Episode 1

2063 Words
I am Elizabeth Moniquiz. The only gorgeous and sexy daughter of Raphael Maniquiz and Cassandra Maniquiz. Yes, the multi-billionaire man of the whole country. And I am here right now at a bar celebrating the wealth we have. Just Kidding. Gusto ko lang na magsaya. And I don't need to worry about the money. You know... I am rich. "Eli! Eli! Eli!" Cheer nila sa akin habang nilalagok ang isang basong tiquila. Inubos ko ito ng isang inuman at masayang itinaas ito. "SEE!! I'M NOT THAT WEAK!!" Sigaw ko at masayang sumayaw pero di rin nagtagal may isa akong babaeng nabunggo at napasigaw ito. "Who the hell are you to do that!" Matinis niyang sabi sa akin na nagpairap sa mga mata ko. Para lang naman kasing dagang naipit mouse trap ang boses niya "Can you shut up b*tch I hate that tone of your voice. You sound like a rat." Sabi ko sa kaniya at namula ang mukha niyang punong puno ng make up na akala mo ay isang clown. "Sino ka ba? Napakayabang mo. Sayo ba tong Bar? O isa kang bayaran dito kasi mukha ka namang slut!" Napangisi ako at tinaas taas ang buhok niya na ikinairita siya. Slut Shaming can't hurt me. "Dear, you can't hurt me by that. And why're you even here? This is not a costume party nor children party. We don't need any clown here." Narinig ko ang tawanan at "Ohhh" ng mga nakapaligid sa akin at nag walk out siya. Takot naman pala ang daga sa maganda eh hahahaha. I smiled happy to my friends. "Let's Go. Sam it's your turn!!!!" Sigaw ko kay Sam. Nag inuman ulit kami ng mga kaibigan ko at nagsayawan sa dance floor pero agad din naputol yun ng may humablot ng buhok ko. The clown kanina at napangisi ako ng makitang may mga kasama pa itong ka-uri niya. ano toh? Clans of Rats? "So what now?" I asked at nagsimula na silang umatake sa akin pero dahil nag aral ako ng self defense ay madali ko lang silang kinalaban. All I can hear is cheering at kita kong may naglalive video pa. s**t. Baka makita ng dad ko. Pasugod na silang lahat sakin pero agad kong naiwasan ang mga suntok at sipa nila. Halos duguan na silang lahat at wala man lang makatama ng maayos sakin. fools. Nagulat ang lahat nang dumating ang mga pulis ay nagtakbuhan silang lahat. This is illegal clubbing kaya di na ako magtataka kung bat magkakaroon ng pulis. Huli na ng makatakbo ako at ang mga dagang kalaban ko. Sumisigaw sigaw pa ang mga ito na ako daw ang may kasalanan ng lahat nito pero ang bobo nila dahil di nila alam na illegal club na ito. "Sir siya po naunang manggulo!" Sigaw ni Ate girl Clown pero inirapan ko lang siya at inaambahang suntukin at kita mo naman sa mga mukha nila ang takot sa akin. "Mga kabataan nga naman ngayon. Di na kayo natuto. Sa presinto na lang kayo magpaliwanag" Sabi ng mamang pulis na may hawak sa kamay ko. Cool lang akong sumama sa kanila hanggang sa police station at kinulong. "Ikaw miss Eli. Pang apat mo na ito ngayong linggo ah. " Sabi ng police na laging nagbabantay ng ganitong madaling araw. This big guy again. Kapag nakukulong ako lagi na lang siyang nakaupo diyan at kumakain ng Doughnut. "Di kana natuto kababaeng tao mo pa naman." Ngisi niya sa akin at kinulong. I look at him from head to toe. All I can see is Palamuning Police. "Ikaw? Bat andito ka lang sa police station? Para magkape at kumain?" Ngisi kong sabi sa kaniya pero di pa ako tapos. "Sayang bayad sayo ng government. Isipin mo naghihirap yung kasama mo manghuli ng kriminal tas andiyan ka lang sa upuan nagpapataba ng tiyan. hahaha" Nakita ko ang pagkainis niya kaya maslalo ko lang nginisian at umupo na pang sa corner. "Kung hindi ka lang babae kanina pa kita sinaktan" he said pero ipinikit ko na lang. Di ako nakikipag usap sa mga walang kwentang tao. Narinig kong