AGENT SEPHIE'S HOT & WILD NEIGHBOR (SSPG/R18)

Chapter 5 Naughty Markie

Pagdating namin sa bahay ni Markie ay napasimagot ako. Naramdaman ko na naman kasi iyong medyo masakit sa pagitan ng mga hita ko.

“Sir, hindi pa man lang ako nakakapagpahinga sa bahay, eh, sinundo ni’yo na ako! As in, nami-miss mo na ba ako agad?” reklamo ko nang maibaba ang mga gamit.

Marahas naman itong lumingon at halatang gulat na gulat sa sinabi ko. Siya pa itong nagulat, eh, totoo naman ang sinasabi ko.

“Bakit naman kita mami-miss? May darating akong mga bisita kaya ipagluto mo kami…” utos nito. Napamulagat naman ako.

“As in now na, Sir? Pagkatapos mo akong araruhin wala man lang ba akong pahinga? Sure ka diyan? Final answer?” eksaherada at magkakasunod na tanong ko pa. Naningkit naman ang mga mata niya kaya napalunok ako.

“Sa lakas mong umungol na halos magiba na iyong kuwarto ko, nasasaktan ka pa? Sino ba ang sigaw nang sigaw ng masarap?” sumbat niya sa akin. Nag-init naman ang mukha ko kasi naalala kong medyo totoo iyong sinabi niya. medyo lang, ha? Huwag kayong judgemental!

“Eh, Sir, siyempre habang ano… habang, chinichorva mo ako hindi ko nararamdaman iyong sakit… pero kapag tapos na, iyon na!” katuwiran ko naman.

Lalo lang nagsalubong naman ang mga kilay niya. “Chinochorva? Ano iyon?” buong pagtatakang tanong niya kaya inirapan ko siya.

“Ito naman si Sir, oh, pa-Virgin! Iyong ano… basta alam mo na iyon!” kainis, siya na nga itong nagturo sa akin ng mga gano’n, eh, siya pa ang pa-innocent ngayon.

“f**k! nagdala lang yata ako ng sakit ng ulo sa bahay ko…” bubulong-bulong na saad niya pero nakarating pa rin sa tainga ko.

“Hoy, Sir! Ikaw itong ano diyan tapos–”

“Okay, fine! I will give you a pain reliever. Wait here,” tumalikod na siya. Pain lang ang naintindihan ko sa sinabi niya kasi napakabilis naman kasing magsalita. Dapat talaga kasi ay nakinig akong mabuti sa English teacher ko noong high school ako, eh!

Pagbalik niya ay may dala na siyang gamot at mabilis na ipinainom sa akin. Bilang isang masunurin at magandang nilalang ay hindi na ako nag-inarte pa. Aba, sobrang sakit kaya ng kiffy ko ngayon.

“Thank you, Sir! Ano po ba ang gusto ni’yong lutuin ko? Saka hindi naman po ako marunong magluto ng mga sosyal na pagkain. Baka hindi po magustuhan ng mga bisita ni’yo ang lulutuin ko!” namomroblemang tanong ko.

Nagulat ako kasi natawa naman siya. “Kung ano iyong kayang-kaya mong lutuin. Basta walang lason, siguradong kakainin nila!” sagot naman niya.

Napaisip naman agad ako. “Sure ka, Sir, ah?”

“Oo naman! Sige na, bilis. Aalis na ako kasi susunduin ko pa sila. Hindi nila alam ang daan papunta rito,” sabi niya. Kinilig naman ang invisible bangs ko. Ang sweet kasi ni Sir. Kahit yaya lang niya ako ay nagpapaalam pa siya sa akin.

“Wala bang goodbye kiss, Sir?” wala sa sariling tanong ko. Ngunit nasabi ko na ‘yon bago ko pa ma-realize kung ano iyong sinabi ko.

“Sure!” narinig ko lang na sagot niya at sa isang iglap ay nahapit na niya ang baywang ko at siniil ng halik ang mga labi ko.

Hindi naman ako nakagalaw agad sa pagkabigla, pero dahil malambot ang mga labi niya ay hindi na ako nagpakipot pa. Kung kanina ay simple lang iyong halik niya, mabilis iyong naging malalim at agresibo. Naramdaman ko na lang na umaabante siya kaya napapaatras naman ako.

“Ayy!” tili ko nang bigla akong bumagsak sa sofa at sumunod naman siya agad na dumagan sa akin.

