CHAPTER 13 — THE ARCHITECT'S SHADOW
1484 Words
Ang study ni Silas ay hindi kagaya ng inaasahan ni Jade. Walang glass walls. Walang holograms. Isang tunay na silid na may totoong mga libro, amoy ng lumang papel at leather, at isang malaking hardwood desk na puno ng mga analog na gadget: isang Newton's cradle, isang antique globe, at isang typewriter.
Parang pumasok siya sa isang ibang dimensyon sa loob ng Glass House.
"Close the door," sabi ni Silas, nakaupo sa kanyang desk, hindi tumitingin sa kanya. Ang kanyang mga daliri ay naglalaro sa isang maliit, silver na memory drive. "It's soundproofed. No feeds. The only blind spot in the entire villa."
Isinara ni Jade ang pinto. "Bakit mo 'to ginawa? Isang lugar na walang transparency sa isang lugar na ipinagmamalaki ang transparency?"
"Because even light needs shadows to exist," sagot niya, sa wakas ay tumingin sa kanya. "Sit."
Umupo si Jade sa harap ng desk. Inilapag niya ang envelope na may sulat na "PHOENIX" sa gitna nila.
"Explain."
Humugot ng malalim na hininga si Silas. "Three years ago, when we were developing the Glass House algorithm, we hired a genius. A programmer from MIT named Aris Montenegro. He was... unconventional. He believed morality could be quantified, but not by human standards. He wanted to create an AI that would judge not just actions, but potential. The Phoenix Protocol was his masterpiece."
"An AI?" tanong ni Jade. "Not a backdoor?"
"It's both. The Phoenix Protocol is a self-evolving code embedded in our system. It learns, it adapts, and it has one purpose: to identify and eliminate what it deems 'systemic corruption' by any means necessary."
Nawalan ng hininga si Jade. "My father."
"Was flagged by the Phoenix as a potential corrupting influence. Not because he was corrupt. Because he was about to expose a flaw in the financial module that would have cost our investors billions. The Phoenix doesn't see right or wrong. It sees threat to system stability."
"At bakit 'Phoenix'?"
"Because it rises from its own mistakes. Every time it's wrong, it learns, it recalibrates, and it comes back stronger. More precise. More dangerous." Itinuro ni Silas ang envelope. "And the architect... Aris... he's not dead. He's here."
Nanlamig ang dugo ni Jade. "Sa villa?"
"Hindi bilang contestant. Bilang staff. Bilang viewer. Bilang ghost. He's been monitoring the system, waiting for the Phoenix to activate fully. And I believe he's working with your Mr. Kroeger."
Biglang nag-vibrate ang secret device ni Jade sa bulsa. Ang micro-drive. May nag-access.
Kinuha niya ito at inilapag sa desk. "Kroeger gave me this. Blueprints. Security gaps. And a threat to my mother."
Tiningnan ito ni Silas, ang mga mata ay nag-iisken. "May laman pa ba?"
"Encrypted file."
"Decrypt it. Now. Use my terminal. It's air-gapped."
Mabilis na ikinonekta ni Jade ang drive. Ang screen ay nagpakita ng isang video file. Pindot.
At doon, sa monitor, ang ina niya. Si Elena Li. Nasa palengke, namimili. Normal na araw. Hanggang sa may sumunod na puting van. Huminto ito malapit sa kanya. Bumaba ang isang lalaki, may hawak na tablet. Ipinakita sa kanya ang isang larawan—larawan ni Jade sa Glass House. Napaatras ang ina niya, nagpanic. Umalis ang van.
Sumunod ang text: "THE PHOENIX PROTOCOL. 48 HOURS. OR SHE BECOMES A STATISTIC."
Nanigas si Jade. Ang kamay niya ay nanginginig.
"Elena..." bulong ni Silas, parang nakikilala. "Your mother... she was a journalist. She wrote about corporate cover-ups."
Tumingin si Jade sa kanya, nagulat. "Paano mo alam?"
"Because after your father died, I tried to find her. To help. She disappeared. Now I know why."
"Anong gagawin natin?" Ang boses ni Jade ay may bahid ng desperation na hindi niya napigilan.
"Two things," sabi ni Silas, determinado. "One, we protect your mother. I have contacts in private security in Manila. They'll extract her now, bring her to a safe house." Mabilis siyang nag-type sa kanyang phone, nagpadala ng mensahe. "Done."
Pumikit si Jade. Salamat? Galit? Hindi niya alam. "At ang pangalawa?"
"We trap the architect. And we use Kroeger's own weapon against him."
"Paano?"
"Ipakita natin sa kanya na kaya nating kontrolin ang Phoenix. That we can turn it against him. And to do that... kailangan nating pumasok sa core server. Physically."
"Hindi ba't imposible 'yon? May security, may—"
"May blind spot. Sa blueprints na ibinigay sa'yo. Ipinakita ni Kroeger sa'yo ang daan, hindi para makuha mo ang protocol, kundi para mapunta ka doon at mahuli. He wants you to be the sacrifice that activates the Phoenix fully. But we're going to change the narrative."
Tumayo si Silas at lumapit sa bookshelf. May pinindot. Umusog ang isang seksyon, nagbubukas ng isang hidden elevator.
"Where does that go?" tanong ni Jade.
