Hindi ako makagalaw hanggang ngayon. Naiwan akong nakatulala habang nakaupo sa swivel chair. Paulit-ulit akong napapalunok, hindi tumigil ang pagtibok ng puso ko na parang nakikipagkarera sa kabayo.
Was that my punishment?
Hindi ko maintindihan kung bakit iyon ang naging parusa ko, hindi dapat nangyari iyon dahil hindi iyon tama. God, I tried to respond! What was I thinking!?
Mr. Dwyer exited his room wearing his business attire, his eyes immediately landed on mine. Tumaas ang kilay niya habang pinagmamasdan ang kabuuan ko. Dahan-dahan siyang naglakad palapit sa akin, hinihimas ng daliri niya ang baba niya na para bang nag-iisip ito.
"You still look surprise, don't tell me that was your first kiss?" Aniya, tumataas ang sulok ng labi na tila ba'y naaliw pa na nakikita akong ganitong namumula at nahihiya.
Hindi ako makasagot sa kaniya, hindi ko alam kung bakit kinahihiya ko nalang bigla na wala pa akong karanasan sa mga ganoong bagay.
Nag-init ang buo kong mukha dahil sa kahihiyan, nanlalamig ang mga kamay at paa. Gustong-gusto ko nalang mawala sa sandaling ito. Nababahala ako sa itsura ko at sa kung abong ginagawa ko, sa hindi ko mapaliwanag na dahilan ay nawawalan ako sa ulirat.
"Did you like it?" He leaned forward with a teasing smirk on his lips.
"What?" I asked in disbelief. "W-why? B-bakit... bakit mo ginawa 'yon!?"
"Have you forgotten that you kissed me back? Why do you look like I just molested you?" His smirk turned into a soft smile. Is he actually smiling at me now aftee what happened?
"I didn't kiss you back." I denied the fact, my face getting redder than before. Does moving my lips count as kissing him back?
"It looks like you even enjoyed it," he asked playfully. "Anyway..." his emotions changed all of the sudden and went back to being serious, "I wan't my papers organized when I get back, okay? Can you do that?"
I nodded, unable to look into his eyes.
"Good..." he leaned a little bit more forward. He caught my chin with his finger, he licked his lower lip seductively as he stared at mine. "I'm not done with you yet." And he pecked my lips!
I pushed him away in shock. "What the hell!?"
"Punishmet is a punishment, honey. Hindi mo ba binasa 'yong kontrata?" He tapped my chin before moving away from me, he turned his back and exited the room leaving me flustered.
Nakahinga ako ng maluwag. Kinagat ko ang ibaba kong labi, kinalikot ko ang ibaba kong labi habang nakatulala sa pintong nilabasan ni Mr. Dwyer.
Hindi ko itatanggi na good kisser siya. His lips was soft and sweet, not so bad for my first kiss. But did I really enjoyed it like he said so?
Sa wakas ay nakagalaw na rin ako, ginawa ko ang inutos ng boss ko, napapailing na lang tuwing naalala ko ang ginawa niyang paghalik sa akin. Pagkatapos kong gawin ang trabaho ko ay naupo ako sa swivel chair ng boss ko. Muli na naman akong natulala, bumuntong hininga ako at sinandal ang ulo ko sa kamay ko.
Hinubad ko ang maliit na body bag na nakasabit sa katawan ko at kinuha mula rito ang cellphone ko. Natuon ang atensyon ko sa cellphone ni Mr. Dwyer na nakapatong lang sa table sa harapan ko. Naalala ko ang laman ng gallery nito.
Normal lang ba talaga sa mga lalaki na may mga p**n sa cellphone?
I was startled when the door burst open. Napatayo ako at sinuot ang cellphone ko sa loob ng bag ko. Inangat ko ang tingin ko para tignan kung sino man ang pumasok. Mr. Dwyer was just standing there, his arms folded over his chest while looking at me in amusement.
"Why do you keep breaking rules, honey? Do you really want to get punished that badly?" He leaned sideways against the door frame, smirking
"I-i did? Pwede po bang makita ulit ang kontrata?" Nakaiwas na tingin kong tugon.
"Hindi mo ba binasa?"
"H-hindi ko masyado nabasa..." I lied. Hindi ko talaga ito nabasa at pinirmahan lang agad, isa sa mga kapalpakan na nagawa ko. Wala akong alam sa mga rules na sinasabi niya!
"Sure." Naglakad siya papunta sa akin, naalerto ako at lumayo sa table niya. Tumayo ako sa isang lugar na medyo malayo sa kaniya at yumuko nang hindi magkita ang mga mata namin.