“Hoy, Sir! Teka, goodbye kiss lang iyong sinabi ko pero bakit kung makatingin ka ay parang gusto mo na naman akong kainin?” excited, este kinakabahan… kinakabahan palang tanong ko. Kinakabahan talaga ako guys, promise!

“Puwede ba?” nakangising tanong niya. Pero hindi naman niya ako binigyan ng pagkakataong sumagot dahil umatras siya at itinaas ang daster na suot ko.

“Ay malanding manok!” napatili na naman ako sa gulat ko nang marahas niyang punitin pababa ang panty ko. Kawawang garter, walang kalaban-laban na nagutay-gutay.

“Bakit mo naman sinira iyang panty ko, Sir! Alam mo bang lilima lang ang panty ko. Kinuha mo na dati ‘yong isa, kaya ngayon ay aapat na lang!” reklamo ko sa kaniya.

“Shut up! Huwag ka nang mag-panty pa kapag nandito ka rin lang sa bahay ko para tipid!” sabi lang niya at nag-dive na sa ano… doon sa ano… teka mamaya na nga! Pipikit muna ako!

“Ahhhh! Sir, ahhh! Dahan-dahaaannn… ahhh…” grabe naman siyang makahalik sa perlas ng silangan ko. Feeling ko ay bigla akong naiihi na parang ewan dahil sa biglaang pagsabog ng kiliti doon.

“Damn! I love this!” narinig ko ang medyo gigil na bulong niya saka biglang humagod ang dila niya roon kaya napasigaw ako sa sarap.

Umalon ang katawan ko at sunod-dunod ang naging pagsinghap ko. Umaangat ang mga hita ko sa bawat hagod ng dila niya dahil sa nakakakilabot na sensasyon. Tuloy-tuloy na bumugso iyon at pakiramdam ko ay mababaliw na ako. Konting-konti na lang ay titirik na talaga ang mga mata ko.

Ang walang’yang goodbye kiss na iyan, nauwi na sa kainan! “Ahhh, Sir! Ay, Markie! Jusko, bakit ang shereepppp, ahhh!”

Sa isang iglap ay parang may mga bituing naglaro sa balintataw ko nang sumabog ang katas ko. Bibig at dila pa lang ang ginamit niya, pero dinala niya agad ako sa kalangitan. Nanginig ang buong katawan ko at halos mapaos ako sa kasisigaw. Ngunit nanlaki ang mga mata ko dahil habang kasalukuyan akong lumalasap ng kasukdulan ay naramdaman ko ang biglang pagsagad ng alaga niya sa loob ko.

“Ugh, damn it! Ang sikip! Oh, yeah!” inilagay niya ang mga hita ko sa dibdib niya, pagkatapos ay hayok na hayok na bumayo. Hindi ko alam kung dahil sa ipinainom niyang gamot sa akin, ngunit kahit gaano karahas ang pag ulos niya ay hindi ako nasasaktan. Ni wala akong maramdamang makirot sa loob ko kahit panayan na ang ginagawa niyang pagrapido sa akin.

“Ahhh… Sir, ang sarap ng ano… aaahhhh! Iyan, ahhh! Diyan nga!” hindi ko na rin mapigilan ang mga pag-ungol ko at kung saan ako dadalhin ng mas pinaigting na boltahe ng koryenteng bumabaliw sa akin ngayon. Para akong kinikilig na pusa dahil bawat pagsagad niya ay mahahabang ungol at halinghing ang pinakakawalan ko.

Hindi mapakali ang ulo ko at maging ang mga kamay ko ay hindi na alam kung saan kakapit. Basta ang alam ko ay nalulunod na naman ako sa makamundong sarap na ipinamulat sa akin ni Markie.

“s**t!” malakas na ungol niya na nasundan pa ng mas malulutong na mura. Bumilis at dumiin ang paglalabas-masok niya sa akin hanggang sa madama ko ang pagputok ng semilya niya sa loob ko.

“Ahh, Sir! Ooohhh!” kulang na lang ay mapugto na ang hininga ko nang agad ding sumabog ang tensyon sa puson ko. Kaya naman habang patuloy siyang bumabayo ay umaabot din ako sa rurok.