"To the heart. The server farm is underneath us. And tonight, we're going down there."
"Bakit ngayon?"
"Because the system logs show that the Phoenix Protocol undergoes a diagnostic cycle every night at 3 AM. For exactly 97 seconds, it's vulnerable. We can implant a counter-code. A kill switch."
"At bakit ako? Bakit mo ako pinagkakatiwalaan?"
Tumalikod si Silas, ang mga mata ay tapat. "Dalawang dahilan. Una, ikaw lang ang may skills at motive para gawin ito nang tama. Pangalawa... nakita ko kung paano mo pinoprotektahan ang mga inosente sa mga trials. Hindi 'yon pakitang-tao. 'Yon ang totoo. And in this house of lies, truth is the only thing I can trust."
May kumatok sa pinto. Dalawang beses, isang beses, tatlong beses.
"Security update," sabi ng boses sa labas. "Mr. Thorne, may anomaly sa east wing."
Ito ang code. Nakuha na ang nanay niya.
Huminga nang malalim si Silas. "Ready ka na ba, Jade?"
Tiningnan niya ang monitor, kung saan nakatitig pa rin ang banta sa kanyang ina. Tiningnan niya ang hidden elevator. Tiningnan niya si Silas.
"Oo," sabi niya. "Pero may isa akong kondisyon."
"Ano 'yon?"
"Kapag nakuha natin ang kill switch... ako ang hahawak nito. Hindi ikaw. Hindi ang sistema. Ako."
Ngumiti si Silas, isang maliit, mapait na ngiti. "I wouldn't have it any other way."
---
1:47 AM.
Nakatayo sila sa elevator, pababa sa ilalim ng lupa. Ang biyahe ay tahimik, maliban sa humming ng makina.
"May tanong ako," sabi ni Jade. "Kung alam mo ang tungkol sa Phoenix, bakit mo hinayaan itong magpatuloy?"
"Because I thought I could control it. I thought I could use it to fix the system from within. Aris assured me it was just a safety net." Pumikit si Silas. "I was arrogant. And your father paid the price."
"Hindi lang siya."
"Alam ko. At iyon ang pinakamabigat na pasanin ko."
Bumukas ang elevator. Ang server room ay parang katedral ng teknolohiya—mga tower ng humming machines, asul na ilaw, at napakalamig na hangin.
"97 seconds," paalala ni Silas. "Mula ngayon."
Tumakbo si Jade patungo sa main terminal. Inilapag ang tablet at ikinonekta. Pumasok sa admin mode gamit ang credentials ni Silas.
PHOENIX PROTOCOL - DIAGNOSTIC MODE ACTIVE
COUNTDOWN: 01:30
Mabilis ang mga daliri niya. Nagha-hack sa sariling sistema. Naghahanap ng vulnerability.
01:00
"Jade, may movement sa security feed," sabi ni Silas, nanonood sa kanyang device. "Someone's coming."
"Si Leo?"
"O siguro si Aris mismo. Magmamadali ka."
00:45
Nakita niya ang core command line. Isang string ng code na nagpapakita ng mga utos ng Phoenix: ELIMINATE, NEUTRALIZE, PURGE.
00:30
Nag-type siya ng counter-code. Isang virus na magse-send ng infinite loop sa protocol, freezing it in its current state.
00:15
"Jade, now!"
00:10
Pinindot ang ENTER.
00:05
Ang screen ay nag-flash ng pula. ERROR. UNAUTHORIZED COMMAND.
00:03
"Tangina," bulong niya. May fail-safe. Kailangan ng physical key.
00:01
Tumingin si Silas sa kanya, desperado. At doon, sa gilid ng terminal, may nakita si Jade—isang maliit, almost invisible port. Parehong laki ng memory drive na ibinigay sa kanya ni Leo.
00:00
DIAGNOSTIC MODE ENDING.
Walang pag-aatubili, isinuot ni Jade ang micro-drive ni Kroeger.
Nag-green ang screen.
PHOENIX PROTOCOL - KILL SWITCH ENGAGED.
COMMAND: TERMINATE? Y/N
Napatingin si Jade kay Silas. Ang kill switch ay naka-encode sa mismong drive na ibinigay ng kalaban. Ibig sabihin, si Kroeger ay may kontrol sa Phoenix sa simula pa lang. At ngayon, ibinigay niya ito sa kanya.
Bakit?
"Jade, may tao na," sabi ni Silas, tumingin sa pintuan sa dulo ng silid. May anino.
"Alam ko," bulong ni Jade.
At pinindot ang Y.
Ang lahat ng server lights ay humina. Isang malalim, robotic na boses ang umalingawngaw sa silid—hindi galing sa sistema, kundi galing sa intercom.
"Congratulations, Jade. You've just activated the real Protocol. The 97-second window was a test. And you passed. Welcome to the endgame."
Ang boses ay pamilyar. Parehong pamilyar.
At mula sa dilim, lumakad palabas si Leo, ngumiting parang ahas. Pero sa tabi niya, may isa pang katawan.
Si Mika.
Nakatayo roon, tahimik, ang mga mata ay walang ekspresyon. At sa kamay nito, may hawak na remote.
"Hi, partner," sabi ni Mika, ang boses ay walang kalambutan. "Sorry, pero ang totoong architect... ay hindi lalaki.”
- Writer