tinawagan ang daddy ko at alam kong papunta na siya ngayon. I'm already expecting some sermon from him. ilang minuto lang ay narinig ko na ang boses ni daddy ko na galit na galit. Ano yan gustong manakit? Hahahaha. "Eli!! " Sigaw niya sa akin at ngumiti ako sa kanya. "Hi dad. Ready to pick me up? how sweet." Sarcastic kong sabi na nagpainit lalo sa ulo niya. My dad is so strict and I don't like that. I don't like to be controlled by them. Hindi ako puppet. "Kailan ka ba matututo Eli? Di kana ba nagsasawa diyan sa ugali mo? di ka ba nagsasawang gawan kami ng sakit ng ulo?!" sigaw niya sa akin na rinig ng lahat. and I acted like I'm thinking. "As long as I'm happy with being like this dad." Nakangiti kong sagot sa kaniya at napahawak na lang siya sa sintido niya na parang pasan niya ang buong mundo. "You know what I can't understand you anymore. Hindi ko alam kung anong ginawa namin sayo para lumaki ka ng ganito. Nasasayahan ka bang andito parati?" he ask. and I smile sweetly to him. That's the point. wala silang ginawa sakin. They forgot about me. Busy sila parati na mismong birthday ko di nila maalala. I want to tell them na its my birthday but no one knows that this is a special day. "Masaya ako dito. You can even leave me here dad". tumingin sa akin ng walang emosyon si dad at tumalikod. hindi naman siguro totohanin ni dad ito. "Sure. kung yan ang gusto mo." he said and left. nakita ko siyang may sinabi pa sa mga Pulis pero naglakad na lang ulit ako sa corner na inupuhan ko kanina. pagkaupo ko ay nakita ko ang mga dagang papaalis na at tumingin pa sakin ang isa at umirap sakin. Kung nasa labas lang ako matagal ko ng binanatan yang babaeng yan. but for now I'm pissed off. My dad left me here. I hate him. I hate them. Even my kuya Theo didn't remember me. I hate all of them. A morning comes and ginising na lang ako ng mga pulis. "Miss Eli. Laya kana. " Gising sa akin ang I saw my mom na mangiyak ngiyak na makita ako. I hate her for the drama. "Anak I'm sorry. Di kasi ako pinayagan ng daddy mo sumama kagabi kaya di kita nailabas agad." she said and I smile at her. "It's ok mom. Masaya naman sa loob eh." sabi ko at tumingin sa mga pulis. "Mga boss sa uulitin" masaya kong sabi sa kanila na parang sumakit ang ulo nila base sa kanilang mga reaksyon. pumasok na ako sa Kotse ni mom at nagsimula na siyang mag drive. naalala kong di pa ako kumakain and I'm f*****g hungry. Di na lang ako nagsalita at Umuwi. Pag-uwi ko ay naligo agad ako at kumain at nakita ko si dad na kumakain habang umiinom ng kape. "Goodmorning Dad!!!" Sigaw ko sa kanya pero di man lang siya tumingin o bumati man lang pabalik. "We will talk after you eat. meet me at the Library." sabi niya at agad ng umalis. Ang sungit naman. May Menstruation ata tatay ko Hahaha. Pero lagi naman mainit Ulo niya sakin parati eh. kumain na ako ng mabilis at pumunta sa library at nakita ko siyang nakaupo dun. lumapit na ako sa harapan niya at nagsalita. "So what? ano pag-uusapan natin?" Sabi ko sa kanya at agad na may sinulat sa Papel. "You're not longer my daughter." deretsyo niyang sabi na sobrang ikinagulat ko. "What??!! You can't do that.!!" sigaw ko sa kanya at mas ikinalapit ko sa kaniya. "Sobra kana Eli. You can't even respect me. wala akong anak na bastos!" Galit na sigaw niya. Nakakainis. This is fuckingly frustrating. "I gave you everything Eli. A good Life tapos yan isusukli mo sa amin ng mama mo? I will pull out everything at Lumayas ka sa pamamahay ko." sabi niya at naka nganga padin akong di makapaniwalang nakatingin sa kaniya. "Are you even serious of that dad? Anak mo ako!! and you doing that!" sigaw ko pabalik sa kaniya nagkatitigan kami at alam ko na sobrang galit na galit