Nang mailabas na niya ang lahat ay ubos din ang lakas ko. Paano pa ako makakapagluto nito? Lesson learned, hindi na ako hihingi ng goodbye kiss! Mabagsik na goodbye s*x pala ang ibibigay niya.

Dumagan siya sa akin at nagpahinga saglit bago hinugot ang alaga niya mula sa butas ko. Umagos din palabas ang pinaghalong mga katas namin kaya napaungol na naman ako. Antok na antok ang pakiramdam ko.

“Sir, inaantok na ako! Puwede bang si Mang Lando na lang paglutuin mo? Bawi na lang ako mamayang gabi,” pakiusap ko. Ang bigat ng mga mata ko at gusto ko na talagang matulog.

“It’s okay… mag-o-order na lang ako ng take out.” Ngunit talagang inaantok na ako kaya hindi ko na narinig pa ang ibang sasabihin niya dahil nakatulog na ako.

Bandang hapon na nang marinig ko ang ilang boses sa sala. Bumaba ako para tingnan, at doon ko nakita ang mga kaibigan niya – mga guwapo rin pero mukhang makukulit, nakaupo sila at nagtatawanan.

Ang hindi ko agad napansin, nakatulog pala ako sa sofa kanina! Ang ibig sabihin, inilipat niya ako? Pabalik sana ako sa taas, ang kaso ay nakita na nila ako! Lintek talaga!

“Pare, sino ‘yan?” turo sa akin ng isa sa mga kaibigan ni Markie habang lahat sila ay nakatingin na ngayon sa gawi ko.

“Sephie, come here and meet my friends,” tawag sa akin ni Markie. Inayos ko ang buhok ko at tumango. Kaso nang suklayin ko ng daliri ang buhok ko ay sumabit lang, eh.

Bigla akong napukaw ng ingay nila. At nang umupo na ako, naramdaman ko agad ang lamig sa ilalim. Napahawak ako sa laylayan ng damit ko at napakagat-labi. Diyos ko, wala akong panty! WALA NGA PALA AKONG PANTY!

At hindi lang basta iyong tulog ko ang naalala ko ngayon, pati ang suot ko dahil wala akong panty sa loob! Paano na ito, jusko! Bakit naman kasi hindi ko ito agad naalala kanina?

Si Sir Markie, nakangiti lang at parang proud pa. Siya naman talaga ang may kagagawan nito, eh! Ikaw ang humingi ng goodbye kiss, sermon naman ng utak ko.

“Ah, si Sephie. Siya ang bagong personal maid ko. Hardworking, very dedicated. Sobra ngang hands-on sa trabaho at talagang masarap… kasama, kasi napakamasunurin.” Napakagat-labi ako sa sinabi niya! Sobra talagang hands-on? Aba, para namang ako pa 'yong nag-enjoy sa ginawa namin kanina, ah?!

Ang pinakamatindi, biglang tumayo ang isa sa mga kaibigan ni Markie at nilapitan ako. “Miss Sephie, ang cute mo naman. Ano’ng specialty mo sa paglilinis? Pwede bang makita?”

Ako naman ay todo hawak sa laylayan ng dress ko habang pilit na nag-iisip ng sagot. Specialty? Specialty mo mukha mo! Specialty ko ngayon ang hindi mapahiya sa harap niyo habang inililihim ang totoong nangyari sa couch na ‘to kanina!

Bigla akong tumayo nang padabog, sabay sabing, “Ah, Sir, magtatanggal lang po ako ng mantsa sa—uhm, sofa. Excuse me!” At mabilis akong tumakbo papunta sa banyo para magpalit. Pero narinig ko pa ang hirit ng isa,

“Pare, mukhang masaya dito sa bahay mo, ah! May bago kaming babalik-balikan!”

“Don’t ever joke about that. She’s mine. Markie’s toy can never be touched by someone else!” narinig ko ang seryosong saad ni Markie kaya napatingin ako sa kaniya. Bagama’t ‘di ko masyadong naintindihan ang sinabi niya pero alam ko rin ang gusto niyang ipakahulugan.

“Woah! Ang intense mo naman, Pare! It was just a joke,” sagot naman ng kaibigan niya. Hindi ko maintindihan kung bakit parang kumabog ang dibdib ko dahil doon.

