MULI ay sunod-sunod na katok ang ginawa ni Bryan mula sa labas ng banyo. “Patricia!” medyo napalakas na ang tinig nito. Halata sa tinig ang pag-alala.
Isang malalim na paghugot ng hininga ang ginawa ni Patricia. Mariin siyang lumunok at pagkatapos ay inangat niya ang mukha at pinahid ang mga luha. “Okay lang ako. Lalabas na rin ako maya-maya.”
“You're not fvcking okay. May problema ba? Are you crying again?”
Napangiti siya.
Kung meron man siyang sobrang mamimiss sa asawa niya yun ay ang pagiging OA nang reaction nito sa tuwing umiiyak siya. Para kasi itong isang magulang na ayaw makitang umiiyak ang anak.
“Hindi naman ako umiiyak. Walang dahilan para umiiyak.”
Kasinungalingan.
Ang totoo ay kahit anong pahid niya ng luha na pumapatak mula sa mga mata niya ay kusa talaga iyong pumapa
