All names of person, places, events and other affliated scenarios are purely fictional by the author.
-----------------------------------------------------------
Artemis’ Point of View
Napabalikwas ako ng gising nang may napanaginipan ako na masama na kung pinagpatuloy ko baka sumapit sa bangungot.
Parang may isang multo na tila humahabol sa akin na hindi ko alam ang dahilan.
“Anyare sayo sis?” tanong ng aking kaibigan sa akin.
Pero tila parang blangko ang tingin ko sa kaniya.
“Sis, para kang sinapian diyan kanina habang natutulog ka.” Dagdag pa niyang sinabi.
Blank stare again.
Wala naman akong maalala na ginawa ko upang ma trigger ang ganitong pangyayari.
Siguro nga bago lang ako sa lugar na ito kaya nga nararanasan ko.
Hanggang sa kumuha ang kaibigan ko ng rosaryo at nilagay sa aking kama upang lumayo ang masasamang kaluluwa sa akin.
“Sis, parang may sinasabi sa akin ang kaluluwa.” munting sabi ko.
“Saka hindi ko maaninag ang pagmumukha niya na tila natatakot ako sa gagawin niya sa akin.” Dagdag ko pa habang yakap ang aking unan.
Nagulat ako kasi niyakap niya ako nang mahigpit upang tumahan ako sa pag iyak.
Naligo ako at nag ayos kasi napag desisyunan ko na humanap ng manghuhula sa bayan na pinuntahan namin.
Nagsuot lang naman ako ng simple t shirt with white shorts and a pair of sneakers.
I feel comfortable wearing my outfit.
Luckily, sinamahan ako ng best friend ko baka kasi maligaw pa ako sa kakagala sa lugar nila saka may bibilhin siya para sa bahay nila.
Nang makaraan nang ilang minuto, nakarating na kami sa destinasyon at masaya nakakita kami ng stalls for prophecy.
Pumasok kami at umupo na ako sa harapan nung babae saka hinawakan niya ang inilahad kong kamay.
Binasa niya muna ang guhit na nakasaad at saka may sinabi sa akin.
“May mangyayari sa buhay mo na masama.”
Nagulat ako sa sinabi niya at binitawan niya ang aking kamay saka may inilatag na mga tarot cards sa aking harapan.
“Pumili ka ng isang baraha sa harap mo.”
Pumili na ako ng aking baraha at saka nagsimula na siyang basahin ang aking kapalaran.
“Tulad ng sabi ko kanina, may mangyayari sayo na masama. Kaya mag iingat ka sa mga taong makakasalamuha mo sa daan o sa buhay mo.” sabi niya.
Bumilis ang t***k ng aking puso na parang nag iisip kung ano ang mangyayari.
“Tulad sa mga pinili mong baraha sa harap mo ay nagsasaad ito ng mga bagay na dapat maiigi ka sa pagdedesisyon.” sabi niya habang minamasdan ang guhit ng aking kamay.
“Ano ba pwede kong gawin para maiwasan ang ganiyan?” pagtatanong ko sa babae.
“Magdesisyon at isipin ang mga factors siyempre ang epekto ng mga actions mo.” paliwanag niya.
“Basta mag iingat ka palagi.” dagdag niya.
Nagbayad na ako saka umalis sa loob ng stall ng prophecy.
Bumili na ang best friend ko ng kaniyang kakailanganin sa bahay at saka umuwi na kami.
Sakto pagdaan namin sa daan ay may nakita kami nagkukumpulan na mga tao.
Ito na siguro ang sinasabi nila na ang construction project na sobrang sikat kahit sa ibang lugar.
Sabi ng iba ito raw ang susi upang mas mapaunlad ng mga tao ang lugar nila.
Huminto at sana papasok nang harangan sila ng security na nakabantay sa lugar.
“All authorized personnel are allowed inside.” the security said.
We stepped back and watch the event.
Lucas’ Point of View
“Where are you Mr. Knight?” bulalas mula sa aking cellphone.
“I just got a few delays because of some emergencies.” I replied and then drove ahead with my secretary.
Nagmaneho at binilisan ko ang takbo ng aking sasakyan upang makarating na sa destinasyon.
“Kumpleto na ba ang files?” tanong ko sa aking secretary.
“Yes sir.” She replied and gave her a peck in the cheeks.
My secretary was in charge of everything when it comes to business. She was the daughter in one of my co investors in the company.
Her dad favored to make her as my secretary but also the rest is history.
Nang nagmamaneho ako ay nagulat ako sa kamay ng aking sekretarya na palapit nang palapit sa aking pantalon.
“Not now. We are in a hurry remember?” paalala ko sa kaniya.
“Just a quickie babe.” she teased me.
Nang ilaglag niya ang isang strap ng damit upang masilayan ko ang naglalakihan na pakwan.
Hininto ko ang sasakyan sa madilim na lugar at saka binend ang front seat which ako ang umupo.
Pinatungan niya ako at nagulat ako ang sikip ng lagusan niya. Parang hindi quickie ang magagawa namin kapag pinagpatuloy namin.
“Told ya, you can’t resist me Lucas.” bulong niya sa aking tainga.
Nagpatuloy kami sa paghahalikan nang walang bukas. Gusto ko siyang angkinin nang sobra ngayon.