Pagpasok ko sa banyo, halos gusto ko nang maglaho sa matinding kahihiyan. “Hayop na buhay 'to! Ba't pa kasi humingi-hingi ako ng goodbye kiss? Ngayon ay nandito ako tuloy sa isang nakaka-stress na kaganapan ng buhay ko! Ang mahal-mahal pa ng utang ko, tapos pati dignidad ko ngayo’y nasa utang na rin!”

Paglabas ko, nandoon pa rin sila, pero this time, parang mas seryoso na ang usapan. Si Markie ay ngumiti sa akin. “Sephie, next time, siguraduhin mong kumpleto ang uniform mo. Ayoko nang maistorbo ang mga bisita ko.”

Napanganga na lang ako. Ako pa talaga ang sinisisi? Susunod na talaga ako sa payo ng lolo ko mula pa noon, 'Wag na wag kang magnanakaw ng manok!'

“Eh, Sir, wala naman kayong binigay na uniform ko! Isa pa,” mas lumapit ako sa kaniya para walang makarinig ng sasabihin ko sa kaniya. “Wala pa rin po akong panty ngayon kasi sinira ni’yo kanina! Iyong bag ko po, naroroon sa gilid, oh!”

Itinuro ko ang bag malapit sa pader. Mahina namang natawa siya kaya umirap ako. “I’m sorry. Humiram ka muna ng boxers ko sa taas,” pabulong namang sagot niya.

“Ang laki ng katawan mo, eh! Kakasya ba sa akin iyon?” lukot ang mukhang sagot ko.

“Ikaw! It’s your choice. Gusto mo bang mag-serve sa amin nang walang panty? O baka naman gusto mo ng round two ng ginawa natin kanina?” sinadya niyang idikit ang bibig sa tainga ko kaya nangalisag ang mga balahibo ko. Pero ang totoong mas nagpakaba sa akin ay iyong sinabi niyang round two!

Pagkalabas ko ng banyo, pilit kong itinataas ang noo ko na parang wala akong pakialam kahit ramdam ko pa rin ang init sa pisngi ko sa sobrang kahihiyan. Pero teka, akala ko ay tapos na ang araw ng kamalasan ko. Aba, nagkamali pala ako! Parang may secret script na sinusunod ang universe para gawing teleserye ang buhay ko.

“Sephie,” tawag ni Markie habang nakangisi. Parang nananadya talaga itong lalaking ito, porke masherep siya, este, pogi pala… pogi! “halika nga rito. Mag-serve ka ng kape sa mga bisita ko.”

Napakagat-labi ako. Kape? Eh, ni hindi nga ako marunong magtimpla ng three-in-one nang maayos! Ano ‘to, barista challenge? Pero syempre, wala akong magagawa. Utos ni boss ‘to. Kaya kinuha ko ang tray na may limang tasa ng kape, isinusumpa ko talaga ang lahat ng bagay na may kinalaman sa manok! Lumapit ako sa kanila na may pilit na ngiti.

Habang papalapit ako, naramdaman ko agad ang tingin ng mga kaibigan ni Sir. Halos hilingin ko na lang na lamunin ako ng lupa para lang magtago! Lalo na ‘yong isa, mukhang leader ng mga dakilang tsismoso. Bigla pa akong itinuro. “Pare, ang sexy pala ng maid mo. ‘Yan ba ang tinatawag na all-in-one service?”

Natapilok ako sa sobrang kaba dahil sa narinig! Ang tray ng kape ay tumilapon lahat sa ere, at bumagsak lahat sa lamesa.

“OH, MY GOSH! SORRY!” sigaw ko habang nagmamadali sa pagpunas at pagtanggal ng mga ng kalat. Pero hindi pa doon natapos ang eksena! Dahil sa sobrang kalutangan, hindi ko napansin na ang buhok ko ay sumabit sa mamahaling vase ni Markie!

Lumikha nang malakas na ingay ang pagkabasag niyon at tulala akong napatitig na lamang habang nakaawang ang mga labi. Literal na nagkahiwa-hiwalay at nagtalsikan sa sahig ang nagkapira-pirasong mga bahagi ng vase. Napatingin ang lahat sa akin, pati si Markie na napapikit na lang yata sa matinding pagkaaburido. Mukha siyang nagbibilang ng sampung Hail Mary at isandaang Our Father sa isip niya.

“Sephie!” sigaw niya na halos magpalundag sa akin sa kinatatayuan ko. “Alam mo bang kalahating milyon ang halaga ng vase na ‘yan?!”

