Just Like How

00014

"Do you know the rules Ms. Rosario?...when it's 10:00pm, No one is allowed to go outside?" I nod to agree on her.

"And do you know, doing something s****l is prohibited in the campus?" I nod kahit naguguluhan na.

"Then bakit mo nilabag ang rules ng school!?" Biglang taas ng boses nya at hinampas ang mesa kaya napapikit ako ng mariin at napatalon.

My heart beating so loudly, napakuyom ako ng kamao at parang nakikita ko na ang nanay ko sa dean namin.

"Alam mo bang pwede kang matanggal sa paaralang to dahil sa ginawa mo?"

I inhale and exhale hardly dahil para na akong sasabog sa galit at lahat ng sakit at nangyari noon sa bahay parang bumabalik sa akin.

"That's not me" mahina kong sabi at paulit-ulit na huminga ng malalim.

I should calm my self down, I need to calm down! This is bullshit! Ayokong mawala sa school nato! Wala na akong mapupuntahan! I don't want too.

"There's an evidences! May nakakita rin sa iyo na lumabas sa dorm mo at kinumperma pa yon ng dorm mate mo!"

Napaiyak na lang ako sa galit na naramdaman!

Damn! I need to go out here or else may magagawa talaga akong pagsisihan ko! I need to calm down.

Nakaya ko to noon, I used to live with this kind of pain, I used to live like this, sinisigawsigawan, iniinsulto, hindi pinapansin! At kung anu-ano pa! Nakaya ko!

But why all of the sudden I am feeling this way? This is not me! I am stronger now! I survived those moments so why not now? Why I am feeling this way.

"Sorry"

"Sorry? Kababae mong tao, gumagawa ka ng kababalaghan sa likod ng dorm! Nagpahabol pa kayo kay manong guard! Jusko! Mga kabataan nga naman ngayon!"

I wanted to speak but I couldn't! My heart is beating so loudly!

"Pinapatawag ko na yong lalaki! You two are ready to face the consequences right? Kayo ang gumawa nito! You should take the responsibility"

My eyes widen in fraction!

Pati si De Lara? No way!

His parents! Pangarap nilang makapag tapos si De Lara! Nagsusumikap sya para makapagtapos para sa pamilya nya! No way in hell na mapaparusahan sya! Wala kaming ginawa.

I sigh heavily and look at our dean in rage.

"Ma'am, for all due respect! Wala kaming ginawa, si Mr. De Lara...kakatapos lang ng training nya noon, nag overtime sila dahil intrams is coming at napaka loaded nila, I go out dahil...dahil nagka LBM ako, naliligo ang kasamahan ko..."

"There's an evendences Ms. Rosario, huwag mo ng dagdagan ang kasalanan mo"

"Those are pictures ma'am, hindi video, clearly those picture is not sensual dahil wala naman kaming ginawang ganon. Pwede kang magtanong sa coach nina De Lara ma'am para mapatunayan ko ang sinasabi ko ay totoo...and another thing, si Kuya guard, they saw us, he know the story" matapang kong sabi.

Mas napakuyom ko pa ang kamay ko to the point naramdaman ko nang nang nagkasugat ang kamay ko dahil sa aking koko.

The dean look at me unconvinced, I look at her seriously.

Okay lang sana kong ako lang but De Lara? No way! You cannot harm him hanggat nandito ako.

"So-"

Hindi natuloy ang sasabihin nang dean nang bumukas ang pintuan at bumungad si De Lara na nag-aalala ang mukha. Agad bumaba ang mata nya sa kamay ko kaya binuka ko ito.

"s**t" he cursed at agad na nagtungo sa aki .

"Ma'am, may first aid kit po kayo?" Nag-aalalang nyang sabi. Umawang ang labi ko nang nakitang may sugat ang kamay ko at nagdurugo.

I didn't notice it!

"Oh my God! What happened to that?"

I look at the dean coldly, agad naman syang nataranta.

"I don't have first aid kit! Just bring her to the clinic!"

I sigh at tumayo.

"I will gather evidences ma'am. Including the person who spread this rumor" malamig kung sabi.

"Right! Right! Just go first to the clinic"

"Hey baby. Don't worry about that, I will take care of that, gamutin muna natin tong sugat mo" mahinahong sabi ni De Lara.

Tumango ako at nagpadala na lang sa kanya pero paglabas namin, mas lalo lang kumulo ang aking dugo dahil sa bawat malalagpasan namin na estudyante namin, nagbubulungan o di kaya binibigyan kami ng nandidiring tingin.

"Oh my God! Oh my God! Airyn! Anong nangyari? are you okay? Don't worry, I will take care of this mess! Bakit ka ba kasi lumabas pa ng kwarto-"

Agad kong sinampal si Belle nang malakas gamit ang sugatan kung kamay!

"How dare you to slap me!" Malakas nyang sabi at susugurin na sana ako nang hinarang sya ni De Lara.

"Tumabi ka dyan! Kakalbuhin ko tong babaeng to! How dare you! Ako na nga ang concern sayo! Ikaw pa tong nanampal! Ang sama-sama ng ugali mo!" Buong lakas na sabi ni Belle, pilit na tinutulak si De Lara.

I laugh and clap my hand.

"There you go! The best actress, always playing a victim! I am so tired of you!" Sarcastic kung sabi at nagtungog mag-isa sa clinic.

Rinig na rinig ko ang sigaw nya, galit na galit sa akin! So pathetic! Sya tong may ginawang masama, sya pang gumaganyan ngayon! Shameless.

bago pa ako nakapasok sa clinic naabutan ako ni De Lara na humahangos pa ngayon pero ang mata nya, madilim na madilim and I know, his so angry right now.