May kinuha siyang papel sa drawer niya at inabot ito sa akin. Tinanggap ko ito, sinigurado na hindi magdidikit ang kamay naming dalawa.
"Read it," he sad while sitting on his table.
The contract involves my responsibilities as his PA such as dealing with phone calls, organizing meetings and appointments, booking and arranging travel, transport and accommodation, organizing events and conferences, reminding executive of important tasks and deadlines, preparing reports and presentation and etc.
It even talks about the rules and why should I follow it. Sa pinakahuli at sa pinakababa ng papel ay nakasulat duon na kapag may nilabag ako sa mga rules, malaki man iyon o maliit, dapat daw akong parusahan at tatanggapin ko kahit ano man iyon.
Ang kontrata bang ito ang dahilan kung bakit nasesesante agad ang mga PA niya? He's a perfectionist, dapat tama lahat ng mga ginagawa mo at walang lugar ang pagkakamali. I broke some of his rules, kung paparusahan niya ako, pagkatapos ba non ay sesesantihen niya ako?
"I-i'm sorry, I'm sorry po talaga." I bowed my head to show that I'm really sorry. He was staring intensely at me which makes me nervous and flustered, it's not helping.
Hinndi naman ako kadalasang ganito, hindi ako mahiyain at hindi rin ako ang klaseng babaeng papatol sa boss niya at makikipaghalikan. I admit, I kissed him back pero isang beses lang naman 'yon. I pushed him away when I realized what I was doing. Kapag naulit pa iyon? Will I be able to push him away? Will I get carried away?
Humakbang siya palapit kaya napaatras ako.
Sesesantihen niya ba ako? Hindi pwede, kaylangan ko ang trabahong ito para kina Mama at Papa. I need the money, I need it badly! Hindi pwedeng mawala sa akin ang trabahong ito.
"A-ano po bang magiging parusa ko? Kahit ano, t-tatanggapin ko. Huwag niyo lang po sana akong sesantihen." Kinagat ko ang ibabang labi ko, pinipigilan ang sarili na maiyak. Iniisip ko pa lang ang mangyayari kapag nawalan ako ng trabaho ay para na akong maiiyak.
I really need the money.
"Everything?" He took a step forward again, thankfully, he left a space between us. Kahit pa konti lang ang space na iyon.
Tiningala ko siya, nakakalula ang tangkad niya. Kahit na nakaheels ako ay matangkap pa rin ito sa akin ng ilang pulgada. Mas lumiit tuloy ang paningin ko sa sarili ko.
"Hmm-hmm," I hummed, "kaylangan ko kasi talaga ng trabaho para sa mga magulang ko. Maliit lang ang sweldo ko as a waitress sa cafe na pinagtatrabahuan ko dati, hindi sapat sa gastusin pang-araw-araw." Hindi ko alam kung bakit sinabi ko pa ito lahat, dahil gusto ko sigurong maintindihan niya ako at maunawaan ang sitwasyon ko.
"Is that so?" He folded his arm over his chest.
"O-opo." I looked away, pinching my lower lip unconsciously.
"Leave your lips alone." He said, frowning.
Napasimangot ako sa sinabi niya. Kinagat ko ang ibaba kong labi habang nakatitig sa mga mata niyang nakatuon ang atensyon dito. Hindi ko alam kung may laway pa ako sa labi o ano, nababahala ako sa pagtitig niya sa labi ko.
"That... Stop doing that to your lips."
"Huh?"
He shook his head, he grabbed both my arm and pinned me on the glass wall.
"Stop doing something with your lips." His adams apple moved up and down, his eyes still trained on my lips.
"Why?" I pouted in confusion.
"It's turning me on."
I bit my lower lip unconsciously because of confusion. I don't get him.
"Mr. Dwyer—" I gasped in surprise when he captured my lips with his. Napakurap-kurap ako, hindi pa rumerehistro sa utak kung anong nangyayari.
Nagising lang ako sa pagkalutang nang unti-unting gumalaw ang labi niya, sinusubukang buksan ang labi ko na napagtagumpayan niyang gawin.
Why does this keep happening?
I put my hands on his chest and tried pushing him away with all my strength but he just won't budge, hindi man lang nasaktan sa pagtulak ko sa kaniya. Imbis na lumayo sa akin tulad ng gusto ko ay hinuli niya ang parehas kong kamay at pininid ito sa taas ng ulo ko.
I closed my eyes tightly, holding myself back and forcing myself not to feel anything.