Parang gusto kong umiyak habang nakatingin sa vase. Half-million? Ibig sabihin nadagdagan na naman ang utang ko? “Sir, hindi po ba pwedeng kalahating libo na lang? baka naman puwedeng tumawad diyan!” desperadong tanong ko.

“f**k!” namumulang tugon niya. Iyong mga kasama naman niya ay parang nasisiraan ng bait, tumatawa pa samantalang galit na galit na si Markie. Hindi kaya naka-drugs itong mga ito? Iyong tipong wala na sa sarili, ganern?

“Sephie!” galit na tawag ulit sa akin ni Markie.

“S-Sir?” kiming tanong ko naman. Saan ba kasi gawa iyang lintek na vase na iyan at pagkamahal-mahal? Pati iyong mga manok niya, ang mamahal din!

“I am giving you one minute to clean all this up! Pinasasakit mo talaga nag ulo ko, Sephie!” tila gigil na gigil na sambit niya. In fairness, iba rin iyong gigil niya kapag bumabayo, ha? Letseng maruming utak ito! Nasa gitna na nga ako ng problema, eh, umaatake pa ang kalibugan ng isip ko. Iyong isip ko lang, guys, ha?

“O-Opo, Sir… kukuha lang po ako ng walis.” Dali-dali naman akong umalis at mabilis na kinuha ang walis at dustpan.

“Unahin mo itong mesa, Sephie. Bilisan mo at hinihintay pa namin ang kape,” mahina ngunit bakas pa rin ang galit na utos ni Markie. Palihim akong umirap at sumimangot habang sinusunod ang utos niya.

Pero nagulat ako nang biglang magtawanan nang malakas ang mga kaibigan ni Markie. Ang isa nga ay halos masamid pa sa kakatawa. “Pare, mukhang hindi ka lang nag-hire ng maid, ha. May kasama pang... entertainment!”

Naningkit ang mag mata ko sa nagsalita. Mukhang clown pa yata ako sa paningin nila ngayon, eh. Sa sobrang inis ko, hindi ko napigilan ang magsalita. “Excuse me po, hindi lang ako maid dito, ha! Ako rin ang chef, barista, at vase destroyer sa bahay na ‘to! Ano, happy na po? Happy?”

Ngunit nagtawanan lang sila ulit. Pero si Markie ay tumayo na at lumapit sa akin. Medyo idinikit niya ang mukha sa tainga ko at bumulong. “Sephie, baka gusto mong ayusin ang kilos at pananalita mo? Huwag mo naman akong ipahiya sa mga kaibigan ko. Pag-usapan natin ang bagong dagdag sa utang mo!”

At iyon na nga ba ang sinasbai ko, eh. Nadagdagan na naman ang utang ko, letse! Pero mas pinili kong magpakumbaba para naman maka-discount ako sa utang ko sa kaniya. “Sir, pasensya na po, pero promise, last time na ‘yon. Mag-iingat na po talaga ako at babawi na lang ako sa susunod! Ako na rin ang maglalaba ng mga briefs mo.”

Napanganga ang lahat sa sinabi ko. Iyong dalawang kaibigan ni Markie ay muntik pa yatang mailuwa iyong tubig na ininom. Pero si Markie ay pinandilatan ako na para bang may nagawa na naman akong mali.

“Sephie, bakit kailangan mong banggitin ang briefs ko?” nagtatagis ang mga ngiping tanong niya.

“Eh, kasi po, Sir, gusto ko lang ipakita na dedicated ako sa trabaho ko,” makatotohanang sagot ko. Kasi yaya niya ako, kaya sure na sure, paglalabahin din ako ng damuho na ito.

“Hoy, Sir! Kahit kayo na lang ang natitirang amo sa Pinas, hinding-hindi ako magtatrabaho sa inyo. Assuming!” bubulong-gulong pang dagdag ko pagkatapos sabihin iyon.

“Wow, ang taray!” komento ng isa, pero itinaas ko lang ang noo ko. Talaga! Kumpiyansang sigaw naman ng utak ko.

At doon ko na-realize na sa buhay ko sa mansion ni Sir Markie, hindi lang trabaho ang puhunan ko. Kahihiyan, dignidad, at napakaraming kasipagan at pag-iingat. At kahit pinipilit ko namang ayusin ang mga kilos ko, mukhang naka-book na ito sa express lane ng kapalpakan!