"Let's clean this up" seryoso nyang sabi.

I swalled hard and sigh heavily.

Masama ba ang ginawa ko? Na turn off ba sya dahil sa pinapakita ko na ugali kanina?

I looked at him talk to nurse seriously. Bad trip talaga sya! Oh my God! Bakit napaka reckless ko kanina!

"Give me your hand" seryoso nyang sabi.

My lips press in a thin line at binigay sa kanya ang kamay ko.

I'm sorry.

I wanted to say pero walang lumabas sa bibig ko dahil natatakot ako, baka galit sya o na turn off na sya sa akin. Nadala lang kasi ako sa galit ko and I think I should work this behavior! He doesn't like it, its bad! I should changed this.

Next time if I am in rage, I will go to place na ako lang mag-isa until I will calm down bago ako gumawa ng desisyon, I don't want him like this! I'm sorry.

"Don't worry about everything, I will take care of this-"

Agad ko syang niyakap ng mahigpit. Ang bigat bigat ng naramdaman ko dahil sa pananahimik nya! I don't like it.

Ignorahin na ako nang lahat, huwag lang sya! Not him! Sya lang ang nagmahal sa akin, sya lang ang mahal ko! I don't want him to ignore me, it's painful.

He sigh and hug me back. Naramdaman ko pang hinalikan nya ang buhok ko kaya parang may humaplos sa puso ko to the point na tumulo ang luha ko dahil sa sarap ng pakiramdam.

"It's okay, I will clear our name...hmm? Don't worry, just rest love okay?" Malambing nyang sabi. I nod.

Humiwalay sya ng yakap. I immediately held his dress. He look at my hand and look at me gently.

"Don't worry, okay? Everything will be alright" he assured. He even give me a smack on my lips.

Hindi nya ako pinalabas ng clinic kaya nakatulog ako roon nang hindi binibitawan ang kamay nya! Ayoko iwan nya ako rito.

But as soon as I woke up, Wala sya sa tabi ko kaya agad akong napabalikwas at ready na sanang hanapin sya nang pumasok sya na may dalang pagkain at tubig.

"Your up, kumain ka muna" mahinahon nyang sabi.

I sigh heavily!

Nababaliw na ako! I need to calm down or else mapaparanoid na ako! This is not good! I need to calm down, I need to put myself together again! Baka iwan nya ako bigla dahil para akong tanga!

Tahimik akong tumango at kumain! Hindi na sya tinanong o nagsalita pa!

"The case has been dismissed. They check the CCTV's but still you get outside, Curfew na"

Tumango ako sa kanya, I admit na nagkasala ako, hindi naman ako tatanggi dyan sa part na yan pero yong eh damay sya at ni report pa na kami yong gumagawa ng kababalaghan kagabi! Ibang usapan na yan!

"And you need to faced your consequences for slapping Belle"

I nod!

I will accept that too! At hinding-hindi ko yon pagsisihan! Kahit anong perusa pa yan, haharapin ko at least nasampal ko sya!

Natahimik si De Lara at biglang malakas na bumuntong hininga.

"What's in your mind?"

Natigil ako sa pagkain at napatingin sa kanya. I blink nang nakita ang madilim nyang mukha at mariin akong tinignan.

"Why?"

"I know you have a lot to say, I'm listening"

Kinuha ko ang tubig at nilagay ang kubyertos na hawak ko sa may mesa and then look at him normally.

"I know what I did. Alam na alam kong mali ako kaya I am ready to face the consequences"

Huwag lang talaga syang idamay dahil hindi talaga ako magdadalawang isip na patulan sila! Kahit pa sabihin na napaka warfreak ko!

"Hmmm...Do you know what's your consequences?" I shook my head.

"Suspended for 2 weeks, Community service and you have no allowance this month" mariin nyang sabi.

I swallowed hard at tumango sa kanya.

"Hey, can you at least cry or talk all you want, get mad or anything!" Bigla nyang taas ng boses kaya napatalon ako at tala syang tinignan.

He stood up at galit akong tinaponan nang tingin.

"Talk! Shout or anything! I know galit na galit ka sa nangyari! Magalit ka!...hindi yong...hindi yong ganito!"

"What are you talking about?" Confused ko talagang sabi sa kanya.

Yes I am mad but thinking what happened if I will let me emotion take over? It's scary! It might me go crazy!...At hindi nya gusto yon.

Sanay na sanay na ako sa ganito, I should forget then faced the consequences and learn but that doesn't mean hindi ko kamumuhi-an ang mga taong gumawa sa akin nito.

When the time is right, I will avenge what they did to me! I won't hold back or show mercy to them.

"Babe. Please, please, be mad! Hindi yong ganito, your silence is killing me!...or at least tell me what's on your thoughts, I will listen...hmmm" pagod nyang sabi.

I blink at laglag ang panga syang tinignan na nag-aalala sa akin.

"Your in rage and shaking kanina then all of the sudden you acted like this so please, please tell me what's on your head?....This...this is not right" nag-aalala nya talagang sabi. Lumapit pa sya sa akin at kinuha ang kamay ko habang ako natulala sa mga sinasabi nya.

"How are you feeling?...you okay now?...Belle also facing her consequences, aren't you happy? Or you want to talk to me what happened?" Biglang hinahon nyang sabi.

Natulala na lang ako sa kanyang pinagsasabi kasi...why is he worried like that?...Bakit hindi nya na lang isipin na okay na ako? Nakapag-isip na ako ng tama at alam ko na ang gagawin ko? Kaya ganito ako ngayon?

I am so confused cause why would I share my inner thoughts?...Kailangan talaga sabihin sa kanya?... Required?