahil gustong-gusto ko talagang makatapos ng pag-aaral.
"Opo! Pero paano po ba ako makakapag-aral? Hindi po ba wala naman tayong permanenteng trabaho? Paano po matutustusan po iyon?" -tanong ko sa aking tita. Napangiti si tita.
"Tumawag sa akin ang tita mo, ang sabi niya kailangan daw ng magbabantay sa lolo mo sa Olongapo kapalit daw ng pagbabantay mo ay pag-aaralin ka nila..sagot nila lahat...makakapag-aral ka na!" -excited na sabi ni tita pero nawala ang ngiti ko.
"Pero paano po kayo tita? Wala pong magbabantay sa inyo, mag-aalaaga?" -alala kong sabi.
"Nandito naman ako Ely eh...nandito ako para alagaan si nanay kaya tuparin mo pangarap mo basta Ely ha? Kapag nakatapos ka na ha? Pa-sponsor ? Hahahaha! Ako naman pag-aralin mo?" -sabi ni Kuya Jimboy. Mas matanda sa akin pero mas gwapo ako syempre!
"Wala pa nga po kuya eh...hahaha! Papunta pa lang po...teka! Kailan po daw ba ang punta ko doon po?" -sabi ko.
------
"Anak, huwag mo kaming kalilimutan ha? Textmate na lang tayo para updated kami sayo..." -sabi ni tita na naluluha na
Nandito kami ngayon sa Bus Station. Ang bilis ng araw pag-alis ko na pala. Naluluha na rin ako dahil mawawalay ako sa pamilyang kinagisnan ko ng halos buong buhay ko.
"Mamimiss ko rin kayo tita at Jimboy, pangako mag-aaral po akong mabuti para kapag nakatapos po ako maibalik ko po sa inyo ang lahat-lahat ng pagmamahal na ibinigay niyo po sa akin..." -sabi ko. Naramdaman komg tumutulo na pala ang mga luha ko. Nagyakapan kami at nagpaalam na sa isa't isa. Hanggang sa muli Tita at Jimboy...promise babawi ako...
Nilagay na ang mga bagahe ko sa lagayan niyo at Umupo na ako sa upuan malapit sa dulo. Konti lang ang mga pasahero ngayon wala namang ipinagdidiwang tulad ng pasko o ano pa man o kahit bakasyon. Nakasuot lang ako ng may masikip na shirt ha halos bumabakat ang u***g ko at stripped jeans. Yun kasi ang uso ngayon eh. Kahit medyo nasasagwaan ako dahil bumabakat talaga ang u***g na hindi pangkaraniwan para sa isang lalaking tulad ko. Bakit ba kasi napakalaki ng u***g ko? Parang pangbabae na ewan...
Hindi ko alam kung bakit ganito ang mga u***g ko kaya nung una akong nagtanggal ng shirt sa palengke ay maraming nagtataka kahit hindi man nila sabihin sakin. Lumipas ang oras at gabi na ngunit wala pa rin ako sa destinasyon ko. Mayroon na akong katabi ngunit hindi sa mukha ko nakatingin kundi sa mga u***g ko. Kaya inayos ko ang damit ko at kinuha ang jacket ko upang takpan ang tumatayo kong utong..bakit ba kasi napakalamig sa bus na ito? Tsskk!
"Ehem...magkano kuya?" -tanong sa akin ng katabi ko
Napatingin talaga ako ng diretso sa katabi ko. Napakunot ang noo ko.
"Kuya hindi po ako bayarang lalaki...kaya tumigil ka kundi baka mapaano ka dito sa loob ng bus na ito!"-pagbabanta ko sa kanya. Nakita kong nagulat siya pagkatapos yumuko at lumipat ng pwesto.
Nakakabadtrip yung ganyang mga tao...akala ko mababayaran nila lahat ng tao sa mundo eh... Porket may mga makakapal na pera sa bulsa nila. Bumalik na ako sa pagtulog ko at nagising na lang ako ng huminto na ang bus. Kinuha ko na ang mga bagahe ko upang sumakay pang muli sa blue na tricycle. Sinabi ko ang address na ibinigay sa akin pagkatapos kong bumaba at magbayad ay naglakad pa ako dahil hindi daw kaya ng tricycle na pumunta doon. nasa harap na ako ng isang bahay na medyo may kalayuan sa mga kapitbahay nito dahil kailangan pang umakhat ng hagdan para makapunta dito. Nagdoorbell na ako at ang nagbukas ay isang nurse.
" ito po ba ang bahay ni Lolo Carlito? " -tanong ko.
Napangiti ang lalaki na halos parang kaedaran ko lang din.
"Oo..ikaw ba yung apo niyang galing Maynila?" -tanong niya sa akin
"Oo..ako nga"-sagot ko.