Nang malabasan kami nang ilang beses ay mabuti may sariling bathroom ang ginamit namin na sasakyan.
Sa totoo lang may driver kaming kasama at niyaya ko siya muna matulog sa may kama sa likod.
Nang mahiga kami ay hinalikan niya ako ulit pero pinigilan ko siya.
“Baby, we’ll continue it later saka marami akong nailabas eh.” bulong ko sa kaniya at nilagyan siya ng hickey sa leeg.
Nakaidlip kami nang ilang sandali at kinatok kami ng driver na nakarating kami sa aming destinasyon.
Nang makalabas na ay sinalubong ako ng mga taong involved sa business construction project event.
Nagsipag kamay ako sa kanila at ipinakilala ang aking secretary sa kanila.
“I’m Mr. Lucas Travis Knight. Nice to meet you.” I introduced upon them.
“Sorry there was an emergency at home that is why.” I added.
“We understand. We cannot start yet for we are expecting an important guest.” Someone explained.
We found our seats and waited for the ground breaking to start.
“So you are the contractor of this project?” A guy beside me asked.
“Yes, I am.”
“May it be the best design in the whole city.” he added.
“Sure it would be.” I said with confidence.
Nang may ibinulong ang aking secretary.
“Sir, they were expecting one of the most powerful person in this city.” she whispered.
“Oh, I see nacurious tuloy ako.”
She just smiled at me.
After a few minutes, an old man walked towards our direction.
Makikita mo sa kaniyang likuran na maraming nakapalibot na tauhan sa kaniya.
Siguro nga makapangyarihan nga siya.
“Sorry for the delayed. Marami kasing pumupunta sa bahay para sa iba’t ibang klase ng papeles.”
“Okay lang Mr. Holland.”
Pagkatapos ay pinaupo nila ang ginoo sa mga upuan kung saan makikita mo ang iba’t ibang VIP sa lugar na kinalalagyan namin.
“So how did you get this offer from us?” tanong sa akin ng matandang lalaki.
“It was an offer from the higher official and it was truly confidential.” I answered formally.
He stared at me na parang gusto niya akong kainin.
Binalewala ko lang ang naramdaman kong kaba yet parang wala lang yun.
“Do some background check upon the man that was introduce to me.” I whispered upon my secretary.
She just smiled at me.
Lianna’s Point of View
“Come tomorrow at my office. Sorry for the delay due to business matter.”
Then it hang up.
Ang alam lang nila ng aking mga magulang ay nagbakasyon saka nagpalipas ng oras sa lugar.
Ang totoo is yung job offer yung hinahabol ko. Upang makapagsimula ulit habang naka suspension pa ako bilang attorney.
This the place I want to start a new life.
Even though there were nightmares every night.
“Die.”
Nagulat ako sa aking narinig nung may dumaan sa akin.
Hindi ko alam kung sino pero narinig ko ang boses.
Nagtataka nga ako parami nang parami ang tao na pumupunta sa ground breaking ceremony.
Maraming residente ang nakaabang sa naturang expansion and construction.
Nakausap ko sa iba lalo na sa aking kaibigan na malaking opportunity ang naghihintay sa kanila.
Kung matutuloy lalo na sisikat ang kanilang lugar.
Nang unti unti may naramdaman ako sa aking tagiliran.
“Dugo....” ipinahid ko sa akin tagiliran.
“Help. Tulungan niyo ang kaibigan ko.” sigaw ng kasamahan ko.
Maraming dugo ang umaagos sa aking tagiliran. Hindi ko nakilala ang sumaksak sa akin dahil maraming tao sa naturang lugar.
Inuna ng mga tao expert sa first aid at tumawag sila agad ng ambulance kahit malayo sa siyudad nila ang hospital.
Hanggang sa lumabo na aking paningin.
Hanggang sa hindi na ako makarinig ng ingay.
Hanggang nawalan ako ng malay.
At ilang sandali ay isinugod na ako sa ospital.
Third Person’s Point of View
May naglalakad na lalaki sa daan nang lapitan siya ng isang delikadong nilalang.
“Yun na lang pinapagawa ko sayo, hindi mo pa magawa nang maayos.”
“Sorry boss.”
“Walang sorry sa ating kalakaran. Alam mo ’yan.”
“Pagpasensiyahan niyo na.”
“Bigyan kita ng palugit hanggang sa matapos mo ang gulo.” dagdag pa nito.
Nang may demonyong ngiti nakaguhit sa mga labi ng tao.
“Unti unti na kayo matatakot sa akin.”
Sabi nito saka bumuga ng usok mula sa kaniyang tobacco at saka umalis.
Kinaumagahan, naglalakad ang batang lalaki sa damuhan na may naamoy siya na isang masangsang na amoy.
Nung matagpuan niya ang sako kung saan nagmula ang amoy.
Para siyang nasuka sa kaniyang nakita.
Mga putol na daliri ng isang tao.
Kung makikita mo ang mga daliri ay parang matagal na ito namatay.
Naglakad lakad siya nang may naamoy pa rin siya at doon na talaga siya nasuka.
Doon na niya nakita ang pinagmulan ng putol na daliri.
Tumambad sa kaniya ang kamay na puno ng dugo.
Hanggang sa nawalan ng malay ang batang babae.
“Diskubrehin niyo pa buhay niyo naman ang nakataya.”