Chapter 1
562 Words
CHAPTER 1
SHANE'S POV
We were on our way to the Philippines. Kasalukuyan kaming nasa eroplano. Along with my Mom and my Spoiled Brat Older Sister, Blizzary Callahan.
Naguguluhan pa rin ako sa sinabi ni Abby. Bakit nya gustong gusto pumunta sa Pilipinas? Nandun na kami sa States nang magsimula syang magsalita sa isip ko so, how? Aish!
Sinasayang mo lang oras mo kakaisip shane HAHAHA. You'll find it out sooner or later. So don't be impatient.
"Gulong-gulo na ako Abby. Can you just please tell me now? Argh." Pabulong lang yung sinabi ko. Masabihan pa kong baliw dito. Tyaka hindi ko sya makakausap sa isip lang. Kailangan nagsasalita talaga ako.
I said WAIT! ARE YOU REALLY THAT STUPID SHANE?!
I froze. Sa 'di mapaliwanag na dahilan, nanginig ako sa takot dahil lang sa boses nya. Bakit ako natatakot? Nasa isip ko lang naman sya?
Tsk stupid b***h.
"IM NOT STUPID!" Huli na ng mapagtanto kong napasigaw na pala ako. Nagtinginan tuloy lahat ng nandito sa eroplano. Napapikit nalang ako sa kahihiyan.
"Sister? What are you saying ba ha? Are you out of your mind na? You're talking to your self like." there goes my spoiled-brat-conyo sister.
"Could you stop being so conyo? You're so annoying Ate" I rolled my eyes.
"You're just you know, inggit. I'm maganda kasi and you? Nevermind HAHAHA. Okay people! Stop being so chismosa." clap clap
Napasapo nalang ako sa aking noo. Ako nahihiya sa pinag gagawa nya eh.
Nagsibalikan naman sa kani-kanilang ginagawa ang mga pasahero dito sa eroplano. I really hate attentions.
Pfft HAHAHAHA!
Pabulong ulit akong nagsalita. "What's so funny abby?" Im getting pissed.
You! You're funny! HAHAHAHA ang stupid mo kase!
Hindi nalang ako nagsalita. Bakit ba nagkaroon pa ng nagsasalitang baliw sa utak ko? Bwisit
Did you just call me crazy? Bad move Shane.
Kinilabutan ako sa tono ng pananalita nya. Gumanti lang naman ako. Sya nga tinawag akong stupid ng dalawang beses eh.
So, kailangan mo gumanti ganon?!
Ang bilis ng kabog ng dibdib ko. Mali ba talaga yung ginawa ko? Dali dali akong pumunta sa comfort room. Gusto kong makapagusap kami ng maayos.
Nang maisara ko na ang pinto ng cr, mas lalong lumakas ang boses ni Abby sa isip ko.
ANO SHANE?! GAGANTI KA GANON?! SABI KO DIBA SUNDIN MO LANG YUNG GUSTO KO AT MAGKAKASUNDO TAYO?!
"EH BAKIT MO KO SINABIHAN NG STUPID HA?! SIMPLENG BAGAY KINAGAGALIT MO!"
STUPID KA NAMAN TALAGA! STUPID! STUPID! STUPI-
"SHUT UP!"
HAHAHA shane shane shane. Hindi mo pa alam ang kaya kong gawin.
"Ikaw naman kasi eh. Nainis lang ako."
Pfft HAHAHAHA!
I sigh. Abby is like the opposite me. Medyo naniniwala na ako na iisa talaga kame but still, I'm confused. Where the hell did she come from?
Dapat ko bang ipagpasalamat na kahit papano may nakakausap ako or dapat kabahan na ako? Iba kasi talaga yung pakiramdam ko.
'Pano ako nakagawa ng isa pang ako?' Paulit-ulit kong tanong yan sa sarili ko. Paano?
Lumapit ako sa sink at naghilamos. I wash my face again and again baka sakaling mahimasmasan ako tyaka pawis na pawis na ko. Siguro dahil to sa naging usapan namin kanina ni abby.
Aish! Kinuha ko ang panyo ko sa bulsa ng shorts ko and I start wiping my wet face habang nakapikit. Pagdilat ko, oh my f*****g SHI-
BAKIT PURONG BLACK ANG KULAY NG MATA KO?!
- Writer