" Tara! Pasok ka...tulog pa kasi si lolo eh...bakit ginabi ka? "-sabi niya
" traffic eh, ako nga pala si Ely...Elias Jay Sapno...ikaw ba? "-sabi ko sa kanya
" King Maverick Flores...ako ang private nurse ng lolo mo. "-sabi niya
Gwapo rin si King medyo matangkad lang siya sakin ng konti. Singkit ang mata di tulad sa akin na bilugan,mas maputi ako sa kanya dahil nga half spanish ako, medyo built ang katawan.
" ilang taon ka na? "-tanong niya habang naglalakad kami sa hagdan.
" 18, ikaw? "-sabi ko sa kanya
" 21...ahhh ito na pala ang kwarto mo... "-sabi niya sa akin.
" Huh? Nasaan ang sa iyo? "-sabi ko sa kanya
" nasa baba hindi mo nakita dahil busy tayong magkwentuhan"-sabi niya
"Ah ganun ba? Sige pala! Thank you..."-sabi ko. Ngumiti siya at bumaba na.
Nag-aayos ako ng gamit ng maalala kong mag-isa lang pala si lolo sa buhay niya dahi wala siyang pamilya. Balita raw noon na bakla siya kaya ganun ang nangyari. Pagkatapos kong mag-ayos ng gamit ay may kumatok sa pinto,si King pala.
" pasensya na naistorbo ba kita? Uuwi kasi ako ngayon eh day off ko bukas eh tutal nandito ka naman na pakibantayan na lang muna si lolo, may number ako na iniwan sa may ref kaya if emergency text mo lang ako ha? Salamat"-sabi ni King
pagkatapos kong ihatid si King sa may pintuan ay nagbihis naman ako. Nagsando na lang ako na maluwag at boxers na maluwag din pero hindi ako nag-underwear sanay kasi kapag sa bahay o nasa kwarto lang ako ay hindi na ako maga-underwear tutal wala namang ibang tao. Nanalamin muna ako sa malaking salamin sa may cabinet ko. Buti na lang kahit malaki ari ko ay hindi bumabakat sa suot ko sabagay makapal kasi tong damit ko at maluwag.
Pumunta muna ako sa kwarto ni lolo upang tignan kung gising na siya at tama nga ako dahil nakaupo siya habang nanunuod ng TV. May kaya kasi si lolo kaya 2 TV sa bahay isa sala at isa sa kwarto niya.
"Hello po lolo!" -bati ko sa kanya.
"Apo! Kamusta ka na? Tara dito nuod tayo" -sagot ni lolo
Umupo din ako sa kama niya at nanuod din ako. Natapos ang pinapanood namin at pinatay na ang TV.
Napansin kong nakatingin si lolo sa u***g ko dahil nakalihis ang sando ko ng konti.
"Alam mo ba apo napakalungkot ng buhay kapag mag-isa ka dahil walang mag-qalaga sayo, magpapasaya sayo o kaya makakaalala sayo. Kapag may sakit ka o kaya mahina ka na ay walang aalalay sayo. Buti na lang kahit papaano nandyan pa si King na naging anak ko na rin kahit papaano. Akala ko nga sa mga huling sadali ko ay si King lang ang makakasama buti na lang nandyan ka na..." -sabi ni lolo
Nakakalungkot naman pala ang buhay ni lolo. Buti nakakaya niya pa ang ganitong buhay.
-----
Author's Point Of View
Habang nag-iisip si Ely ay hindi niya napapansin na binibitag lang siya ng kanyang lolo dahil may maitim itong balak.
"Lolo wag kang mag-alala nandito naman ako eh kaya lang mag-aaral din po ako. Hehehe"-sabi ni Ely
" oo naman dahil ang kaalaman ang hindi makukuha ng sino man mula sayo. "-sabi ng lolo ni Ely
" Ay! Lolo ngayong araw po daw ipinagdiriwang ang Wish Day...kung saan hihingi ka ng isang kahilingan sa isang tao"-sabi ni Ely.
Napangiti ang matanda sa kaloob-looban niya dahil may naisip na siyang hihilingin dito.
"Talaga?" -sabi ng matanda
"Opo..ano pong wish niyo?" -sabi ni Ely
"Pwede ko bang matikman ang mga u***g mo? Kahit u***g lang okay na okay na ako..." -sabi ng matanda
Nagulantang si Ely sa kahilingan ng kanyang lolo.
"Lo...ahmmm..sorry po pero pwede po bang iba na lang?" -sabi ni Ely
"Okay lang apo kung ayaw mo...yan lang naman ang hiling ko...nasa sa'yo ang desisyon pero matanda na ako apo at napakalungkot ko"-sabi ng matanda
" pasensya na lolo pero hindi po pwede"-sabi ni Ely
Lumakad paalis si Ely at binuksan ang pinto pero may isa siyang napagtanto..
Napakalungkot ng kanyang lolo..simple ang hinihiling niya pero hindi niya magawa dahil hindi naman ganun kadali ang hiling ng kanyang lolo.
Ano nga ba ang magiging desisyon ni Ely? Pagbibigyan niya kaya ang lolo niya o hindi