Masaya kami ni Elias na nag lalakad sa dalampasigan papunta sa pinaka tuk-tok ng kung saan walang nakatira at makaka kita saamin. Nakarating kami sa pinaka tuk-tok ng dalampasigan. Mabato sa parting ito kaya walang naliligo. Wala ring nakatira dahil nasa kabilang banda ang mga tao rito.
Nakadamit na rin si Elias, bago kami umalis doon ay pinag bihis ko muna sya sa isang bakanteng cottage. "Paano tayo makakapunta sa isla?" Wala kasi kaming bangka.
"Ipikit mo ang iyong mga mata." Kagaya noong walong taong gulang palang ako noong iniuwi nya ako sa aking pamilya ay pinapikit nya rin ako.
Tumango naman ako at walang pag dadalawang isip na pinikit ang aking mga mata. Nang sabihin nyang idilat ko iyon ay nasa isla na kami. Sa isla kung saan ko sya unang nakita. Basang-basa kaming pariho. Teka
