KAPITULO: VEINTINUEVE

1768 Words

Panay ang takbo ni Blessy dahil pakiramdam niya nasa loob mismo ng sinasakyan niyang barko ang killer. Iligtas Niyo po ako. Nagtago ang batang madre sa likod ng kusina kung saan nakalagay ang tambak na basura. Tinatakpan pa ng dalaga ang sariling bibig para hindi makagawa ng ingay, sa gayon ay di siya makita ng killer. Kahit ang kaniyang paghinga ay pilit niyang pinapakalma sa kabila ng hingal na kaniyang nararamdaman. Namumutla at may ilang sugat ang katawan ni Blessy dahil sa panay ang dapa niya sa kalsada kanina kakamadali na hindi siya maabutan ni Vaun at Iyel. Sa kagandahang palad, hindi siya naabutang ng mga bilyonaryong binata. Ngunit mukhang mas nanganganib ang buhay niya sa loob niyong barko. Kinamalasan pa, siguradong walang magtatanggol sa kaniya. Sa itsura niya lang ngayon

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD