Valmer Obsession

"gagawa si ate ng paraan bunso dito kalang kayanin mo" kahit ng hihina ay ngumiti parin ako sa kapatid ko na nakahiga ngayon sa higaan ng ospital na pinag dalhan niya dito, hinang hina si derati dinya mawari kung saan siya pupunta dahil wala nasiyang ibang alam na malalapitan, tumawid ito sa kalsada na wari mo'y wala sa matinong pag iisip diniya namalayan ang itim na sasakyan na papalapit sa kanya bago niya pa maramdaman ang pag tama nito sa kanya ay unti unti na itong nawalan ng malay Zarcho sy Valmer POV "yung babae sir nahimatay" walang ganang tumingin ito sa driver niya na bigla nalang huminto sa gilid ng kalsada "Do you think i care" maikling sabi nito sa driver niya "nakakaawa naman sir, dadalhin ko sa ospital sir pag kahatid ko ho sa inyo"disiya nag salita sa turan nito mayamaya pa ay bumukas ang pinto sa likod ng sasakyan kung saan siya nakaupo, halos dina niya maalis ang titig niya sa babae na nakasandal ngayon sa balikat niya "pasensya na sir sa inyo kona tinabi baka kasi mag kanda untog pag sa unahan pa eh" alanganin na paumanhin ng driver niya diniya na ininda yun at buong biyahe siyang nakatitig lamang sa mukha ng babaeng nasa tabi niya ngayon namamangha ito dahil kahit mababakas sa mukha niya ang pagod ay napaka ganda parin nito "sir andito napo tayo" nag dadalang isip siya bumaba sa sasakyan ng marinig niya sa driver na nakarating na sila sa opisina na pag mamay ari niya "dalhin mo siya sa mansyon, paasikaso mo kay manang uuwi ako ng maaga mamaya tatapusin kolang tong meeting ko" nakatitig parin ako sa maamong muka nito habang halos wala sasarili sabi ko kay mang estor "masusunod po boss" bumaba na ito at tumungo sa opisina. Summaria Derati Cruz POV nagising ako dahil sa mga haplos na nararamdaman ko sa muka ko halos gulat at di makaimik ng mawari ko kung sino ang humamaplos sakin, "asan ako?sino ka?" kinakabahan man ay lakas loob parin akong nag tanong hanggang ngayon ay hinang hina parin siya dahil kahit papano diparin sapat ang tulog niya para mapawi ang pagod, napalibot nalamang ni dera ang paningin niya sa loobng silid kung saan siya nakahimlay kanina "nasa bahay kita." napatingin ito sa lalaki na nasa harapan niya ngayon, dinya maiwasang mamangha sa panlabas na anyo nito, makisig at halata mong matangkat, malalim ang boses at ang muka niya maamo at halos perpekto " Kailangan konang umalis sir, ininntay ako ng kapatid ko" nanghihinang paalam nito tatayo sana to ng hawakan siya ng lalaki sa bewang halos disiya makagalaw sa sobrang lapit nito sa kanya "I will help you, just rest okay?" napabungtong hininga nalang ako, grasya na ang lumalapit tatanggi paba ako saka isa pa para naman to sa kapatid ko "Salamat po, ano poba ang kailangan kong gawin para po makabawi sa inyo." lakas loob kong tanong bigla akong kinabahan sa klase ng titig na ibinibigay niya sakin "just be with me" walang alinlangan na sabi nito di ako makagalaw at napa tulala nalang ako sa harapan nito halos di pako makakilos ng maramdaman ko ang malambot na labi na nakalapat ngayon sakin. tumagal ito kahit papano dahil sa gulat ay naitulak ko ito ngunit di sapat para lumayo siya ng malayo sakin "sir kahit ano po wag lang po yun" naluluhang sabi ko ayako lang namang matali ng maaga sa ngayon kailangan pasiya ng kapatid niya. "NO! yun lang ang gusto ko, kung ayaw mo pwedi kanang umalis!" bigla akong natakot sa kanya dahil nadin sa kita ko ang pag pipigil niya sa sarili na magalit talaga ng tuluyan "P-pero S-sir....." dikona natapos sasabihin ko dahil sa kaba " di uubra sakin yan" walang emosyon na sagot nito, nang hihinang tumingin ako sa kanya " ipapaasikaso kona ang kapatid mo, ipapalipat ko ng ospital sa manila, mula ngayon dito ka uuwi dito ka tutulog at diko titira naiintindihan mo!?" mababakas sa boses nito ang pag kaseryoso kaya halos wala sa sarili akong napayuko at napatango "good, now rest paaakyatin ko si manang para dikana mapagod bumaba." mga huling salita na narinig niya bago tuluyan na nag sara ang pinto agad naman siyang nang hina at napapatanong sa sarili "ano ng gagawin mo dera? hawak kana niya" umiiyak na kinakausap niya ang sarili sa pag iyak niya ay dinya namalayan ang pag bagsak ng mga talukap niya sanhi ng pag kakahimbing niya ng tulog.