His hand journeyed over my body towards my waist, his other was holding my hands firmly over my head. He caressed my waist softly and squeezed it gently that made me gasped. I wanted to gasp for some air but I don't want to give him the opportunity to fully occupy my lips.
"Open your mouth for me, Sera." He said between our lips with his forehead pressed against mine.
The way he called my names sounded sensually sexy. That was the first time he called me by my name and it sent havoc in my system.
He was kissing me softly and gently, nipping my lips and teasing my teeth. I never thought a guy like him could kiss this gently, but I don't wanna fall for his trap. This is probably just a way to make me think that he's safe which I don't think he is.
I slowly opened my lips but Mr. Dwyer pulled away to my confusion. He stared at my parted lips, his eyes moved to my eyes, there's some strange emotions playing in his eyes that I wanna figure out. His feature looks very soft unlike the usual.
"I-is this my punishment?" Nagkaroon ako ng pagkakataon na magtanong.
He bit his lower lip, his eyes fell on my lips again. He pushed me further to the glass wall, his arm circling around my waist and his lips claiming my lips once again.
I don't know what came over me to make me open my mouth for him and moved my lips with his. Hindi ako marunong humalik, wala akong karanasan sa ganitong bagay. May parte sa akin na gustong maranasan ito para kahit papaano ay may nalalaman ako sa ganitong bagay.
His kisses was too soft and gentle for me to resist. Wala namang mawawala kung tutugunin ko ang halik nito, hindi naman mababawasan ang dignidad ko bilang babae.
If this is my punishment then I should accept. I also just don't want to lose this job.
I closed my eyes tightly and tried to copy the movement of his lips, worried that I'm not doing it right. I awkwardly moved my lips in sync with his.
Sinapo niya ang pisnge ko at diniinan ang paghalik sa labi ko. Tila hindi pa siya kuntento at gusto pang mas malasahan ang labi ko. Habang tumatagal ay nakakasabay na rin ako sa kaniya, nawala ang pag-aalala sa dibdib ko. The kiss became enjoyable that I stopped forcing myself and just learned to go with the flow.
I was really enjoying the kiss to my surprise.
"You sat on my chair, isa sa mga hindi ko gusto ay ang paggalaw sa mga gamit ko, Miss Leir. Do you understand now?" He moved the strands of hair away from my face and tucked them behind my ear.
I swallowed hard, my cheeks flushing red in shame. "Y-yes."
"Do you want to break more rules, hm?" He traced his thumb on my cheek to my lips, hinimas niya ang ibaba kong labi nang marahan.
"Will you fire me?" I asked breatlessly.
"Nah, I'm still enjoying your company." He said and leaned forward to brush his lips against mine. My eyes dropped close, my lips seem to have a mind of its own and just started to move on their own.
"If I'll be more careful and don't break your rules, you won't fire me then?"
His brows raised then he nodded his head, "Parang ganon na rin."
"Will my punishment will always be like that?" I asked, worried. "Ayoko na."
Tumaas ang sulok ng labi niya, hindi siya humiwalay sa akin at tinignan lang ako na parang may nakakatawa sa akin. Pakiramdam ko ay aliw na aliw siya sa akin sa hindi ko alam na dahilan.
"Am I a bad kisser?"
I immediately shook my head. "I-it's not that! It's just... you're my boss and I'm your PA. We shouldn't be kissing and be professional. Since when did kiss became a punishment? It was too good to be a punishment."
"Uhuh?" He chuckled, "you enjoyed it?"
Mas namula ako sa naging tanong niya. "Can we not do it again?"
"I'll think about it."
Hindi na ako nakapagsalita dahil wala na akong maisip na itugon. Tumahimik na lang ako, nakatingin sa sahig hanggang sa may ideyang pumasok sa utak ko.
"Do you kiss your women like the way you kissed me?" I asked out of curiosity. I didn't expect him to be gentle and soft.
His expression changed again, his features darkened like the usual. Lumayo siya sa akin at tumikhim.
"You can take your leave now."
"But it's still early—"
"I said take your leave." He coldly said, he looked away and slid his hands inside his pockets. "Let's call it a day, I'll see you tommorow."
Natikom ang bibig ko, tumango na lang ako bilang tugon at pumunta sa table niya para kuhanin ang bag ko.
"Goodbye, sir." I bowed my head and walked out of his office.
He's confusing. Pero may ibang side rin pala itong tinatago, and I'm lucky to be able to see that side of him. I'm hoping to meet that side of Mr. Dwyer again tommorow and often, at sana ay wala na akong malabag na rules at punsihment na matanggap. I don't want us to kiss again, that kiss in one time only.
I'll seriously pray for it to not happen ever again.