KAPITULO: TREINTA Y UNO

1701 Words

Anong naiisipan ni mother superior at tumatawag ‘to sakin ngayon? Narinig ko pa ang ilang beses na pagbuntong hininga niya as if she’s calming herself down. “Hello po, mother superior?” pag- uulit ko. Ilang sandali pa at namamawis na ang palad ko kakahintay sa sasabihin ng madre. Parang bumabalik yung pakiramdam na tatawagin ako sa recitation ng sarili kong tiyahin. Habang dumadagdag ng segundo, para nang tatalon yung puso ko sa kaba. “Mr. Valderama, gusto sana kitang makausap ng masinsinan. Kung ayos lang sayo.” “Totally fine--- po.” “Muntikan mo pang makalimutan magsabi ng ‘po’, hijo.” Sagot nito Kahit hindi ko siya nakikita sure akong iniangat niya na naman ang kaniyang salamin. Kahit sa boses niya ramdam ko pa rin ang pagiging strikto nito. Hindi pa ko namamanhikan sa alaga niya

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD