CHAPTER 36
Julie Ann
Parang kulog ang bawat salitang binitiwan ni Mark. Sa tindi ng t***k ng puso ko, pakiramdam ko'y ako’y nauntog sa realidad na hindi ko maintindihan. Nanatili akong nakatayo sa may pintuan, hawak-hawak ang susi, habang pinagmamasdan ang lalaking buong buhay kong sinubukang kalimutan.
“Mark…” Mahina kong sambit. “Ano bang pinagsasasabi mo? Alas-tres pa lang ng madaling araw. Hindi ito biro.”
“Hindi nga ito biro.” Nilapit niya ang katawan niya sa akin, halos ilang pulgada na lang ang pagitan ng aming mga mukha. “Seryoso ako, Julie Ann. Magpapakasal tayo ngayon. Hindi ko na kaya.”
Napalunok ako. Hindi ko alam kung dahil sa kaba, gulat, o sa paghahalo ng lahat ng emosyon na biglang nagbanggaan sa dibdib ko.
“Ano’ng ibig mong sabihin na hindi mo na kaya?” tanong ko, pi
