Forgotten Love

Chapter06: Real Talk(?)

"Nasaan tayo ethan?" -tanong ko. "Basta" -malamig niyang sinabi. Inilahad niya ang kamay sa'ken. Inabot ko naman 'yun at lumabas nang sasakyan.

Nasa tapat kami nang isang Garden? Puro puno tsaka bulaklak lang kasi nakikita ko. Pero maganda. Lumakad kami papasok don. Hawak hawak niya paren ang kamay ko.

"E-Ethan" -tawag ko. Lumingon naman siya. Tumaas ang kilay niya. Lumingon naman ako sa kamay niyang naka hawak den sa kamay ko. Mas lalong tumaas ang kilay niya saken. "What?" -malamig niyang sabi. "'Yung k-kamay—" -'di ko na natuloy dahil sa pag kamangha sa nakikita ko. May table ta's dalawang upuan na mag kaharap. May mga musikero den. at magarang mga disenyo. Nagustuhan ko 'tong lugar na 'to sobra dahil sa mga Pulang Rosas na nakapalibot dito. Hinila niya ako papalapit dun. Inurong niya ang upuan at pinaupo ako dun. Umupo naman siya sa kabila. Napa nga nga nalang ako sa mga nakikita ko. "Ethan?" -tawag ko. "Yes?" -He smiled. "Are we dating?" -tanong kopa. Tumaas ang kilay niya. Sabay humalakhak. "Hindi ba obvious?" -ngumisi siya. Ewan pero napangit ako sa sinabi niya. May lumapit sa'min na lalaki. Mukha siyang waiter or baka waiter talaga siya?

Nilapag niya sa harap ko ang isang ice cream. Omyyyyy natatakam na'kong lantakan 'to. Ilove icecream talaga. Parehas kami nang kinakain. Ice cream den. Lumapit ang waiter. Inilahad niya ang Menu. Napatingin naman ako kay Ethan. Ngumit siya sa'ken. Ano bang ang problema niya? Naiilang na'ko. Nanininago ako sa kinikilos niya nasanay siguro ako sa kaniya na hindi palangiti at walang pinapansin na babae. Na humahanga sakaniya. Nag aantay paren 'yung waiter sa magiging sagot ko. Sumenyas ako na mamaya na.

"Ba't mo ba 'to ginagawa? Ba't naten 'to ginaga—" -'di ko naituloy ang sasabihin ko nang mag salita siya. "Just enjoy" -sagot niya. "Papaano ako mag eenjoy e hindi ka naman si Ezekiel Calley 'yung crush ko. niHindi mo nga 'ko kilala ta's kung dalhin mo 'ko rito kala mo boyfriend kita!" -sigaw ko.

Napa Buntong hininga siya. Sabay tingin sa wrist watch. "Maxcoleen charlie Maxwell. Collins. Hanggang 7:00pm. Ka lang kailangan na naten umuwi" -malamig niyang tugon. Nanlaki ang mga mata ko At Napaawang ang panga ko sa sinabi niya. P-paano niya nalaman 'yun? Pati nga kaibigan ko hindi alam ang buo kong pangalan. Hindi ko nilalagay 'yun sa lahat nang info. Ko. Pati sa card ko dahil nahihiya ako. Panlalaki kasi ang charlie bayan! Pero papaano niya nalaman na hanggang 7:00pm. Lang ako?

Hinawakan niya ang kamay ko. Ramdam ko ang malambot niyang kamay. Eto nanaman! Parang may butterflies dito sa dibdib ko! Nakatingin lang ako sa kamay namen na mag kahawak habang papunta sa car niya. "Bakit mo alam ang buo kong pangalan?" -tanong ko. Hindi ko alam pero kita ko sa mga mata niya ang lungkot? Ba't naman kaya siya malungkot? Bumuntong hininga siya.

"Nainom mo ba 'yung gamot mo?" -malamig niyang tanong. Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. "p-paano mo nalaman na may iniinom akong gamot?" -tanong ko. Ngumisi siya. At nag drive na. Tahimik lang ako buong byahe. At siya naman pasulyap sulyap sa'ken. "Masanay kana!" -sambit niya. Pumungay ang mata ko sa sinabi niya. "What do you mean?"

Ngumisi siya. Anubayan napaka masikreto naman neto kinikilabutan tuloy ako

Nanlaki ang mga mata ko nang huminto kami sa tapat nang bahay namen. Bumaba siya at pinag buksan ako nang pinto. p-pa'no niya nalaman na dito bahay namen? "p-pumasok ka muna sa loob p-papakilala lang kita kila mommy" -anyaya ko. Ngumisi siya. "Hindi na kailangan Charlie" -sagot niya. Bwisit! Feeling close makatawag nang charlie! "H'wag mo na kong tatawaging charlie please" -pag titimpi ko. Akmang aalis na sana siya nang lumabas si mommy. "Oh Ethan ,Maxcoleen andito na pala kayo" -mommy. Napanganga ako sa sinabi ni mommy. Lumapit naman si Ethan kay mommy at nag mano. "Magandang gabi po tita Maxinne" -bati ni ethan. Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya. "m-mom? M-mag kakilala kayo?" -tanong ko "Hindi mo parin ba natatandaan si Ethan?" -nag tatakang tanong ni mommy. "Hindi po" -diretso kong sagot. Nag katinginan si mommy at ethan. Nag bago ang ekspresyon nang dalawa na kanina'y masaya. Kita ko ang pag lungkot nang mga mata ni Ethan.

Tinapik ni mommy ang likod ni ethan. "Babalik den sa dati ang lahat 'wag ka lang mawalan nang pag asa" -tugon niya kay ethan sabay pilit na ngiti. "d-dito na po ako tita" -pag papaalam niya. Sumulyap siya sa'ken at ngumiti.