na siya. This is the first time na magalit siya ng ganito. "I will pull everything over. Kahit piso wala kang matatanggap sakin. Ililipat na din kita sa Public school and No one will ever know that you are my daughter. you are a disgrace to this family. No one will ever wanted to be your dad. Find a place that will fit you and this is my final decision. lumayas ka" He coldy said and I was froze when he left me here. What the hell just happen. Tinakwil na ako Bilang Moniquiz. I'm no longer part of the family like what the hell. Ilang minuto lang akong tulala dun at nang matauhan ay lumabas na ako. Nakita ko ang mga katulong na nilalabas ang dalawang maleta na sigurado akong mga damit ko and I saw my mom upstair. She looks sad pero nag smile pa din ako sa kaniya. kinuha ko ang dalawang maleta na dala ng dalawang katulong. This is f*****g serious. I'm leaving. Lahat ng meron ako wala na. and I'm just now a normal Citizen. No money, no house, no food. a homeless gorgeous lady. lumabas na ako sa bahay namin at naglakad hanggang makalabas ng Subdivision. I will prove to them na kaya kong tumayo sa sarili kong paa. I will prove them na hindi ko sila kailangan. pinagpatuloy ko lang maglakad hanggang sa Makasakay ng bus at mapunta sa lugar na hindi ko alam. buti na lang may pera pa akong 500 pesos sa bulsa ko. pero anong gagawin ko naaaa. f**k this life. what will I do now. Ni hindi ko na alam kung saan lugar ako titira. Naglakad ako ng Naglakad. at uupo lang sa kung saan at pinagtitinginan ako ng mga tao. I need a place para makatulog mamayang gabi. Habang naglalakad ako ay nagugutom ako pero wala man lang akong alam na lugar para kaininan dahil High in restaurants lang alam ko and I don't like eating to a fastfood resto or Karenderya kasi baka ma food poison pa ako! umupo ako sa isang silong at sinipa ang isang bato dun. "I'm starting to hate myself damn. I NEED MY PARENTS MONEY!!!" frustrated kong sigaw at nakita ang mga babaeng natatawang nakatingin sa akin. Do I look like a joke to them? "Kaya mo yan Eli!" cheer ko sa sarili ko at nagsimulang maglakad ulit. Pero sa sobrang kamalas malasan ko ay bigla na lang umulan at wala akong makitang masilungan. masyado pang mabigat ang dalawang maleta ko para itakbo. Wala pa akong payong so here I am. Naliligo sa ulan at parang mas nakakatakot pa sa kidlat ang mukha ko. patuloy parin ako sa paglalakad at patuloy na lumalakas ang ulan pero wala parin akong masilungan. Napatigil na lang ako sa paglalakad at tumingin sa langit. "Lord please don't do this to me. Just give me a sign kung ayaw mo na sa akin" Pagkatapos kong sabihin yun ay Kumulog ng malakas na animo'y ito ang pagsagot ng langit sa akin. Edi don't. kung ayaw mo sakin edi wag. Tsss. I hate everyone!!! Ilang oras pa ay tumigil na ang ulan pero patuloy parin ako sa paglalakad na parang basang sisiw at nagsisimula na ding mag gabi pero wala parin akong nahahanap na matutuluyan. Madilim na ang gabi ng magsimula na akong makaramdam ng pagod, gutom at panghihina ng katawan. I think this is the end of me. Halos di ko na maigalaw ang mga binti ko kaya napaupo na lang ako hanggang sa mag-umpisa na namang umulan. Pati Universe hate na din ako. Tatayo pa sana ako kaso wala na akong lakas para ipagpatuloy ulit I think ito na talaga end ko. Ilang minuto lang ay akala kong tumigil na ang ulan ngunit nakaramdam ako ng tao sa likod ko. "Miss okay ka lang ba?" tanong niya sa akin at lumingon ako sa kanya. Isang matangkad na lalaki ang pinayungan ako ngunit diko makita kung sino siya. Nahihilo na ako at nandidilim ang paningin ko and All I can say is... "Please..... He-Help m-me..." And I passed out.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD